Koreanska beznadzieja

Szanse na obalenie czy zmiane od wewnatrz rezimu Kima III w Korei Polnocnej sa zadne. Nawet w Rosji, Chinach czy na Kubie mozna bylo miec niewielkie nadzieje, ale nie tam. Sytuacja jest kompletnie beznadziejna.

Kim III uczyl sie w prywatnych szkolach w Szwajcarii i wie co jest dobre, a co zle dla jego narodu. Egoistycznie wybral zlo. Ten czlowiek sie nie zmieni.

Nie mozna liczyc na armie. To sa gleboko zindoktrynowani ludzie, ktorzy zrobia wszystko, by zachowac swa uprzywilejowana pozycje. Wielu wierzy, ze wojna przeciwko Korei Poludniowej i Japonii trwalaby kilka dni , a nieco dluzej zajeloby ich armii pokonanie Stanow Zjednoczonych, cokolwiek mialoby to znaczyc. Oni marza o wojnie.(1) Od dziecka towarzysza im propagandowe plakaty, na ktorych jeden zolnierz polnocnokoreanski nadzial na swoj bagnet trzech innych: poludniowokoreanskiego, japonskliego i amerykanskiego.

Skala zindoktrynowania spoleczenstwa jest niebywala.  Obraz ogolny jest znany, ale poznanie szczegolow jest porazajace. Pokazuje to uciekinierka z Korei Polnocnej, Hyeonseo Lee w ksiazce pt. "Dziewczyna o siedmiu imionach" (Proszynski i Ska, Warszawa 2015). W dzieci wpajany jest klut wodza oraz przekonania, ze ich kraj jest najlepszy na swiecie pod kazdym wzgledem. W krajach uwazanych za wrogie, panuje krancowa nedza. Wpajaja tez nienawisc do tych krajow.

Spoleczenstwo zorganizowane jest totalitarnie. Podstawowy podzial polega na tych, ktorych przodkowie zasluzyli sie dla komunistycznej ojczyzny i tych, ktorzy tego nie zrobili. Drugie kluczowe kryterium to poziom zaufania wladzy do czlowieka. W sumie system kastowy zawiera 51 kategorii  (songbun) ludzi. Najwyzej stoi Umilowany Przywodca, najnizej wiezniowie polityczni.Ci wyzej maja szanse na wyzsze studia i zajmowanie stanowisk w administracji panstwowej. Ci nizej skazani sa na biede i brak szans. Awans z kategorii do wyzszej jest bardzo trudny. Natomiast utrata statusu jest bardzo latwa. Wszyscy maja powody zeby sie bac. W kazdym domu sa portrety dynastii Kimow. Wiesza sie je w miejscu dowodzacym szacunek. Do takiego pomieszczenia wchodzi sie w czystuch skarpetkach, by nie bylo najmniejszego kurzu. Portrety czysci sie specjalnymi szmatkami. Co jakis czas przychodza urzednicy kontrolowac stan czystosci portretow. Jezeli znajda jakis pylek, to dostaje sie kare. Propaganda pokazuje przypadki bohaterskiego zachowania, kiedy to czlowiek tonacy w powodzi trzyma nad glowa portrety Ojcow Narodu. Utonal, ale portrety uratowal. Ojcciec autorki ksiazki rzucil sie w zpadajacy sie dom w czasie pozaru, by uratowac potrtrety Przywodcow. 

Przed kazdym posilkiem dziekiuje sie Przywodcy za zywnosc na stole. Gdy zmarl Kim II zalooba trwala kilka dni. Zlapanych na zbyt malo intensywnym placzu albo udawaniu smutku karano dotkliwie.

Czy jest szansa na reedukacje takiego spoleczenstwa? Niewielka i musialaby trwac dlugo. Osiemnastoletnia autorka-uciekinierka wysluchala kilka slow prawdy o rezimie z ust wujka zyjacego w Chinach. Byla przekonana, ze on zwariowal. Przez nastepne lata widiziala jak sie zyje poza granicami OPjczyzny-wiezienia. Nie potrafila jednak zmienic swoich przekonan od dziecka jej wpajanych. Nie pomoglo, ze jej ojciec, wyzszy ranga oficer lotnictwa byl torturowany i poelnil samobojstwo. Nie pomogla wiedza o glodzie, ktoryz zabral zycie setkom tysiacom ludzi (trupy lezaly na ulicach). Zajelo jej szereg lat, by sformulowac wreszcie taka oto ocene spoleczenstwa:

"Problem tkwi w tym, ze nie ma wyraznej granicy oddzielajacej okrutnych wladcow od uciskanych obywateli.Kimowie rzadza, wiklajac wszystkich w swoje sprawy, sprawiajac, ze ludzie staja sie wspolwinnymi tworzenia tego brutalnego systemu. Wszyscy tkwia w tym ukladzie- ci stojacy najwyzej i ci z samego dolu -zasady moralne u;legaja rozmyciu i nikt nie pozostaje bez winy. Sterroryzowani czlonkowie Partii beda terroryzowac swoich podwladnych, ci zas - podleglych sobie ludzi i tak az do samego dolu drabiny spolecznych zaleznosci. Przyjaciel doniesie na przyjaciela z obawy przed kara za nieudzielenie informacji. Dobrze wychowany chlopak zostanie straznikiem, ktory zakatuje kopniakami dziewczyne tylko za to, ze probowala uciec do Chin, bo jej "songbun" spadl na samo dno hierarchii i w oczach panstwa stala sie nic niewartym, wrogim smieciem. Zwyklych ludzi przeksztalca sie w oskarzycieli, donosicieli i zlodziei. Zmusza sie ich, by za pomoca leku przed stojacymi wyzej zyskiwali przewage, a czasem po prostu walczyli o przetrwanie".

Jakiz moze byc produkt takiego systemu wychowania, donosicielstwa i korupcji? Hyeonseo okrelila to opisujac zachowania kobiet, uciekinierek z Korei Polnocnej w areszcie w Seulu: "Staly na progu wolnosci, lecz jad wydobywajacy z ich ust byl tak zracy, tak toksyczny, ze z latwoscia mogl rozpuscic kraty kazdej celi. Polnocni Koreanczycy potrafia zywic do innych ludzi negatywne uczucia bez powodu- to efekt trwajacych cale zycie obowiazkowych sesji krytyki".

Tak wiec mamy dodatkowy problem. Chiny czy Korea Poludniowa bardzo obawiaja sie naplywu milionow imigrantow po rozpadzie rezimu dynastii Kimow. To przytlaczajacy problem gospodarczy, szczegolnie dla Koreanczykow z poludnia. Chiny nie chca zjednoczonej Korei, bo w ciagu kilkudziesieciu lat wyroslaby im pod bokiem potega gospodarcza i militarna.Jak dac sobie rade, jak zreedukowac ludzi, ofiar systemu, ktorzy, mowiac obrazowo, przezarci sa  zlem do szpiku kosci? Tak wiec ci ludzie nie sa dla nikogo potrzebni i nikt ich nie chce.

(1) Mowi zolnierz Chang-ho: "-Min-young, mowie ci, mamy najwspanialsza bron na swiecie - Byl podekscytowany jak maly chlopiec.- Mozemy pokonac Koree Poludniowa. I Amerykancow. Az nie moge doczekac sie wojny. Skonczylaby sie natychmiast".