Odnowienie Ślubów Jasnogórskich. Królowo Polski- przyrzekamy, Królowo Polski - ślubujemy.

SŁUGA BOŻY KARD STEFAN WYSZYŃSKI

Maryja wejdzie w zwykłe trudne życie

„Zstąpi Ona ze swego złocistego tronu na Jasnej Górze, zbędzie koron i szat drogocennych, którymi Ją miłość ludu polskiego od wieków przyozdabia, aby w skromnej postaci Służebnicy Pańskiej zejść do ubożuchnych świątyń naszych, zaledwie odbudowanych ciężką pracą i dźwigających się po wojnie z gruzów i zgliszczy. Zstąpi do nas, aby wziąć w swoje władanie cały naród, każdą świątynię i każde serce. Wejdzie w nasze codzienne, niełatwe życie. Pójdzie razem z nami, naszymi polskimi drogami. Ciężkie one, ale proste... Pragniemy Ją ustawić na naszych drogach”.

„Witaj Jezu, Synu Maryi...”, Warszawa, 20.06.1957 r.

Wspaniała Matko do Ciebie ludzie
Biegną po pomoc w trosce i trudzie
A Ty, a Ty pomagasz nam
I patrzysz na nas czułym spojrzeniem
Pragniesz pomagać swoim ramieniem
Bo Ty nadzieją nam

Tyle lat już kochasz, kochasz nieustannie
Serce swe otwierasz dla bliźniego, dla mnie
Jesteś nam prawdy drogą do Syna
Za Twoje troski i Twoje starania
Chcemy Cię darzyć pełnią zaufania
Dzięki Ci za to, że jesteś nam Matką

Błogosław młodzież, utwierdź rodziny
Weź w swą opiekę polskie dziewczyny
Bo Ty, bo Ty wciąż kochasz nas
Czarna Madonno z Tobą idziemy
Na Jasną Górę pielgrzymujemy
A Ty wciąż kochasz nas

Tyle lat już kochasz, kochasz nieustannie.
Serce Swe otwierasz dla bliźniego dla mnie,
Jesteś nam prawdy, drogą do Syna.
Za Twoje troski i Twoje starania,
Chcemy Cię darzyć pełnią zaufania,
Dzięki Ci za to, że jesteś nam Matką.

Idziemy Matko drogą pielgrzymki
Tobie dajemy nasze wysiłki
Bo Ty, bo Ty prowadzisz nas
Ty zaś o Matko proś Syna swego
Wstaw się u niego Matko do niego
By On wysłuchał nas

Tyle lat już kochasz, kochasz nieustannie
Serce swe otwierasz dla bliźniego, dla mnie
Jesteś nam prawdy, drogą do Syna
Za Twoje troski i Twoje starania
Chcemy Cię darzyć pełnią zaufania
Dzięki Ci za to, że jesteś nam Matką
Dzięki Ci za to, że jesteś nam Matką

http://www.youtube.com/watch?v=uFea53gTOo8

dziękuję.

Kazanie ks. Jana Pęzioła o obowiązku bycia apostołem Jezusa
kazanie ks. Jana Pęzioła z Archidiecezji Lubelskiej, w którym mówi on o obowiązku każdego katolika do życia wiarą, dzielenia się nią i jej obrony oraz o szczególnej apostolskiej roli każdej matki.

Homilia w czasie Mszy św. odprawionej w kaplicy Cudownego Obrazu

1. „Cokolwiek wam rzecze, czyńcie” (por. J 2, 5).

Jakże bardzo pragnąłem w czasie obecnej mojej pielgrzymki do Ojczyzny być tutaj. Być na Jasnej Górze, uklęknąć w tej kaplicy, sprawować tutaj Najświętszą Ofiarę.

Oto rozpoczął się od Pięćdziesiątnicy Rok Maryjny. Ta okoliczność jeszcze bardziej ożywiała moje pragnienie. Rok Maryjny w okresie przygotowań Kościoła i ludzkości do dwutysięcznego roku od narodzenia Chrystusa. Jeżeli tamto pierwsze przyjście poprzedził adwent, to i teraz czujemy potrzebę nowego adwentu. Jeśli w tamtym pierwszym adwencie zajaśniała na horyzoncie dziejów zbawienia Gwiazda Zaranna przed wzejściem Słońca Sprawiedliwości i Łaski — Maryja przed przyjściem Chrystusa — to i teraz trzeba, ażeby zaświeciła na nowo...

