KUKLIŃSKI w oczach PRL-owców

 KUKLIŃSKI w oczach PRL-owców

Generał  w czapce z orłem  białym,

z duszą z Syberii niewolnika,

(z Moskwy prikazy i pochwały

brał)  ma za zdrajcę Pułkownika.

Bezpieczniak, co miał glejt z Łubianki

na służby w Kraju Priwislinskim

(służby tak ważne są jak tanki),

śmieje się: "Problem z tym Kuklińskim."

Eks-agent się kamerze zwierza,

jak patriotą być wypada.

Donosił Ruskim na Papieża,

a dziś tłumaczy, co to zdrada.

Z komuszym stażem moralistę

zniesmacza kontrast czerni z bielą:

"Prawda jest szara, oczywiście,

a tym Kuklińskim znów nas dzielą."

Mędrek z prawicy się nasładza,

że... państwo,  prawo, konserwatyzm...

Szubrawcy? Lecz legalna władza,

a zdrajcę zamknąć by za kraty.

Sztabowcom Paktu Warszawskiego

nienawiść twarze krzywi na to,

że ktoś nazywa Kuklińskiego

pierwszym żołnierzem polskim w NATO.

Miały być nasze – Hamburg, Paryż!

z  krótką wojenką atomową.

Trudno, na wojnie są ofiary...

Stolicę byśmy mieli nową.

Ktoś, mówią, z nas był wiarołomny –

on albo my – to opcja twarda.

Fakt! Więc dla Niego będzie pomnik,

dla was niepamięć albo wzgarda.