Zdemoralizowana Unia Europejska

Teatr Marionetek. 

Kamil Turecki: Europejskie elity polityczne żyją w iluzji?
George Friedman: Europa przeprowadziła ważne eksperymenty. Muszą one być natychmiast skorygowane. Myślę, że politycy wciąż nie zdają sobie nawet sprawy z tego, że zmiany muszą niezwłocznie wejść w życie.

Kamil Turecki: Mam wrażenie, że czasu jest coraz mniej. Z roku na rok zamachów terrorystycznych jest coraz więcej, a odpowiedzi na pytanie, co robić dalej, po prostu nie ma. Dość przerażające.
George Friedman: Terroryzm wcale nie sprawił, że kontynent nagle stał się punktem zapalnym. Jeśli pomyślimy, czym tak naprawdę jest "punkt zapalny" w Europie, to należałoby odpowiedzieć, że jest to Europa sama w sobie. To, w jaki sposób podejmuje decyzje, a podejmuje je za wolno, ale i zbyt pochopnie.

Kamil Turecki: Mówimy o kryzysie europejskiej psychiki?
George Friedman: Bardziej o kryzysie instytucji. Kiedy tworzyły się Unia Europejska i NATO, organizacje te zbudowano w oparciu o konsensus. Zakładano, że nie będzie konieczności podejmowania nagłych i gwałtownych decyzji. Dziś podejmuje się takie, których nie da się wcielić życie, albo takie, które po prostu nie działają, a europejscy politycy wciąż brną w ślepą uliczkę. Istotą problemu jest to, że Europa jest tak różnorodna, a żywotne interesy poszczególnych krajów są czasem skrajnie różne, a przecież chodziło o wzajemne zrozumienie. Nawet jeśli w którymś momencie rządy mają wspólną wizję, niekoniecznie idzie to w parze z myśleniem społeczeństw.

http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/polska-regionalnym-mocarstwem-george-friedman-nie-popelnijcie-jednego-bledu/wgrgmd4

tacy sami? Jeśli Tusk jest tylko gońcem noszącym polecenia, to co można powiedzieć o kimś, kto wybiera leniwego posła?Idiota?
Od czasów biblijnych wiadomo, że jeśli system społeczny jest zbyt elitarny to upada. Tak upadł system społeczny w Polsce stworzony po 89 roku. Ilość, odsetek beneficjentów tego systemu była zbyt mała by mógł istnieć i upadł. Nie da się na dłuższą metę utrzymać ludzi w przeświadczeniu, że jeśli widzą różnice między obrazem swego życia w propagandzie i we własnych obserwacjach, to zwątpią we własne obserwacje. Z początku tak jest. Był kiedyś przeprowadzony taki eksperyment psychologiczny. Otóż pokazano grupie ludzi kilka odcinków różnej długości namalowanych na planszy i poproszono o ich uporządkowanie względem długości. Jak ludzie to robili oddzielnie, każdy na swojej kartce papieru, to zgodne z rzeczywistością było prawie 100% ocen. Gdy jednak zaczęto to samo robić publicznie a w grupie umieszczono aktorów, którzy wbrew świadectwu oczu twierdzili że kolejność powinna być inna, większość badanych się z nimi zgodziła (eksperyment Ascha z 1955r). Tak własnie zachowują się w Polsce politycy Antypisu, a w Europie lewicowi euroentuzjaści, którzy chcą by ludzie zwątpili w świadectwo swoich oczu, bo oczywiście w życiu publicznym podobny mechanizm też zachodzi i na tym bazuje propaganda. Jednak z czasem świadectwo oczu zaczyna dominować i następuje destrukcja grupy. Jeśli tą grupą jest społeczeństwo to następuje destrukcja społeczeństwa a zaraz później upadek instytucji przez to społeczeństwo stworzonych. Po prostu część osób przestaje być pod wpływem aktorów i ci zaczynają tworzyć własna grupę. Społeczeństwo się dzieli.
I teraz bardzo ciekawa jest dynamika poglądów w grupie aktorów. Jeśli się oni przekonają, ze świat realny nie ma znaczenia a ważne jest tylko to, co się powie zaczynają świat realny lekceważyć ze wszystkimi tego konsekwencjami. Po prostu zaczynają zachowywać się jak idioci. Dotyczy to nie tylko reprezentantów powszechnie widocznych ale również i tych, którzy stoją z tyłu. Jak już zupełnie oderwą się od rzeczywistości to warunkiem ich istnienia jest próba likwidacji obiektywnie istniejącej rzeczywistości i zastąpienie jej własnie jakąś strukturą hierarchiczną, w której nikt nie może mówić co widzi i jak to rozumie. Skutki zaś tego są zawsze takie same - upadek.

Tak wiec wracamy do bardzo starej prawdy, ktorej dzisiejsze madrale nie pamietaja, a moze nawet nigdy nie poznali. Najbardziej elementarnym problemem poznawczym w dziedzinie polityki jest zgodnosc pozorow, propagandowej, wydumanej, przekombinowanej intelektualnie (postmodernizm) fikcji robiacej za rzeczywistosc z ta wlasnie rzeczywista rzeczywistoscia. Jezeli rozziew za dlugo zieje, to wynik zawsze jest ten sam - wygrywa rzeczywista rzeczywistosc.
Jeszcze inaczej, ludzie patrza na stol i inne takie powszednie, niby banalne okolicznosci. Oceniaja. Nawet jak im lomocza we lby rozne bardzo mocne infomacje, to jednak chleb na stole jest zawsze, a telewizor moze, ale nie musi byc. Weryfikacja nastepuje wczesniej albo pozniej. Chociaz nieodmiennie
ZAWSZE!
PS Sila stojaca za odrywaniem sie od rzeczywistosci i slepoty sa rozne bardzo zdradliwe mechanizmy psychologiczne oraz interesy. Tak wiec, sami nie wiedzac, leca jak na Szczecin!