historia zatoczyła koło, dzisiaj adwokat, który odwazy się stawać w obronie "naznaczonych przez III RP odzyskaną" jest natychmiast nazywany pisowskim aparatczykiem, to doprowadzi do sytuacji z alt 50-tych , czarnych kart w historii Polski :

"Odnośnie do obrońców w sprawie tej słusznie biskup Kaczmarek powiedział, że oskarżeni bali się bardziej swoich obrońców aniżeli prokuratora i że obrońcy współpracowali z organami bezpieczeństwa"

Pozdrawiam serdecznie

Szanowna Pani Marulo,

Nie tylko PiS-owskim aparatczykiem ale wrogiem III RP. Znam adwokata, który musiał dstapić od bronienia klienta , który miał kolizje z "drogim Bronkiem"

Ukłony moje najniższe

Ukazał Pan w tej mini trylogii
Wiele zbrodni i do nich analogii
Ci co byli w to zamieszani
Nadal chodzą sobie po świecie nadąsani
Powinni siedzieć w więzieniach dla zbrodniarzy
Jednak wielu rządzących ich przyjaźnią darzy
Więc zanim sprawiedliwość dosięgnie ich prawdziwa
Musi zrobić to elita intelektualna uczciwa
Nie złączona z bandytami jakimikolwiek powiązaniami
Ani żadnymi koleżeńskimi ,czy rodzinnymi więzami
Czas obudzić sprawiedliwość, izolując zemstę wmawianą
Często w manipulacji dla celów wstawianą
Tych co się zajmują jakąkolwiek manipulacją
Należy izolować, by się zajęli lustracją
Swojej głupoty i pazerności na srebrniki
Bo tylko samotność daje właściwe wyniki
Pozdrawiam

nie udało się przeprowadzić Lustracji,tej majątkowej TEZ, i dlatego mamy TO co mamy
TW nami rządza,towarzysze generałowie w nos się nam śmieją
a groby tych,którzy przeciw nim powstawali,trawą zarastają.
ś.p X Biskup KACZMAREK
jest tragicznym przykładem odradzającej się Polski stalinowskiej
dalej już TYLKO Smiec kapłanów w latach osiemdziesiatych i Morderstwo
Bł,Kapelana Solidarności X Jerzego Popiełuszki
Tusk powiedział,ze nie będzie klekał przed księżmi,potraktowałabym TO bardzo
poważnie
nie będzie klękał ....TO juz było
czego przykładem jest sp XBiskup Kaczmarek a za "chwilę: będzie Kardynał
wszech czasów,uwięziony,prześladowany i prawie,ze otruty
Panie Michale,serdeczne podziękowania za przypominanie niedawno minionej Historii,ku przestrodze
Pani Maryla słusznie napisała Historia kołem się toczy

Szanowny Panie Jacku,

Te załgane elity musimy odsunąć od koryta przy najbliższych wyborach.

Ukłony

Szanowna Pani Zofio,

Żydokomuna ograła w końcu lat osiemdziesiątych ludzi z "Solidarności":, którzy dokonali bezkrwawej rewolucji.
Dziś mamy tego rezultaty.
Za parę lat, będziemy chodzić na kolanach do Moskwy i Berlina.

Ukłony moje najniższe

To nie będzie taki proste bo oni robią kombinacje
Kontrolować możemy tylko przy urnach gdzie mamy racje
Dalej już będą robić jak tzw. Trybunał Konstytucyjny ogłosił
ŚP. Prezydenta nie chronili ,gdy motłoch fałsz na niego głosił
Pozdrawiam

Szanowny Panie Jacku,

Ja wiem , że będzie trudno, bo PO ma za sobą administracje, sody, służby specjalne , MO.

Ukłony

Na dodatek dobrze wyspecjalizowanych w manipulacji byłych SB-ekach
Którzy jako taksówkarze razem z eks milicjantami klepią o klechach
Tak ich uwiera wiara ludzi w Boga, że dostają wścieklicy
Dopiero gdy mają iść do trumny szukają gromnicy
Pozdrawiam

Szanowny Panie Jacku,

Przykro o tym pisać ale Pan pisze prawdę.

Ukłony

Mnie też jest przykro że żyję w takich czasach
Kiedy bandyci chodzą z podniesioną głową, a nie po lasach
Czekam z niecierpliwością,gdy oni będą dostawać rozliczenie
Za zbrodnie, przekręty i Narodu ogłupienie
Pozdrawiam

do wyborów,by odciąć ich od żłobów
RAZem i LICZNIE
serd pozdr

Szanowny Panie Jacku,

Widział Pan wczorajszy cyrk w Gdańsku, gdzie w roli głównej wystąpiła I sekretarz KC Unii i donek pajac

Ukłony

Zawsze wygrywaliśmy gdy jedność była
Teraz też musi być taka siła
Wtedy zło zniknie , a my się uradujemy
Bo przekrętów i złodziei do pudła zamkniemy
Pozdrawiam cieplutko:))

Moje zdrowie na to nie pozwala
Bo zaraz mnie się system rozwala
Gadam sam do telewizora
Jakby słyszała to ta zmora
To wynik starcia z kłamstwami
Jakie były długimi latami
Pozdrawiam

ale mnie "zemdliło"

Szanowny Panie Jacku,

Ja też kłócę się z telewizorami.

Ukłony

Szanowna Pani Zofio,

Ja tez nie byłem ciekaw oglądania polskiej Żydówki dziś z paszportem niemieckim i ogłupionego tłumu, dzieci Volksdeutschów z Tuskiem na czele.

Ukłony moje najniższe

Nie powiem żebym się ciszył
Bo bym przeciw Panu zgrzeszył
Ale raźniej mnie jest gdy jest nas wielu
Może znajdziemy Prawdy drogę do celu
Pozdrawiam

Szanowny Panie Jacku,

Wszyscy razem zawojujemy polski świat,

Ukłony

Tak jak Pan wojuje
To ja się pod tym podpisuję
Bo krew się nie leje
A świadomość Świat zaleje
Pozdrawiam

serdecznie pozdrawiam

Szanowni Panstwo,

Wojujemy razem. Pani Maryla nam przewodzi. Myślę, że daleko zajedziemy.

Ukłony moje najniższe

być RAZem z WAMI 

Szanowna Pani Zofio,

Bóg Honor Ojczyzna.

Ukłony moje najniższe

Dziękuję
Piękne i Dumne
ja TE Słowa pamietam jeszcze z Dzieciństwa,były tez na pewnej szabli
łza się w oku kręci
pozdr

Szanowna Pani Zofio,

Jest szabla:

Ukłony moje najnizsze

dzięki

ale to już na odpowiedzialność męża
pozdr

Szanowna Pani Zofio,

Bardzo mi miło, ze trafiłem w gust Pani i Małżonka.

Ukłony moje najnizsze

Panie Michale,spóżnione ale Prawdziwe.pozdrawiamy serdecznie

Szanowna Pani Zofio,

żupan; wąski skórzany pas z rapciami do szabli; karwasz na lewej ręce; buty rajtarskie; czarne futro.

Ukłony moje najniższe

uzupełnienie teczki Mazowieckiego :

http://lubczasopismo.salon24.pl/detektywsalonowy/post/399584,jozef-baczy...

Tadeusz Mazowiecki w latach 1946-1955 był członkiem PAX, organizacji przedwojennego polskiego faszysty, kolaboranta komunistycznego Bolesława Piaseckiego. W dodatku jako katolik podlegał in gremio ekskomunice Piusa XII, który dekretem z 1949 ekskomunikował członków wszystkich organizacji katolickich wspierających reżimy komunistyczne. Dość wspomnieć jego haniebną nagonkę na torturowanego w stalinowskim karcerze biskupa Kaczmarka.

Czy ktoś wie o odwołaniu ekskomuniki?

Drogi Panie Tadeuszu, dziękujemy za siłę spokoju i życzymy, byś dalej służył Polsce - Przyjaciele z "Gazety Wyborczej"

Więcej... http://wyborcza.pl/1,75478,11559886,Nasz_premier.html?utm_source=HP&utm_...

Tadeusza Mazowieckiego poznałem w 1966 r. Ta pierwsza długa, pasjonująca rozmowa ustawiła moje myślenie o Kościele i grupach katolików świeckich. Zacząłem rozumieć specyfikę Tadeusza i jego miejsce w polskim życiu publicznym.

Miał biografię nieprostą, dlatego też umiał rozumieć biografie innych ludzi. Będąc redaktorem katolickiego miesięcznika "Więź" i posłem na Sejm PRL, uczestniczył w dwóch polskich rzeczywistościach. Pierwsza to polska oficjalność. Druga - prawda, którą mówiło się w prywatnych mieszkaniach. Te połączone perspektywy czyniły go rozmówcą szczególnie interesującym.

W latach 50. Mazowiecki należał do PAX-u. Rozstał się z nim w 1955 r. - nie mógł się pogodzić z jego akceptacją stalinizmu. Był gorącym zwolennikiem polskiego Października '56, a więc przeciwnikiem tego, co w tradycji socjalistycznej kojarzyło się z dyktaturą. Jednocześnie nie zgadzał się z katolicką tradycją autorytarną czy wręcz totalitarną, z której wywodził się PAX.

W tamtym czasie Tadeusz uważał się za katolicką lewicę. Entuzjasta Soboru Watykańskiego II, nawiązywał do chrześcijańskiego personalizmu. Prezentował katolicyzm otwarty, wolny od szowinizmu i nacjonalizmu, nieklerykalny. Jednocześnie miał pełną świadomość polskiej tradycji, często zakłamywanej i cenzurowanej przez oficjalne życie. Dlatego o nią zabiegał, podtrzymywał. Najpełniej etos kierowanej przez Mazowieckiego "Więzi" i samego Tadeusza oddaje książka "Rodowody niepokornych" Bohdana Cywińskiego, rzecz o postawach inteligencji przełomu XIX i XX w., która również kształtowała postawy sporej części inteligencji czasów PRL.

Zawsze będę pamiętać bardzo odważną i godną postawę Mazowieckiego w Marcu '68. I koła poselskiego Znak, do którego należał. Można wszak mówić różne rzeczy, ale dopiero w godzinie próby okazuje się, kim człowiek jest naprawdę.

Jest człowiekiem zasad, co nieraz prowadziło go do konfliktów z władzą, ale też do sporów m.in. z prymasem Wyszyńskim, dość podejrzliwie spoglądającym na inteligencję humanistyczną mówiącą własnym głosem. Mazowiecki nie zgadzał się z tym, że najpierw trzeba upominać się o prawa dla Kościoła. Odwrotnie - trzeba upominać się o prawa obywatelskie, których fragmentem są prawa Kościoła. Za kluczowe pojęcie miał "dialog", konieczność przekraczania magicznych kredowych kół. Stąd w kręgu "Więzi" mogli się znaleźć Jan Strzelecki i Leszek Kołakowski, ludzie z innej półki i o innych biografiach.

Więcej... http://wyborcza.pl/1,75478,11559886,Nasz_premier.html?utm_source=HP&utm_...

Określenie "Okrągły Stół" zaczyna się pojawiać około roku 1986. Władza szukała możliwości kontaktu ze społeczeństwem. Utworzyła Radę Konsultacyjną przy przewodniczącym Rady Państwa. Ale ciągle nie szukała kontaktu z "Solidarnością".

Jeżeli ktoś myśli, a krytycy Okrągłego Stołu czasem to tak przedstawiają, że droga do Okrągłego Stołu była usłana różami, a sam Okrągły Stół był sielanką, to bardzo się myli. Dzisiaj jest wystarczająco dużo opublikowanych dokumentów, które pokazują, jak trudna ta droga była. I jak bardzo Okrągły Stół z pierwszych propozycji i rzeczywisty Okrągły Stół różnią się od siebie.

Są kilkutomowe zbiory i opracowania wszystkich dokumentów, także wypowiedzi z podziemnej prasy, wewnętrznych materiałów strony rządowej, dyskusji, wydane z inicjatywy prezydenta Kwaśniewskiego. Druga dokumentacyjna książka to książka księdza biskupa Orszulika, która naświetla, jak to wyglądało od strony przedstawicieli Kościoła - a wtedy również od strony "Solidarności" - bo spotykaliśmy się w Sekretariacie Episkopatu.

Była to droga bardzo długa i trudna. Z jednej strony bowiem w aparacie partii narastało przekonanie o pogłębiającej się niewydolności gospodarki. Wyodrębniała się tam grupa ludzi, którzy zaczęli uważać, że trzeba zrobić coś, aby nawiązać kontakt ze społeczeństwem. Z drugiej strony dla społeczeństwa, mimo że osłabła pozycja "Solidarności" po aresztowaniu przywódców podziemia i po wyjeździe na Zachód bardzo wielu ludzi, to jednak "Solidarność", Wałęsa, wtedy już laureat Nagrody Nobla, byli punktem odniesienia. Ale między myślą władzy o poszukiwaniu partnera a decyzją o tym, żeby rozmawiać, była długa i trudna droga. I nawet w momencie, kiedy po strajkach 1988 roku (...) zaczęto rozmawiać z Lechem Wałęsą, nie oznaczało to uznania "Solidarności" za przyszłego partnera rozmów.

Strona rządowa bowiem obawiała się reakcji swojej własnej bazy i nie chciała się bynajmniej godzić na postulat zasadniczy - przywrócenie "Solidarności". Mieliśmy rozmowę na plebanii w Wilanowie - jest tu trzech uczestników tej rozmowy, bo widzę pana ambasadora Stanisława Cioska i ks. bp. Alojzego Orszulika, no i jestem ja - a jeszcze byli Lech Wałęsa, bp Tadeusz Gocłowski i gen. Czesław Kiszczak. Dzisiaj, jak się czyta zapiski z tej rozmowy, wydaje się ona surrealistyczna - ludzie spierają się o jedno słowo w komunikacie, słowo decydujące - "Solidarność". Ale komunikat - istnienie lub nieistnienie tego słowa - był przekazem do społeczeństwa.

I następuje szereg rozmów zrywanych na skutek tego, że władza nie chce umieścić tego słowa, tzn. zobowiązać się publicznie do reaktywowania "Solidarności". Wreszcie to następuje. I o tym trzeba wiedzieć, to dziś jest udokumentowane.

Jeśli chodzi o przebieg Okrągłego Stołu, były, jak to się mówiło, trzy stoliki i wiele podstolików. Stół ekonomiczny, przy którym z naszej strony przewodniczył prof. Witold Trzeciakowski, ze strony rządowej prof. Władysław Baka, stół polityczny, w którym przewodniczył prof. Bronisław Geremek z naszej strony, a ze strony rządowo-partyjnej prof. Janusz Reykowski, i stół związkowy, przy którym było trzech współprzewodniczących: Aleksander Kwaśniewski, Romuald Sosnowski z OPZZ i ja.

Od początku obrad Okrągłego Stołu było wiadomo, że stronie rządowej zależy na wciągnięciu nas w orbitę władzy, to znaczy przede wszystkim na udziale reprezentacji, jak to się wtedy mówiło, "społeczno-opozycyjnej" w wyborach. Opozycja miała być po raz pierwszy dopuszczona do wyborów. Ale pierwsze zamysły to były zamysły dopuszczenia - tak bym powiedział - bardziej dekoracyjnego.

Natomiast Okrągły Stół kończy się czym? Kończy się całkowicie wolnymi wyborami do Senatu i przyznaniem 35 proc. miejsc wolnego wyboru dla strony opozycyjno-solidarnościowej w Sejmie. Jak się przegląda te dokumenty i zobaczy propozycje pierwotne, które miały polegać na tym, że drugą izbę powołuje m.in. PRON i że nie ma ona mieć charakteru władzy ustawodawczej, tylko czynnika opiniodawczego i kontrolnego, z tym, co ustalono ostatecznie, to różnica jest zasadnicza. Uzyskaliśmy dziennik, "Gazetę Wyborczą". Przywrócono "Tygodnik Solidarność". Dostaliśmy zgodę na przywrócenie pism regionalnych.

Udokumentowane też zostały protokoły rozbieżności. Czytam w relacji z dyskusji przy podstoliku, który zajmował się prawem i sądownictwem, że sędziowie mogą być partyjni, a więc do niezawisłego sądownictwa jeszcze było daleko. Ale powstaje przecież w wyniku tych obrad Krajowa Rada Sądownicza. Z trudem udało się osiągnąć to, żeby w obradach Okrągłego Stołu był specjalny zespół, który będzie się zajmował samorządem.

