O ZABEZPIECZENIU – CZYLI TRADYCJE SĄDÓW III RP
Aleksander Ścios, czw., 13/09/2012 - 18:47
1. - Pismo naczelnika Wydziału Śledczego WSW w Lublinie do dyrektora Biura Śledczego MSW ppłk. Jerzego Karpacza w sprawie procesu Wacława Wasilewskiego i Franciszka Bujaka.
Lublin. VI. 1986r.
Dyrektor Biura Śledczego MSW
Tow. Ppłk dr J[erzy] Karpacz w Warszawie
W nawiązaniu do informacji Nr R-0597/86 z dnia 2 V 1986 [r.] dot[yczącej] W[acława] Wasilewskiego i F[ranciszka] Bujaka, oskarżonych o kolportaż literatury b[yłego] NSZZ „Solidarność” i poleceń wydanych w tej sprawie przez Towarzysza Dyrektora Naczelnikowi Wydziału Śledczego tut[ejszego] WUSW, uprzejmie informuję iż podstawą uchylenia wobec ww. wyroków skazujących były uchybienia proceduralne sądu I instancji.
W dniu 11 czerwca br. sprawa ta będzie ponownie rozpoznawana przez Sąd Rejonowy w Lublinie.
Podzielając w pełni pogląd Towarzysza Dyrektora w kwestii zasad zabezpieczania rozpraw w sprawach o przestępstwa popełnione z motywów politycznych, 4 bm. przy udziale Naczelnika Wydziału Śledczego WUSW omówiłem z Prezesem Sądu Wojewódzkiego mgr. Z. Markowskim i Z- cą Prokuratora Wojewódzkiego mgr. E. Berzyńskim stan dowodowy przedmiotowej sprawy i problematyki jej zabezpieczenia.
Będzie ona realizowana w oparciu o odrębny plan operacyjno-technicznego zabezpieczenia rozprawy. Niezależnie od tego, zasady zabezpieczania rozpraw politycznych omówione zostały na szkoleniu zawodowym aktywu kierowniczego SB WUSW w Lublinie. Jednostki terenowe SB o obowiązujących zasadach w tym zakresie dodatkowo poinformowano pisemnie.
Powyższe działania stanowią, moim zdaniem, przesłankę gwarancji wydania wyroku odzwierciedlającego rzeczywisty charakter i zakres przestępczej działalności W[acława] Wasilewskiego i F[ranciszka] Bujaka i prawidłowego zabezpieczenia rozprawy.
Informując o powyższym, jednoczenie nadmieniam, iż uczestnictwo wiceprokuratora wojewódzkiego mgr. St[anisława] Chodaka w rozprawie rewizyjnej wymienionych było zgodne z praktykà stosowanà w tym względzie w lubelskiej prokuraturze.
O wyniku rozprawy i jej przebiegu powiadomię Towarzysza Dyrektora.
Naczelnik Wydziału Śledczego WUSW w Lublinie
2.
– Plan przedsięwzięć operacyjnych mających na celu zabezpieczenie rozprawy rewizyjnej Wacława Wasilewskiego i Franciszka Bujaka przed Sądem Rejonowym w Lublinie.
Lublin. 6.VI.1986.
Tajne spec[jalnego] znaczenia Egz. nr 1
Plan przedsięwzięć operacyjnych mających na celu zabezpieczenie rozprawy rewizyjnej W[acława] Wasilewskiego i F[ranciszka] Bujaka – przed Sądem Rejonowym w Lublinie.
I. Sytuacja operacyjna
W dniu 11 VI 1986, o godz. 10.00, w sali nr 6 Sądu Rejonowego w Lublinie odbędzie się rozprawa rewizyjna p[rzeciw]ko W[acławowi] Wasilewskiemu i F[ranciszkowi] Bujakowi.
Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Lublinie – II instancji rozstrzygniecie sądu I instancji zostało uchylone i sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia. Przebiegi dotychczasowych rozpraw wskazują, że niektórzy działacze podziemnych struktur „S[olidarności]” wezmą w niej udział i zachowaniem swoim akcentować będą swoje poglądy (wręczanie kwiatów, pozdrowienia itp.).
Rozprawie przewodniczył będzie sędzia: Matwiejczuk Mieczysław, ur. 1 IX 1920 r. Majdan, członek PZPR, cieszący się pozytywnà ocenà pracy zawodowej i właściwą postawą polityczną.
II. Kierunki działań.
Mając na celu:
1. Uzyskanie właściwego wyrokowania w wymienionej sprawie
2. Kształtowanie odpowiedniego przebiegu rozprawy i niedopuszczenia do manifestacyjnych zachowań poszczególnych osób, planuje się poniższe przedsięwzięcia.
