Hołd poległym a bigosowanie Bula Komorowskiego . 67 ROCZNICA BITWY POD JAKTOROWEM

doszło do największej bitwy partyzanckiej na Mazowszu podczas II Wojny Światowej. Oddziały Armii Krajowej Grupy "Kampinos", liczącej ok. 2.000 żołnierzy, stoczyły tu swą ostatnią, krwawą bitwę z armią hitlerowską wspartą lotnictwem, artylerią, czołgami i pociągiem pancernym.

Kombatanci Armii Krajowej "Grupy Kampinos", Komitet Obywatelski Obchodów Rocznicy Bitwy pod Jaktorowem, Starosta Grodziski, Wójt Gminy Jaktorów

mają zaszczyt zaprosić na uroczystość z okazji

67 ROCZNICY BITWY POD JAKTOROWEM

Uroczystość odbędzie się 25 września 2011r. o godz. 9.00 w Budach Zosinych

Msza Święta Polowa celebrowana przez JE ks. bp Józefa Zawitkowskiego na Cmentarzu Wojennym AK w Budach Zosinych.

WSTAPIŁ DO PIEKIEŁ, PO DRODZE MU BYŁO.

Bul Komorowski "wpadł przejazdem" na uroczystości i okazał jak to ma w zwyczaju, swoją bucowatość i chamstwo.

http://tvp.info/informacje/polska/67-rocznica-bitwy-pod-jaktorowem/5311600

Przemówienie prezydenta. Na koniec zażartował

Na koniec przemówienia Komorowski zażartował, że "musi już uciekać" na uroczystości dożynkowe do Spały, a kwiaty w jego imieniu podczas uroczystości złoży jego współpracownik i wieloletni asystent - Michał Szweycer.

wydarzeniem, które utkwiło w pamięci Komorowskiego z wizyty w Nowym Jorku, było spotkanie - podczas przejazdu na Manhattanie - z ciemnoskórym kierowcą samochodu dostawczego, który serdecznie go pozdrowił ze swojego samochodu i wyciągnął obrazek Chrystusa Miłosiernego.

- Każdy żołnierz AK, także i mój ojciec, i stryj, jak szedł do walki o polską wolność tam na wschodzie, szedł z Chrystusem Miłosiernym - opowiadał Komorowski. - I pomyślałem sobie, że gdzieś tam na Manhattanie, ten ciemnoskóry kierowca, on też coś wie o Polsce, o polskiej wolności, z czymś mu się kojarzy - dodał.

 

 

Z czasem, gdy powstanie zaczęło chylić się ku upadkowi, Niemcy przystąpili do likwidowania Zgrupowania AK. Do akcji skierowano znaczne siły piechoty i broń pancerną dywizji Hermann Göring (6 000 żołnierzy). Dnia 22 września 1944 r. rozpoczęto akcję „Sternschnuppe" - lotnictwo niemieckie zaczęło bombardować miejsca postoju partyzantów. Wobec groźby okrążenia, część żołnierzy zdemobilizowano, a reszta w sile ok. 2 000 żołnierzy z taborem 300 wozów ruszyła 27 września w kierunku Gór Świętokrzyskich. Dowodził nimi mjr Alfons Kotowski ps. „Okoń". Puszczę oddziały AK opuszczały w okolicy Kampinosu pod ostrzałem czołgów i lotnictwa. Nocą pokonano 20 km, osiągając 28 września lasy koło Zamczyska - Bieliny. W lasach tych przeczekano dzień, a nocą - po ciężkiej walce partyzanci zołnierze polscy przebili się za szosę Sochaczew - Poznań, kierując się na lasy Puszczy Mariańskiej. Rankiem 29 września oddziały partyzanckie osiągnęły tory kolejowe pod Jaktorowem. Dowódca, mjr A. Kotowski wydał rozkaz postoju dla odpoczynku. W tym czasie dotarli żołnierze jednostek rozbitych na szosie sochaczewskiej. O 11.00 dowódca wydał rozkaz dalszego marszu. Niestety, od strony Grodziska Maz. nadjechał pociąg pancerny, zamykając Grupę w okrążeniu. W wyniku całodniowej krwawej bitwy z oddziałami niemieckiej grupy „Bernard" (ok. 2 000 żołnierzy) wspartej lotnictwem, artylerią i czołgami, partyzanci ponieśli klęskę. Zadali jednak wrogowi znaczne straty.

W bitwie Niemcy stracili: kilkanaście pojazdów pancernych, jeden samolot (co jest ewenementem jak na walki partyzanckie) i ok. 200 żołnierzy. Straty partyzantów to 150 zabitych (w tym mjr A. Kotowski), 120 rannych i 150 w niewoli. Część z rannych i wziętych do niewoli Niemcy zamordowali. Z pomocą walczącym przyszedł niezwykły sojusznik - stacjonujące w okolicy wojsko węgierskie, które pozorowało branie partyzantów do niewoli i uwalniało w bezpiecznych miejscach. Niestety, w walce nielicznym jednostkom udało się przedostać przez tory. Niezwykłego czynu dokonała kawaleria pod dowództwem por. Z. Koca ps. „Dąbrowa", przebijając się szarżą w dzień przez centrum Żyrardowa.