2. Matka Jezusowa w Kanie Galilejskiej wskazuje na Syna i mówi do sług uczty weselnej: „Cokolwiek On wam powie, to uczyńcie”.

Z Maryją Jasnogórską przeżywaliśmy na ziemi polskiej tysiąclecie Chrztu. Potem przyszedł jeszcze jubileusz Jej błogosławionej wśród nas obecności w tym Jasnogórskim Wizerunku od sześciuset lat. A obecnie przez ziemię ojczystą wiedzie szlak Eucharystycznego Kongresu.

Czy w ten sposób nie powtórzyło się raz jeszcze wydarzenie z Kany Galilejskiej? Czy to nie Matka wskazała na Syna, na tę Miłość, którą do końca nas umiłował, a która sakramentalnie stale jest obecna w Eucharystii? Czy to nie Ona — stąd, z Jasnej Góry, prowadzi nas po tym eucharystycznym szlaku przez polskie miasta i wsie? Przez polskie serca i dusze nieśmiertelne?

„Cokolwiek wam rzecze — to czyńcie”.

A On, Chrystus, to właśnie nam powiedział, w przeddzień Swojej Męki i śmierci, zanim miał się objawić ostatni znak: Jego zmartwychwstanie — to właśnie nam powiedział: „Oto jest Ciało... które za was zostanie wydane... oto jest Krew... która za was będzie przelana... To czyńcie...” (por. Łk 22, 19-20; por. 1 Kor 11, 24-25).

Tak powiedział. I odtąd Eucharystia stała się Najświętszym Sakramentem Kościoła. Stała się znakiem nieomylnym Odkupiciela świata. Stała się codzienną zapowiedzią „przyszłego wieku” w królestwie Bożym.

3. „Cokolwiek wam rzecze”.

Tak. Chrystus mówi. Mówi w Kanie Galilejskiej do sług: „Napełnijcie stągwie wodą i zanieście przełożonemu wesela” (por. J 2, 8). Mówi tym pierwszym znakiem, który zrodził wiarę Jego uczniów.

I mówi całą Ewangelią: dobrą nowiną czynów i słów. Mówi wreszcie słowem Krzyża — i słowem Zmartwychwstania.

Tak. Mówi mocą czynów i mocą słów. Mówi sobą! On sam jest pełnią objawienia Boga żywego. On sam jest „pełnią czasów” (Ga 4, 4) ludzkiego zbawienia.

O czym mówi? Czemu daje świadectwo? Odpowiada na to św. Paweł słowami Listu do Galatów. Chrystus daje świadectwo Ojcu, temu Bogu, do którego On jeden mógł się zwracać wołaniem Abba — bo On jeden jest Synem: przedwiecznie zrodzonym i jednorodzonym.

I tylko za Jego sprawą, za sprawą tajemnicy paschalnej swego Syna, Ojciec „wysyła Ducha Świętego do serc naszych” (por. Ga 4, 6). Zstąpienie zaś Ducha, który jest Duchem Syna, do serc ludzkich, sprawia, że i my jesteśmy synami. Otrzymaliśmy bowiem „przybrane synostwo” (Ga 4, 5).

Syn Boga uczynił nas synami Bożymi. To jest owoc — dojrzały owoc — tej miłości, którą nas umiłował: miłości „aż do końca” (por. J 13, 1).

4. „Nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem” — woła Apostoł (Ga 4, 7). Być synem — to znaczy być wolnym.

Niegdyś krew wielkanocnego baranka na odrzwiach domów izraelskich w Egipcie była znakiem wyzwolenia: wezwania do wolności.

Znakiem tego wezwania jest jeszcze bardziej Krew Chrystusa na Krzyżu — i Eucharystia na ołtarzach całego świata.

Dar wolności. Trudny dar wolności. Tylko ten, kto jest wolny, może — także — stać się niewolnikiem.

Dar wolności. Trudny dar wolności człowieka, który sprawia, że wciąż bytujemy pomiędzy dobrem a złem. Pomiędzy zbawieniem a odrzuceniem.

Wolność wszakże może przerodzić się w swawolę. A swawola — jak wiemy również z naszych własnych dziejów — może omamić człowieka pozorem „złotej wolności”.

Co krok jesteśmy świadkami, jak wolność staje się zaczynem różnorodnych „niewoli” człowieka, ludzi, społeczeństw. Niewola pychy i niewola chciwości, i niewola zmysłowości, i niewola zazdrości, niewola lenistwa... I niewola egoizmu, nienawiści...