III. Przedsięwzięcia operacyjne.
1. Przeprowadzić rozmowę z prezesem Sądu Wojewódzkiego, której celem będzie uzyskanie właściwego składu orzekającego (zarówno sędziego, jak i ławników) oraz uczulenie prowadzącego rozprawę sędziego na możliwe, negatywne zachowanie oskarżonych i publiczności, które winny być zdecydowanie przecinane.
Odpowiedzialny: N[aczelni]k Wydz. III por. Z. Myszala, wyk[onane]
2 VI 1986.
2. Zabezpieczyć właściwy skład publiczności w trakcie rozprawy poprzez wprowadzenie na salę rozpraw:
– emerytów MO,
– działaczy PZPR (w porozumieniu z KM PZPR),
– funkcjonariuszy SB, nieznanych członkom opozycji (Wydz[iału] C, Wydz[iału] Paszportów).
Odpowiedzialny: N[aczelni]k Wydz[iału] III.
3. W celu niedopuszczenia do aktywnego udziału w rozprawie sympatyków F[ranciszka] Bujaka z miejsca pracy, przeprowadzić rozmowę z Dyr[ektorem] Instytutu Medycyny Wsi w Lublinie – prof. dr. M[aciejem] Latalskim, w której zainspirować go do podjęcia zwiększonych dyscyplinujących pracowników instytutu sprawy, jak i dzień przed i po.
Odpowiedzialny: kpt. M[arian] Brzuska.
4. Analogicznie jak w pkt 3 w odniesieniu do W[acława] Wasilewskiego przeprowadzić rozmowę z rektorem UMCS bądź Dziekanem Wydziału BiNoZ1.
Odpowiedzialny: ppor. A. Kaczmarczyk.
5. W celu niedopuszczenia do udziału w rozprawie stałych kibiców – słuchaczy rozpraw politycznych, a będących członkami opozycji, podjąć działania poprzez wydziały, których osoby te są figurantami, zmierzające do przestrzegania dyscypliny pracy w odpowiednich instytucjach. Osoby te wytypuje Wydział Śledczy. Odpowiedzialny: por. Z. Myszala.
6. W porozumieniu z kierownictwem sądu podjąć działanie zapobiegające innym negatywnym zdarzeniom, np. wyeliminowanie ukrytego nagrywania na taśmę magnetofonową przez publiczność.
Odpowiedzialny: por. Z. Myszala.
7. Zastosować możliwości Wydziału Bw celu zabezpieczenia i udokumentowania osób biorących udział w rozprawie.
Odpowiedzialny: N[aczelni]k Wydz[iału] III.
8. W celach profilaktycznych zastosować zewnętrzne patrole umundurowanych funkcjonariuszy MO przed gmachem Sądu Rejonowego w Lublinie.
Odpowiedzialny: N[aczelni]k Wydz[iału] III.
Źródło: AIPN Lu, WUSW w Lublinie, Akta Śledcze WUSW w Lublinie 1944–1990, 0220/369, Akta sprawy przeciwko Wacławowi Wasilewskiemu i Franciszkowi Bujakowi, k. 240, 241 mikrofilm.
„Pamięć i Sprawiedliwość” nr.1(5)2004., Ewa Kuszyk-Peciak – „Manipulowanie wymiarem sprawiedliwości w latach osiemdziesiątych przez lubelską Służbę Bezpieczeństwa”.
- Aleksander Ścios - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
2 komentarze
1. niezłe
dziś taka różnica, że są mądrzejsi: bez pism, na gębę...
2. Szanowny Panie Aleksandrze
Ludzie bez honoru "oczekiwali" od innych ludzi bez honoru, że tamci zachowają się honorowo.
"Adam Strzembosz, prezes Sądu Najwyższego w latach 1990-1998 przyznaje, że jest wielu sędziów, którzy zachowali się niegodnie, a mimo to awansowali. - Dla mnie takim przypadkiem jest sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości - zaznacza Strzembosz. "
"Czuję niesmak, kiedy ludzie, którzy w okresie PRL skazywali czy oskarżali działaczy opozycji z przyczyn politycznych pełnią dziś wysokie stanowiska - mówi Grzegorz Majchrzak z Instytutu Pamięci Narodowej.
Takich osób jest w polskim wymiarze sprawiedliwości kilkadziesiąt. - Ja mam czyste sumienie w tej chwili i zawsze je miałem - mówi jeden z prokuratorów prowadzących sprawy polityczne w okresie PRL-u, dziś nadal czynny zawodowo. Wypowiadając się na ten temat, nie chciał jednak pokazać twarzy.
Po wprowadzeniu stanu wojennego w polskim wymiarze sprawiedliwości doszło do przełomu. Naciski władzy na sędziów i prokuratorów stawały się silniejsze. - Po 13 grudnia (1981 r. - red.) wymiar sprawiedliwości posłużył do zastraszenia społeczeństwa - tłumaczy Majchrzak. "
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/zachowali-sie-niegodnie-mimo-to...
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl