21 listopada 1863 roku został publicznie stracony przez powieszenie Władysław Rawicz, powstaniec i cywilny naczelnik województwa

Maryla, śr., 21/11/2012 - 23:24

Władysław Rawicz urodził się w Warszawie 2 września 1832. Majątek jakim dysponowali jego rodzice pozwolił mu na zdobycie gruntownego wykształcenia oraz na liczne podróże po Europie. W 1853 r. osiadł na stałe w majątku Grochów, który rychło doprowadził do rozkwitu. Będąc agronomem poczynił wiele trafnych inwestycji, z których większość była postrzegana na naszych terenach jako nowinki rolnicze. . Nie stronił też od wprowadzania w swoich dobrach reform społecznych nie zabronionych prawem. Jako jeden z pierwszych ziemian na Podlasiu zamienił chłopom pańszczyznę na czynsz.

Na każdym kroku starał się też pokazać swoim poddanym, że interesuje się ich losem. Wspierał datkami tutejszą szkołę początkową . Ufundował także niewielki szpitalik, wspierał zbożem miejscowych w chwili klęsk żywiołowych.

Nic zatem dziwnego, że był osobą powszechnie lubianą i szanowaną, a przy tym niezwykle zaradną. Jeszcze na początku lat. 50. XIX w. dziedzic Grochowa rozpoczął szerszą działalność społeczno – polityczną, wstępując i aktywnie uczestnicząc w pracach właśnie utworzonego Towarzystwa Rolniczego. W 1861 r. znalazł się w składzie powiatowej rady siedleckiej i związał się z ruchem Białych. Już wtedy uczestniczył w przygotowaniu powstania zbrojnego przeciwko zaborcy rosyjskiemu.

W styczniu 1863 r wybuchło powstanie. Przygotowania do niego w majątku Grochów poczyniono już wcześniej. Zorganizowano koszary dla ochotników, ćwiczenia dla rekrutów, zaopatrzono ich w broń, mundury i żywność.

To właśnie stamtąd wyznaczony przez Rawicza na dowódcę rządca Rudolf Freytag poprowadził do sąsiedniego Węgrowa kilkuset osobowy oddział złożony z ochotników pochodzących z dóbr Grochów, Elżbietów – Przeździatka i Sokołowa. Pomimo poniesionej przez Polaków w bitwie węgrowskiej klęski, Rawicz nadal jak mógł wspierał walkę z zaborcą m.in. formując na własny koszt kilkudziesięcioosobowy oddział konny.

W maju 1863 r. został mianowany powstańczym naczelnikiem powiatu siedleckiego. Na przemian walczył, innym razem ukrywał się przed Moskalami. W zamian za zasługi dla ojczyzny, w lipcu objął funkcję naczelnika cywilnego województwa podlaskiego. Jemu podległa żandarmeria podlaska tzw. Straż Narodowa.

Rawicz został schwytany przez Rosjan w majątku Proszew i odtransportowany pod silną eskortą do siedleckiego więzienia i poddany bestialskim torturom, pozostał nieugięty. Sąd polowy skazał go na karę śmierci przez powieszenie. Datę egzekucji wyznaczono pośpiesznie na 23 listopada. Pomimo energicznych zabiegów rodziny i wpływowych przyjaciół, którzy nawet uzyskali dla Rawicza łaskę carską, nieprzychylni mu dowódcy rosyjscy przyśpieszyli wykonanie wyroku o dwa dni. Akt łaski dotarł do Siedlec za późno – dzień po egzekucji, dopiero 22 listopada 1863 r.

Źródło: www.zsokolowa.com http://www.facebook.com/photo.php?fbid=479284642122119&set=a.120249521358968.24013.116523165064937&type=1&theater

Zaloguj się, by odpowiadać

Etykietowanie:

Przegląd prasy i blogów

2 komentarze

1. Do Pani Maryli,

Michał St. de Z..., pt., 23/11/2012 - 16:50

Szanowna Pani Marylo,
Wieczna cześć i chwała Bohaterom Powstania Styczniowego,

Cześć Ich pamięci

Przy Zespole Szkół w Grochowie stoi za to obelisk upamiętniający zasłużonych dla kraju Grochowian tj. Władysława Aleksandra Rawicza i Rudolfa Fretaga.

Wyrok wykonano 21 listopada 1963 roku

Wyrazy szacunku

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

Zaloguj się, by odpowiadać

2. Do Pani Maryli,

Michał St. de Z..., pt., 23/11/2012 - 17:01

Szanowna Pani Marylo,

Uczestnicy Powstania Listopadowego

1.Edmund Ślaski, poległ 30.09.63 pod Łączkiem,

2.Fr. Ryszard Sokołowski, zwany Szyc, kapitan gwardii, ranny pod Rawą, wzięty na Sybir,

3.Jarosław Grottfer, oficer, 13.10.63 wzięty pod Moszkiem do niewoli na Sybir, brat Artura, żyje w Krakowie,

4.Władysław Rawicz, organizator Siedleckiego, wydany przez Maks.
Oborskiego, dziedzica Przerowy, powieszony 22.11.63; ojciec dawał
400.000 rbl. za jego uwolnienie,

5.Kalikst Ujejski, brat stryj. Kornela, zginął pod Korytnicą 14.06.63, okryty 28 ranami;

6. Ludwik George, adiutant Br.Rudzkiego;

7.Witold Rzepecki z Śmigielskiego, pod Youngiem, wzięty na Sybir;

8.Władysław Sokołowski zwany Iskra, pod Czachowskim, rozstrzelany za nieposłuszeństwo i rabunek przez Chmieleńskiego;

9.Aleksander hr.Szembek, służył pod Taczanowskim, wnuk jenerała;

10.Karol Gostyński, zwany Gąsowski, naczelnik dzieci warszawskich;

11.Stanisław Wierzbiński, kapitan u Langiewicza, brat posła Władysława;

12. Władysław Malczewski, z fotografii syberyjskiej;

13. Walery Dom. Dulęba, oficer Lelewela, zginął pod Panasówką,

14. Hr. Żółtowski;

15. Taduesz Rozwadowski z Tarnopolskiego, zginął 29.05.63 pod Starą Wsią;

16. Paweł Garnier d'Aubin, oficer algierski, walczył pod Taczanowskim,

17. Wal. Remiszewski, poległ;

18. Wojciech Wł. Pieniążek, oficer austriacki, kapitan w oddziale Lelewela;

19. Józef Malinowski dowódca w Płockiem;

20. Jan Topolnicki, organizator Lwowa;

21. Robert Sienkiewicz, oficer włoski, wychowany we Francji, brał udział w wyprawie na Radziwiłłów;

22. Ksawery Romer z Sanockiego, walczył pod Langiewiczem i Czachowskim.