Pół roku A. Hitlera - II

To rolnicy/gospodarze zrobili z NSDAP partię liczącą się w pejzazu politycznym kraju. Rudolf Haberle był pionierem analiz postaw politycznych mieszkanców wsi w okresie formowania się ruchu nazistowskiego w Niemczech. Już w 1945 r. opublikowal on książkę pt. "From Democracy to Nazism" (Baton Rouge: Louisiana State University Press). Na stronie 22 skonstatował, że "[...] jeśli ktoś chce zrozumieć przyczyny finalnego sukcesu NSDAP, powinien studiować ruch nazistowski w jego wiejskich twierdzach". Przez pierwsze lata swego istnienia NSDAP, partia zrodzona w miastach, nie docierała na wieś i ta nie dostrzegala partii Hitlera. Zaczęła to robić dopiero w 1928 r. Cały pas terenow wiejskich od Schlezwig-Holstein przez Baden, Dolną Saksonię, Mecklenburg do Pomorza szybko stał się ciągiem wiejskich twierdz partii nazistowskiej. Stało się to za sprawą właścicieli małych i średnich godpodarstw rolnych należących do protestantów. W lipcu 1932 r. NSDAP miała już połowe elektoratu wiejskiego. Co do przyczyn tego procesu występuje zgodność wśród znawców przedmiotu. Był to splot następujących czynników: pogorszenie się sytuacji ekonomicznej gospodarstw wiejskich, wyalienowanie chłopów z "Systemu Weimarskiego" oraz skuteczność anty-miejskiej propagandy macherów z NSDAP wykorzystujących głęboko tkwiące w mentalności chlopów uprzedzenie i niechęć do miast. Operatorzy partyjni uzmyslowili sobie, że dzialalność propagandowych w ośrodkach wiejskich jest tańsza i mniej pracochłonna niż w miastach. Na wsi impreza polityczna na długo pozostawala w świadomosci uczestnikow; w miastach, nawet kilkutysieczne wiece tonęły w tzw. bieżączce.

P. W. thurner, A. Klima i H. Kuchenhoff  w "Agriculture Structure and the Rise of the Nazi Party Reconsidered", Technical Report Nr 162, 2014, Department of Statistics University of Munich, w oparciu o dane statystyczne sprawdzili hipotezę jak różne warstwy rolników (w zależności od posiadanego areału) w sposób zróżnicowany  były przyciągane przez Nazis i wyjaśnili dlaczego to nastepowało. Według nich, negatywny stosunek do Republiki zaczął się od kryzysu agrarnego 1927/1928. Doszli do wniosku, że "w porównaniu do populacji miejskiej wiejscy wyborcy początkowo w latach 1928-1933 tylko powoli przesuwali swoje sympatie w kierunku NSDAP. Dopiero w latach 1930-1933 nastąpił gwałtowny wzrost ich poparcia".