Człowiek nie może być prawdziwie wolny, jak tylko przez miłość. Miłość Boga nade wszystko i miłość ludzi: braci, bliźnich, rodaków... Tego właśnie uczy nas Chrystus, który do końca umiłował. O tym mówi Eucharystia — najświętsze dziedzictwo przybranych dzieci Bożych.

5. Pani Jasnogórska! Nie przestawaj z nami przebywać! Nie przestawaj powtarzać nam tych słów z Kany Galilejskiej: „Cokolwiek wam rzecze, to czyńcie”.

Nie przestawaj wskazywać na Twojego Syna. Nie przestawaj przybliżać nas do Sakramentu Jego Ciała i Krwi.

To wszakże z Ciebie wziął to Ciało i tę Krew, które za nas złożył w ofierze Golgoty.

Niech trwa na polskiej ziemi to eucharystyczne wychowanie ludzkiej wolności z pokolenia na pokolenie.

Szczególnie w tym pokoleniu, na nowo zagrożonym zwątpieniem. Bądź nadal naszą Matką i Wychowawczynią.

„Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”.



http://youtu.be/_OkuIN0nJhA

Jasnogórska Pani, Tyś naszą Hetmanką,
Polski Tyś Królową i najlepszą Matką.

1. Spójrz na polskie domy, na miasta i wioski!
Niech z miłości Twojej słynie Naród polski.
Jasnogórska Pani ...

2. Weź w opiekę młodzież i niewinne dziatki,
By się nie wyrzekły swej niebieskiej Matki.
Jasnogórska Pani ...

3. Niech i Kościół święty, dzieło Twego Syna,
U Bożego tronu wspiera Twa przyczyna.
Jasnogórska Pani ...

4. Pomocników rzesze racz powołać Pani,
Niech w służbie Kościoła będą Ci oddani.
Jasnogórska Pani ...

5. Człowiek Twoim dzieckiem, a w nim Chrystus gości,
Naucz nas o Matko służyć Mu z miłości.
Jasnogórska Pani ...

6. Bądź pociechą Matko dla wszystkich cierpiących
I nadziei gwiazdą dla umierających.
Jasnogórska Pani ...

7. Pozwól Matko Droga kochać Ciebie szczerze
I do śmierci wytrwać w świętej naszej wierze.
Jasnogórska Pani ...
---
T: i M: ks. Józef Grzywaczewski
Śpiewnik Kościelny ks. Jana Siedleckiego 1994 r.

Tak droga @Intix,pamiętamy i czuwamy....szczególnie obecny Czas ,czas niosący tak wielki niepokój i zagrożenie ....
Królowo Polski ochraniaj nas ....
Dobrego Dnia droga @Intix...Dobrego Niedzielnego dla Ciebie i dlaPolski :)

dzisiaj specjalne Msze Św. dla chorych i odnowienia ślubów małżeńskich na każdej Mszy.
O godzinie 15.00 Msza Św. podczas której dziękujemy Królowej Polski za wszystkie łaski i uroczyste odprowadzenie Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Przybyszewie.

Bądź pociechą Matko dla wszystkich cierpiących
I nadziei gwiazdą dla umierających.
Jasnogórska Pani

W niedzielę po Mszy św. o godz. 15:00 obraz zostanie przewieziony do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Przybyszewie.

Ojcowie Paulini zapraszają na uroczystość Matki Bożej Jasnogórskiej w dniach 25-26 sierpnia br. Będzie miała tam miejsce Suma Pontyfikalna sprawowana przez Prymasa Polski oraz Akt Odnowienia Ślubów Jasnogórskich i Przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego - informuje Biuro Prasowe Jasnej Góry.

Program Uroczystości Matki Bożej Jasnogórskiej:

Poniedziałek, 25 sierpnia

17.00 – Diecezjalna Procesja Maryjna z Katedry na Jasną Górę
19.00 – Msza święta na Szczycie - bp Henryk Tomasik, ordynariusz radomski, homilia – bp Grzegorz Kaszak, ordynariusz sosnowiecki
21.00 – Apel Jasnogórski – bp Andrzej Jeż
Czuwanie nocne – Pomocnicy Maryi Matki Kościoła

Wtorek, 26 sierpnia

1.00 - 4.30 – Msze święte Grup Pielgrzymkowych
5.30 – Godzinki
6.00 – Odsłonięcie Cudownego Obrazu Matki Bożej
Msza św. z homilią – o. Andrzej Laskus
10.00 – Modlitwa Pielgrzymów – o. Kamil Szustak: „Królowo Polski uproś pokój naszym Dniom” – modlitwa o pokój dla świata w duchowej łączności z Papieżem Franciszkiem
10.45 – Ingres Księży Biskupów
11.00 – SUMA PONTYFIKALNA z homilią – abp Wojciech Polak, Prymas Polski
Powitanie – o. Arnold Chrapkowski, Generał Zakonu OO. Paulinów
Akt Odnowienia Ślubów Jasnogórskich
Przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego
14.00 – Droga Krzyżowa – o. Wojciech Dec, Młodzież z Duszpasterstwa – Hale
16.15 – Różaniec – o. Roman Wit
18.30 – Procesja Eucharystyczna – o. Mieczysław Polak, podprzeor Jasnej Góry
19.00 – Msza św. i homilią - abp Wacław Depo, Metropolita Częstochowski
21.00 – Apel Jasnogórski - o. Michał Legan

dla dobra wspólnego, skorzystała z dotacji unijnych i mamy ekologiczne ogrzewanie podłogi , nowe posadzki i zachowaną mozaikę w zabytkowym Kościele murowanym, do którego wrócilismy z małego drewnianengo zabytkowego Kościółka na cmentarzu.

Pogłębianie pobożności maryjnej w ciągu wieków sprawiło, że
doświadczenie jasnogórskie stawało się coraz bardziej powszechnym
dziedzictwem Polaków. Cyprian Kamil Norwid, mówiący o sobie
„częstochowskie ja dziecię”, jest szczególnym świadkiem tego faktu Matki
Bożej.

Jako jeden z pierwszych do Litanii loretańskiej w jej poetyckiej
interpretacji wprowadził tytuł Królowa Polski:


Kraju, co, jako Syna Twego szata,

Porozrywany na wiatrach ulata,

Ludu, co rodzi się z łez wyczerpnięciem
–

Co rozpoczyna mękę nie-mowlęciem,
 A kona wieki i skonać nie może:


„Czemuś opuścił mię (wołając) Boże!”
 Ludu – co świata rozrządzał połową


I nie ma grobu ze swymi orłami…
O! Matko dobra Ty, Polska Królowo,

Módl się za nami…



(Do Najświętszej Panny Marii litania).

Modlitwa:


Boże, Ty dałeś narodowi polskiemu w Najświętszej Maryi Pannie przedziwną
pomoc i obronę, spraw łaskawie, aby za
wstawiennictwem naszej Matki i Królowej religia nieustannie cieszyła się
wolnością, a ojczyzna rozwijała w pokoju.

Litania loretańska do Matki Bożej

Ks. prof. Janusz Królikowski

Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/135703,krolowa-nasza.html

wspólnotowe przeżycie nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej dało dobre owoce.

Powstały nowe Kółka Zywego Różańca, do Mszy świętej w niedzielne Msze o 7.30 posługują trzy pokolenia ministrantów. Dziadkowie, ojcowie i dzieci.

Jesteśmy prawdziwą Wspólnotą Wiernych Matki Bożej Jasnogórskiej.

Przyjęcie nowych ministrantów do służby liturgicznej

Szczegóły

Utworzono: niedziela, 22, marzec 2015 

W niedzielę 22 marca 2015 r. na Mszy św.
o godz. 10:15 dwunastu kandydatów zostało przyjętych do grona
ministrantów - otrzymali komże i służyli przy ołtarzu. Włączenie nowych
ministrantów do służby liturgicznej jest wielką radością dla całej
naszej Wspólnoty Parafialnej. Życzymy im wytrwałości w służbie przy
Ołtarzu Pana.

Zapraszamy do obejrzenia galerii:

Uroczyste wręczenie legitymacji i odznaki członka Kółka Żywego Różańca

Szczegóły

Utworzono: poniedziałek, 13, kwiecień 2015

12 kwietnia, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, podczas Mszy św. o
godz. 10:15, odprawianej w intencji członkiń Kółka Różańcowego Dalboszek
- Kolonia Kozietuły i ich rodzin, członkinie tego Kółka otrzymały
legitymacje i odznaki członków Kółka Żywego Różańca oraz zostały wpisane
do parafialnej Księgi Żywego Różańca. Była to piękna uroczystość.

