Projekt IPN „Wola Pamięci 1944” – 5 sierpnia 2012 r.
Redakcja BM24, czw., 02/08/2012 - 20:17
Wykażmy Wolę Pamięci! Nie pozwólmy, by zamordowani przez Niemców mieszkańcy Woli zostali zapomniani.
Projekt „Wola Pamięci 1944” – 5 sierpnia 2012 r.
„Wola Pamięci 1944” to projekt, którego celem jest upamiętnienie oraz przypomnienie wydarzeń związanych ze zbrodniami niemieckimi wobec warszawskiej ludności. Najbardziej okrutne zbrodnie, jakich dokonano na bezbronnych cywilach, miały miejsce w pierwszych dziesięciu dniach Powstania na Woli, Ochocie i w Śródmieściu. Szacuje się, iż podczas powstania zginęło około 200 tysięcy z 700.000 warszawiaków zamieszkujących objętą walkami powstańczymi Warszawę. Liczba ta, stanowiąca 1/3 mieszkańców stolicy, tylko w niewielkim stopniu obejmuje straty wynikłe z bezpośrednich działań. W większości ludzie ci, bez względu na wiek i płeć, zostali bestialsko zamordowani w masowych egzekucjach, przeprowadzanych przez oddziały zwalczające Powstanie, zgodnie z rozkazem Reichsfuehrera SS Heinricha Himmlera, by „każdego mieszkańca zabić”, a miasto „zrównać z ziemią”.
U zbiegu ulic Górczewskiej i Alei Prymasa Tysiąclecia, w miejscu upamiętniającym największy na Woli masowy mord, Biuro Edukacji Publicznej IPN w dniu 5 sierpnia 2012 r. przeprowadzi projekt edukacyjny „Wola Pamięci 1944”. Celem projektu jest przede wszystkim godne upamiętnienie znanych i nieznanych z nazwiska ofiar niemieckiej zbrodni w czasie Powstania Warszawskiego. Działania projektu adresowane są przede wszystkim do mieszkańców Woli. Chcemy zwrócić ich uwagę na fakt, iż z wieloma miejscami, które co dzień mijają, związane są tragiczne losy ludności Warszawy. Nazwa projektu to gra słów, którą organizatorzy chcą dotrzeć również do młodego pokolenia. Zadania wyznaczone przez założenia projektu Wola Pamięci 1944 są dwojakiego rodzaju – po pierwsze oddać należny ofiarom hołd i szacunek, po drugie edukować, aby kolejne pokolenia stały się nośnikiem pamięci o zbrodni.
Istotnym elementem projektu jest także spotkanie ze świadkami historii. Spotkanie to będzie miało charakter pośredni – przez możliwość zapoznania się z fragmentami nagrań wypowiedzi dotyczących doświadczeń i przeżyć świadków historii, oraz bezpośredni dzięki spotkaniom z uczestnikami tamtych wydarzeń. Będzie można również obejrzeć wystawę ukazującą losy ludności cywilnej na Woli w czasie Powstania Warszawskiego, a także wysłuchać krótkich prelekcji o historii Woli. Piętnastominutowe wykłady odbędą się kwadrans przed i po pełnej godzinie, począwszy od godziny 10.00. Uzupełnieniem odczytów, wygłoszonych przez specjalistów z trzech instytucji: Muzeum Powstania Warszawskiego, Muzeum Woli oraz IPN, będą kilkuminutowe archiwalne filmy dokumentalne, związane z ludnością oraz miejscami pamięci na Woli. Projekt „Wola Pamięci” to również okazja do rozmowy z ekspertami, naukowcami, badaczami zbrodni niemieckich. Podczas realizacji działań Instytut Pamięci Narodowej zwróci się do mieszkańców Woli z apelem o zgłaszanie się bezpośrednich i pośrednich świadków, rodzin ofiar w celu udokumentowania ich świadectwa. IPN chce w przyszłości upamiętniać ofiary niemieckiego ludobójstwa, podając nie tylko ich liczbę, ale pokazując indywidualny charakter zbrodni, przywołując konkretne historie, nadając „ofiarom” imiona.
Nie pozwólmy aby zamordowani mieszkańcy Woli zostali zapomniani. Wykażmy Wolę Pamięci.
Szczegółowy program prelekcji i wykładów
Godzina | Temat | Osoba prowadząca |
10.15 | Przemysł na Woli | prof. dr hab. Jan Żaryn |
Po prelekcji: Film z cyklu Powstańcy. Dzień 5. Realizacja Ewa Żmigrodzka, Krzysztof Zwoliński (ok. 5 minut) | ||
10.45 | Tajemnica zamknięta w Sfinksie | Maria Ejchman (Muzeum Woli Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy) |
Po prelekcji: Film z cyklu Powstańcy. Dzień 6. Realizacja Ewa Żmigrodzka, Krzysztof Zwoliński (ok. 5 minut) | ||
11.15 | Zgrupowanie Chrobry II na Woli | Lidia Świerczek (Muzeum Woli Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy) |
Po prelekcji: Film z cyklu Tablice Pamięci. Realizacja Stanisław Kostrzewa (ok. 7 minut) | ||
11.45 | Wolskie ślady wielowyznaniowości i wielokulturowości w projektach Muzeum Woli. | Zygmunt Kościelski (Muzeum Woli Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy) |
Po prelekcji: Film z cyklu Tablice Pamięci pt. Barykada. Realizacja Łucja Klimas (ok. 6 minut) | ||
12.15 | Obrona Woli we wrześniu 1939 r. | Tomasz Sudoł (BEP IPN) |
Po prelekcji: Filmowe fragmenty relacji świadków historii – Anna Katanowska | ||
12.45 | Zbrodnie niemieckie na Woli | Konrad Starczewski (BEP IPN) |
Po prelekcji: Cena naszej wolności. Realizacja: BEP IPN | ||
13.15 | Powstanie Warszawskie na Woli | Muzeum Powstania Warszawskiego |
Po prelekcji: Fragmenty archiwalnych kronik z Powstania Warszawskiego (ok. 3 minut) | ||
13.45 | Kapitulacja Powstania – perspektywa ludności cywilnej | Muzeum Powstania Warszawskiego |
Po prelekcji: Filmowe fragmenty relacji świadków historii – Stanisław Maciej Kicman | ||
14.15 | Szpital na Płockiej – losy pacjentów i lekarzy | prof. Jan Zieliński |
Po prelekcji: Fragmenty filmu Szpital Dobrej Woli, reż. Jadwiga Zajček (ok. 10 minut) | ||
14.45 | Śledztwo IPN w sprawie zbrodni niemieckich na Woli | prok. Jolanta Chankowska (IPN) |
Zakończenie o 15.00 | ||
 |  |  |  |  |
http://www.wolapamieci1944.ipn.gov.pl/
- Redakcja BM24 - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
17 komentarzy
1. Przypominamy, że o 16.00 5 sierpnia Górczewska 32
nastąpi odsłonięcie pierwszej części pomnika , 8 metrowego krzyża.
Krzyże Wolskie
Zbiór tekstów (KW) cz. II
Zbiór tekstów (KW) cz. I
Rozstrzygnięcie konkursu na zagospodarowanie rejonu ul.Górczewskiej 32.
wyniki konkursu – PDF
Redakcja Blogmedia24.pl
2. Przypominamy, że o 16.00 5 sierpnia Górczewska 32
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
3. historyk Andrzej Nowak
Stawianie powstańcom zarzutów, że doprowadzili do zniszczenia Warszawy, wydaje mi się wyrazem głębokiego kompleksu.
Co to za kompleks?
To kompleks strachu przed silniejszym, którego trzeba byłoby oskarżyć o zbrodnie na Polsce – i przeciwstawić mu się. Zamiast tego łatwiej obwinić rodaków o wszelkie nieszczęścia. Idąc tropem tego kompleksu, należałoby się godzić na obce panowanie, siedzieć cicho i liczyć na to, że jakieś niezależne od nas siły historii łaskawie zwrócą nam utraconą wolność. W 1939 roku zagarnęły Polskę dwa najbardziej zbrodnicze reżimy w historii, gotowe zrobić wszystko, żeby zniszczyć Polskę. Hitler wielokrotnie formułował ten cel, od września 1939 roku poczynając.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
4. na tronie urzędu miasta zmieniona mapa miejsc pamięci '44
Wola
błąd w adresie Górczewskiej 32 - jest numer 52 i dodano
http://mapa.strazmiejska.waw.pl/pw44/Wola.html
Wola
1. ul. Ostroroga róg ul. Tatarskiej (na murze
Cmentarza Powązkowskiego) - Cztery tablice z fotografiami i nazwiskami
żołnierzy. Piąta tablica: „ Żołnierze Armii Krajowej Batalionu „Zośka”
Kompanii „Maciek” Polegli 8 sierpnia 1944 r. w wypadzie na pociąg
pancerny”
zobacz na mapie
2. ul. Spokojna 13
Tablica: „11 sierpnia 1944 r.
tu - w obronie ostatniej placówki na Woli w Powstaniu Warszawskim
poległ wraz z 7 żołnierzami Dowódca Plutonu „Felek” Baonu „Zośka”
Armii Krajowej. ppor. Phm. Konrad Okolski „Kuba” Drużynowemu Szczep 80
WDH „Chrobry” Towarzysze Broni”
zobacz na mapie
3. ul. Okopowa róg ul. Mireckiego - Głaz z tablicą:
„W Tym rejonie odziały Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej
zgrupowania „Radosław” Broda Czata, Kolegium „A”, Dysk Pięść, Miotła,
Parasol, Zośka pod dowództwem ppłk Jana Mazurkiewicza pseudonim
„Radosław” rozpoczęły 1 sierpnia 1944 walkę z Niemcami w obronie Woli i
prowadziły ją nieprzerwanie do 11 sierpnia 1944 r.”
zobacz na mapie
4. ul. Okopowa 55a
Tablica upamiętniająca kwaterowanie batalionu Armii Krajowej „Zośka” w sierpniu 1944 roku.
zobacz na mapie
5. ul. Młynarska 68 róg ul. Sołtyka (na murze Cmentarza Żydowskiego)
Tablica: „Tu w sierpniu 1944 hitlerowcy rozstrzelali mieszkańców okolicznych domów”.
zobacz na mapie
6. Al. Solidarności (na ścianie gmachu sądów)
Tablica:
„W tym gmachu w pierwszych dniach sierpnia 44 sformowano powstańcze
zgrupowanie Armii Krajowej „Leśnik” walczące na Woli, które w dniu 7
sierpnia wyruszyło stąd na dalszy bojowy Muranowa Starego Miasta,
Śródmieścia i Czerniakowa”.
zobacz na mapie
7. Al. Solidarności 90
Tablica: „Tu 16 września 1944 hitlerowcy rozstrzelali kilkudziesięciu Polaków”.
zobacz na mapie
8. ul. Młynarska 54/58 (na bramie Cmentarza Ewangelickiego)
Tablica:
„W tym rejonie walczyli i ginęli w Powstaniu Warszawskim od 1 sierpnia
do 11 sierpnia 1944 r. żołnierze Batalionu „Pięść” zgrupowania
„Radosław” Armii Krajowej. Poległym w walkach o wolną Polskę.
Przyjaciele”.
zobacz na mapie
9. ul. Górczewska 45
Tablica: „Tu 2 sierpnia 1944
r. w Powstaniu Warszawskim w pierwszym starciu z Niemcami polegli
żołnierze NOW-AK kompanii „Aniela” Batalionu „Antoni”.
zobacz na mapie
10. ul. Górczewska 52
Tablica: „Tu od 5 - 12
sierpnia 1944 w masowych egzekucjach ludności cywilnej hitlerowcy
rozstrzelali 12000 Polaków. A wśród nich chorych i personel szpitala z
ul. Płockiej”.
zobacz na mapie
11. ul. Płocka 25
Tablica: „Tu w sierpniu 1944 hitlerowcy rozstrzelali około 300 Polaków”.
zobacz na mapie
12. ul. Leszno 30 (na zrekonstruowanym fragmencie muru)
Tablica: „Tu 6 sierpnia 1944 w Szpitalu im. Karola i Marii hitlerowcy zastrzelili 100 Polaków”.
zobacz na mapie
13. ul. Górczewska róg ul. Płockiej
Tablica: „Pamięci pracowników i chorych Szpitala Wolskiego rozstrzelanych 5 sierpnia 1944”.
zobacz na mapie
14. ul. Górczewska róg ul. Staszica
Tablica: „Tu 5 sierpnia 1944 hitlerowcy rozstrzelali i spalili około 2000 Polaków”
zobacz na mapie
15. ul. Karolkowa 53 (od strony Al. Solidarności)
Tablica:
„Tu 5 i 10 sierpnia 1944 r. w licznych egzekucjach hitlerowcy
zamordowali i spalili około 1400 mieszkańców Woli w tym wiele młodzieży
szkolnej”. Obok płyta poświęcona pamięci harcerek WDH, zamordowanych
przez hitlerowców 5 sierpnia 1944.