 

W takich okolicznościach zakończyła się ostatnia bitwa Zgrupowania AK „Kampinos". Kilka dni później - 2 października, Warszawa skapitulowała i powstanie upadło. Dla partyzantów walka się jednak nie skończyła. Z ok. 80 ułanów, którzy przebili się, zorganizowano oddział kawalerii, a z pozostałych żołnierzy - kompanię piechoty. Całością dowodził por. Adolf Pilch ps. „Dolina". W końcu października 1944 r. oddziały te włączono do 25 Pułku Piechoty Ziemi Piotrkowsko-Opoczyńskiej pod nazwą 3. Batalionu Kampinos i walczyły one do drugiej połowy stycznia 1945 r.

 

Pamiętamy i pamiętać będziemy

Dziś w miejscu ostatniej bitwy jest partyzancki cmentarz z mogiłami 132 żołnierzy, założony w 1946 r. Pierwszy pomnik, odsłonięty we wrześniu 1964 r. w 20. rocznicę bitwy (w postaci obelisku zwieńczonego figurą orła ze skrzydłami wznoszonymi do lotu) zbudowany został z inicjatywy Powiatowej Rady Narodowej w Grodzisku Maz. Pomnik ten został zburzony w 2004 r.. a w jego miejsce ustawiono granitowy krzyż, co odbyło się w ramach modernizacji cmentarza, dokonanej przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Opiekę nad cmentarzem sprawuje miejscowa ludność i Urząd Gminy w Jaktorowie.

W ostatnią niedzielę września – 27.09.2009 r. spotkali się na uroczystościach 65 rocznicy „Bitwy pod Jaktorowem” ludzie, którym przez całe życie przyświecało hasło: „Bóg, Honor, Ojczyzna". Były też obecne Ich rodziny, liczni goście tacy jak: J.E. ks. kardynał Henryk Gulbinowicz, ks. biskup Józef Zawitkowski, delegat Prezesa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – mjr Jerzy Koszada, Prezes Zarządu Oddziału Warszawa-Powiat Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – Jan Marczak, Marszałek Sejmu RP – Bronisław Komorowski, Rzecznik Praw Dziecka – Marek Michalak, Dowódca Garnizonu Warszawa - gen. Kazimierz Gilarski, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej – gen. Marek Witczak, przedstawiciele partii politycznych, Rady i Zarządu powiatu grodziskiego i powiatu żyrardowskiego, władze okolicznych miast i gmin, komendanci powiatowi Państwowej Straży Pożarnej i Policji. Licznie przybyli także mieszkańcy: Bud Zosinych, Jaktorowa, Baranowa, Międzyborowa, Grodziska Maz., Żyrardowa, Warszawy i innych. W uroczystościach uczestniczyły poczty sztandarowe: organizacji kombatanckich, jednostek Wojska Polskiego, harcerzy, Straży Pożarnych i szkół podstawowych oraz gimnazjów z okolicznych miejscowości.
Uroczystości rozpoczęły się o godz. 12.00 od powitania gości. Następnie rozpoczęła się Msza święta polowa, celebrowana przez J.E. ks. kardynała Henryka Gulbinowicza.
Podczas patriotycznej homilii ks. Kardynał, powiedział, że zryw z przed 65 laty pokazał, jak Polak wysoko ceni sobie honor, wolność osobistą i suwerenność kraju. Przypomniał, jak powstała i ważną rolę odegrała Armia Krajowa oraz tajne nauczanie. Zwrócił się także do młodego pokolenia:

„(…) jesteście spadkobiercami tych dziejów, należycie do narodu bohaterów i o tym nie wolno zapomnieć ani dziś ani w przyszłości. Naród bez dziejów, bez historii, bez przeszłości staje się narodem bez ziemi, narodem bezdomnym, bez przyszłości [cytując słowa prymasa Stefana Wyszyńskiego]. Dlatego warto wracać do historii i dlatego warto co roku przybywać na tę świętą ziemię w Jaktorowie.”

Następnie wspomniał swoje wojenne doświadczenia z czasów, gdy mieszkał na wileńszczyźnie. A na koniec znów powrócił do żołnierzy Zgrupowania AK „Kampinos” słowami: „Chwała ojcom i matkom, którzy umieli wychować tak dzielnych ludzi. Na kartach historii II wojny światowej i walk Grupy „Kampinos” zostały zapisane złotymi zgłoskami: Polska odwaga, Polskie poświęcenie i Polskie życie.”
Następnie po Mszy św. zgodnie z programem uroczystości wygłoszone zostały przemówienia okolicznościowe, odbył się apel poległych oraz nastąpiło złożenie wieńców i kwiatów pod pomnikiem na cmentarzu.

 

 

Dla młodzieży szkolnej wydarzenia takie jak to są żywą lekcją historii. Historii, którą władze komunistyczne chciały zatrzeć, likwidując ten cmentarz w latach 60-tych i przenosząc poległych na cmentarz komunalny na Woli w Warszawie. Tylko dzięki determinacji środowisk kombatanckich i okolicznej ludności nie dopuszczono do tego i spoczywają Oni na ziemi, na której stoczyli ostatni bój.

Cześć Ich pamięci!


Krzysztof Jarosz

(tekst pierwotny tego artykułu ukazał się w KURIERZE 550-lecia Jaktorowa).