Myślę, że Okrągły Stół to był początek, to była wielka polska pierestrojka. Po tej pierwszej dyskusji o stanie Polski do wielu najważniejszych spraw państwowych zabrali się posłowie, a później mój rząd.

Teraz o zastrzeżeniach czy zarzutach do Okrągłego Stołu. Myśmy byli świadomi ryzyka, jakie podejmujemy, ale świadomi byliśmy również tego, że jakiś ruch zmieniający sytuację jest dla Polski konieczny, że wyjście z pata jest koniecznością i że ważne jest to, abyśmy nie dali zgody na rozwiązania pozorne, natomiast uzyskali rozwiązania, które później będzie można rozwinąć. Innymi słowy, tak jak założeniem władzy, strony, z którą siadaliśmy do Okrągłego Stołu, było ulepszenie istniejącego systemu, tak założeniem naszym było otwarcie drogi do pełnej demokracji, do pełnej wolności. I Okrągły Stół był pierwszym krokiem w tę stronę. Wokół niego ciągle tli się taka zatruta atmosfera pomówień, którym dziś, po 20 latach, kiedy wszystkie dokumenty są dostępne, należy położyć kres w imię uczciwości i prawdy.

Po pierwsze, nie było żadnych tajnych ustaleń w Magdalence. Wszystko, co było w Magdalence dyskutowane, jest ujawnione w publikacjach, o których wspomniałem. Po drugie, to nieprawda, że za długo trzymaliśmy się ustaleń Okrągłego Stołu. Przecież już w tym 1989 roku powstaje rząd z niekomunistycznym premierem. To dalekie odejście poza ustalenia Okrągłego Stołu. Przy Okrągłym Stole sądziliśmy, że przejściowy stan będzie się utrzymywać trzy, cztery lata. Okazało się, że utrzymywał się on trzy miesiące.

I wybory, i utworzenie rządu, którym kierowałem, są następnym krokiem do przejęcia władzy, czego przy Okrągłym Stole nie przypuszczano. Więc nie jest prawdą, że trzymano się zbyt długo ustaleń Okrągłego Stołu. Życie je przekraczało i myśmy w tym brali aktywny udział. Jeżeli natomiast krytykuje się na przykład to, że za późno czy zbyt długo nie robiłem zmiany w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i w MON, kiedy byłem premierem, to proszę mnie tym obciążać, a nie Okrągły Stół. To wynikało z mojej oceny sytuacji, z mojej oceny przygotowania do przejęcia przez nas tych ministerstw, a nie z żadnych tajnych ustaleń Okrągłego Stołu.

Dlatego jeżeli mamy być uczciwi, jeżeli 20-lecie ma przełamać te nieprawdy i przełamać tę barierę wzajemnego niezrozumienia, to trzeba spojrzeć prawdziwie, jak było: Okrągły Stół był wielkim krokiem, wielkim otwarciem. Był naturalnie kompromisem, ale kompromisem, który stanowił otwarcie do dalszych rozwiązań. I te przyszły szybciej, niż myśleliśmy.

Fragment wykładu, który odbył się we wtorek w ramach cyklu "8 wykładów na Nowe Tysiąclecie" w Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego.

Więcej... http://wyborcza.pl/1,75515,6193434,Mazowiecki__Nie_trzymalismy_sie_Stolu...

OLEJNIK DO GIERTYCHA - O SWOIM LOSIE W "NORMALNYM KRAJU"

"Byśmy siedzieli w kiciu"

Nad
kształtem "praworządnej Polski", o której wspominał Jarosław Kaczyński w
jednym z wywiadów, pochylili się na koniec "Kropki...czytaj dalej »

Poszczuty ubecki motłoch na tym fundamencie mordował Polskę w latach stalinowskich i następnych.

Dobrze, że Pan o tym przypomina.

Pozdrawiam,

"Tadeusz Mazowiecki legitymuje się wykształceniem
średnim ogólnym. Pierwszy premier III Rzeczypospolitej ukończył w 1946
roku Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w
Płocku. Następnie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie
Warszawskim, których nie udało mu się ukończyć."

'Władysław Bartoszewski jest absolwentem
Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie oraz Liceum
Humanistycznego Towarzystwa Wychowawczo-Oświatowego "Przyszłość".

"Prezydent Aleksander Kwaśniewskiw latach
1973–1977 studiował handel zagraniczny na Wydziale Ekonomiki Transportu
Uniwersytetu Gdańskiego. Nie zdał jednak wszystkich egzaminów
przewidzianych w programie studiów i nie złożył pracy magisterskiej."

"Lech Wałęsa ukończył w 1961 Zasadniczą Szkołę
Zawodową w Lipnie. Zanim został głową państwa pracował jako elektryk
(samochodowy i ciągnikowy) oraz konserwator urządzeń elektrycznych.
"
http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/politycy-bez-ukonczonych-studiow,5264897...

Komorowskiemu pracę magisterska napisał teść Dziadzia, były funkcjonariusz UB.

Szanowna Pani Marylo,

Pan Godziemba pisał na Blogmedia, że Tadeusz Mazowiecki zaliczył tylko pierwszy rok studiów na wydziale prawa.
Mimo to wręczał wspólnie z rektorem dyplomy ukończenia studiów na innych wydziałach humanistycznych,
Musiał mieć wysoką pozycje w UB i może NKWD.

Być może "komisja michnika" zrobiła swoje

Od lat pytam T Mazowieckiego czy był na założycielskim zebraniu PAX wspólnie z Cyrankiewiczem i generałem Sierowem z NKWD.

Ukłony moje najniższe

mnie mówiono,że był
ot "elyty" sie nam trafiły....
/syn tez ciekawy czeławiek /
serdecznie pozdraiwam

Jak Mazowiecki zwalczał podziemie – Historia Do Rzeczy

Przyszły premier III RP w szczytowym okresie stalinizmu wzywał do brutalnej rozprawy z Żołnierzami Wyklętymi i emigracją niepodległościową – pisze w „Historii Do Rzeczy” Sławomir Cenckiewicz.

W oficjalnych panegirycznych publikacjach poświęconych Tadeuszowi Mazowieckiemu skrzętnie pomijana jest napisana przez niego w 1952 roku książka „Wróg pozostał ten sam”. Mazowiecki napisał ją wspólnie z Zygmuntem Przetakiewiczem, byłym działaczem przedwojennej „Falangi” i bliskim
współpracownikiem Bolesława Piaseckiego. Książka była elementem bezwzględnej komunistycznej kampanii wymierzonej w polskie podziemie niepodległościowe i wszelką opozycję.

http://dorzeczy.pl/jak-tadeusz-mazowiecki-zwalczal-podziemie/

„Wróg pozostał ten sam” – oto tytuł publikacji Mazowieckiego z 1952r. poświęconej potępieniu antykomunistycznego podziemia. „Gdybyśmy przeglądnęli kroniki procesów członków organizacji podziemnych (…) spotkalibyśmy ludzi, którzy z całym cynizmem i premedytacją mordowali swych towarzyszy, kiedy uznali ich za niebezpiecznych" - zapisał wówczas późniejszy premier RP.
 
Lektura obowiązkowa:

http://www.pch24.pl/tadeusza-mazowieckiego-nienawisc-do-zolnierzy-wyklet...

Pierwszy po 1989 r. polski premier Tadeusz Mazowiecki, pakistańska blogerka i aktywistka Malala Yousafzai, białoruski Europejski Uniwersytet Humanistyczny i - wyróżniony pośmiertnie - były amerykański ambasador na Węgrzech Mark Palmer to tegoroczni laureaci Freedom Awards, nagród przyznawanych podczas trwającego we Wrocławiu Global Forum.
Byłego polskiego premiera już w czwartek, w dniu otwarcia czwartej edycji Wrocław Global Forum, tak komplementował Frederick Kempe, szef Atlantic Council, współorganizującego imprezę: - To był nasz najłatwiejszy wybór. Tadeusz Mazowiecki to prawdziwy adwokat wolności. Rola, jaką odegrał w historii, wpłynęła nie tylko na losy Polski i Europy, ale też całego świata.

W piątek, już w przemówieniu powitalnym podczas uroczystej kolacji z okazji przyznania nagród, wspominał o nim minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski. - To prawdziwy bohater roku 1989. To ludzie tacy jak Tadeusz Mazowiecki są prawdziwymi zwycięzcami tamtych wydarzeń - mówił szef MSZ.

http://wyborcza.pl/1,75248,14105697,Tadeusz_Mazowiecki_odebral_we_Wrocla...

Zdrada, zdrada i jeszcze raz zdrada.
Dogadała sie komuna z żydami przy okrągłym stole i mieliśmy tego efekt w postaci rządów konfidenta Mazowieckiego. Że też znaczna większość Polaków dała się na to nabrać, mysląc, że nareszcie Ojczyzna odzyskała prawdziwą wolność.

Pozdrawiam serdecznie

Po śmierci Mazowieckiego flagi opuszczone do połowy masztu

"Mogę być premierem dobrym lub złym, ale nie zgodzę się nigdy..."

Cytaty Tadeusza Mazowieckiego

"Część biskupów nie rozumie, czym jest kraj demokratyczny"

[NAJSŁYNNIEJSZE CYTATY TADEUSZA MAZOWIECKIEGO ]

• ''Tam, na górze, na pewno przygotowali znakomitą imprezę'' [WASZE WSPOMNIENIA]

  
  
  

• Świat żegna Tadeusza Mazowieckiego [ZAGRANICZNE MEDIA]

  
  
  

• "Grubej kreski" nigdy nie było. Co NAPRAWDĘ powiedział wtedy Tadeusz Mazowiecki?

  
  
  

Tadeusz Mazowiecki na zdjęciach - historyczne momenty, historyczne postacie... [GALERIA]

Prezydent o zmarłym Tadeuszu Mazowieckim

Prezydent z głębokim żalem przyjął wiadomość o śmierci swojego
Doradcy Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego niekomunistycznego premiera
Polski. "Odszedł od nas człowiek, który w decydujących dla Polski
chwilach miał odwagę być mądry".

„Tadeusz Mazowiecki łączył mądrość z odwagą”

Tadeusz Mazowiecki swoją żelazną, ale spokojną, mądrą wolą narzucił
najważniejsze dla Polski kierunki rozwoju, zarówno w relacjach
sąsiedzkich z Niemcami, z całą Europą, jak i głębokość zmian w Polsce -
mówił prezydent Bronisław Komorowski.

 Niezwykła była rozmowa z premierem Tadeuszem Mazowiecki, który
zakomunikował mi: „idziesz do wojska”. I poszedłem. Zostaliśmy razem z
Januszem Onyszkiewiczem pierwszymi cywilnymi ministrami obrony. Premier
krótko wyjaśnił: „idziecie tam dlatego, bo Janusz, dziadkiem twojej żony
był marszałek Piłsudski, a ty Bronek masz Armię Krajowa w życiorysie
rodzinnym, a poza tym ich lubisz". I poszliśmy. I tak się zaczęła
kariera polityczna – wspominał prezydent.

 - Zawdzięczam panu premierowi Mazowieckiemu bardzo dużo – podkreślił Bronisław Komorowski.

Tadeusz Mazowiecki miał trzech synów, siedmioro wnucząt i jednego prawnuka.

Od PAX-u do "Solidarności". Historia pierwszego premiera wolnej Polski

Gwiazda o Mazowieckim: Zniszczył gospodarkę i utwierdził władzę tajnych służb, to czarna postać...

"Jest w naszej tradycji, aby o zmarłych nie mówić źle, a szczególnie tuż po śmierci. Tadeusz Mazowiecki jest teraz przed Sądem Bożym i Pan Bóg jest w stanie ocenić, czy miał dobre intencje, bo my ludzie oceniamy tylko po skutkach.



Mazowiecki jest niewątpliwie czarną postacią w polskiej historii.
Nie wiadomo, czy robił to świadomie, czy nie, ale doprowadził do
zniszczenia polskiej gospodarki i utwierdzenia władzy tajnych służb.I tego się wymazać nie da.

Biskup Kaczmarek podczas procesu

Źródło: T. Mazowiecki "Wnioski", [w:] Wrocławski Tygodnik Katolicki, nr 5, s. 3-4, 27 września 1953

 •
28.10.13, 11:19:01

We wtorek, dnia 22 września br. [1953 red.] Wojskowy
Sąd Rejonowy w Warszawie ogłosił wyrok w sprawie ks. bp. Kaczmarka oraz
ks. J. Danilewicza, ks. Wł. Widłaka, ks. J. Dąbrowskiego i siostry W.
Niklewskiej - oskarżonych o zorganizowanie ośrodka prowadzącego
działalność dywersyjną, wymierzoną przeciwko państwu ludowemu,
działalność godzącą w najżywotniejsze interesy naszego narodu. Proces
ten, którego szczegółowy przebieg znany jest z prasy codziennej i radia,
wstrząsnął nami wszystkimi. (...)



Każdy, kto jest wiernym Kościoła, a zarazem uczciwym obywatelem ludowej
ojczyzny rozumie, że religijna misja Kościoła trwająca przez wszystkie
czasy może i powinna być pełniona w ustroju socjalistycznym.
Równocześnie milionowe rzesze wierzących w naszym kraju dają codziennie
ofiary, i twórczy wkład w nowe budownictwo gospodarczo-społeczne. I
właśnie ludowa ojczyzna przywróciła godność ludzką milionom prostych
ludzi, w olbrzymiej większości wierzących, przekraczając raz na zawsze
stosunki społeczne, w których urodzenie czy majątek decydowały o
wartości człowieka, otwarła dzieciom robotników i chłopów dostęp do
nauki i kultury i buduje w niezwykle trudnych warunkach powojennego
życia podstawy lepszego bytu (...)



Na rozprawie sądowej zanalizowana została przestępcza działalność
oskarżonych jak i jej skutki. Wychowanie nacechowane podejrzliwością i
wrogością wobec postępu społecznego, atmosfera środowiska społecznego
rozniecająca lub choćby tylko podtrzymująca bezwzględną wrogość wobec
osiągnięć społecznych Polski Ludowej, wpływy polityczne przychodzące z
zewnątrz i wyrosła na tym wszystkim błędna postawa polityczna ks. bp.
Kaczmarka, która doprowadziła go do kolizji z prawem - oto sumarycznie
ujęte przyczyny działalności przestępczej oskarżonych. Doprowadziły one
do czynów skierowanych przeciwko interesom własnego narodu. Doprowadziły
ks. bp. Kaczmarka do działalności wrogiej wobec interesu narodowego i
postępu społecznego w okresie przedwojennym, okupacyjnym i w Polsce
Ludowej. Doprowadziły w szczególności nie tylko do postawy przeciwnej
nowej rzeczywistości naszego kraju, nie tylko do podrywania zaufania w
trwałość władzy ludowej i nowych stosunków społecznych w Polsce, ale i
do uwikłania się we współpracę z ośrodkami wywiadu amerykańskiego, które
pragnęłyby posługiwać się przedstawicielami duchowieństwa, jako
narzędziem realizacji swych wrogich Polsce planów. Należy z całą siłą
zaznaczyć, że proces skierowany był wyłącznie przeciwko działalności
społeczno-politycznej ks. biskupa i współ oskarżonych, nie zaś przeciwko
urzędowi biskupiemu i ich godności kapłańskiej (...)



(...) postawa polityczna biskupa czy kapłana podlega takiej samej
ocenie, jak postawa każdego innego obywatela. Dlatego więc nie tylko
bolejemy, ale i odcinamy się od błędnych poglądów ks. bp. Kaczmarka,
które doprowadziły go do akcji dywersyjnej wobec Polski Ludowej i
kierowały w tej działalności jego postawą. Zadając sobie pytanie, jak
się stało, że do tego dojść mogło, widzimy następujące wyjaśnienie. Ku
działalności tej kierowało nastawienie wrogie wobec postępu społecznego,
wrogie wobec przemian społecznych i broniące dotychczasowego
kapitalistycznego ustroju. Postawa ta wyrażała się też w widzeniu
przyszłości dla Kościoła i katolicyzmu jedynie w dawnych warunkach, co w
skutkach oznaczało wyzbywanie się apostolskiego nastawienia wobec
nowych czasów i nowej epoki społecznej. Wrogość wobec reformy rolnej,
wrogość wobec unarodowienia przemysłu i wobec innych podstawowych
osiągnięć społecznych Polski Ludowej doprowadziła w wyniku tego
nastawienia nie tylko do szkód dla ściśle pojętego interesu państwa, ale
i do przeciwdziałania czy osłabienia możliwości układania się
poprawnych stosunków między Kościołem a Państwem, do traktowania
Porozumienia z kwietnia 1950 r jako martwej litery, co godziło zarówno w
interes Państwa, jak i w dobro Kościoła i jego misję religijną w Polsce
Ludowej...