zobacz na mapie
16. ul. Żelazna 87
Tablica: „Tu we wrześniu 1944 w masowych egzekucjach hitlerowcy rozstrzelali około 350 Polaków”.
zobacz na mapie
17. ul. Chłodna 9 (na ścianie kościoła p.w. św. Karola
Boromeusza) - 1 Tablica: „Harcerzom „Szarych Szeregów” żołnierzom
Armii Krajowej harcerskiego batalionu „Zośka” poległym w walce o wolną
Polskę 1939-1945 Koledzy i Rodziny”. 2 Tablica: „ Śp. Podchorążym i
Wykładowcom Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „ZWZ-AK” poległym i
zamordowanym w służbie najszlachetniejszych ideałów Bóg Honor Ojczyzna
1941-1945 Koledzy”.
zobacz na mapie
18. ul. Chłodna 33
Tablica: Tu w pierwszych dniach
sierpnia 1944 r. hitlerowscy rozstrzelali 200 osób oraz palili zwłoki
sprowadzane z innych miejscowości”.
zobacz na mapie
19. ul. Żelazna 75 (od strony ul. Chłodnej)
Tablica:
„ W dniu 3 sierpnia 1944 r. podczas Powstania Warszawskiego żołnierze
AK Batalionu „Chrobry” pod dowództwem Kpt. „Sosny” - Gustawa
Bielewicza zdobyli ten budynek w którym mieściła się siedziba
żandarmerii niemieckiej „Nordwache”.
zobacz na mapie
20. ul. Wolska 140a (na murze otaczającym kościół p.w.
św. Wawrzyńca) - 1 Tablica: „Na początku sierpnia 1944 hitlerowcy
dokonali tu kilku masowych egzekucji na powstańcach i ludności
cywilnej”. W pobliżu, na dziedzińcu kościoła płyta poświęcona pamięci
nieznanym powstańcom i mieszkańcom Woli poległym w sierpniu 1944 oraz
tablica: ”5 sierpnia 1944 - 5 sierpnia 1949 w piątą rocznicę - rzezi
Woli”.
zobacz na mapie
21. ul. Wolska róg ul. Redutowej - Głaz z tablicami.
Na jednej napis: ”W 52 rocznicę Powstania Warszawskiego lotnikom RAF
mieszkańcy Warszawy”.
zobacz na mapie
22. ul. Wolska 138
Tablica: „Tu 5 sierpnia 1944 r.
hitlerowcy rozstrzelali 60 osób oraz na cmentarzu spalili około 1500
zwłok zamordowanych mieszkańców Woli”. W pobliżu, przy cerkwi mogiła i
dwie tablice z napisem w języku polskim i rosyjskim: „Śp. zabite i
spalone przez Niemców w sierpniu 1944 r. dzieci z sierocińca
prawosławnego parafii św. Jana na Woli”.
zobacz na mapie
23. ul. Wolska 132 (przy głównej alei Parku Sowińskiego)
Tablica: „W tym parku w sierpniu 1944 hitlerowcy rozstrzelali 1500 osób oraz spalili zwłoki około 6000 mieszkańców Woli”.
zobacz na mapie
24. Park Sowińskiego
Tablica: „W tym parku w sierpniu 1944 r. hitlerowcy rozstrzelali 1500 osób oraz spalili zwłoki około 6000 mieszkańców Woli”.
zobacz na mapie
25. ul. Wolska 122/124 róg Elekcyjnej
Tablica: „Tu
5 i 8 sierpnia 1944 r. w masowych egzekucjach ludności cywilnej
hitlerowcy rozstrzelali około 4000 mieszkańców Woli z domów przy ul.
Wolskiej”.
zobacz na mapie
26. ul. Wolska 85
Tablica: „W tym miejscu w dniach
Powstania Warszawskiego 1-5 sierpnia 1944 hitlerowcy wymordowali i
spalili wielu mieszkańców okolicznych domów z ul. Syreny 7/9 zginęła
rodzina KOREWÓW”.
zobacz na mapie
27. ul. Wolska 75
Tablica: „Tu 6 i 8 sierpnia 1944
hitlerowcy rozstrzelali około 4000 Polaków - uczestników Powstania
Warszawskiego oraz mieszkańców okolicznych domów”.
zobacz na mapie
28. ul. Wolska 74/76 (na frontonie kościoła p.w. św. Wojciecha)
Tablica:
„W tym Kościele w czasie Powstania Warszawskiego hitlerowcy urządzili
obóz przejściowy dla ewakuowanej ludności dokonując masowych egzekucji”.
zobacz na mapie
29. ul. Wolska 58/60
Tablica: „Tu 10 sierpnia 1944 hitlerowcy rozstrzelali 20 Polaków”.
zobacz na mapie
30. ul. Wolska 55
Tablica: „Tu 5 sierpnia 1944 na
terenie fabryki „Ursus” w miejscu masowej egzekucji hitlerowcy
rozstrzelali około 7000 Polaków”.
zobacz na mapie
31. ul. Wolska 45 (na ścianie budynku fabrycznego)
Tablica: „W tym miejscu od 4 sierpnia do 15 października 1944 r. hitlerowcy rozstrzelali i spalili około 6000 mieszkańców Woli”.
zobacz na mapie
32. ul. Wolska 40
Tablica „W tym miejscu w dniu 5
sierpnia 1944 r. grupa szturmowa z I kompanii Batalionu Parasol AK,
toczyła ciężkie walki o pałacyk Michlera i Młyny - Bohaterskim
obrońcom ojczyzny mieszkańcy Warszawy 2006 r.”.
zobacz na mapie
33. ul. Młynarska 2 (na terenie zajezdni tramwajowej)
Tablica: „Tu hitlerowcy rozstrzelali 22 października 1943 10 tramwajarzy i 5 sierpnia 1944 ponad 1000 tramwajarzy”.
zobacz na mapie
34. ul. Młynarska 2 (na ścianie budynku biurowego)
Tablica:
„Śp. W latach okrutnej wojny 1939-45 zamęczeni zostali w obozach
koncentracyjnych oraz rozstrzelani przez zbrodniarzy niemieckich
podczas Powstania pracownicy elektrowni MZK”.
zobacz na mapie
35. ul. Działdowska 8
Tablica: „W pierwszych
dniach sierpnia 1944 r. ulica Działdowska była miejscem kilku egzekucji
zbiorowych. Hitlerowcy spalili tu zwłoki 600 Polaków”.