Zapraszamy do obejrzenia kilku zdjęć:

http://parafiamogielnica.pl/

Maryjo weź mnie za rękę
Podprowadź do Twego Syna...

Wśród wydarzeń, które dogłębnie wpisują się w kult Matki Bożej jako Królowej Polski, najważniejszym w wymiarze symbolicznym pozostaje cudowna obrona Jasnej Góry w czasie potopu szwedzkiego w 1655 r. – czasie „klęski i hańby”.
Klasztor jasnogórski stał się miejscem obrony przed Szwedami, którzy usiłowali podporządkować sobie Rzeczpospolitą, i to obrony zwycięskiej wbrew wszelkim ludzkim kalkulacjom i oczekiwaniom. Od tego zwycięstwa zaczęło się stopniowe odradzanie duchowe i militarne leżącej w gruzach Polski, które doprowadziło do odzyskania wolności i podjęcia stopniowej odbudowy Ojczyzny.
Jasna Góra stała się wymownym symbolem i przykładem poświęcenia dla Ojczyzny, dla innych. Biorąc pod uwagę wyjątkowy charakter tego wydarzenia, szybko zostało uznane za znak skutecznego i cudownego wstawiennictwa Matki Bożej w stosunku do Polski znajdującej się wówczas w opłakanym stanie. Dopełniły to wydarzenie interpretacje teologiczne, które zostały mu nadane.
Matka Boża stanęła w centrum odrodzonej Ojczyzny, zyskując tytuł Zwycięskiej Królowej Polski.

Ty, któraś Polską Królową została

I na tej Górze pałac zbudowała,

Panno, wspomóż mię, a przez szafirowe

Niebo, gdzie gwiazdy świecą empirowe,

Obróć z wysoka na mnie oczy swoje

I wlej dar łaski w miałki piersi moje.

(Anonim, Oblężenie Jasnej Góry Częstochowskiej pieśni dwanaście)

Modlitwa:

Broń nas, prosimy Cię, Panie, przez przyczynę Błogosławionej zawsze Panny Maryi, od wszelkich przeciwności i całym sercem przed Tobą upadających od nieprzyjacielskich sideł łaskawie ochraniaj.

Litania loretańska do Matki Bożej ks. prof. Janusz Królikowski

Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/135829,zwycieska-krolo...

Duchowa Stolica Polski na Jasnej Górze, jednocząc wokół Królowej Polski
polskich emigrantów, jednoczyła także Polaków rozdzielonych granicami
wyznaczonymi przez zaborców. Modlitwy kierowane do Królowej Polski
wpisywały się bardzo głęboko w duchowe doświadczenia Polaków, przynosząc
ze sobą odnowę oraz rozwój wiary i obyczajów, a wraz z nią rozwój nauki
i kultury. Łatwo można zobaczyć ten związek, sięgając do doświadczeń
historycznych, których świadkiem była zwłaszcza druga połowa XIX w. W
tamtym czasie narodził się zwyczaj, który trwa do dzisiaj, a mianowicie
śpiewania w maju Litanii loretańskiej przy przydrożnych i przydomowych
kapliczkach, któremu towarzyszyła lektura różnych pism formacyjnych. W
ten sposób maj stawał się miesiącem Maryi Królowej Polski.

Matko polskiej mowy,

Módl się o jej wieczne trwanie,

Bogurodzico,/ Dziewico,

Bogiem sławiena/ Maryo.

Módl się,/ Pani izraelska,

Starochrześcijańska,

Cyprysowa,/ Łukaszowa,

Panno Jasnogórska,

Czarna,/ O twarzy w bliznach

Jak polska ziemia.

(Roman Brandstaetter, Hymn do Czarnej Madonny)

Modlitwa:

Wszechmogący, wieczny Boże, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo na
niebie i na ziemi. Dzięki Ci składamy za włączenie naszego narodu do
wielkiej rodziny Kościoła, a gdy po tysiącu lat dochowaliśmy wierności
wierze ojców naszych przez przyczynę i opiekę, i szczególne
wstawiennictwo Maryi, Matki Pana naszego Jezusa Chrystusa, daj, abyśmy w
drugim tysiącleciu wiary, złączywszy się z Maryją węzłami świętej
niewoli, stali się pomocą Kościołowi świętemu na straży jego wolności.
Amen.

Litania loretańska do Matki Bożej

ks. prof. Janusz Królikowski

Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/136129,majowa-krolowa.html

34. lata temu Prymas Tysiąclecia odszedł do Domu Ojca. Rodakom zostawił przesłanie: "Dla nas po Bogu największa miłość to Polska!"
http://wpolityce.pl/kosciol/246210-34-lata-temu-prymas-tysiaclecia-odsze...

Sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński zawierzył bezgranicznie Matce Bożej i całe swe posługiwanie Kościołowi na polskiej ziemi oparł na Skale Jasnogórskiej. Sanktuarium na Jasnej Górze było dla Niego nie tylko Domem, do którego tak często pielgrzymował, aby nabrać sił, ale także Amboną i Ołtarzem Narodu.

Dzięki Jasnej Górze Prymas stał się Ojcem Narodu, ale i dzięki Jego prowadzeniu Kościoła w Polsce, Jasna Góra stała się sercem polskich dziejów. W geście wdzięczności naród polski wybudował pomnik Prymasa Tysiąclecia, który został poświęcony w sierpniu 1997 r. „Pomnik Pokory” - pokazujący ks. Kardynała jako Wielkiego Pielgrzyma Jasnogórskiego.

Jan Paweł II u początku swego pontyfikatu powiedział:

Nie byłoby na Stolicy Piotrowej papieża Polaka, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim posługiwaniem”.

W czasie niszczenia patriotyzmu w dobie stalinowskiej, atakując polskie tradycje narodowe w partyjnych mediach, wydawnictwach i kinematografii zniesławiając głównie idee polskich dziejów, nie ulega wątpliwości, że właśnie Prymas zrobił więcej niż jakikolwiek inny Polak po wojnie (poza Janem Pawłem II) dla budzenia i obrony polskiego patriotyzmu.

Gdy w kraju zabrakło prawdziwie wielkich pisarzy - sumień Narodu, On w swoich kazaniach nawoływał w dniu 1 VI 58 r. na Jasnej Górze:

Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska - Polską była, aby w Polsce po polsku się myślało.

Jakże piętnował coraz liczniejszą „elitę żłobową”, która dla kęsa chleba odstępuje prawdę. Nie było niemal takiego kazania Kardynała, w którym nie powracałyby apele o obronę i umocnienie tradycji narodowych. Apelował do młodzieży:

Musimy mieć głębokie poczucie ambicji narodowej!

W Krakowie podczas kazania w 1974 r. mówił:

Dla nas po Bogu największa miłość to Polska! Musimy dochować wierności przede wszystkim naszej Ojczyźnie i narodowej kulturze polskiej!.

Sprzeciwiając się narzucaniu Polakom wzorów obcych polskiej tradycji ks. Stefan Wyszyński stwierdzał:

Żaden naród nie może nigdy kształtować się na modłę innych narodów.

W sierpniu 1964 r. w Jędrzejowie głosił:

Dzisiaj często spotykamy się ze zjawiskiem ośmieszania z naszej przeszłości historycznej, nie doceniając wielkiej ofiary, każdej kropli krwi wylanej za Naród, czy każdej kropli potu z czoła rolnika, która wsiąka w ziemię ojczystą. To wszystko woła o szacunek dla dziejów narodowych, dla trudów pokoleń, które minęły, dla ich ofiarnej krwi wylanej w powstaniach, w walce o wolność Ojczyzny, na różnych kontynentach.

W Warszawie 1972 r. głosił:

Naród bez przeszłości jest godny współczucia. Naród, który odcina się od historii, wskazuje się dobrowolnie na śmierć, podcina korzenie własnego istnienia.

Niejednokrotnie stanowczo występował w obronie pamięci powstań polskich, tak często szkalowanych przez różnych publicystów.

Zawsze uważałem, że każdy z tych zrywów - Powstanie Kościuszkowskie, listopadowe, styczniowe czy warszawskie, miał swój głęboki sens, był budzeniem sumień”.

Prymas Tysiąclecia wierzył w niezłomną siłę narodu polskiego. 1 IX 68 r. mówił: „Polacy są dziwnym narodem. Właśnie wtedy, gdy im trudno, gdy mają wielkie przeciwności, zdobywają się na potężne wysiłki…. Jest coś w narodzie polskim, że właśnie wtedy, gdy mu ciężko, mobilizuje wszystkie siły i zwycięża”.

