Wzeszlo sloneczko

    J.Stalin podal kiedys date przejscia ZSRR z socjalizmu w komunizm. Radzieccy ludzie budza sie z rana z radosnym oczekiwaniem, a tu jakby wszystko bylo jak wczoraj. Dobrze, ze w stojacej w kacie blaszance zostalo sporo samogonu, a na stole pare szynek ogrodowych, czyli cebul. Mozna bedzie  swietowac zupelnie nowy, jeszcze wspanialszy swiat. No, a potem trzeba wdziac walonki i kufajke i do roboty.

Pelni nadziei Francuzi obudzili sie z rana w poniedzialek, by upoic sie swiezym, upajajacym powietrzem wniesionym przez nowego prezydenta, E.Macrona. Przecieraja  pelne nadziei oczka i co widza? Ano demonstrujacych zwiazkowcow z duzej centrali CGT. No tak, wszak mamy wiosne, Francja wychodzi tradycyjnie  na ulice by demonstrowac.

Zagladnijmy do gazet. Co my tam mamy? Ano pouczenia od  zawsze prezyjaznych nam Boschow. Na Deutsche Welle grzmi tytul: "Czas do pracy dla Macrona". Politycy i dziennikarze niemieccy juz poszturchuja. Sloneczko powinno wiedziec, ze ma byc grzeczne i posluszne. Swego miejsca w Unii nie poprawi, a moze je pogorszyc.

Brexit bedzie dla sloneczka dodatkowym utrudnieniem. Ulozenie dobrych stosunkow z sasiadem zza Kanalu jest konieczne, a w stosunkach angielsko-francuskich zwykle to Francja dostawala po nosie. Historia dostarcza sporo bardzo dotkliwych takich przypadkow. Niektore warto bedzie przypomniec, choc nie w tym akurat tekscie.

Zewszad bije wielkie zmartwienie - szanse nowego prezydenta na zmiany raczej znikome. A bez nich - szkoda gadac! Moze nie trzesa jeszcze gaciami, ale obawy jak chmury gradowe zacmiewaja, ledwie co wzeszle na niebosklon, sloneczko.

Francja jest mocno zadluzona, a rzad szarpie sie z deficytem budzetowym. Gospodarka francuska znajduje sie w stanie wynagajacym duzych zmian, a tu pojawia sie zbawca, ktory juz wczesniej, na waznym stanowislku rzadowym, wykazal swoja niemnoc. Chce obnizac podatki i inwestowac, by pobudzic gospodarke. Jedmoczesnie Niemcy zastrzegaja sie, ze nie bedzie nowego drukowania pieniedzy dla  wspomozenia  Francji.

Z porzadkowaniem stajni Augiasza, jakim jest ustawodwstwo regulujace warunki zatrudnienia moze sobie Macron dac spokoj. Zapowiadana redukcja rozdetego sektora administracji panstwowej o 120 000 pracownikow pozostanie niespelnionym marzeniem. Na zwiazki zawodowe nie ma w tym kraju sily. Jeszcze sie taki mocarz  nie urodzil. A ten nawet nie udaje mocarza, bo zapowiedzial, ze nie ruszy 35-godzinnego tygodnia pracy i granicy emerytalnej 62 lat. Jak tu konkurowac, nawet juz nie z przyslowiowymi Chinami, tylko chocby z Polska. Od tej ostatniej dostanie za pare miesiecy pod oko, bo w tajnym przetargu na helikoptery legna Caracale i wygraja amerykanskie Black Hawks. Poki co, to tajemnica poliszynela.

Ulozenie sceny politycznej przed i po wyborach parlamentarnych, ktore odbeda sie w dniu 14 VI 2017 r. bedzie twardym orzechem do zgryzienia. Republikanie licza, ze ich przywodca F.Baroin zneutralizuje Macrona. Ado tego partia  M.Le Pen moze zdobyc najwieksza liczbe glosow i stanie sie ona przywodca opozycji, co da jej pewne przewagi nad reszta partii.

Macron opowiada sie za tolerancyjna postawa wobec imigracji. To moze oznaczac jedynie poglebienie i tak duzych problemow na cale pokolenia.

A ja staram sie cos znalezc na tak zwanych lamach swiatowych, chocby wzmianke o zamiarach Macrona wobec Polski. A tu nic, zero! Za to polskie media , bez wzgledu na barwe, trzesa gaciami.A przeciez to nie Polska bedzie dla Macrona wyzwaniem. Ma on na glowie znacznie wieksze problemy.