zobacz na mapie
36. ul. Młynarska róg ul. Wolskiej - Głaz z tablicą:
„Poległym żołnierzom III Obwodu Armii Krajowej oraz wymordowanej
ludności Woli w 50 Rocznicę Powstania Warszawskiego 1944-1994”.
zobacz na mapie
37. ul. Wolska 43/45 (na zachowanym fragmencie muru)
Tablica: „Tu 5 sierpnia 1944 hitlerowcy rozstrzelali około 1000 Polaków”.
zobacz na mapie
38. ul. Wolska 37
Tablica: „W czasie od 5 sierpnia
do końca września 1944 r. hitlerowcy dokonali w tym szpitalu licznych
mordów”. W pobliżu na dziedzińcu głaz z napisem „Miejsce straceń
uświęcone męczeństwem dwóch nieznanych młodocianych powstańców
zamordowanych przez hitlerowców w dniu 9 września 1944 r.”.
zobacz na mapie
39. ul. Wolska 27/29
Tablica: „W sierpniu 1944 roku przy ul. Wolskiej pod nr 29, oraz pod nr 4/6/8 hitlerowcy wymordowali około 3200 osób”.
zobacz na mapie
40. ul. Wolska 2/4/6
Tablica: „Tu 7 sierpnia 1944 hitlerowcy rozstrzelali 500 Polaków chorych ze szpitala lekarzy i mieszkańców Woli”.
zobacz na mapie
41. Al. Solidarności róg ul. Karolkowej
Tablica o
treści: „Miejsce uświęcone krwią Polaków poległych za wolność Ojczyzny
Tu 6 sierpnia 1944 w masowej egzekucji hitlerowcy rozstrzelali wielu
Polaków”.
zobacz na mapie
42. ul. Karolkowa 49 (na frontonie kościoła OO Redemptorystów)
Tablica:
„Tu w dniu 6 sierpnia 1944 hitlerowcy rozstrzelali około 30 księży
rzymskokatolickich”. Na dziedzińcu kompozycja 4 płyt z ogólnym tytułem
„Męczennikom warszawskiej Woli”.
zobacz na mapie
43. ul. Grzybowska 58 (na dziedzińcu Browarów
Warszawskich) - Głaz z tablicą : „ Na tym terenie walczyli w Powstaniu
Warszawskim w 1944 r. żołnierze - AK - ZGR - „Chrobry” - II i bat.
„Sowiński. Zapas jęczmienia browaru był podstawą wyżywienia powstańców i
ludności cyw. walczącego miasta. W hołdzie Powstańcom - Browary
Warszawskie”.
zobacz na mapie
44. ul. Towarowa róg ul. Kotlarskiej
Tablica: „W dniach 5-6 sierpnia 1944 r. hitlerowcy rozstrzelali w tym miejscu 120 osób”.
zobacz na mapie
45. ul. Wronia 45/46 (na ścianie zabudowań fabrycznych)
Tablica: „W dniach Powstania Warszawskiego hitlerowcy dokonali w tym miejscu licznych egzekucji ludności cywilnej”.
zobacz na mapie
46. ul. Gen. Bema 57 (na dziedzińcu posesji)
Tablica: „Tu dnia 9 sierpnia 1944 r. hitlerowcy zamordowali 70 Polaków”.
zobacz na mapie
47. ul. Ludwiki 3
Tablica: „W tym domu w latach
1939- 1943 mieścił się Sztab Organizacji Powstańcze Oddziały Specjalne
„Jerzyki” Armia Krajowa pamięci tych którzy oddali życie za wolność.
Towarzysze Broni Warszawa Maj 1998 r.”
zobacz na mapie
48. ul. Siedmiogrodzka 5
Tablica: „Tu w sierpniu 1944 hitlerowcy rozstrzelali ponad 500 mieszkańców Woli i tramwajarzy”.
zobacz na mapie
49. ul. Miedziana 8 (na ścianie budynku szkoły podstawowej nr 26)
Tablica:
„Patron szkoły kpr. Miłosław Biernacki ps. „Generał” żołnierz 3
Kompanii Zgrupowania AK „Chrobry II” harcerz, drużynowy „Szarych
Szeregów” uczestnik akcji „Wawer” w okresie Powstania Warszawskiego
dwukrotnie odznaczony krzyżem walecznych. Poległ 30 sierpnia 1944 r. w
obronie barykady Sienna-Towarowa”.
zobacz na mapie
50. ul. Towarowa róg Srebrnej - Głaz z tablicą: „Tu
wzdłuż murów ogrodzenia dawnego dworca towarowego którego fragmentem
jest ocalały słup bramy przy torach. Oddziały Zgrupowania Armii Krajowej
„Chrobry II” przez 63 dni Powstania Warszawskiego toczyły zacięty bój
z najeźdźcą o arterię ulicy Towarowej w obronie Śródmieścia Północ. W
hołdzie i pamięci poległym Żołnierze Zgrupowania 1944-1994.”.
zobacz na mapie
51. ul. Srebrna 12 (na ścianie Muzeum Woli)
Tablica:
„W budynku tym w dniach Powstania Warszawskiego 1 sierpnia - 5
października 1944r. mieścił się punkt pomocy medycznej Zgrupowania Armii
Krajowej „Chrobry II”, a na otaczającym terenie znajdowała się polowy
cmentarz powstańczy. W 56 rocznicę Powstania Warszawskiego tablice tę
ufundowała dzielnica Wola gminy Warszawa - Centrum. Sierpień 2000 r.”.
zobacz na mapie
52. ul. Twarda 64
Tablica: „ Pamięci Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych poległych w Powstaniu Warszawskim w Szeregach Zgrupowania „Chrobry II” .
zobacz na mapie
53. ul. Chmielna róg ul. Twardej
Tablica 1: Skwer
Zgrupowania Armii Krajowej „Chrobry II”. Tablica 2 : „Na tych terenach
Woli i Śródmieścia płn. podczas Powstania Warszawskiego 1944 r. Oddziały
Zgrupowania A.K. „ Chrobry II” walczyły z niemieckim okupantem w
walkach poległo 600 powstańców a 1500 odniosło rany. Cześć ich pamięci”.