Ku tej szkodliwej działalności kierowały ks. bp. Kaczmarka i
współoskarżonych poglądy prowadzące do utożsamiania wiary ze wsteczną
postawą społeczną, a dobra Kościoła z trwałością i interesem ustroju
kapitalistycznego. Z tego stanowiska wynikało wiązanie się z
imperialistyczną i nastawioną na wojnę polityką rządu Stanów
Zjednoczonych (...)



Proces ks. bp. Kaczmarka udowodnił również naocznie, i to nie po raz
pierwszy, jak dalece imperializm amerykański, pragnący przy pomocy nowej
wojny, a więc śmierci milionów ludzi, narzucić panowanie swe go ustroju
wyzysku i krzywdy społecznej krajom, które obrały nową drogę dziejową,
usiłuje różnymi drogami oddziaływać na duchowieństwo oraz ludzi
wierzących i kierować ich na drogę walki z własną ojczyzną, stanowiącą
wspólne dobro wszystkich obywateli. Przedstawiając się jako obrońca
cywilizacji chrześcijańskiej, imperializm amerykański dokonuje
nadużycia, pragnąc oszukać katolików w krajach demokracji ludowej, w
szczególności Polsce, że nowa wojna, wojna dokonywana przy pomocy
neohitlerowskiego Wehrmachtu ma pozostawać w zgodzie z dobrem Kościoła.
To nadużycie wymaga stanowczego odporu od nas, którzy wiemy że dobrem
Kościoła nie jest wojna, a katolicyzm pełni swą misję przez apostolstwo,
a nie przez siłę polityczną i militarną. Stawiający na skłócenie
wewnętrzne Polaków imperializm amerykański musi otrzymać stanowczą
odprawę od polskich katolików W szczególności ważne jest wyraźne i
stanowcze odcięcie się od tych usiłowań przez władzę kościelną w Polsce -
Episkopat, na przeciwstawienie którego interesom naszego narodu i jego
nowej drodze rozwojowej liczy wciąż imperializm amerykański (...)



Bolesny dla sumień ludzi wierzących proces ks. bp. Kaczmarka dobiegł
końca. Wyciągnięcie wniosków z jego przebiegu - jak już podkreślaliśmy
-jest konieczne, aby podobna sytuacja nie miała nigdy więcej miejsca
(...)



Katolicy polscy co dnia pogłębiając swój wielki udział w pracy całego
narodu, jednocząc się we wspólnym Froncie Narodowym, będą dalej pracować
nad tym, aby stwarzać perspektywę dla misji Kościoła w nowej epoce,
usuwać istniejące trudności i nie dopuszczać do tragicznych konfliktów w
sumieniach wierzących, jak to miało miejsce w związku z procesem ks.
bp. Kaczmarka. Wierzymy bowiem najgłębiej, że nawet najbardziej bolesne i
tragiczne pomyłki nie mogą zmienić faktu, że przyszłość należy do
ustroju społecznego, w którym żyjemy, i że w tej przyszłości Kościół
znajdzie właściwe swojej misji religijnej miejsce, a ludzie wierzący na
równi z ludźmi innych światopoglądów będą tej przyszłości
współtwórcami."

Proces biskupa Czesława Kaczmarka

Komuniści kontra "agenci Watykanu" - proces biskupa Kaczmarka

Jaruzelski wystawia świadectwo chrześcijaństwa Mazowieckiego

"Zawdzięczam panu premierowi Mazowieckiemu bardzo dużo i bardzo
bym chciał, abym mógł się przyczynić do tego, by dobra pamięć o dobrym
człowieku, mądrym, odważnym premierze, pierwszym niekomunistycznym
premierze wolnej Polski funkcjonowała jak najdłużej."

Niezwykła była rozmowa z premierem Tadeuszem Mazowiecki, który
zakomunikował mi: „idziesz do wojska”. I poszedłem. Zostaliśmy razem z
Januszem Onyszkiewiczem pierwszymi cywilnymi ministrami obrony. Premier
krótko wyjaśnił: „idziecie tam dlatego, bo Janusz, dziadkiem twojej żony
był marszałek Piłsudski, a ty Bronek masz Armię Krajowa w życiorysie
rodzinnym, a poza tym ich lubisz". I poszliśmy. I tak się zaczęła
kariera polityczna – wspominał prezydent.

- Zawdzięczam panu premierowi Mazowieckiemu bardzo dużo – podkreślił Bronisław Komorowski.

TYLKO U NAS: Nieznane fakty z życia Mazowieckiego

poniedziałek, 28-10-13 12:06

Michał Polak

Zdajemy
sobie sprawę, że o nieżyjących nie powinno mówić się źle – ot taka
chrześcijańska zasada! Niemniej jednak należy pamiętać, że Tadeusz
Mazowiecki swoją karierę zaczynał jako redaktor „Słowa Powszechnego”,
szkalując księży więzionych w ubeckich katowniach po wojnie.

Pismo „Słowo Powszechne”, którego - jako 25 latek - Tadeusz Mazowiecki
został redaktorem naczelnym w 1953 roku wydawane było przez PAX i
promowało współpracę środowisk katolickich z władzami PRL. Warto
pamiętać, że było mocno krytykowane przez Episkopat Polski, który nigdy
nie uznał „Słowa Powszechnego” za pismo katolickie.

„Kariera jednego z najważniejszych twórców i pierwszego premiera III RP
zaczęła się właśnie wtedy, gdy w ubeckich lochach ginęli żołnierze
wyklęci i torturowano pasterzy Kościoła katolickiego. Właśnie
wtedy Mazowiecki, z łaski władz obsadzony w roli koncesjonowanego
katolika (jako 25-latek otrzymał w 1953 r. stanowisko redaktora
naczelnego dziennika „Słowo Powszechne”), atakował z wygodnego
redaktorskiego gabinetu aresztowanych i katowanych m.in. biskupa
Czesława Kaczmarka, skazanego po 1,5 rocznym okrutnym śledztwie za
„szpiegostwo na rzecz USA i Watykanu” - pisze Artur Dmochowski, niezależny działacz solidarnościowy.

Oto co zapisał sam Tadeusz Mazowiecki na temat aresztowanego ks. bp. Czesława Kaczmarka: „Odcinamy się od błędnych poglądów ks. bp. Kaczmarka, które doprowadziły go do akcji dywersyjnej wobec Polski Ludowej”
- pisał Mazowiecki dokładnie w tym samym dniu, w którym na ul. Miodowej
aresztowano Prymasa Wyszyńskiego i rozpoczęła się gehenna biskupa
Antoniego Baraniaka.

(Więcej o tej sprawie we wrześniowym numerze miesięcznika „Moja
Rodzina” - można je jeszcze nabyć w cenie 3,5 zł/egz., wysyłając e-mail:

redakcja@mojarodzina.org)

Czy w momencie, gdy prominentni działacze i utrwalacze III RP (będącej
de facto spadkobierczynią systemu PRL) wylewają hektolitry łez – a więc
politycy i dziennikarze – będą w stanie przypomnieć rzetelną biografię
zmarłego Tadeusza Mazowieckiego? Czy egzaltacje na temat jego
„katolicyzmu” mają sens?

Michał Polak

fot. Tadeusz Mazowicki oraz Adam Michnik, Rezydencja ambasadora Francji, Warszawa, 7 września 2004, wikimediacommons

Szanowna Pani Marylo,

Jest Pani wspaniała.

To Pani należy się order orła białego a nie Tadeuszowi Mazowieckiemu, który zawsze stał okrakiem miedzy komuną czasu PRL a III rzeczypospolitą adama michnika i bronisława geremka

Ukłony moje najniższe

ja tylko zapisuję "dla potomności" wydarzenia dnia dzisiejszego.
To Pana artykuł opisujący wydarzenia historyczne, które trzeba było dzisiaj przypomnieć , gwoli prawdzie .

Pozdrawiam serdecznie

"Przydomek żółw zmienić na gepard". Wspomnienia o Tadeuszu Mazowieckim

Małgorzata Niezabitowska, Zbigniew Bujak i Władysław Frasyniuk w "Faktach po Faktach".
zobacz więcej »

Kropka nad i

Sikorski: Mazowiecki przypominał Europie, że to w Polsce zaczęły się przemiany

- Bardzo dobrze wspominam współpracę z Tadeuszem
Mazowieckim ostatnimi czasy. Chciał wspierać wschodnich sąsiadów i
ich...
czytaj dalej »

Fakty po Faktach

Wałęsa wspomina Mazowieckiego: idealnie do siebie pasowaliśmy

- Ja miałem mój prosty punkt widzenia, on
dokładał do tego teorie i negocjacje - wspominał współpracę ze zmarłym
Tadeuszem...
czytaj dalej »

Tadeusza Mazowieckiego pożegnamy w niedzielę

Spocznie w grobie rodzinnym.
czytaj dalej »

to kawal chojka z zbyt krotkimi nogawkami. Takich widzialem kopy na KUL-u. Najbardziej bym mu plul w rylo za Kozlowskiego, od grubej krechy. Za naiwnosc wobec zdradzieckiego chojka Mighniga. Dlaczego ci kolaboranci stalinowscy nagle rozpostarli skrzydla, gdzies znalezli wsparcie w Kosciele swietym i zniszczyli u samych podstaw, na samym poczatku, szanse Polski, Ojczyzny Naszej na Wolnosc na S Z C Z E S C I E! A teraz, oglupile Polaczki, chodz jak muchy w smole, jak barany w stadzie, cymba;ly w orkiestrze! Rzygac sie chce!

,,Czasem, gdy runie piedestał, widać, że nikt na nim nie stał''

(Jan Izydor Sztaudynger).

Szanowny Panie Edwardzie,

Polowa polskich hierarchów to Żydzi. Głównie dzieci, których ratowały polskie zakony i Kościół
Vide Niepokalanów

Ukłony

Winnicki, Jurek, Zawisza, Milcarek o Mazowieckim

Podczas
gdy w mediach mętnego nurtu o zmarłym Tadeuszu Mazowieckim możemy
usłyszeć jeden lukrowany przekaz, prawa strona internetu serwuje całkiem
inny, bardziej zróżnicowany obraz pierwszego "niekomunistycznego"
premiera. Oto niektóre cytaty.

Robert Winnicki (Ruch Narodowy) na Facebooku: Umarł
Tadeusz Mazowiecki. "Katolik" na usługach ideologii komunistycznej,
m.in. uczestniczący w nagonce na biskupa Czesława Kaczmarka w 1953 r.
Człowiek, który został premierem w wyniku porozumienia, jakie komuniści i
nominowana przez nich opozycja spod znaku Michników, TW "Bolków",
Geremków, Kuroniów etc. zawarli przy okrągłym stole. Polityk
demoliberalnych formacji - UD, UW, PD. Jeden z ludzi-symboli
przegniłego, skorumpowanego, postkomunistycznego, neokolonialnego
systemu, jaki panuje w naszym kraju od ćwierćwiecza.

Marek Jurek (Prawica Rzeczypospolitej) dla Fronda.pl: Najważniejszym
pomnikiem Tadeusza Mazowieckiego, rzeczą, która zostanie w historii i w
życiu publicznym, przynajmniej tak długo, jak długo obowiązywać będzie
obecna Konstytucja, jest jej wstęp, uchwalony w Sejmie, w którym prawicy
niemal zupełnie nie było. Prezydent Kwaśniewski był zdeterminowany
doprowadzić do uchwalenia nowej Konstytucji przed wyborami ’97, przed
powrotem prawicy do Parlamentu i (jak się okazało) do władzy. Dzięki
Mazowieckiemu we wstępie znalazły się jednak zapisy, które ciągle mogą
być barierą ochronną przeciw dechrystianizacji życia państwowego i
społecznego. Wstęp ten bowiem między innymi mówi, że Polska jest
wdzięczna „naszym przodkom (…) za kulturę zakorzenioną w chrześcijańskim
dziedzictwie” i że jesteśmy zobowiązani, by ją „przekazać przyszłym
pokoleniom”.

Artur Zawisza (Ruch Narodowy) dla Fronda.pl: Patrząc
historiozoficznie, zmarły należał do pokolenia przełomu kulturowego, w
ramach którego tzw. postępowym katolikom wydawało się, iż można
przechować wiarę chrześcijańską bez cywilizacji chrześcijańskiej. Zmarły
przez lata swego życia musiał obserwować, jak teza ta falsyfikuje się w
życiu społecznym, co musiało być powodem goryczy i być może
przewartościowań  Smutno było mu zapewne patrzeć, jak trwająca w Polsce
cywilizacja chrześcijańska staje wobec naporu przewrotnych sił laickich,
a resztka postępowych katolików jest świadkiem klęski własnego
wyobrażenia społecznego.

Paweł Milcarek (Christianitas) na Facebooku: Ze
śp. Tadeuszem Mazowieckim spotkałem się bodaj raz w życiu - i
szczęśliwie właśnie w dniach, gdy stanęliśmy "po tej samej stronie
barykady": wzięliśmy obaj udział w programie tv o "Pasji" Mela Gibsona, i
obaj broniliśmy tego filmu przed najgorszymi oskarżeniami. "Obejrzałem
ten film - mówił śp. Mazowiecki - i powiem państwu, że czułem to samo co
przeżywam co roku w Wielki Piątek, gdy słucham Pasji w Laskach". Potem,
gdy wracaliśmy taksówką, powiedziałem mu, że w tej swojej obronie
"Pasji" jest chyba samotny w swoim środowisku. Popatrzył ze smutkiem,
odniósł się do tego z ubolewaniem i ciężko westchnął. Też był czasami
"sam wśród swoich". Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie.

AG

fot. Prawy.pl/J.Bodakowski

http://prawy.pl/z-kraju/4124-winnicki-jurek-zawisza-milcarek-o-mazowieckim

Szanowna Pani Marylo,

http://serwis21.blogspot.com/2013/10/zmar-tadeusz-mazowiecki-przemilczan...

SERWIS21

Zmarł Tadeusz Mazowiecki. Przemilczane fakty w mainstreamowych mediach
Zmarł Tadeusz Mazowiecki. W mainstreamowych mediach (np. w GW) peany na jego cześć. Z artykułów publikowanych w prasie dowiemy się jedynie, że był opozycjonistą, pierwszym premierem niekomunistycznym III RP, zapisał się w historii i że zajmował wiele oficjalnych funkcji. Wszystko to ma sprawiać wrażenie, że odszedł od nas człowiek o wielkich zasługach dla kraju i społeczeństwa. Prawda jednak jest bardziej złożona i dlatego postanowiliśmy przypomnieć niektóre fakty z historii Tadeusza Mazowieckiego.

PRZECIW ŻÓŁNIERZOM WYKLĘTYM
które zostały już ujawnione przez Sławomira Cenckiewicza w tygodniku „Do rzeczy”. Cyt.
W oficjalnych panegirycznych publikacjach poświęconych Tadeuszowi Mazowieckiemu skrzętnie pomijana jest napisana przez niego w 1952 roku książka „Wróg pozostał ten sam”. Mazowiecki napisał ją wspólnie z Zygmuntem Przetakiewiczem, byłym działaczem przedwojennej „Falangi” i bliskim współpracownikiem Bolesława Piaseckiego. Książka była elementem bezwzględnej komunistycznej kampanii wymierzonej w polskie podziemie niepodległościowe i wszelką opozycję. Żołnierze Wyklęci zostali przez Mazowieckiego przedstawieni jako mordercy, a prowadzona przez nich działalność jako „bezsensowna” i „szkodliwa”. Gdy Sowieci i ich kolaboranci stosowali powszechny terror wobec podziemia niepodległościowego, Mazowiecki pisał w swojej książce, że koncepcja „drugiego wroga” (komunistów) jest wytworem od lat ciągnącej się propagandy antykomunistycznej i antyradzieckiej, którą w nowych warunkach kontynuują ośrodki dywersji w rodzaju BBC, Głosu Ameryki, Radia Madryt i Radia Wolna Europa ze swoim przekazem: „zabijajcie się wzajemnie”. W ten sposób próbuje się – stwierdzał Mazowiecki – zakwestionować owoce „rewolucji społecznej” w Polsce. Przyszły premier III RP zaznaczał, że owa rewolucja musi rodzić ofiary: „Byłoby jakąś ahistoryczną, sentymentalną ckliwością nie widzieć tego, że każda wielka przemiana dziejowa pociąga za sobą ofiary także w ludziach. Każda rewolucja społeczna przeciwstawia sobie tych, którzy bronią dotychczasowego porządku rzeczy, i tych, którzy walczą o nowy; przeciwstawia bezlitośnie. Jej prawa są twarde. ” Co więc zrobić z antykomunistycznym podziemiem? Mazowiecki tłumaczył: „Człowiekowi, który świadomie i uporczywie daje posłuch tej dywersyjnej propagandzie, musimy otwarcie powiedzieć, że wraz z nią stawia na zapomnienie i schodzi na stromą drogę. Trzeba to wyrazić brutalnie, bo podobno śpiącego nigdy, nawet dość delikatnie – listkiem róży – przebudzić nie można.” W książce groził ludziom Kościoła nie uznającym treści wymuszonego na episkopacie Polski porozumienia z komunistami z kwietnia 1950 roku, które potępiało „bandy podziemia”. Przestrzegał przed „lepem zachodniej propagandy”. Pisał również o „agenturalnym, rewanżystowskim polskim Londynie”, składającym się z „kondotierów polskiego wstecznictwa”. Mieli oni uprawiać zakłamaną propagandę antykomunistyczną i podburzać świat do wojny. Oczywiście wszystko w imię interesów klas posiadających. http://dorzeczy.pl/jak-tadeusz-mazowiecki-zwalczal-podziemie/

ATAKOWAŁ PRZEŚLADOWANEGO BISKUPA KACZMARKA
Jednostkowy przypadek książki pro-komunistycznej. Ależ nie w latach Stalinowskich Tadeusz Mazowiecki wielokrotnie dał wyraz nie tylko podporządkowania nowemu ustrojowi, ale wręcz nadgorliwości w atakach na tych, którzy komuniści niszczyli. W 1951 r. aresztowano biskupa Kaczmarka pod zarzutem szpiegostwa na rzecz USA i Watykanu. Jak zareagował Tadeusz Mazowiecki, pisał we Wrocławskim Tygodniku Katolickim - „Ludowa ojczyzna przywróciła godność milionom prostych ludzi, w olbrzymiej większości wierzących (…) i buduje w niezwykle trudnych warunkach powojennego życia podstawy lepszego bytu. (…) Ku szkodliwej działalności kierowały ks. bp. Kaczmarka i współoskarżonych poglądy prowadzące do utożsamienia wiary z wsteczną postawą społeczną, a dobro Kościoła z trwałością i interesem ustroju kapitalistycznego. (…) Proces ks. bp. Kaczmarka udowodnił również naocznie, i to nie po raz pierwszy, jak dalece imperializm amerykański, pragnący przy pomocy nowej wojny, a więc śmierci milionów ludzi, narzucić panowanie swojego ustroju wyzysku i krzywdy społecznej krajom, które wybrały nową drogę dziejową, usiłuje różnymi drogami oddziaływać na duchowieństwo oraz ludzi wierzących i kierować ich na drogę walki z własną ojczyzną, stanowiącą wspólne dobro wszystkich obywateli”. (…). Biskup Kaczmarek i współpracownicy skazano w 1953 r. na kary wieloletniego więzienia. Wkrótce potem aresztowano prymasa Stefana Wyszyńskiego. W okresie stalinowskim protest przeciw uwięzieniu duchownych nie miał żadnych szans i naraziłby na represje, ale można było próbować przynajmniej nie dołączyć się chóru hien żądających dla nich kar.

CZŁOWIEK ZAUFANIA WŁADZ
Tadeusz Mazowiecki w latach stalinowskich zajmował eksponowane stanowisko w mediach, co świadczyło o dużym zaufaniu władz do niego. Zaczął w tygodniku „Dziś i Jutro”, wydawany przez grupę Bolesława Piaseckiego (później zorganizowaną w Stowarzyszenie PAX), deklarującą katolicyzm, ale i akceptację ustroju komunistycznego. Mazowiecki zaczął tam publikować w roku 1949 jako 22-latek, a już rok później został zastępcą redaktora naczelnego PAX-owskiego dziennika „Słowo Powszechne”. Co było przyczyną tak szybkiego awansu? W tamtym czasie nie mogła to być rzetelność dziennikarska, raczej lojalność i serwilizm wobec władz i systemu. Po odejściu ze Słowa Powszechnego, w 1953 r. zostaje redaktorem naczelnym Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego. W 1955 r. dochodzi do konfliktu z Bolesławem Piaseckim szefem PAXu. Frondyści z Mazowieckim piszą oficjalne donosy do władz, donoszą na burżuazyjny styl bycia szefa PAX.
Także w okresie gomułkowskim był doceniony przez władze. W latach 1961-72 był posłem na Sejm z ramienia ZNAKu. W 1958 r. jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Więź”, krytycznie ocenionego przez episkopat, jako środowiska sprzyjającego komunizmowi.
W oficjalnych biografiach eksponuje się interpelację koła ZNAK ws. wydarzeń marcowych, której członkiem był Tadeusz Mazowiecki. Nie dodaje się tylko, iż konsekwencje poniósł tylko Jerzy Zawiejski, który został usunięty z Sejmu i Rady Państwa, a następnie zginął w tragicznych okolicznościach. Tadeusz Mazowiecki rok później ponownie został posłem, a nawet w 1969 r. z okazji 25-lecia PRL został odznaczony Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski (było to zresztą jego drugie już odznaczenie).

OKRES SOLIDARNOŚCI
Dzisiejsze media wspominają zaangażowanie Mazowieckiego po stronie opozycji w latach 70-tych, strajkujących w stoczni w 1980 r. i Solidarności. Przytoczmy zatem słowa Krzysztofa Wyszkowskiego (Historia jego życia jest niezwykle smutna, Wywiad z Krzysztofem Wyszkowskim 18.04.2012, Stefczyk.info):
„Doradcy” protestujących robotników w sierpniu 1980 r. - „Zarówno Tadeuszowi Mazowieckiemu jak i Bronisławowi Geremkowi rząd umożliwił przybycie do stoczni. Wszystkie swoje posunięcia konsultowali z ówczesnymi władzami. Wpływając na decyzje podejmowane przez Komitet Strajkowy starali się zrealizować dwa cele: po pierwsze – jak najszybsze zakończenie strajku, po drugie – nie dopuszczenie do rozprzestrzenienia się protestu na cały kraj. Dlatego dążyli do przekonania robotniczych przywódców, że należy zakończyć protest. Później dowiedziałem się, że czyniono takie próby. (…) W Stoczni panowała ogólna konsternacja i zdziwienie faktem, że Geremek, Mazowiecki i inni wysłani zostali do Gdańska specjalnym samolotem w asyście oficera MSW. (…) Dla mnie Mazowiecki nie był wiarygodną osobą, wiedziałem bowiem jak zachowywał się w latach pięćdziesiątych… uważam, że w rozwiązywaniu konfliktu na Wybrzeżu panowie Geremek i Mazowiecki byli bardziej związani z komunistyczną władzą niż z protestującymi.” ["W cieniu Prymasa Tysiąclecia. Z Romualdem Kukołowiczem rozmawia Piotr Bączek", str. 145-146, Warszawa 2001]. Dogadali się z łatwością w 1989 roku.
Być może Krzysztof Wyszkowski nieco przesadza, ale faktem jest iż tzw. doradcy zajmowali w czasie strajku - bardzo umiarkowane stanowisko m.in. w kwestii niezależnych od partii związków zawodowych. Faktem też, że to władza aresztowaniami lub brakiem aresztowań w sierpniu 1980 r. decydowała jacy "doradcy" do Gdańska dojadą, a jacy nie (20 sierpnia zatrzymano wielu działaczy KOR, ROPCziO i KPNu). A co do roli ekspertów w czasie strajku zacytujmy słowa historyków np. Jerzego Holzera w Solidarność 1980-81 r. wyd. Instytut Literacki 1984 r. - Większość ekspertów bardziej liczyła się z interwencją zbrojną, także radziecką niż sam MKS (innymi słowy straszyli interwencją, by strajkujący łagodzili swoje żądania) czy Timothy Gartona Ash'a, Polska Rewolucja, Solidarność 1980-82 str. 39 - 25 sierpnia Mazowiecki pyta, czy MKS jest gotów zaakceptować wycofanie się do stanowiska akceptującego zasadniczą demokrację istniejących związków. Członkowie prezydium jeden po drugim odrzucają tę koncepcję. Zatem jest niewątpliwe, że to Mazowiecki i inni doradcy próbowali doprowadzić do odrzucenia głównego postulatu - niezależnych związków zawodowych. Warto przy tym przypomnieć, iż tzw. koncepcję nowych demokratycznych wyborów do związków zawodowych z CRZZ wypróbowano już w 1971 r. po strajkach w Szczecinie (i z wiadomym skutkiem).

GRUBA KRESKA
W 1989 r. Tadeusz Mazowiecki zostaje pierwszym premierem tzw. niekomunistycznego rządu. Sformułowanie mylne, skoro w rządzie tym kilku ministrów było działaczami PZPR. W trakcie expose zapowiedział „grubą kreskę”. W praktyce oznaczało to bezkarność członków poprzedniej władzy za jej przewinienia. Rozpoczęto realizację programu gospodarczego, której ofiarami byli zwykli ludzie. W rezultacie w wyborach prezydenckich człowiek znikąd Stan Tymiński pokonał Mazowieckiego i przeszedł do drugiej tury. W następnych latach Mazowiecki był działaczem Unii Demokratycznej, następnie Unii Wolności. Pełnił wiele oficjalnych funkcji, występował w obronie obecnego bandyckiego systemu, któremu zawdzięczamy bezrobocie, emigrację młodego pokolenia, biedę i nędzę dużych rzesz ludności, niesprawiedliwość w sądach, utratę atrybutów suwerenności na rzecz Unii Europejskiej.

Ukłony moje najniższe

Dzisiaj Tadeusz Mazowiecki jest już tam, gdzie Oni - biskup Czesław Kaczmarek i współoskarżeni: ks. Jan Danielewicz (skarbnik kurii kieleckiej) 10 lat, - ks. Józef Dąbrowski (kapelan biskupa) 9 lat, siostra Waleria Niklewska (Zgromadzenie Sióstr Służebniczek) 5 lat w zawieszeniu... (Nie mogę znaleźć biografii ks Władysława Widłaka, skazanego wtedy na 6 lat...)
Tam są także ci, co torturowali bpa Czesława Kaczmarka i s. Niklewską przygotowując akt oskarżenia: Józef Różański czyli Goldberg, Roman Werfel, prokurator Stanisław Zarakowski i płk MWD Kowalczuk. Po tamtej stronie wymiaru sprawiedliwości jest też sędzia Mieczysław Widaj...
Czytając dzisiaj o "współoskarżonych" w procesie bpa Czesława Kaczmarka trafiłam na życiorys s. Walerii Niklewskiej. Pozwolę sobie przypomnieć tutaj tę osobę.
Waleria Niklewska ur. się 5.12.1914 r. w Brodnicy. Mając 20 lat wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryj Panny w Pleszewie (służebniczek wielkopolskich). W 1936 r. podjęła studia w Wyższym katolickim Studium Społecznym w Poznaniu, które ukończyła w 1946 r. obroną pracy „Studium socjologiczne wsi łowickiej Retki”. W 1939 r. zamieszkała w Warszawie w domu Katolickim im. Piusa XI, który prowadziły służebniczki wielkopolskie. Brała udział w obronie Warszawy przed wojskami niemieckimi: pracowała w służbie przeciwpożarowej, szyła mundury dla wojska, wydawała żywność i odzież. Po kapitulacji stolicy, wraz z innymi siostrami ukrywała mundury i broń przed Niemcami.

Podczas niemieckiej okupacji s. Niklewska zajmowała się wydawaniem żywności i leków, wyrabianiem dokumentów osobistych oraz ukrywaniem poszukiwanych. Przez dwa pierwsze lata okupacji była zatrudniona w kuchni i magazynie Społecznego Komitetu Społecznego. W 1942 r. podjęła pracę w sierocińcu zgromadzenia w Czersku jako wychowawczyni - nauczycielka, intendentka i księgowa. Przywiozła z Warszawy siedmioro żydowskich dzieci – uciekinierów z getta, które następnie umieściła w sierocińcu. W 1944 r. wróciła Warszawy, gdzie zajmowała się księgowością Caritas oraz finansami jednej z komórek AK. W czasie powstania warszawskiego udzielała pomocy rannym.
We wrześniu 1944 r. s. Niklewska opuściła powstańczą Warszawę. W kwietniu 1945 r. przybyła do Pleszewa, gdzie pomagała jako pielęgniarka w szpitalu opiekując się chorymi na tyfus. 4 miesiące później złożyła śluby wieczyste. Następnie posługiwała w Domu Dziecka we Wronkach i pleszewskiej Szkole Gospodarstwa Domowego. W 1947 r. ponownie została skierowana do Warszawy, gdzie prowadziła księgowość i kancelarię domu. W 1951 r., po aresztowaniu bpa Czesława Kaczmarka, który często gościł w domu Zgromadzenia w Warszawie, UB zaczęło ją inwigilować.

6.02.1952 r. o godz. 19,00 do domu zgromadzenia przybyło trzech funkcjonariuszy UB. Po przeprowadzeniu w pokoju s. Niklewskiej szczegółowej rewizji wręczyli jej nakaz aresztowania, przewieźli do aresztu śledczego przy ul. Rakowieckiej. Następnie poddano ją brutalnemu śledztwu. Przez trzy miesiące odmawiała jakiejkolwiek współpracy ze śledczymi. Zdenerwowany jej chartem ducha płk. Różański polecił zastosować wobec niej dwukrotnie „konwejer” czyli nieustające przesłuchanie pozycji stojącej bez oparcia. Pierwszy trwał 168 godzin, a drugi 192 godziny. Czwartego dnia pierwszego „konwejera”, po otrzymaniu zastrzyku załamała się i podpisała spreparowane protokoły z przesłuchań. Przyznała się w nich, że przekazywała materiały szpiegowskie otrzymywane od bpa Kaczmarka do ambasady USA.

s. Niklewska była jedną z oskarżonych w procesie pokazowym bpa Kaczmarka. W jego wyniku została skazana na 5 lat więzienia w zawieszeniu. Było to niezgodne ówczesnym stanem prawnym, ale chodziło o wymiar propagandowy. Oto szlachetna władza ludowa uwalnia biedną zakonnicę wmanewrowaną w szpiegostwo przed podstępnego biskupa. Po odzyskaniu wolności we wrześniu 1953 r. została wysłana na dwuletni urlop do Zakopanego, Aleksandrowa Kujawskiego i Ciechocinka. W styczniu 1954 r. oficer śledczy UB przywiózł ją do Warszawy, gdzie przez dwa tygodnie bezskutecznie próbował skłonić ją do podjęcia współpracy z UB bądź opuszczenia zgromadzenia.

Po 1956 r. s. Niklewska pracowała w domach zgromadzenia w Kłecku, Kcyni, Borku Wielkopolskim, Domu Dziecka i zakładzie Wychowawczym w Gnieźnie, domu dziecka w Brodnicy. Na emeryturze pomagała w domach w Pleszewie i Poznaniu. W 1987 r. spisała wspomnienia. Była także współautorką pracy „Historia okupacyjna domu zakonnego – Warszawa ul. Nowogrodzka 49 („Roma”) oraz monografii o służebniczkach wielkopolskich w latach 1939-1947.
s. Waleria Niklewska zm. 11.09.2000 r. w Pleszewie i tu została pochowana.

• 
  

  Były doradca Mazowieckiego: Katolicy z nożem w zębach...

  "Szczujnia
  prawicowa" - tak o niektórych mediach mówi były doradca premiera
  Tadeusza Mazowieckiego. Nie zostawia na nich suchej nitki za publikacje
  na temat zmarłego polityka.

Szanowna Pani Marylo,

Waldemar Kuczyński, to komunista ze stajni Лейбy Давидовичa Бронштейнa / Trockiego / Wspołpracował z Kuroniem i Modzelewskim. Być może to on był współatorem listu do partii

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Guantanamery

Wieczne odpoczywanie racz dać Panie
siostrze Walerii Niklewskiej, która służyła Bogu, Polsce i Polakom

Wyrazy szacunku

-----------------------------------
PAP

Mazowieckiemu we wtorek wiele miejsca poświęciły zagraniczne media. Niemiecka prasa zwraca uwagę, że Mazowiecki dążył do kompromisu, zarówno w polityce wewnętrznej, jak też na arenie międzynarodowej, szczególnie w kontaktach z Niemcami.

"Frankfurter Allgemeine Zeitung" podkreśla, że kompromisowa postawa cechowała Mazowieckiego także w kontaktach z Niemcami. Od lat 70. jako uczestnik kościelnych inicjatyw występował na rzecz pojednania z Niemcami. Gazeta przypomina mszę pojednania w Krzyżowej w listopadzie 1989 r., podczas której Helmut Kohl i Mazowiecki objęli się. Niewielu ludzi w Polsce może pochwalić się takim wkładem w powstanie Polski jako wolnego kraju w wolnej Europie - pisze niemiecki dziennik.

"Sueddeutsche Zeitung" nazywa Mazowieckiego postacią, która "prowadziła Polskę ku wolności". "Z jego nazwiskiem będzie zawsze kojarzyć się przejście Polski od dyktatury do wolności w sławnym roku 1989" - czytamy w komentarzu.

Według francuskiego dziennika "Le Monde" wraz ze śmiercią Tadeusza Mazowieckiego cała Europa, a nie tylko Polska, straciła wielką postać. Gazeta nazywa Mazowieckiego "niestrudzonym adwokatem integracji Polski w zjednoczonej Europie".

Włoski „Corriere della Sera” zaczyna wspomnienie słowami: „Pan Tadeusz to był człowiek z innej epoki". Zauważa, że „uosabiał arystokratycznego i mesjanistycznego ducha Polski zdolnej do znoszenia ciężkich prób i do wielkich zrywów”.

O „europejskiej żałobie w Warszawie” pisze „La Repubblica”. Rzymska gazeta zauważa, że były premier żył bardzo skromnie i odrzucał wszelkie przywileje. Przypomina zasługi rządu Mazowieckiego, który wraz z, jak dodaje, „superministrem” Leszkiem Balcerowiczem wyprowadził kraj na drodze „ciężkich wyrzeczeń” z ogromnych trudności gospodarczych.

Pierwszy niekomunistyczny przywódca w Europie Wschodniej i współtwórca przemian w regionie, intelektualista, który budował sojusz z robotnikami, a z charakteru "pragmatyczny humanista" - piszą o Mazowieckim we wtorek media USA i W. Brytanii.

"Wyobraźcie sobie świat, gdzie skromny, wierzący intelektualista stał się nagle potężnym i wpływowym przywódcą - i pomógł zbudować pierwszą w Europie Wschodniej nowoczesną demokrację" - rozpoczyna się wspomnienie o Mazowieckim opublikowane na stronie internetowej CNN. W materiale tym podkreślono, że Mazowiecki do końca pozostał "moralną busolą Polaków".

Duże wspomnienie o Mazowieckim zamieszcza "New York Times". Wybija w nim jego działalność jako publicysty, który "przez lata prowadził cichą pracę na rzecz poszerzenia praw jednostki", a potem intelektualisty, który "poświęcił się budowaniu sojuszu lewicowej inteligencji i kształtującego się polskiego ruchu robotniczego". Jako premier "pierwszy niekomunista w kraju bloku wschodniego od końca lat 40.", Mazowiecki "nie miał wyboru i musiał godzić się na surowe i niepopularne decyzje gospodarcze" - podkreśla "NYT".

"Financial Times" odnotowuje, że Mazowiecki "pomógł uruchomić falę przemian demokratycznych w całej Europie Środkowej". Jako premier z ówczesnym ministrem finansów Leszkiem Balcerowiczem rozpoczął reformy gospodarcze, które były "pierwszą próbą naprawy zniszczeń dokonanych przez budowę systemu marksistowskiego" - dodaje. W późniejszych latach "Mazowiecki stał się jednym z najbardziej szanowanych umiarkowanych głosów w polskiej polityce" - podkreśla brytyjski dziennik.

Tadeusz Mazowiecki był jednym z architektów nowoczesnej, demokratycznej Polski, przyjacielem Izraela i narodu żydowskiego - napisał prezes Światowego Kongresu Żydów (WJC) Ronald S. Lauder.

Podkreślił, że to rząd pierwszego polskiego premiera po upadku komunizmu przywrócił stosunki dyplomatyczne z Izraelem w roku 1990. Nastąpiło to po 23-letniej przerwie. Mazowiecki "stanowczo bronił praw Żydów, gdy Polska wychodziła z komunizmu", jak również pomógł w rozwiązaniu "kryzysu dotyczącego klasztoru karmelitanek na terenie (byłego obozu zagłady) w Auschwitz na początku lat 90." - zaznaczył Lauder.

Szanowna Pani Marylo,

Powtórzę za Panią o kimś, kto nazwał się mazowiecki / ojciec, lekarz z Płocka zmienił nazwisko /

Ukłony moje najniższe

Jak mówić o zmarłych

Wojciech Reszczyński

http://www.naszdziennik.pl/wp/58307,jak-mowic-o-zmarlych.html

W mediach utrwalił się pewien zwyczaj, w którym dostrzegam jakiś przejaw braku taktu, a na pewno niezręczność. Chodzi o to, że w dniu śmierci osoby powszechnie znanej, natychmiast po informacji o zgonie zostaje uruchomiony medialny serial niekończących się komentarzy, opinii, refleksji, dyskusji. Podświadomie czuje się, że jest to mało chrześcijańskie. Stykając się bowiem nagle z majestatem śmierci, najwłaściwsza w tym momencie wydaje się raczej modlitwa, pewne wyciszenie, tym bardziej że zmarły pozostawia swoich bliskich, dla których odejście kochanej osoby jest zawsze trudnym do zrozumienia i przyjęcia traumatycznym zdarzeniem. Zbyt łatwo przychodzi nam przestawienie się na mówienie o zmarłym już tylko w czasie przeszłym. Medialny jazgot na temat zmarłej osoby, zakwalifikowanie tego wydarzenia do jednego z najważniejszych „niusów” śmierć tę jakoś banalizuje. Tak się dzieje zwykle w przypadku śmierci niektórych ważnych polityków, jak choćby w miniony poniedziałek, 28 października, kiedy zmarł były premier Tadeusz Mazowiecki.

Umarł w dniu swoich imienin, w dzień swojego patrona świętego Judy Tadeusza, wyjątkowego apostoła spokrewnionego z Panem Jezusem, gdyż jego matka Maria Kleofasowa była cioteczną siostrą Matki Chrystusa Pana. Juda Tadeusz przez wieki mylony z Judą Iskariotą, czyli Judaszem, uchodzi za patrona w sprawach trudnych i beznadziejnych. Ale o tym oczywiście nie wspominano. Od samego rana do późnej nocy media informowały o śmierci Tadeusza Mazowieckiego, wypełniając swój czas niekończącymi się wspomnieniami, także odkurzonymi z licznych archiwów.

Tadeusz Mazowiecki zostanie pochowany 3 listopada w grobie rodzinnym na cmentarzu w podwarszawskich Laskach. I jak należy się spodziewać, zgodnie z tym świeckim „rytuałem” nakazującym mówić w nieskończoność o zmarłym w dniu jego śmierci, w dzień pogrzebu tych dziennikarskich materiałów publicystycznych będzie wtedy znacznie mniej, a szkoda, bo właśnie ceremonia pogrzebowa to właściwa okoliczność do przemówień, pożegnalnych wystąpień, podsumowań życiowej drogi zmarłego. W konsekwencji za rok, w pierwszą rocznicę jego śmierci, będzie jeszcze mniej okazji do wspomnień i refleksji. Przyjęło się też, aby o zmarłych mówić dobrze albo wcale. Ten starożytny rzymski obyczaj jest bliski naszej kulturze chrześcijańskiej i wciąż się utrzymuje. W przypadku śp. Tadeusza Mazowieckiego w pełni go dochowano, mówiono dużo i tylko dobrze. Ale czy zawsze tak było, że w przypadku śmierci ważnego polityka, mającego wpływ na życie i los obywateli, obowiązywała ta zasada? Niestety nie. Już po kilku dniach od tragicznej śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego rozpoczęła się haniebna kampania medialna przeciwko pochowaniu pary prezydenckiej na Wawelu. Po krótkim godnym czasie żałoby, w którym poznaliśmy zupełnie inny, pozytywny wizerunek Lecha Kaczyńskiego i jego małżonki, ponownie ruszył „przemysł pogardy” wymierzony w zmarłego prezydenta. Zasada, aby o zmarłych mówić dobrze albo wcale, jest więc stosowana wybiórczo, szczególnie w stosunku do niektórych polityków.

Czy przyjdzie czas, aby spojrzeć krytycznie na wieloletnią działalność polityczną śp. Tadeusza Mazowieckiego? Obserwując olbrzymią nierównowagę w mediach, gdyż dominują lewicowo-liberalne, będzie to dość trudne, tym bardziej że w stosunku do „twórcy III RP”, za jakiego uważa się śp. Tadeusza Mazowieckiego, można już było zaobserwować tendencje do mitologizowania tej postaci. Wypaczane są też oczywiste fakty. Twierdzi się na przykład, że był pierwszym niekomunistycznym premierem. Zgodnie jednak z prawdą był ostatnim premierem w komunistycznej PRL (i tę PRL przeniósł nam do III RP), gdyż zmiana nazwy państwa z PRL na III RP nastąpiła pod koniec roku 1989, już po zaprzysiężeniu Tadeusza Mazowieckiego na premiera.

O zmarłych, także politykach, niekoniecznie trzeba mówić źle, nawet gdyby na to zasługiwali. Wystarczy mówić prawdę, jaka by ona nie była. To jest nasz najważniejszy obowiązek w stosunku do zmarłych i tych, którzy zostali.

by ten zwyczaj uszanować...
serdeczne pozdrowienia dla NAS...
i łacińskie memento
"finis coronat opus' CHYBA TAK TO BYŁO ?
tam ,gdzie pójdzie będzie goły i nic dobrego ze sobą nie zaniesie...tam kumple juz nie POmogą...

Polityk grubej kreski

http://www.naszdziennik.pl/mysl/58483,polityk-grubej-kreski.html

Mógł być pierwszym niekomunistycznym premierem w powojennej Polsce, ale działalność rządu, na którego czele stanął, pozwala nazywać go raczej pierwszym premierem postkomunistycznego układu.

Okres tzw. transformacji, kiedy to Tadeusz Mazowiecki „przeszłość odkreślił grubą linią”, pozwolił przenieść układy funkcjonujące w PRL-owskim systemie władzy do nowej, postkomunistycznej rzeczywistości i świetnie się w niej ulokować. W ten sposób zostały zabezpieczone interesy komunistycznych prominentów oraz funkcjonariuszy dawnego systemu, a oni sami mieli zapewnione poczucie bezpieczeństwa.

Propagandysta

Karierę rozpoczął w 1949 r. współpracą z PAX-owskim tygodnikiem „Dziś i Jutro”, rok później, mając zaledwie dwadzieścia trzy lata, został zastępcą redaktora naczelnego dziennika „Słowo Powszechne”.

Na jego łamach Mazowiecki publikował m.in. takie deklaracje ideowe koncesjonowanych katolików: „Uważam, iż katolik nie ma żadnej potrzeby zaprzeczać wielkiej doniosłości, jaką w rozwoju myśli ludzkiej odegrały teorie Marksa i jego następców. Uznaję wielki wkład myśli marksistowskiej do ogólnego dorobku ludzkiej kultury”.

Jako sprawne narzędzie komunistycznej propagandy zabłysnął broszurą pt. „Wróg pozostał ten sam”, w której pisał o żołnierzach podziemia niepodległościowego: „Gdybyśmy przeglądnęli kroniki procesów członków organizacji podziemnych, spotkalibyśmy ludzi, którzy z całym cynizmem i premedytacją mordowali swych towarzyszy, kiedy uznali ich za niebezpiecznych”. W innym miejscu, porównując ich do hitlerowców, oskarżał o to, że są sojusznikami „wczorajszych oprawców z Dachau, Oświęcimia, Mauthausen”.

Kiedy kończyła się wojna, Tadeusz Mazowiecki miał osiemnaście lat, ale w przeciwieństwie do ogromnej części swoich rówieśników nie angażował się w żadne formy oporu przeciwko okupantowi.

Jednak gdy jego rówieśnicy w powojennej Polsce byli mordowani w komunistycznych więzieniach, pisał: „Byłoby jakąś ahistoryczną, sentymentalną ckliwością nie widzieć tego, że każda wielka przemiana dziejowa pociąga za sobą ofiary także w ludziach. Każda rewolucja społeczna przeciwstawia sobie tych, którzy bronią dotychczasowego porządku rzeczy, i tych, którzy walczą o nowy” i wzywał Kościół katolicki do potępienia „band podziemia” i zastosowania wobec nich sankcji kanonicznych.

Obiektem ataków Tadeusza Mazowieckiego był także „rewanżystowski” i „agenturalny” rząd londyński, któremu „ideologia lancy ułańskiej na usługach kapitalistycznej wolności zasłoniła historyczną szansę wydobycia Polski z wielowiekowych zaniedbań cywilizacyjnych”.

Katolik koncesjonowany

Bardzo trafnie o środowisku, z którym związany był Tadeusz Mazowiecki, wyraził się Prymas Polski Stefan Wyszyński, nazywając ich „katolickimi odszczepieńcami społecznymi”. Starali się oni przekonać społeczeństwo, że można połączyć bolszewizm z katolicyzmem, nie zważając na dekret Świętego Oficjum z 1949 r. grożący ekskomuniką wszystkim katolikom, którzy „wyznają komunizm, propagują go lub współpracują z komunistami”.

Jako lojalny i posłuszny partii propagandysta w 1953 r. został redaktorem naczelnym „Wrocławskiego Tygodnika Katolików”. Za ten awans odwdzięczył się obrzydliwym atakiem na księży kurii krakowskiej oraz ks. bp. Czesława Kaczmarka.

Po wydaniu przez sąd wyroku skazującego ks. bp. Kaczmarka na 12 lat więzienia nowy redaktor naczelny „WTK” pisał: „Na rozprawie sądowej zanalizowana została przestępcza działalność oskarżonych, jak i jej skutki. Wychowanie nacechowane podejrzliwością i wrogością wobec postępu społecznego, atmosferą środowiska społecznego rozniecającą lub choćby tylko podtrzymującą bezwzględną wrogość wobec osiągnięć społecznych Polski Ludowej, wpływy polityczne przychodzące z zewnątrz i wyrosła na tym wszystkim błędna postawa polityczna ks. bp. Kaczmarka, która doprowadziła go do kolizji z prawem – oto sumarycznie ujęte przyczyny działalności przestępczej oskarżonych. Doprowadziły one do czynów skierowanych przeciwko interesom własnego narodu i postępu społecznego w okresie przedwojennym, okupacyjnym i w Polsce Ludowej”.

Ten atak Mazowieckiego na Kościół przypadł w sytuacji, gdy na księży zapadały wyroki śmierci, a w więzieniach przetrzymywano ponad tysiąc księży.

Postępowy katolik

W 1955 r. Mazowiecki rozstał się PAX-em i dwa lata później zaangażował się w tworzenie Klubów Postępowej Inteligencji Katolickiej, które uzyskały aprobatę władz. W 1958 r. Mazowiecki zakłada i zostaje redaktorem naczelnym „katolickiego” miesięcznika „Więź”, do którego Episkopat ustosunkowuje się krytycznie ze względu na propagowanie lewicowych poglądów.

O środowisku „Więzi” Prymas Stefan Wyszyński mówił: „Mienią siebie katolikami postępowymi, ale ten ich postęp nie idzie do przodu, lecz do tyłu”. Wkrótce – zgodnie z życzeniem władz – otwarcie zaangażowali się w walkę z Prymasem, któremu Mazowiecki zarzucał anachroniczną wizję Kościoła, zacofanie i konserwatyzm, nieustępliwość wobec władz, co rzekomo miało utrudniać nawiązanie dobrych stosunków PRL z Watykanem.

W 1963 r. Mazowiecki razem z Jerzym Turowiczem, Andrzejem Wielowieyskim i Stanisławem Stommą udał się do Rzymu, gdzie podczas Soboru Watykańskiego II intrygowali przeciwko Prymasowi. Jednym z ich zarzutów wobec ks. kard. Wyszyńskiego była jego maryjność.

Sam Prymas uważał, że ten atak jest skierowany nie tylko przeciwko niemu, ale także przeciwko Wielkiej Nowennie przed Milenium Chrztu Polski. Autorem tych intryg i zleceniodawcą działań podjętych przeciwko Prymasowi na Soborze był Zenon Kliszko, o czym zresztą ks. kard. Stefan Wyszyński pisał w wyjaśnieniu wysłanym do Papieża Pawła VI.

Również „Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich” z 1965 r. spotkało się z atakiem „Więzi” i Koła Poselskiego „Znak”, w którym Mazowiecki zasiadał od 1961 roku. Krytyka ta była odpowiedzią na oczekiwania władz i doskonale współbrzmiała z komunistyczną propagandą. Prymas krytykował lewicowe i promarksistowskie poglądy prezentowane przez redakcję „Więzi”, a pod koniec lat 60, po zamieszczonym w miesięczniku artykule na temat stanu kapłańskiego w Polsce, zabronił duchowieństwu pisania w periodyku Tadeusza Mazowieckiego.

Po wydarzeniach marca 1968 r. wobec dyskusji środowiska posłów Koła „Znak” Mazowiecki zdecydował się na poparcie Gomułki i lojalność wobec I sekretarza KC PZPR. 22 lipca 1969 r. pierwszy sekretarz uhonorował Mazowieckiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Tadeusz Mazowiecki ze względu na brak poparcia nowej ekipy rządzącej nie uzyskał zgody na kandydowanie do Sejmu w 1972 roku.

Obdarzony kredytem zaufania

Powszechnie uważa się, że w sierpniu 1980 r. Mazowiecki przywiózł do Stoczni Gdańskiej apel poparcia ze strony warszawskich intelektualistów dla strajkujących robotników. W rzeczywistości był to apel do MKS o podjęcie dialogu i wolę kompromisu. 22 sierpnia Tadeusz Mazowiecki i Bronisław Geremek przyjechali do stoczni i zgłosili się do prezydium MKS, oferując pomoc jako doradcy.

Zaraz potem na wniosek Mazowieckiego z Warszawy samolotem przylecieli kolejni doradcy. Miejsce w samolocie załatwił im wojewoda gdański, a na Okęciu w pokonaniu formalności pomagał pułkownik MSW, życząc na pożegnanie „pożytecznej pracy dla państwa socjalistycznego” (S. Cenckiewicz, „Anna Solidarność”).

– Pewnego dnia – wspomina Andrzej Gwiazda – Mazowiecki zaczął nam doradzać, abyśmy rezygnowali z rejestracji wolnych związków i zażądali nowych wyborów do rad zakładowych. Na moje zdziwienie, że to chyba jakaś pomyłka, usłyszałem: „No tak, wiedzieliśmy, że się nie zgodzicie, ale musieliśmy wam tak powiedzieć”. Zaraz też złożyli nam drugą propozycję, abyśmy się rejestrowali w CRZZ. Akurat przechodziło pięciu stoczniowców, więc powiedziałem im, żeby wyprowadzili panów doradców za bramę stoczni, a jak będą chcieli przyglądać się strajkowi, to załatwię im przepustki. Na drugi dzień wrócili skruszeni i więcej już takich propozycji nie składali. Do wyjaśnienia pozostaje kwestia, kto im kazał złożyć te propozycje – mówi Andrzej Gwiazda.

Mazowiecki próbował też forsować koncepcję rejestracji nie jednego związku, ale utworzenia federacji związków, co oczywiście w znaczący sposób osłabiałoby jego pozycję. Zachowawcza i ugodowa postawa doradcy „Solidarności” musiała być bardzo wyrazista, skoro w styczniu 1981 r. Jerzy Urban wystosował list do I sekretarza KC PZPR Stanisława Kani, w którym proponował, aby jako przeciwwagę dla „Solidarności” utworzyć rząd koalicyjny z „katolikami typu Mazowiecki”.

Urban oczywiście nie pełnił jeszcze wtedy żadnych funkcji w rządzie, bo jego rzecznikiem został pół roku później, ale to z pewnością ciekawa ocena.

Po wprowadzeniu stanu wojennego Tadeusz Mazowiecki został internowany, przez następne lata pełnił funkcję doradcy Lecha Wałęsy. W 1989 r. został zaproszony do obrad Okrągłego Stołu, przy którym odgrywał kluczową rolę, a jednocześnie był podobnie jak Bronisław Geremek, Marcin Król czy Stefan Bratkowski zwolennikiem daleko idących ustępstw wobec władzy.

Ochroniarz układu

– W 1990 r. jechałem z Mazowieckim pociągiem do Gdańska i zapytałem go o to, jakie powinny być perspektywy naszych dalszych działań – opowiada Piotr Ł. Andrzejewski, wieloletni senator. – W odpowiedzi usłyszałem: „Panie mecenasie, nie możemy zrobić niczego, co nie byłoby w ich interesie”.

Rzeczywiście interes władz PRL został przez premiera dobrze zabezpieczony. Opozycyjni działacze stanu wojennego z goryczą przyjęli nominację na szefa MSW (i na stanowisko wicepremiera) gen. Czesława Kiszczaka, a na szefa MON gen. Floriana Siwickiego. Pod ich rządami funkcjonariusze dawnego systemu natychmiast przystąpili do czyszczenia archiwów i palenia akt.

Polityka grubej kreski, jaką wprowadzał w życie Mazowiecki, prowadziła do licznych protestów młodzieży, która postrzegała kontraktową, pomagdalenkowską rzeczywistość jako zdradę. W tym przekonaniu utwierdzało ich zachowanie rządu, który nie wahał się w styczniu 1990 r. wysłać ZOMO, przemianowane na Oddziały Prewencji MO, do rozpędzenia demonstracji przed Salą Kongresową w Warszawie, gdzie odbywał się ostatni zjazd PZPR.

Jednak znacznie bardziej haniebnie zachował się premier Mazowiecki, kiedy kazał oddziałom prewencji i brygadzie komandosów rozpędzić młodzież, która zajęła budynek KW PZPR w Gdańsku, aby uniemożliwić rozpoczęte już palenie akt. OMPO rozbiły także demonstrację zawiązaną spontanicznie w pobliżu budynku partii.

W wyniku czyszczenia archiwów, za przyzwoleniem premiera Tadeusza Mazowieckiego, bezpowrotnie zniszczonych zostało setki tysięcy dokumentów – m.in. prawie wszystkie materiały Departamentu IV MSW, który zajmował się walką z Kościołem. Dawni funkcjonariusze aparatu represji po pozytywnej weryfikacji zasilali szeregi UOP, milicjanci przeszli do policji, a komu to nie odpowiadało, szedł na emeryturę lub do biznesu.

Uległość wobec Berlina

Rząd Tadeusza Mazowieckiego nie potrafił i nie chciał odciąć pępowiny łączącej Polskę z Rosją, czemu dał wyraz minister Krzysztof Skubiszewski podczas wizyty w Moskwie, deklarując, że „sojusz polsko-radziecki musi być kontynuowany bez względu na zmienione okoliczności”. Przedstawiciele rządu kilkakrotnie zapewniali, że Polska nie wystąpi ani przeciwko RWPG, ani przeciwko Układowi Warszawskiemu. Zresztą pierwszym zagranicznym gościem nowo powołanego premiera był Władimir Kriuczkow, szef KGB.

Zdaniem prof. Tadeusza Marczaka, Tadeusz Mazowiecki polskiej polityce zagranicznej nadał klientystyczny charakter. Doskonale to widać w relacjach z Niemcami.

– Co prawda udało mu się doprowadzić do traktatu granicznego z Niemcami, ale główna zasługa w tym przypada prezydentowi USA – to dzięki stanowczej postawie Amerykanów kanclerz Helmut Kohl uznał granicę na Odrze i Nysie, czemu wcześniej się opierał – przypomina prof. Marczak. – Jako premier Mazowiecki nie odważył się postawić na porządku dnia kwestii odszkodowań wojennych dla Polski, czym otworzył drogę do aroganckiego wysuwania roszczeń materialnych ze strony Niemców wobec Polski.

Z kolei jako doradca Bronisława Komorowskiego ds. zagranicznych Tadeusz Mazowiecki wziął udział w spektaklu w całym tego słowa nikczemnym. 10 lipca 2011 roku w Jedwabnem odczytał list prezydenta, w którym znalazło się sformułowanie o Narodzie Polskim jako „sprawcy” zbrodni na ludności żydowskiej.

– Brak danych, by ustalić, jaki był wkład Mazowieckiego w treść przesłania, ale trudno przypuszczać, żeby doradca prezydencki ograniczył się li tylko do roli lektora. Jeśli zaś weźmiemy pod uwagę, że główną wytyczną polityki historycznej Berlina jest przypisywanie współsprawstwa w zbrodni holokaustu innym narodom europejskim, a ostatnio szczególnie Polakom – rola Mazowieckiego rysuje się w jednoznacznie negatywnym świetle – stwierdza prof. Tadeusz Marczak.

Mazowiecki jest też symbolem tzw. transformacji ustrojowej w Polsce zapoczątkowanej planem Balcerowicza. – Po 24 latach coraz dobitniej widzimy jej efekty: zagłada przemysłu polskiego, stworzenie patologicznego systemu finansowego, obrócenie Polski w kraj kolonialny, a Polaków w lud kolonialny – podkreśla prof. Marczak. A wszystko to za cenę, jak zauważył znany chiński ekonomista Song Hongbing, „bolesnej utraty majątku narodowego”.

Anna Kołakowska

Prof.
Dudek: Prowadzona przez Mazowieckiego polityka nie podtrzymywała reżimu
komunistycznego, ale też pozwoliła komunistom zachować wpływy

"Pozwolono mu funkcjonować tak, jakby nie zaszły zmiany ustrojowe.
(...) A moim zdaniem wymiar sprawiedliwości szedł ręka w rękę z
aparatem bezpieczeństwa w zniewalaniu Polaków w okresie komunizmu."

W hołdzie śp. Tadeuszowi Mazowieckiemu

W sobotę 2 listopada br. w kaplicy Pałacu Prezydenckiego została
wystawiona trumna z ciałem śp. Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego
niekomunistycznego premiera Polski, Doradcy Prezydenta RP.

Mazowiecki równy Piłsudskiemu i Sobieskiemu. Kolejne sponsorowane "zimo wyper....aj" za nasze pieniądze.

Zjazd gnieźnieński i konstytucja 3 maja oraz postacie Józefa
Piłsudskiego i Jana Pawła II znajdą się w serii plakatów autorstwa
znanych polskich twórców pt. "Polacy dla zjednoczonej Europy" promującej polskie przewodnictwo w UE i ideę powstania Muzeum Komunizmu.

To przedsięwzięcie realizowane we współpracy z AMS, który nam użyczył
podświetlanych reklam zewnętrznych. Plakaty będą prezentowane w
Warszawie, Katowicach, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Szczecinie, Wrocławiu i
w Trójmieście w lipcu i sierpniu. Zwróciliśmy się do 15 wybitnych
artystów z propozycją stworzenia prac ukazujących drogę Polski do
zjednoczonej Europy. Wytypowaliśmy 15 zdarzeń i osób wpisujących się w
koncepcję "Polacy dla zjednoczonej Europy". Idea wystawy jest
oczywiście związana z objęciem przez Polskę prezydencji w Unii
Europejskiej i promowaniem idei powstania w Warszawie Muzeum Komunizmu.
Na plakatach znajdzie się także znaczek Solidarności, a podpisy będą
również w języku angielskim - opowiadał referent ds. budowy Muzeum Komunizmu, Wiesław Bieliński.

Plakatom będą towarzyszyć pocztówki, których autorami są: Tomasz
Bogusławski, Jan Bokiewicz, Andrzej Budek, Jacek Ćwikła, Wiesław Gołuch,
Michał Jędrczak, Roman Kalarus, Zbigniew Kołaczek, Wojciech Kołyszko,
Piotr Młodożeniec, Wojciech Mueller, Romuald Oramus, Wiesław Rosocha,
Eugeniusz Skorwider i Małgorzata Śliwińska. - To naprawdę górna półka
polskich grafików, a także osoby, które w większości współtworzyły
podziemny ruch wydawniczy - podkreślił Bieliński.

Wśród wydarzeń, którym prace są poświęcone znalazł się: zjazd
gnieźnieński z 1000 roku; zwycięstwo króla Jana III Sobieskiego pod
Wiedniem; konstytucja 3 maja; projekt konstytucji dla Europy Wojciecha
Jastrzembowskiego z 1831 roku; solidarność
polsko-czechosłowacko-węgierska jako prekursor Grupy Wyszehradzkiej;
posłanie do narodów Europy Wschodniej I Krajowego Zjazdu NSZZ
Solidarność z 1981 roku i wybory 4 czerwca 1989 roku.
Uwiecznione na plakatach postacie to: Fryderyk Chopin, Maria
Skłodowska-Curie, Józef Piłsudski, Irena Sendler, Jerzy Giedroyc,
Tadeusz Mazowiecki, Lech Wałęsa oraz Jan Paweł II.

Za prezydencję płacą podatnicy i sponsorzy

Wydatki z budżetu państwa na prezydencję sięgają blisko 430 mln

złotych. Dzięki nieodpłatnemu wsparciu przez m.in. Peugeota, Microsoft,

Orange, Coca-Colę czy PKN Orlen polski rząd zaoszczędzi ponad 10 mln zł


Wspomnienie "The Times" (anonimowe)
Tadeusz Mazowiecki jak Konrad Adenauer

Jego decyzja - niechętna - o zaangażowaniu się w
politykę opierała się, tak jak całe jego życie, na silnej wierze
katolickiej wyrażającej się zwłaszcza w podkreślaniu godności osoby
ludzkiej. Wierzył on, tak jak jego rodak Jan Paweł II,
że obywatele niezależnie od tego, jak wielki czują gniew i smutek z
powodu tragicznej rzeczywistości państwa współczesnego, nie powinni
popadać w apatię, ale wcielać w życie swoje wartości poprzez pozytywne
relacje ze współobywatelami.Tylko w ten sposób, a nie poprzez samolubny indywidualizm, totalitaryzm może być obalony.(...)



Jako szef rządu Mazowiecki dążył do zaprowadzenia całkowitej
spójności społecznej, włącznie z wybaczeniem dawnych przestępstw. Starał
się budować państwo w oparciu o niezależny system
prawny, wolne media i swobodę wypowiedzi. Było w tym historyczne
podobieństwo, które zauważał pomiędzy Europą Wschodnią po 19189 r. a
Europą Zachodnią po 1945 r. Wtedy Adenauer, Schuman i inni przywiązani
byli do pozytywnych wartości, jak poszanowanie rodziny, które jest
podstawą życia społecznego, prawa i porządku, a odrzucali ostry
nacjonalizm. Mazowiecki streścił swoją politykę jako przejście od
monopolu do pluralizmu, włącznie z reformami rynkowymi. Nie dano mu
jednak wystarczająco dużo czasu, by je przeprowadzić w całości. (...)



Nie dorobił się niczego, będąc premierem, i żył skromnie w małym mieszkaniu na siódmym piętrze w bloku w hałaśliwej dzielnicy Warszawy.
-----------------------------------------------------------
Wszyscy ogarnięci amnezją i zapominaja o poza warszawskich posiadłościach Mazowieckiego i trzech synów ?

Bez komentarza - decyzja Dziwisza

Kard. Dziwisz zdecydował: Dzwon "Zygmunt" będzie bił podczas pogrzebu Tadeusza Mazowieckiego

Dzwon zadzwoni o godzinie 11, w czasie uroczystości pogrzebowych. Taką
decyzję podjął kard. Stanisław Dziwisz po konsultacji z kanonikami
Kapituły Metropolitalnej - powiedział dziennikarzom proboszcz parafii
archikatedralnej na Wawelu ks. Prałat Zdzisław Sochacki. "Zygmunt" bije
podczas świąt kościelnych i w najważniejszych dla Polaków chwilach.

Cały dzień namawiania w mediach i tylko 4,5 tysiąca?

"Tadeuszu, nasz Premierze! Dziękujemy" 4,5 tys. osób oddało hołd Tadeuszowi Mazowieckiemu [ZDJĘCIA]
Przez całą sobotę warszawiacy żegnali Tadeusza Mazowieckiego w Pałacu
Prezydenckim, gdzie wystawiono trumnę z ciałem byłego premiera. Według
szacunków Kancelarii Prezydenta do pałacowej kaplicy przyszło ok. 4,5
tys. osób.

00:13

Uroczystości pogrzebowe – transmisja w TVP Info i TVP1

Żałoba narodowa po śmierci Tadeusza Mazowieckiego

O północy rozpoczęła się jednodniowa żałoba narodowa,
którą ogłosił prezydent Bronisław Komorowski w związku z uroczystościami
żałobnymi po śmierci byłego premiera Tadeusza Mazowieckiego.
Transmisja uroczystości pogrzebowych w TVP Info oraz w TVP1 od godz.
11
 Alfabet Tadeusza Mazowieckiego. Nie tylko polityczny [ZDJĘCIA ARCHIWALNE]

Witold Głowacki

  Pożegnalny alfabet Tadeusza
Mazowieckiego spisał Witold Głowacki.

• 
  

  Trwa pogrzeb pierwszego premiera III RP. W Krakowie bił "Zygmunt" [RELACJA]

  
  

  Ostatnia droga Tadeusza Mazowieckiego. Tłumy na ulicach. Wnuczka: "Mówimy tylko: na razie, pa"

  W pogrzebie biorą udział najważniejsze osoby w państwie: prezydent
  Bronisław Komorowski i premier Donald Tusk. Są przedstawiciele partii
  politycznych, w tym prezes PiS Jarosław Kaczyński. Kondolencje płyną z
  całego świata - od Baracka Obamy, Angeli Merkel, Dalajlamy.

pomysł Dziwisza jest dla mnie NIEZROZUMIAŁY
"Dzwon zadzwoni o godzinie 11, w czasie uroczystości pogrzebowych. "
Teraz rozumiem,kto nas zdradzał i kiedy ONI wszyscy są na tym POgrzebie a Dzwon ?
profanacja
takie jest moje zdanie...
pozdrowienia mocno smutne,a smutne...bo zdziwienie moje nie zna granic i tak jakoś przypominają mi sie wpisy na ówczesnym ONECIE,gdy Papiez Benedykt odesłał Dziwisza ,do Krakowa...a wpisy były mocno..."ciekawe: ,,, :( i niestety przepowiadające czekające nas dziwy...
Jestem ostatnia,która skrytykuje K.K ale zdumienia dzisiejsze ...niestety jest bolesne...
Mazowiecki PO prostu nie zasłużył na Dzwon Zygmunta i już...

http://www.tvn24.pl/zegnamy-naszego-premiera-uroczystosci-pogrzebowe-w-p...
15:18

Zakończyły się uroczystości pogrzebowe Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego niekomunistycznego premiera Polski po II wojnie światowej.

Salwa honorowa, hymny Polski i UE. Tadeusz Mazowiecki spoczął na cmentarzu w Laskach

Michnik, Kaczyński, Oleksy, Barroso... Zobacz, kto był na pogrzebie Tadeusza Mazowieckiego [ZDJĘCIA]

Stadionowy spiker Marcin Gałek przed meczem poprosił o minutę ciszy nie tylko ku upamiętnieniu premiera Mazowieckiego, ale również zmarłej w niedzielę legendy polskiej piłki Gerarda Cieślika oraz ludzi związanych z Lechią, którzy odeszli w tym roku. Jednak dla kiboli Lechii i Śląska, ze względu na wieloletnią przyjaźń zajmujących podczas meczu ten sam sektor, nie miało to większego znaczenia. Dla nich najważniejsze było wyrażenie dezaprobaty wobec osoby premiera Mazowieckiego, która została ujęta w dwóch głośno wykrzyczanych hasłach: "Precz z komuną" oraz "A na drzewach zamiast liści będą wisieć komuniści".

Reakcją kibiców oburzeni są użytkownicy Twittera. Oto niektóre wpisy dziennikarzy sportowych oraz zwykłych kibiców.

@K_Stanowski: Jakaś banda, w większości urodzona już w wolnej Polsce, znów pierwsza do oceniania innych i nauczania historii. Napawają mnie obrzydzeniem.

@GranyPoniedzial: Super manifestacja. Można uczcić pamięć wielkich Ludzi, ale ktoś woli ryczeć.

@JacekCzaplewski: Gniazdowy Lechii i cały młyn nie uszanowali odejścia Mazowieckiego...

@ka_suchecki: Kibice Lechii urodzili się w kolebce Solidarności, a nie potrafią uczcić minutą ciszy T.Mazowieckiego. Żenada i wstyd

@SzyBart Wstydu nie mają. Kibice mać...
http://www.trojmiasto.sport.pl/sport-trojmiasto/1,111904,14887747,Kibice...

titoortizufc

i bardzo dobrze...
nie wygwizadli go , nie bluzgali
jedynie zaśpiewali
co najważniejsze prawdę...
a jak chcecie szukać sensacji w niższych ligach też tego nie uszanowali

motlawa

tak sie strasznie oburzyli lemingi i redaktorzy koszernej.a jeszcze niedawno promowali haslo -nie plakalem po papiezu?a dlaczego mam plakac po mazowieckim dlaczego rozpaczac?to juz poszlo w zapomnienie ze to wlasnie dzieki niemu i bolkowi komuchy przeszly do nowej polski sucha noga?za to mam plakac ze dzieki mazowieckiemu komunistyczni zbrodniarze z jaruzelem i kiszczakiem na czele smieja sie zbiedy ludzi prawdziwie walczacych o polske i wlos im z glowy nie spadl i nie spadnie!za to mam plakac po mazowieckim!troche pokory szuje z wyborczej i lemingi po-wskie

W dniu pogrzebu Tadeusza Mazowieckiego

czyli daty pogrzebu....
Pogrzeb w Niedzielę ? czy to normalne ?czy taki jest nasz katolicki obyczaj ?
pomijam już Fakt Zygmuntowskiego dzwonu....ale Niedziela i pogrzeb ?
ale może ja starodawna i nie rozumiem tej nowej rzeczywistości ?
a zmarłemu...nasze "wieczne odpoczywanie racz mu dać Panie . tak po katolicku...
pozdr

Tygodnik Lisickiego

ks. Lemański, ś.p. Mazowiecki, pochodnie i TVN24

Andrzej Kozicki

Wróciłem
z katedry i z Lasek zmieszany. Kardynał, który lekce sobie waży
liturgię własnego Kościoła oraz elita III RP, która za nic ma tradycje i
konwenanse. Już nawet bonzowie mafii mają więcej w sobie godności. W
kółko powtarzają, że ich w 1989 roku nie wywiesił na latarni. I fest.
Ale dziedzictwo Mazowieckiego jest inne: Bóg w Konstytucji, małżeństwa
mężczyzn i kobiet w Konstytucji, biblijna wizja praw i wolności
konstytucyjnych, no i artykuł 44.


Pogrzeb chrześcijański
http://www.parafiaboronow.pl/index.php?option=com_content&view=article&i...

Wyjątkowe dni w Roku Liturgicznym

W sytuacji gdy pogrzeb wypadnie w Wielki
Czwartek, Wielki Piątek, Wielką Sobotę wobec wszystkich zmarłych nie
odprawia się Mszy Św. pogrzebowej, jedynie uczestniczymy w Liturgii
Słowa i stacji przy grobie. Msza Św. pogrzebowa odprawiana jest po
Świętach Wielkanocnych. W każdą niedzielę oraz uroczystości kościelne
jest zakaz odprawiania Mszy Św. pogrzebowej, można jedynie odprawić Mszę
Św. używając formularza z niedzieli lub uroczystości, ale za to w
intencji zmarłego. Wtedy kolor szat liturgicznych jest zgodny z okresem
roku liturgicznego lub danego dnia, nie używa się szat liturgicznych w
kolorze czarnym lub fioletowym.

Pogrzeb Tadeusza Mazowieckiego. Mszy żałobnej przewodniczył kard. Kazimierz Nycz 

Andrzej Kozicki

Jak myślał Tadeusz Mazowiecki?
Ze starego wywiadu dla Editions Spotkania: "Największym
niebezpieczeństwem przy Okrągłym Stole było wchłonięcie przez system.
Byłem w latach 1961-71 posłem i widziałem jakie komuniści mają zdolności
wsysania ludzi. Dlatego nie kandydowałem w wyborach 4 czerwca 1989, bo
trzeba było legitymizować uwłaszczanie komunistów, rozpoczęte przez
Mieczysława Wilczka w 1988 roku. Od tego chciałem się odciąć grubą
kreską. Miałem silną wiarę, że nam się uda". Te teksty są i nie spłoną. I
dlatego Michnikowi nie uda się zawłaszczyć Mazowieckiego. Napiszemy
niemichnikowskie biografie Geremka, Mazowieckiego i samego Michnika. I
wtedy będziemy mogli powiedzieć: kol ha-kawod

Opublikowano 29 paź 2013

Dr Leszek Żebrowski o działalności Tadeusza Mazowieckiego w epoce stalinowskiej i gomułkowskiej. (Łódź, 15.04.2013)

Wojewoda pomorski Ryszard Stachurski zapowiada przeprowadzenie postępowania administracyjnego, którego efektem będzie uniemożliwienie klubowi Chojniczanka Chojnice, przez dłuższy okres, organizowania wyjazdów kibiców na spotkania piłkarskie rozgrywane na terenie województwa. Ponadto wojewoda skrytykował zachowanie kibiców Lechii Gdańsk podczas symbolicznej minuty ciszy dla śp. Tadeusza Mazowieckiego.
Wojewoda rozpatrzy także wniosek, który po meczu rozgrywek 1 ligi Arka Gdynia - Chojniczanka Chojnice wystosował komendant wojewódzki policji.

W Pomorskim Urzędzie Wojewódzkim zebrał się w środę zespół interdyscyplinarny ds. bezpieczeństwa imprez masowych, działający przy wojewodzie pomorskim. Do udziału w spotkaniu wojewoda zaprosił m.in. przedstawicieli Chojniczanki, Arki oraz Lechii Gdańsk.

Błękit klubu i czerwień rac. Kibice pożegnali Gerarda Cieślika

Kibice pożegnali Gerarda Cieślika

Kibice Ruchu Chorzów tłumnie stawili się w czwartek
na stadionie przy ul. Cichej, aby pożegnać wielkiego piłkarza i
przyjaciela klubu, który po raz ostatni pojawił się na murawie. Gerard
Cieślik zmarł w nocy z 2 na 3 października, miał 86 lat. Jego pogrzeb
odbędzie się w piątek, również w Chorzowie.

Autor: Dorota Kania
Żródło: Gazeta Polska

http://niezalezna.pl/48375-tadeusz-mazowiecki-bez-hagiografii-ojciec-iii-rp
Tadeusz Mazowiecki przeszedł do historii nie tylko jako pierwszy premier wybrany po czerwcowych, częściowo demokratycznych wyborach z 1989 r. Zostanie zapamiętamy również jako polityk, który umożliwił komunistom i służbom specjalnym PRL zachowanie olbrzymich wpływów w III RP.

„Rząd, który utworzę, nie ponosi odpowiedzialności za hipotekę, którą dziedziczy. Ma ona jednak wpływ na okoliczności, w których przychodzi nam działać. Przeszłość odkreślamy grubą linią. Odpowiadać będziemy jedynie za to, co uczyniliśmy, by wydobyć Polskę z obecnego stanu załamania” – te słowa z exposé Tadeusza Mazowieckiego wygłoszonego 24 sierpnia 1989 r. stały się mottem działalności publicystycznej „Gazety Wyborczej”. To właśnie Adam Michnik, naczelny „GW” i jednocześnie poseł na Sejm PRL, apelował w lipcu 1989 r.: „wasz prezydent” (czyli komunistyczny gen. Wojciech Jaruzelski) – „nasz premier” (czyli idący na daleko posunięty kompromis z komunistami Tadeusz Mazowiecki).

Apel Michnika został wysłuchany – 19 lipca 1989 r. głosami polskich parlamentarzystów Wojciech Jaruzelski został prezydentem PRL, a miesiąc później desygnował na stanowisko premiera Tadeusza Mazowieckiego.

Szorstka przyjaźń

Nie zawsze Adam Michnik był zwolennikiem Tadeusza Mazowieckiego, o czym świadczą dokumenty znajdujące się w Instytucie Pamięci Narodowej. Wynika z nich m.in., że w okresie pierwszej Solidarności Michnik – m.in. w rozmowach z Andrzejem Gwiazdą – krytykował późniejszego premiera. I chociaż ponad 90 proc. archiwów Służby Bezpieczeństwa zostało zniszczonych w czasie, gdy premierem był Tadeusz Mazowiecki, to jednak nie udało się wszystkiego unicestwić. Zachowały się m.in. stenogramy z rozmów Adama Michnika dotyczące jego niezwykle krytycznego stosunku do Tadeusza Mazowieckiego, pochodzące m.in. z lat 1979–1980. Widać to w zapisanej przez SB rozmowie z Andrzejem Gwiazdą po powstaniu Solidarności, Michnik w trakcie tej rozmowy miał stwierdzić:

„Ty musisz mieć swoją komisję ekspertów, a nie [Bronisława] Geremka i Mazowieckiego, tu nie możecie się cofać, [Wiesława] Chrzanowskiego za blisko nie dopuszczaj do siebie, bo to jest zagorzały katolik, uważajcie, by nie wrobili was w chrześcijańskie związki zawodowe, bo wtedy będzie klops. (…) Omawiając istotę konfliktu [Jacka] Kuronia z Mazowieckim, Michnik twierdził, że Mazowiecki prowadzi bardzo wysoką grę polityczną – chce poprzez te działania osiągnąć stanowisko wicepremiera. Figurant uważa, że Mazowiecki nie zdaje sobie sprawy z tego, że jeśli wszystko tak dalej się będzie toczyć, to Wałęsa pozostanie tylko symbolem (…). W związku z takimi przewidywaniami Michnik stanowczo nalega, aby zalegalizować działalność Kuronia, podsuwa tu inny pomysł, np. zorganizowanie kursu, który poprowadziłby właśnie Kuroń (…). Wcześniej jednak muszą wmówić Wałęsie, że jest to najbardziej korzystny układ” – czytamy w informacji Wydziału III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Gdańsku, znajdującej się w teczce operacyjnego rozpracowania „Wir”.

Politycznie zbliżenie Adama Michnika i Tadeusza Mazowieckiego nastąpiło dopiero w końcu lat 80.

„Nasze” media i służby

Jedną z pierwszych decyzji Tadeusza Mazowieckiego jako premiera było odwołanie we wrześniu 1989 r. z funkcji szefa Radiokomitetu Jerzego Urbana, byłego rzecznika rządu Jaruzelskiego, i powołanie na stanowisko prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji Andrzeja Drawicza, który w dokumentach komunistycznej bezpieki figuruje jako zarejestrowany tajny współpracownik służb specjalnych PRL o ps. Kowalski. Zbigniew. Drawicz niewiele zmienił w TVP – nadal najważniejsze stanowiska zajmowali ludzie związani z dawnym obozem władzy, z których część figurowała w aktach cywilnej lub wojskowej bezpieki jako tajni współpracownicy. Przykładem jest jeden z najważniejszych redaktorów „Wiadomości” (17 listopada 1989 r. zastąpiły one „Dziennik Telewizyjny”) Milan Subotić, który w dokumentach IPN figuruje jako tajny współpracownik Zarządu II Sztabu Generalnego o ps. Milan. Z kolei szefem „Wiadomości” był Jacek Snopkiewicz, były działacz PZPR, w latach 70. kursant obozu zorganizowanego przez Komitet Centralny Komsomołu ZSRS. Główną twarzą „Wiadomości” pozostała Aleksandra Jakubowska, pracująca wcześniej w DTV.

Gruba kreska zadziała także w służbach. Komunistyczny gen. Czesław Kiszczak sprawował funkcję ministra spraw wewnętrznych do lipca 1990 r., a więc niemal przez rok urzędowania Tadeusza Mazowieckiego na stanowisku premiera. W tym czasie trwało masowe niszczenie akt komunistycznej bezpieki – do protokołów brakowania akt wpisywano „brak przydatności operacyjnej”. W lipcu 1990 r. Kiszczaka zastąpił Krzysztof Kozłowski, który stanął również na czele Urzędu Ochrony Państwa. UOP zastąpił Służbę Bezpieczeństwa, ale była to zmiana głównie nazwy – na czele UOP stanęli dawni funkcjonariusze komunistycznej bezpieki, m.in. Gromosław Czempiński, Henryk Jasik, Wiktor Fonfara, a ich podwładnymi zostali pozytywnie zweryfikowani esbecy.

Premier Tadeusz Mazowiecki w 1990 r. powołał także do życia komisję likwidacyjną RSW Prasa Książka Ruch, której efektem działalności było sprywatyzowanie rynku prasowego. W komisji zasiadł m.in. nikomu wówczas nieznany zastępca redaktora naczelnego „Gazety Gdańskiej” Donald Tusk.

Buszujący w teczkach bezpieki

Tadeusz Mazowiecki jako premier zablokował swoimi działaniami lustrację i dekomunizację. Jedynymi „wybranymi”, którzy z zewnątrz weszli do archiwów MSW, byli członkowie działającej od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 r. tzw. komisji ds. zbiorów archiwalnych, w której skład weszli jej przewodniczący dyrektor Archiwum Akt Nowych Bogdan Kroll, historyk z PAN prof. Jerzy Holzer, historyk prof. Andrzej Ajnenkiel i ówczesny poseł Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego Adam Michnik, redaktor naczelny „Gazety Wyborczej”. Do dziś nie wiadomo, jakie teczki przeglądali poszczególni członkowie komisji, które dokumenty skopiowano, które wypożyczono, kiedy je zwrócono i czy były przypadki, że teczki nie oddano do archiwów MSW.

„Z wypowiedzi publicznych niektórych członków Komisji można stwierdzić, iż miała ona dostęp do akt osobowych byłych współpracowników UB i SB. Nie sposób jednak określić podmiotowy i przedmiotowy zakres badań Komisji. Konkludując, wyrazić należy pogląd, że obok braku podstawy prawnej działania nie dokonano zgodnej z ówcześnie obowiązującymi przepisami rejestracji sposobu korzystania z zasobu archiwalnego Centralnego Archiwum MSW” – czytamy w „Opisie zasobów archiwalnych MSW” z czerwca 1992 r.
Lustrację zapoczątkowano dopiero w tracie rządów premiera Jana Olszewskiego – wykonując uchwałę Sejmu przeprowadził ją Antoni Macierewicz, ówczesny minister spraw wewnętrznych. Te działania lustracyjne zostały zablokowane z powodu obalenia rządu premiera Olszewskiego – w rozmowach dotyczących powołania nowego rządu z Waldemarem Pawlakiem na czele, w nocy z 4 na 5 czerwca 1992 r., uczestniczył m.in. Tadeusz Mazowiecki.

Pod rękę z komunistami

Tadeusz Mazowiecki, obracając się w kościelnych kręgach, od początku swojej działalności – czyli od końca lat 40. – nie sprzeciwiał się ustanowionej przez Związek Sowiecki władzy. Wręcz przeciwnie – jako członek powołanego przez komunistów stowarzyszenia PAX współdziałał z komunistami. Publicznie krytykował działalność bp. Czesława Kaczmarka, aresztowanego w 1951 r. pod fałszywymi zarzutami szpiegostwa na rzecz Stanów Zjednoczonych oraz Stolicy Apostolskiej, faszyzacji życia społecznego, nielegalnego handlu walutami oraz kolaboracji. Biskup był m.in. torturowany w areszcie śledczym MBP. Podczas sfingowanego procesu w nagonkę na biskupa włączyli się tzw. księża patrioci i koncesjonowane przez władzę ruchy i media katolickie, w tym „Wrocławski Tygodnik Katolicki” kierowany przez Mazowieckiego. Późniejszy premier zwalczał także niepodległościowe podziemie; był również krytykiem prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego. Mazowiecki przez wiele lat służył PRL-owi jako poseł, m.in. z ramienia Frontu Jedności Narodu – fasadowej organizacji, całkowicie podporządkowanej PZPR.

W III RP Tadeusz Mazowiecki został czołowym politykiem najpierw Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. Przeciwnik lustracji, krytykował działania związane ze składaniem oświadczeń lustracyjnych. Po tragicznej śmierci prezydenta RP prof. Lecha Kaczyńskiego w katastrofie smoleńskiej pojawił się 10 kwietnia 2010 r. u boku Bronisława Komorowskiego i od tego momentu aż do śmierci pozostawał jego doradcą.

Narodowcy zakłócili wieczór pamięci Mazowieckiego

Gośćmi spotkania prowadzonego przez Jerzego
Sawkę, byłego redaktora naczelnego wrocławskiego oddziału "Gazety
Wyborczej", byli Władysław Frasyniuk i o. Józef Puciłowski.


Młodzi ludzie wtargnęli na salę z transparentem z napisami
"Mazowiecki - zdrajca z Magdalenki" oraz "Wszechpolski Wrocław",
opatrzonym symboliką ruchów narodowo-radykalnych.

miast dodawać ducha strajkującym,jeczał tylko na jedna nutę..."wejda,nie wejdą,wejdą "
a po Smoleńskim dramacie słyszał głosy ...i był w kabinie s.p Pilotów ...
wo i "elyta grubej krechy..."
a dzisiaj miller robi za sprawiedliwego w Sonpwcu,mieście Kiepury i pewnej pieknej przdwojennej aktorki... z domu Halupiec...
Złodziejska prywatyzacja i "czas na odnowe przemysłu ...gaworzy miller czerwony jak...przemysł odbudowywać mówicz pan panie mille ? a jak wszak sprzedaliście go Rosjanom,Niemcom ,Ukraińcom i Hindusom,Chiny też odprowadzają Polski pieniądz do własnej kieszeni...zapomniałeś panie Miller jak to sprzdawano częstochowską Hutę za wartość jej bramy ?
pani Michale,przepraszam...ale historia Faktycznie kołe się toczy ..a leszkowi millerowi zabrakło kasy .tej z pożyczki moskiewskiej tożie...więc sięga po rządy...i Kesz
serdeczności
idę się przewietrzyć...bo mi duszno...
PS przy okazji niech leje palących koty i tuskowe ludziki...

Marek Edelman, Magdalena Grodzka-Gużkowska, Jan Karski, Antonia Locatelli, Tadeusz Mazowiecki i Anna Politkowska zostaną upamiętnieni w Ogrodzie Sprawiedliwych w Warszawie. Ogród powstanie na Woli. Ma honorować osoby sprzeciwiające się totalitaryzmom i masowym zbrodniom.Otwarcie ogrodu nastąpi 5 czerwca i będzie towarzyszyć tegorocznym obchodom Święta Wolności w 25. rocznicę zwycięstwa nad komunizmem.
Polsce potrzebni są Sprawiedliwi, którzy uosabiają proces sprzeciwu wobec totalitaryzmów i wszystkich ludobójstw współczesnych - powiedział PAP Gluza. Podkreślił, że godne uczczenie ludzi, którzy potrafili sprzeciwiać się systemowemu złu, jest niezbędne w życiu publicznym.

http://tvnwarszawa.tvn24.pl/informacje,news,ogrod-sprawiedliwych-powstan...

KOMENTARZE
~jaro

Skład super. Brakuje tylko Perschinga z Ożarowa, Kiełbasy z Pruszkowa i Kręciłapki jagiellońskiej.

~sandacz

tak, gruba kreska zapewniajaca zbrodniarzom bezkarność i luksusy, a ich ofiarom biede tez sie Mazowiecki zasłuzył. Tylko komu? 15:37 ~ika

a nie można ogrodu przy Muzeum Żydów wybudowanych za kase podatników wbrew ich woli przez hgw z ratusza. W końcu tam ich ojczyzna.
A stawianie wszedzie to przesada,chyba ze PO zapłaci z własnej kieszeni prywatnej , a moze w Izraelu żydzi postawią pomniki, muzea i ogrody Polakom za kase podatników żydowskich.

~dhjrhr

Mazowiecki najbardziej sprzeciwial sie totalitaryzmowi za Stalina :) To juz sie robi cyrk.

Szanowna Pani Marylo,

Towarzystwo szemrane ! Nie ma co ! Chyba żywcem pójdą do nieba. Dziw , z wśród wybranych zabrakło miejsca dla ich guru Adasiu mnichniku.





To też sprawiedliwi ! Policja żydowska w Getcie warszawskim


To też sprawiedliwy. sierżant śmietański, sprawiedliwie mordował

Ukłony moje najniższe

padło pytanie, czy jest tam juz gotowe miejsce dla mjr Zygmunta Baumana. Ten to dopiero sprawiedliwy!

Szanowna Pani Marylo,

Obok majora Baumana, powinno znaleźć się miejsce dla dziadziusia Magdy Umer-Wincentego tatusia madzi Wiktora wujka Adama Humera, ciotek Wandzi i Heńki

Dziś Ukraina jest 'glamur'

Ukłony moje najniższe

Transakcja wiązana?

Prezydent Rzeszowa, spełniając wolę
Bronisława Komorowskiego, chciał most, którego budowa dopiero się
rozpoczęła, nazwać imieniem Tadeusza Mazowieckiego

Nowo powstający w Rzeszowie most nie będzie
nosił imienia Tadeusza Mazowieckiego, jak chciał lewicowy prezydent
miasta Tadeusz Ferenc, wyrażając tym samym wolę prezydenta Bronisława
Komorowskiego.

Podczas trwającej dzisiaj w Rzeszowie sesji Rady Miasta radni Prawa i
Sprawiedliwości nie zgodzili się na wprowadzenie do porządku obrad
uchwały w sprawie nadania nowo budowanemu rzeszowskiemu mostowi im.
Tadeusza Mazowieckiego.

Z propozycją nadania jednej z inwestycji powstających w Rzeszowie
imienia Tadeusza Mazowieckiego wyszedł goszczący w niedzielę w stolicy
Podkarpacia Bronisław Komorowski, który przyjechał oficjalnie otworzyć
po remoncie części dwóch ulic w Rzeszowie: Al. Wyzwolenia i ul.
Warszawskiej, a nieoficjalnie wesprzeć przed wyborami urzędującego
lewicowego prezydenta Tadeusza Ferenca popieranego przez Platformę
Obywatelską, która nie wystawiła swojego kandydata.

W ratuszu Komorowski spotkał się m.in. z politykami, samorządowcami,
przedsiębiorcami i wyraził wolę, aby w roku 25-lecia polskiej wolności
upamiętnić także w Rzeszowie pierwszego niekomunistycznego premiera.

– Myślę, że warto byłoby w Rzeszowie upamiętnić Tadeusza
Mazowieckiego. Może któryś z tych wielkich zamysłów inwestycyjnych
Rzeszowa nosiłby jego imię? – proponował prezydent Komorowski.

Prezydent Rzeszowa podchwycił tę propozycję i próbował ją przekuć w
czyn, nadając imię Tadeusza Mazowieckiego mostowi między ul. Rzecha i
Lubelską. Sprawa budząca emocje bulwersuje środowiska prawicowe
Podkarpacia. Zdaniem posła Prawa i Sprawiedliwości Andrzeja Szlachty, są
granice wykorzystywania urzędu prezydenta miasta.

– Prezydent Rzeszowa przy okazji oddania nie jakiejś wielkiej, nowej
inwestycji, ale remontowanej drogi, w dodatku w niedzielę, która dla
większości Polaków jest dniem świętym, wykorzystał dla swoich celów cały
urzędniczy aparat i autorytet prezydenta państwa. Mamy do czynienia z
deprecjacją urzędu prezydenta RP. Bronisław Komorowski zrobił to w
podzięce dla prezydenta Rzeszowa, który ostentacyjnie wspierał go w
wyborach na urząd prezydenta RP. Mimo wygranej w Polsce Bronisław
Komorowski przegrał na Podkarpaciu – podkreśla w rozmowie z
NaszymDziennikiem.pl poseł Andrzej Szlachta.

Na razie zabiegi obu prezydentów się nie powiodły. – Abstrahując od
tego, czy i jakie zasługi ma czy też nie dla Rzeszowa Tadeusz
Mazowiecki, nazywanie jego imieniem inwestycji, która dopiero „wychodzi z
ziemi”, jest nadużywaniem wyborów dla prywatnych rozliczeń między
Tadeuszem Ferencem a Bronisławem Komorowskim. To jest niegodziwe i
dobrze się stało, że Rada Miasta Rzeszowa sięgnęła po rozum i nie
dopuściła do kompromitacji stolicy Podkarpacia – uważa poseł Szlachta,
który był już prezydentem Rzeszowa, a w zbliżających się wyborach
kandyduje na ten urząd.

Jego zdaniem, jeżeli radni zgodziliby się na ten manewr, to Rzeszów
miałby kolejnego patrona po Jacku Kuroniu, który tak naprawdę nie miał
nic wspólnego z tym miastem. Tymczasem wśród mieszkańców przeważają
opinie, że nowy most powinien mieć nazwę kojarzoną z Rzeszowem, która
byłaby zarazem promocją stolicy Podkarpacia w Polsce, a nie wynikiem
politycznych przetargów.

Mariusz Kamieniecki

wciąż przeglądam te Nasze ,polskie...nigdy niedokończone rozmowy i myślę sobie,ze jednak nie wszystko odchodzi z nami na Tamten prawdziwy Świat...Pan już jest po drugiej Stronie ale
słowa ,przemyślenia zostały...TU na Ziemi
i są dla nas wielkim wsparciem...i za to dziękuję Panu i Losowi,kt,óry pozwolił na TO spotkanie z Panem i Przyjaciółmi na blogmedia 24.pl
zostawił Pan po sobie piękny ślad,dróżkę którą mimo,ze już bez pana ale nadal będziemy podążać...
Ukłony dla pańskiej Rodziny

otwierając Muzeum Zydów..a kiedy powstanie Muzeum Historii Polski ?

Co tam historia Polski? Judeopolonia ważniejsza!
To hipokryzja kiedy oni spiewają "Jeszcze Polska nie zginęła", a Polska ginie.

Serdeczności Tobie, Synowej i Budrysom.
PS Obiecuję wkrótce nowy odcinek Okruchów:-)

A dla Was - Annelies Štrba:

dam znać Synowej i czekamy :)
a Polska ?
Droga Ewo ,pamiętasz pytanie Panny Młodej z Wesela ?
Tak ,Polska na razie tylko w naszych sercach...a tych serc co raz mniej
serdeczne pozdrowienia dla Pelargoniowa,i rudego donka,jak pisał pan Michał,pamiętasz ?
ucałowania dla Mamusi :)

Donek wypierzył się na zimę i z rudego zrobił się beżowo biały. Ale charakter mu sie nie zmienił - jak był z niego filozof, tak i jest.

Pozdrawiam serdecznie

widocznie czytał nasze wpisy i postanowił coś zrobić :)
serdeczności :)

„Tadeusz Mazowiecki ma jeden wielki pomnik - współczesną Polskę”

W najstarszej polskiej szkole, obecnie Liceum Ogólnokształcącym im.
Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku, Bronisław Komorowski
odsłonił w środę tablicę poświęconą jej absolwentowi, pierwszemu
premierowi III RP Tadeuszowi Mazowieckiemu.

- To się należy Tadeuszowi Mazowieckiemu, żebyśmy ciesząc się ze
współczesnych sukcesów Polski, w każdym miejscu, w każdym obszarze, na
każdym poziomie, od życia osobistego po ogólnopaństwowe, pamiętali, że
cząstka tego sukcesu wynika z tej odwagi, pracowitości i poczucia
odpowiedzialności, które Tadeusz Mazowiecki przekuwał w konkretne
działania na rzecz modernizacji naszego kraju po 1989 r. - ocenił
Bronisław Komorowski.

 

Inskrypcja na tablicy przywołuje wpis do księgi pamiątkowej szkoły,
jaki w maju 1990 r. złożył Tadeusz Mazowiecki, gdy odwiedzał ją po
latach: "Z wielkim wzruszeniem przybyłem do Małachowianki, jako premier
Rządu Rzeczypospolitej. Oddaję hołd mojej starej szkole, z wdzięcznością
myślę o naszych wychowawcach, a młodym rocznikom »Małachowiaków« życzę
powodzenia w pracy dla Polski".

 

W "Małachowiance" prezydent Komorowski spotkał się z obecnymi jej
uczniami. - Ta szkoła jest niezwykła, nie tylko ze względu na swoją
długotrwałą historię, ale też z uwagi na dorobek wybitnych osób, które
tę szkołę kończyły. