Kamienne dwa wieki

avatar użytkownika Rena Starska

 

image

 

Kamienne dwa wieki
 

mieszkam w starym domu
ponad dwieście lat w kamieniach
deskach które nadgryzł czas

rozmawiam w starym domu
z przeszłością w teraźniejszości
gryzę marchewkę bo zdrowa

w starym domu bawię się
myślami przenosząc dwieście lat
kornik wygryzł kolejną dziurę

w starym domu zasypiam
czuję opiekę dwustuletnich westchnień
przygryzam usta by ciszy nie zbudzić

mieszkam w starym domu
w nim rozmawiam i bawię się
w starym domu zasypiam

deski nadgryzł czas
przeszłość jak teraźniejszość
myśli dźwięczą ciszą

kamienne dwa wieki
codziennie zasypiają ciszą
barwiąc moje myśli
 

(C) Rena Starska, 24/07/2016

 

 

Nutka

ŚNIŁ MI SIĘ RODZINNY DOM J LASKOWSKI

 

__________________________
Fotografia z sieci / English Stone.
(decoist.com).

 

5 komentarzy

avatar użytkownika Rena Starska

1. Kochani,

Otrzymałam
...dzisiaj piękną recenzję do wiersza "Kamienne dwa wieki".
Ktoś powiedział, że wiersz ten powinien zdobyć pierwszą nagrodę w konkursie poetyckim...
Jestem szczęśliwa, choć wiersz nie został wysłany na żaden konkurs...
Dziękuję raz jeszcze za tak pokrzepiające słowa....

avatar użytkownika Rena Starska

2. :)

Słowa, które budują...
O wierszu "Kamienne dwa wieki", Tatarka (salon24) napisała:
"istotnie wiersz jest bezkonkurencyjny."

avatar użytkownika guantanamera

3. To prawda

Wiersz jest piękny...

avatar użytkownika gość z drogi

4. Pani Reno,to jest cudne...:)

ja mam tylko starą stuletnią Bibliotekę i Zegar,ale dom kamienny dwustuletni pełen wspomnień i westchnień...TO coś bardzo duchowego :)
cudny ...raz jeszcze... :)
pozdrowienia z polskich dróg ścieżek i pól...:)

gość z drogi

avatar użytkownika Pelargonia

5. Kochana Reno,

Takie stare domy są cudowne, na pewno są w nich duchy byłych mieszkańców, opiekuńcze i przyjazne :-)

Pozdrawiam serdecznie :-)

"Ogół nie umie powiedzieć, czego chce, ale wie, czego nie chce" Henryk Sienkiewicz