Dziesięć lat później głosił:

Naród nawet w wiezieniu jest wolny, dopóki ma świadomość swej trwałości narodowej, kulturalnej, odpowiedzialności za dzieje minione i za te, które muszą nadejść.

Rodakom zalecał aby ich patriotyzm nie ograniczał się tylko do zrywów, lecz był realizowany konsekwentnie w codziennych trudach i walkach. W kazaniu 6 I 81 r. tak mówił:

Można w odruchu bohaterskim oddać swe życie na polu walki, ale to trwa krótko. Większym niekiedy bohaterstwem jest żyć, trwać, wytrzymać całe lat. Potrzeba nam potężnej woli organizowania sił rodzimych, ojczystych, by nie oddawać się pokusie Targowicy, skądkolwiek by ona miała przyjść”.

28 maja

Zamyślenia majowe 2015 „Samym pięknem jesteś, o MARYJO!”

Kochani moi!
Dziś jest 28 maja – czwartek.
Był rok 1981. Byłem proboszczem w Gołąbkach.
Ojciec Święty ranny śmiertelnie.
Ksiądz Prymas Stefan Kardynał Wyszyński umiera,
a był to właśnie 28 maja, czwartek,
Wniebowstąpienie.
Obraz Matki Bożej nawiedzającej parafie
był wtedy w Gołąbkach.
Ksiądz Prymas prosił, aby przywieźć Mu obraz Madonny.
Czuję, co Wielki Prymas mówił Matce Bożej.
Ojciec Święty – Polak mówił
o Księdzu Prymasie tak:
Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża Polaka,
gdyby nie było Twojej wiary
niecofającej się
przed więzieniem i cierpieniem,
Twej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty
Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry.

A do Matki Bożej Prymas mówił:
Maryjo!
Niech wszystko moje wielbi Ciebie.
O jedno proszę, byś wziąwszy wszystko moje,
zechciała bronić Kościoła Chrystusowego.
Ochraniaj go płaszczem macierzyńskim.
Skryj go w sercu swoim,
a jeśli trzeba – zabij mnie!
aby mógł żyć Kościół w Polsce.

A do nas:
Wszystko postawiłem na Maryję.
Maryjo, Królowo Polski,
jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam!
A gdy będę w więzieniu, a powiedzą Wam,
że Prymas zdradził sprawy Boże – nie wierzcie!
że Prymas ma nieczyste ręce – nie wierzcie!
że Prymas stchórzył – nie wierzcie!
że Prymas działał przeciwko Narodowi i Ojczyźnie – nie wierzcie!
Kocham Ojczyznę więcej niż własne serce.
Dla mnie największa miłość po Bogu i Maryi – to Polska!

Szczycę się tym, żem znał Wielkiego Prymasa.
On namaszczał mi ręce
i pytał: Czy przyrzekasz mi i następcom
szacunek i posłuszeństwo?
Przyrzekam!
Pamiętam Jego majestat i czuję ciepło Jego rąk.
Wchodząc na Jasną Górę,
zatrzymajcie się przy pomniku Prymasa Tysiąclecia.
Tak mi z tym pomnikiem
koresponduje wiersz Słowackiego:

Z pokorą teraz padam na kolana,
Abym wstał silnym Boga robotnikiem
Gdy wstanę, mój głos będzie głosem Pana,
Mój krzyk – Ojczyzny całej będzie krzykiem.

Prymas mówił:
Przyjdą nowe czasy,
wymagają nowych świateł,
nowych ludzi i nowych mocy.
Bóg je da w swoim czasie!

Kiedy?
O, jak jesteś nam potrzebny – Wielki Prymasie,
by ktoś jeszcze raz powiedział:
Non possumus!

Ks. Bp Józef Zawitkowski

który pełnił w naszej Parafii posługę kapłańską przez 3 lata. Ksiądz Marek dostał przeniesienie do parafii warszawskiej, my dostaliśmy nowego księdza, który zacznie posługę .
Pożegnanie było ze łzami wdzięczności ze strony parafian.
Ileż ksiądz Marek dobrego wniósł przez te 3 lata posługi. Samych Kółek Żywego Różańca z 6 urosło do 17. Dziękowali nie tylko parafianie, ale i dyrekcja zespołu szkół i burmistrz.

Szczęść Boże księże Marku, dobrym pasterzem dla nas byłeś.
Dobre ziarno miłości Bożej zasiałeś.

http://www.parafiamogielnica.pl/

w nowej parafii :)