Niemieckie czolgi w kampanii wrzesniowej

W swiadomosci potocznej, i nie tylko, Polska zostala stratowana masami czolgow niemieckich, ktore wygladaly mniej wiecej jak Pantery czy Tygrysy. Tymczasem te czolgi byly zncznie mniej grozne i tak tez wygladaly. W napasci na Polske wzielo udzial 2 650 czolgow skupionych przede wszystkim w 10 dywizjach pancernych (1,2,3,4,5.10 i "Kampf"). Wsrod nich bylo tylko 310 "prawdziwych", czyli nowoczesnych, zaprojektowanych jako glowne czolgi pola walki. Trzon stanowily czolgi Pz.Kpfw.I oraz Pz.Kpfw.II. Zostaly zaprojektowane pod kryptonimem "traktorow rolniczych". Mialy pelnic funkcje pojazdow szkoleniowych dla zalog przyszlych niemieckich wojsk pancernych. W najlepszym przypadku mialy pelnic role czolgow rozpoznawczych. W kampanii wrzesniowej przyszlo im spelniac role glownych czolgow pola walki. I tak tez bylo w kampanii francuskiej, w czasie ktorej armia francuska dysponowala  Somua S35,najlepszym w owym czasie typem czolgow. Jakos naszym zachodnim sojusznikom nie wyszlo. Wystarczylo tyle samo czolgow, co na Polske.

Panzer I byl raczej kurduplowaty. Dowodca stojac w wiezyczce,wyglada jakby dosiadal kucyka. Czolg wazyl 6 ton, mial wysokosc 1.72 m.. dlugosc - 4 m i szerokosc - 1.72 m. Byl uzbrojony w dwa karabiny maszynowe kalibru 7.92. Zaloge stanowily 2 osoby.Pozytywna strona byla szybkosc - 50 km/godz. Jego ulepszony brat byl nieco wiekszy i byl uzbrojony w dzialo 20 mm i karabin maszynowy 7.92. Tym samym mial mniejsza szybkosc - 40 km/godz.Oba mialy cienki pancerz, wiec mozna bylo je unieszkodliwiac przy pomocy niezbyt wyrafinowanych srodkow. W calej kampanii Niemcy stracili 320 Panzer I i 259 Panzer II.

Nawiasem mowiac, szkoda, ze nasza armia miala tylko 2 bataliony czolgow 7TP z 37 mm dzialami Boforsa. Jednie 200 sztuk.

W normalnych warunkach przyrodniczych powinno byc tak jak w przypadku plutonu zlozonego z 3 tankietek nalezacego do polskiego 71 Dywizjonu Pancernego wchodzacego w sklad 21 Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Dowodzil nim plut. pchr. Roman Orlik. Jego pojazdy dysponowaly dzialkami troche wiekszego kalibru niz niemieckie 20 mm i rozwalily 13 czolgow niemieckich z 11 Pulku Pancernego 1 Dywizji Lekkiej. Dzielny plutonowy przetrwal wojne, wyksztalcil sie na architekta i zaprojektowal miedzy innymi biblioteke Uniwersytetu Lodzkiego oraz teatr w Opolu. Oba obiekty mile wspominam.

Ten przypadek z tankietkami czy Wizna, dowodza, ze niemieckie "potwory pancerne" nie byly niezatapialne. Taka normalna artyleria kal.75 mogla dowolnie wysylac do piekla pojazdy osloniete panerzem grubosci 7-13 mm.

Jest tez pytanie wstydliwie nie rozpowszechniane, a dotyczace polskiego karabinu przeciwpancernego Ur.wz.35. Byla to bardzo nowatorska i skuteczna konstrukcja. Karabin kalibru 7.92 o wydluzonych pociskach, ktore byly zdolne przebijac pancerz wszystkich niemieckich czolgow w tamtym czasie. W magazynku znajdowaly sie 4 pociski. Szybkostrzelnosc - 8-10 na minute. Wybijal w pancerzu dziure o srednicy 15 mm. Zabicie albo ranienie jednego czlonka zalogi moglo wyeliminowac czolg z walki.

Karabinow Ur.wz.35 wyprodukowano 7 tysiecy. Z tego do wojska dotarly  4 tysiace. Roznie tlumaczono niewykorzystanie tej groznej broni. Moze dlatego, ze prawie do konca byla scisle tajna? To "Ur.", to skrot od Urugwaju. Niby tam milay skrzynki z karabinami byc transportowane. Tlumaczono tez, ze wojsko wymagalo szkolenia. Tymczasem karabin wymagal tego co inne karabiny wymagaly. Trzeba bylo zaladowac, wycelowac i pociagnac za spust. Rozumiem chaos dni wojny, ale dziwi, ze na tak wielu dowodcow kompanii, batalionow i pulkow nie znalezli sie ludzie, ktorzy by wpadli na pomysl uzycia swietnej i tak bardzo potrzebnej broni. nikogo nie korcilo. Dziwna sprawa.

Zniszczenie kiluset wiecej niemieckich czolgow nie zmieniloby wynkow tamtej wojny. W 1939 r. nie bylo na swiecie takiego kraju, ktory by nie zostal pokonany przez uderzenia dwoch zaprzyjaznionych poteg: III Rzeszy i Rosji Sowieckiej.