zobacz na mapie
54. ul. Żelazna 18 - Głaz z tablicą: „Powstanie
Warszawskie 1944 Żołnierzom Armii Krajowej Zgrupowania „Chrobry II”,
którzy w godzinie „W” opanowali zachodnią cześć Śródmieścia-Północ,
blokowali Al. Jerozolimskie, ulicę Żelazną, Towarową, Grzybowską, Wielką
i przez 63 dni odpierali ataki wojsk hitlerowskich w tunelu linii
średnicowej zniszczyli tory kolejowe przerywając połączenie sił wroga z
frontem. W hołdzie i pamięci 600 poległym w walkach. Pomnik ten wznieśli
Żołnierze Zgrupowania „Chrobry II” w 1991” . Obok na ścianie budynku
tablica: „ W domu kolejowym mieściły się kwatery i dowództwo Kompanii
Warszawianka. Narodowych Sił Zbrojnych Walczących w Zgrupowaniu Chrobry
II w Powstaniu Warszawskim”.
zobacz na mapie
55. ul. Sowińskiego 28
Tablica: „Tu 1 sierpnia 1944 hitlerowcy rozstrzelali 8 Polaków”.
zobacz na mapie
56. ul. Grotowska róg ul. Westerplatte - Głaz i
płyta: „Ten głaz upamiętnia śmierć powstańców obwodu AK „Żywiciel”,
poległych w starciu z Niemcami w rejonie Boernerowa o świcie 2 sierpnia
1944 roku podczas przemarszu do Puszczy Kampinoskiej”.
zobacz na mapie
57. ul. Śliska 51
Tablica: „ W tym budynku w
czasie Powstania Warszawskiego 1944 mieścił się szpital Zgrupowania
Armii Krajowej „Chrobry II”. Personel szpitala niósł ofiarną pomoc
Żołnierzom Powstania oraz ludności cywilnej. 1995.”
zobacz na mapie
58. ul. Złota 54 (od strony Al. Jana Pawła II)
Tablica:
„ Na tym terenie w Powstaniu Warszawskim 1944 roku IV Zgrupowanie AK
„Gurt” przez 63 dni toczyło zacięte walki o kolejowy Dworzec Główny i
okoliczne obiekty odcinek ulic Marszałkowskiej Żelaznej, Złotej i
Chmielnej utrzymano do końca Powstania. W walkach tych poległo kilkuset
żołnierzy. Rannych leczono w murach tej szkoły. Towarzysze bron”.
zobacz na mapie
59. ul. Anielewicza 34
Tablica w trzech językach:
polskim, hebrajskim i angielskim. Napis głosi: „5 sierpnia 1944 roku
harcerski batalion „Zośka” zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej zdobył
niemiecki obóz koncentracyjny „Gęsiówka” i uwolnił uwolnienie 348 Żydów
obywateli różnych krajów Europy. Wielu z nich walczyło i poległo w
Powstaniu Warszawskim”.
zobacz na mapie
60. Przyokopowa
Tablica z napisem: „1 sierpnia
1944 roku na terenie elektrowni tramwajowej dwie grupy żołnierzy
„Kedywu” armii krajowej stoczyły zwycięski bój z oddziałami żandarmerii
niemieckiej i Wehrmachtu 6 sierpnia cywilna załoga elektrowni została
rozstrzelana przez niemieckie plutony egzekucyjne”.
zobacz na mapie
61. ul. Wolska 174
Tablica: „Cmentarz Powstańców
Warszawy założony w 1945 r. Jest największą nekropolią Powstania
Warszawskiego, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku i trwało do 2
października 1944 roku. Spoczywają tu szczątki około 104 tysięcy osób.”.
zobacz na mapie
62. ul. Gen. Kaliskiego róg ul. Kutrzeby - (teren
kościoła) Tablica z granitu na frontonie kościoła MB Ostrobramskiej z
napisem: „Śp. pamięci mieszkańców Boernerowa, którzy w czasie II wojny
światowej 1939-1945 zginęli w walce zbrojnej, w obozach niemieckich i
łagrach sowieckich”. Wrzesień 1939 r.
zobacz na mapie
w tablicy obok krzyża odbija się parking salonu i reklamy
http://mapa.strazmiejska.waw.pl/03_Foto/FOTO/W10a.JPG
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
5. Dulag 121, czyli "polowy" obóz koncentracyjny
Obchody 68. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego organizowane przez Muzeum Dulag 121 – pod patronatem Elżbiety Smolińskiej, Starosty Pruszkowskiego.
1 sierpnia 1944 roku w godzinach wieczornych doszło do zdobycia
elektrowni Pruszków przez żołnierzy oddziału „Nenufar”. Nad ranem
następnego dnia powstańcy pod naporem przeważających sił niemieckich
skapitulowali i opuścili teren elektrowni. Podczas tych działań kilku
polskich żołnierzy zostało rannych, natomiast jedyną śmiertelną ofiarą
był kierownik biura finansowo – personalnego, Konrad Kurc ps. „Joland”.
Został on rozpoznany przez rannego Niemca jako dokonujący napadu,
poddany okrutnemu śledztwu i rozstrzelany na rampie kolejowej.
Wszystkich, którzy pragną uczcić uczestników powstańczych wydarzeń w
Pruszkowie i Warszawie zapraszamy w przeddzień rocznicy, to jest 31
lipca, we wtorek na obchody przygotowywane przez Muzeum Dulag 121.
Program obchodów:
Godzina 17:00, Elektrociepłownia przy ul. Waryńskiego: uroczyste
złożenie kwiatów oraz zniczy pod pomnikiem upamiętniającym zdobycie
elektrowni oraz jej pracowników pomordowanych i poległych w obronie
ojczyzny. Historię powstańczego zrywu pruszkowian przybliży pan Zdzisław
Zaborski.
Godzina 18:00, siedziba Muzeum Dulag 121: wiersze i wspomnienia
powstańcze w interpretacji Tomasza Marciniaka, aktora scen warszawskich.
Godzina 18:30: wernisaż wystawy czasowej „Imaginarium”. Jest to
projekt fotograficzny zrealizowany przez Pawła Kurzawskiego, który
uwiecznił rekonstrukcje historyczne Powstania Warszawskiego.
Organizatorami wystawy są liczne grupy rekonstrukcyjne z całej Polski,
które swoimi działaniami kultywują tradycje patriotyczne związane z
okresem II wojny światowej.
http://solidarni2010.pl/n,3795,8,projekt-wola-pamieci-1944-5-sierpnia-20...
Według niektórych historyków (np. Bogusława Wołoszańskiego, Normana Daviesa) w dniach od 5-go do 7-go sierpnia na samej tylko Woki i Ochocie hitlerowcy (niemieckie SS oraz w mniejszym stopniu Wehrmacht) wymordowali od 20 do nawet 67 000 Warszawiaków. Szczególnie ucierpiała ludność ul. Wolskiej, Chłodnej, Płockiej, Skierniewickiej, Karolkowej i Leszno oraz pomniejszych uliczek tamtego rejonu Warszawy. Rozbieżności historyków biorą się z faktu, że wielu ludzi zginęło całymi rodzinami i zostało pochowanych w masowych grobach. Szczególnym jednak, bezprzykładnym okrucieństwem wsławiły się brygada RONA kolaborujących z Niemcami Rosjan i Ukraińców pod wodzą swego generała B. Kamińskiego oraz brygady powołanych specjalnie do pacyfikacji Powstania kryminalistów niemieckich pod wodzą SS-Brigadefuehrera Oskara Dirlewangera. To właśnie oni masowo gwałcili młode Polki (m.in. słynny "Zieleniak" na Ochocie, dziś Hale Banacha), rozstrzeliwali mieszkańców całych kamienic (np.domy Płocka 26 - 28 osób, Skierniewicka 6 - 47 osób, rozstrzeliwali lekarzy warszawskich szpitali (m.in. dyrektor Szpitala Wolskiego doktor Piasecki zastrzelony podczas operowania pacjenta, doktor Kmicikiewicz ,zastrzelony przed głównym wejściem do tegoż szpitala, wielu innych lekarzy i pielęgniarek). Tak się składa, że mój Ojciec osobiście znał nieżyjącego już dzisiaj doktora Stefana Wesołowskiego, powojennego profesora urologii, który był przez całą okupację związany ze Szpitalem Wolskim i te fakty na własne oczy widział, a pózniej je Ojcu opowiadał (jako brzdąc byłem przy kilku tych opowieściach w domu Państwa Wesołowskich obecny, niebacznie wchodząc do pokoju dorosłych. Opowieści wówczas Pan Doktor przerywał, ze względu na ich drastyczność i młody wiek mój i brata). Ale com podsłuchał i zapamiętał od naocznego świadka tamtych potwornych wydarzeń - to moje! Olbrzymia większość ocalałych z tej rzezi mieszkańców Woli, Ochoty, a następnie Starówki, Powiśla, Śródmieścia, Żoliborza i Mokotowa trafiła do Pruszkowa, gdzie początkowo pieszo, póżniej elektrycznymi pociągami zawieziono ich do nieistniejących już Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego. Tam hitlerowcy urządzili Dulag 121, czyli "polowy" obóz koncentracyjny, gdzie panowały straszliwe warunki, łagodzone nieco przez mieszkańców Pruszkowa dostarczających dzieciom chleb i mleko oraz zupę i wodę pitną. Ze swej strony polecam wizytę w pruszkowskim Muzeum Dulag 121 - Pruszków, ul. 3-go Maja 8 (teren Millenium Logistic Park). Chętnie zawiozę czy zaprowadzę chętnych ze stacji PKP czy WKD Pruszków, zaś przyjezdnych zwłaszcza z dalszych okolic zapraszam na obiad , ew. nocleg. Sądzę, że w tych dniach rocznicowych warto by się do Pruszkowa wybrać. Wszak, jak głosi napis na pamiątkowym głazie przy Muzeum, to właśnie "Tędy przeszła Warszawa". Co na to "Solidarni" ?
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
6. There is a city
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
7. za rok zrobią to samo
za rok zrobią to samo
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
8. Krzyż dla męczeńskiej Woli (Nasz Dziennik)
Krzyż dla męczeńskiej Woli
Na ul. Górczewskiej w Warszawie stanął nowy krzyż w hołdzie pomordowanym w czasie Powstania Warszawskiego mieszkańcom Woli. To pierwszy element większego upamiętnienia.
Oficjalne odsłonięcie krzyża nastąpi 5 sierpnia. Nieprzypadkowo. W czasie Powstania Warszawskiego to właśnie 5 sierpnia Niemcy zajęli m.in. Szpital Wolski. Pacjentów niemogących poruszać się o własnych siłach dobijali na miejscu.
Reszta chorych, a także lekarze, studenci, siostry zakonne, personel pomocniczy oraz osoby, które schroniły się w szpitalu - razem około 300 ludzi - zostali popędzeni pod lufami karabinów w kierunku hal Warsztatów Kolejowych przy ówczesnej ul. Moczydło. Tam zostali rozstrzelani razem z innymi mieszkańcami Woli. Ich ciała spalono.
Po wojnie ustawiono w tym miejscu - przy ul. Górczewskiej 32 - tablicę oraz drewniany krzyż. Opiekują się nimi m.in. pracownicy pobliskiego Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc. 1 sierpnia został tu wzniesiony nowy krzyż.
- Dawny krzyż z ul. Górczewskiej został przeniesiony na teren kościoła św. Wojciecha. Na jego miejscu stanie pomnik w postaci krzyża z metalu, wystawiony na zlecenie i koszt Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa - mówi prof. Jan Zieliński z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc, badacz masowych mordów na Woli. Jak dodaje, uroczystość odsłonięcia odbędzie się w najbliższą niedzielę o godz. 16.00.
Adam Siwek, naczelnik wydziału krajowego ROPWiM, zaznacza, że to początek działań mających na celu wzniesienie większego pomnika.
- Nowy, znacznie wyższy metalowy krzyż jest pierwszym elementem szerszego upamiętnienia, które będzie uzupełnione w przyszłym roku o tablicę z nazwiskami pomordowanych osób. To miejsce czekało ładnych parę lat na porządne zagospodarowanie. Chodziło o mocniejsze zaakcentowanie i przypomnienie zbrodni, jaka się tu dokonała - twierdzi Siwek.
Pierwszy tysiąc nazwisk
Identyfikacją pomordowanych zajmuje się prof. Zieliński. Do tej pory udało się ustalić ponad tysiąc nazwisk.
- Wiadomo, że w miarę wykorzystania dostępnych źródeł prace postępują już wolniej, ale w przyszłym roku na pewno danych osobowych będzie więcej. Zastanawiamy się teraz, jak je uszeregować na tablicy. Mówimy bowiem o 12 tys. ofiar w tym rejonie, a mamy około tysiąca nazwisk. Trudno zatem będzie ułożyć je alfabetycznie, pozostawiając puste miejsca na tablicy, w nadziei, że kiedyś zostaną wypełnione - zauważa naczelnik.
Druga możliwość polega na umieszczeniu adresów zamieszkania wymordowanych ludzi.
- Jeśli będziemy mieć informacje, że mieszkańcy kolejnych domów byli razem wyprowadzani i mordowani, wtedy można by było umieścić nazwy ulic - zastanawia się Adam Siwek.
Postawiony w środę krzyż ma około 8 metrów wysokości. Jego stalowa konstrukcja została obłożona nierdzewną blachą. Siwek wskazuje na dramatycznie skomponowaną figurę w formie wypalonego, wyżarzonego śladu.
- Odnosi się to do palenia stosów ciał pomordowanych, jakie się odbywało w tym rejonie. Krzyż jest czerniony od dołu, co ma symbolizować osmolenie i okopcenie w dymie. Natomiast ku górze jest coraz jaśniej polerowany, aż do lustrzanego odblasku. Myślę, że w ten sposób to miejsce wyróżni się na tle tego nieszczęsnego salonu samochodowego, jaki tutaj się znajduje - zauważa nasz rozmówca.
Jak się okazuje, temat większego upamiętnienia zbrodni sprzed 68 lat był rozważany również przez władze samorządowe. Monika Beuth-Lutyk, rzecznik Dzielnicy Warszawa Wola, zaznacza, że teren, na którym znajduje się krzyż, należy do Zarządu Dróg Miejskich.
- Prowadziliśmy bardzo intensywne starania, żeby to miejsce pamięci powiększyć. Na razie bezskutecznie, ponieważ ze strony ZDM jest pewna trudność - wyjaśnia Beuth-Lutyk.
Twórcą obecnego krzyża jest znany rzeźbiarz Marek Moderau, autor pomnika upamiętniającego ofiary katastrofy smoleńskiej na cmentarzu Powązkowskim.
Jacek Dytkowski
http://wola44.wordpress.com/ >>> http://dokumentalny.blogspot.com/
9. tak wyglądało miejsce pamięci Górczewska 32
5 sierpnia 2011 r.
na miejscu tej największej w Europie
zbiorowej kaźni przemawia 5. sierpnia 2011 roku pani Burmistrz Woli.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
10. Wszystko zaczyna się od
Wszystko zaczyna się od małego kroku... godne upamiętnienie miejsca niemieckiego mordu na Woli, Górczewska 32
Wszystko zaczyna się od małego kroku...
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
11. WROCŁAW 4-5
Kawałek Wrocławia będzie Warszawą
W ten weekend wydarzenia przypominające o powstaniu w stolicy rozegrają się też we Wrocławiu. Przygotowuje je Stowarzyszenie Inicjatywa Historyczna wraz z Grupą Rekonstrukcji Historycznych Festung Breslau. Ma się tam odbyć największa w tym roku rekonstrukcja związana z powstańczą tematyką - ponad 100 rekonstruktorów, kaskaderzy i prezentacja sprzętu bojowego.
Głównym punktem niedzieli będzie rekonstrukcja walk z Powstania Warszawskiego na rynku (godz. 16 plac Gołębi). Ten fragment Wrocławia zamieni się wówczas w powstańczą dzielnicę Warszawy z pierwszych dni sierpnia, gdy na Ochocie mordów dokonywały jednostki RONA, a na Woli i w Śródmieściu - słynące ze szczególnego okrucieństwa brygady Oskara Dirlewangera. Odtworzone zostaną sceny zajęcia przez RONA Instytutu Radowego na Ochocie.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
12. Niezbadane ludobójstwo na
Niezbadane ludobójstwo na mieszkańcach Woli
tysięcy ofiar?
Nie znamy nawet przybliżonej liczby. W pierwszych
dniach sierpnia
1944 r. Niemcy
dokonali
ludobójstwa na cywilnych mieszkańcach Woli. Zbrodnia ta
nie doczekała się poważnych badań
Konspiracja, getto, powstanie
ok. 380 więźniów warszawskiego obozu koncentracyjnego Gęsiówka
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
13. Pamięci pomordowanych na Woli
Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli oddano cześć pomordowanym
bestialsko w czasie Powstania Warszawskiego mieszkańcom tej dzielnicy
http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/powstanie/wol...
Najwiekszy
cmentarz powstańczy w Warszawie. Spoczywają tu prochy powstańców i
zamordowancyh prze Niemców w bestialski sposób mieszkańców Woli w
pierwszych dniach Powstania. Liczy się, że to 104 tys. osób... Wśród
tablic - imiona i nazwiska trojga dzieci Polskiej Niobe, p. Lurie. Po
oficjalnych uroczystościach - piękna Msza św. o zmierzchu, pod koniec
już w nocy. Wielkie, wielkie przeżycie... Nadal są trudności z
właściwym upamiętniej tej niemieckiej zbrodni!!! O KL Warschau ani
słowa...
Monika Beyer
http://solidarni2010.pl/n,3816,12,pamieci-pomordowanych-na-woli.html
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
14. 68. rocznica rzezi Woli. "Nie
68. rocznica rzezi Woli. "Nie brać żadnych jeńców. Warszawa ma być zrównana z ziemią"
Akcja przeciwko siłom
powstańczym i ludności cywilnej rozpoczęła się jeszcze przed jego
przybyciem do miasta. Oddziały niemieckie otrzymały rozkaz zabicia
wszystkich mężczyzn uznawanych za powstańców i brania cywilnych
zakładników, by wykorzystać ich podczas ofensywy jako żywe tarcze.
Rozpoczęły się egzekucje uczestników zrywu oraz mieszkańców.
Na Woli masowa eksterminacja rozpoczęła się 5 sierpnia. Cywilów
mordowano z broni maszynowej lub wrzucano granaty do zamieszkałych
domów, które później podpalano. Osoby, którym udało się uciec mordowano,
a zwłoki wrzucano do płonących budynków. Jeszcze tego samego dnia
podjęto decyzję o poszerzeniu skali akcji. Zapędzano ich na teren dużych
zabudowań, placów lub parków i rozstrzeliwano z broni maszynowej.
Największe egzekucje miały miejsce koło wału kolejowego przy ul.
Moczydło oraz w fabrykach "Ursus" i Franaszka przy ul. Wolskiej.
Egzekucje przy ul. Młynarskiej tak wspominała ówczesna mieszkanka
Woli Janina Rozińska: "Razem z dziećmi znalazłam się w zajezdni
(tramwajowej - red..) w tłumie ok. 200 osób, przeważnie kobiet i dzieci
oraz kobiet ciężarnych (...). Z karabinu maszynowego Niemcy otworzyli
ogień do naszej stłoczonej grupy. Po pierwszej salwie ze stłoczonego
tłumu zaczęli się podnosić ranni, a wówczas Niemcy rzucali w tłum
granaty ręczne (...). Aż do zmroku podchodzili do leżących Niemcy,
celując do poruszających się równocześnie z żartami i śmiechami,
zwłaszcza gdy ranny został trafiony". ("Powstańcze miejsca pamięci. Wola 1944")
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
15. 68. rocznica rzezi
68. rocznica rzezi warszawskiej Woli. "Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców"
Dokładna liczba ofiar rzezi warszawskiej Woli pozostaje wciąż
nieznana. Według szacunków historyków mogło to być od 40 do 60 tys.
osób.
Niemal natychmiast po otrzymaniu wiadomości o wybuchu powstania w
Warszawie Adolf Hitler wydał rozkaz nakazujący stłumienie zrywu,
zniszczenie miasta i eksterminację mieszkańców. Najpierw planowano tego
dokonać poprzez zmasowane bombardowania Luftwaffe po uprzedniej
ewakuacji z Warszawy Niemców. Uniemożliwiły to jednak ataki powstańców
odcinające odwrót oddziałom niemieckim. Hitler zdecydował więc, że
pacyfikacji powstania dokonają siły lądowe.
Zgromadzenie sił mających stłumić powstanie Hitler powierzył szefom
SS Heinrichowi Himmlerowi i Sztabu Generalnego Wojsk Lądowych Heinzowi
Guderianowi. Do walk w Warszawie planowano zaangażować m.in. siły
rezerwowe, brygady SS Oskara Dirlewangera i SS-RONA Bronisława
Kaminskiego, kampanie policyjne z Poznania, Gniezna, Łodzi i Rawicza
oraz pułk ochronny Wehrmachtu Willego Schmidta i azerbejdżański pułk
kombinowany Heinricha Bergmanna. Dowódcą sił łącznie wynoszących ponad
6,5 tys. żołnierzy został gen. Erich von dem Bach-Zelewski.
Akcja
przeciwko siłom powstańczym i ludności cywilnej rozpoczęła się jeszcze
przed jego przybyciem do miasta. Oddziały niemieckie otrzymały rozkaz
zabicia wszystkich mężczyzn uznawanych za powstańców i brania cywilnych
zakładników, by wykorzystać ich podczas ofensywy jako żywe tarcze.
Rozpoczęły się egzekucje uczestników zrywu oraz mieszkańców.
Na
Woli masowa eksterminacja rozpoczęła się 5 sierpnia. Cywilów mordowano z
broni maszynowej lub wrzucano granaty do zamieszkałych domów, które
później podpalano. Osoby, którym udało się uciec mordowano, a zwłoki
wrzucano do płonących budynków. Jeszcze tego samego dnia podjęto decyzję
o poszerzeniu skali akcji. Zapędzano ich na teren dużych zabudowań,
placów lub parków i rozstrzeliwano z broni maszynowej. Największe
egzekucje miały miejsce koło wału kolejowego przy ul. Moczydło oraz w
fabrykach "Ursus" i Franaszka przy ul. Wolskiej.
Egzekucje przy ul. Młynarskiej tak wspominała ówczesna mieszkanka Woli Janina Rozińska:
("Powstańcze miejsca pamięci. Wola 1944")
Eksterminacja miała miejsce również na terenie Szpitala Wolskiego.
Hitlerowcy zamordowali dyrektora placówki dr Józefa Piaseckiego,
chirurga prof. Janusza Zeylanda i kapelana szpitala ks. Kazimierza
Ciecierskiego. Pozostałych pracowników i pacjentów wypędzono na ulicę,
skąd w eskortowanej kolumnie zostali skierowani do hal na terenie
warsztatów kolejowych przy ul. Moczydło. Większość została później
rozstrzelana na znajdującym się w pobliżu nasypie kolejowym. Łącznie
zginęło wówczas ok. 360 osób.
Po południu 5 sierpnia do Warszawy
przyjechał mianowany szefem sił pacyfikacyjnych gen. von dem
Bach-Zelewski. Obserwując skalę mordów cywilów zmienił częściowo rozkaz
zakazując zabijania kobiet i dzieci. Polecił także gromadzić mieszkańców
i kierować do powstającego w Pruszkowie na terenie warsztatów
kolejowych obozu przejściowego tzw. Dulagu nr 121, a stamtąd do obozów
koncentracyjnych lub obozów pracy w Niemczech. W związku ze zbyt małym
rozmiarem Dulagu pod miastem powstały również inne obozy przejściowe: w
hucie szkła w Ożarowie, zakładach metalowych w Ursusie, fabryce "Era" we
Włochach i w fabryce gumowej w Piastowie.
Całkowity zakaz
eksterminacji cywili gen. von dem Bach wydał dopiero 12 sierpnia, w
związku z czym w dniach poprzedzających dyrektywę, egzekucje na
mieszkańcach trwały, choć już z mniejszym natężeniem. Podczas całej
akcji wyjątkowym okrucieństwem i skutecznością wykazały się oddziały
Dirlewangera złożone z kryminalistów i przestępców.
Dokładna
liczba ofiar rzezi warszawskiej Woli pozostaje wciąż nieznana. Według
szacunków historyków mogło to być od 40 do 60 tys. osób.
PAP/Sil
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
16. dzisiaj o godzinie 16.00 w miejscu Pamięci Narodowej
Górczewska32 został uroczyście odsłonięty pierwszy element nowego, godnego upamiętnienia - ok 8 metrowy krzyż , który rano został poświęcony przez kapelana Szpitala na Płockiej. Zrobiłam zdjęcia, fotoreportaż z relacją zamieszczę w oddzielnej notce.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
17. Minister Gawin o "rzezi Woli"
Minister Gawin o "rzezi Woli": "Przy bliższej analizie ta sprawa nie wygląda na spontaniczne zachowanie wojsk niemieckich"
Termin „rzeź Woli” sugeruje, że było to działanie o charakterze spontanicznym; tak nie było - Niemcy wykonywali jasno sformułowany rozkaz, polegający na zabijaniu wszystkich mieszkańców Woli - mówiła wiceminister kultury Magdalena Gawin w czasie wtorkowej konferencji „Wola 1944”.
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Magdalena Gawin przypomniała, że od końca lat czterdziestych ub. wieku w Polsce działała Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich, która zebrała tysiące świadectw od obywateli polskich - ofiar nazistowskich zbrodni.
Pewnych kwestii nie można było przedyskutować. Polska, w tym okresie od 1944 do 1989 r., była w znacznym stopniu odcięta od Zachodu, odcięta od myśli, odcięta od pewnych idei
— mówiła Gawin.
http://wola44.wordpress.com/ >>> http://dokumentalny.blogspot.com/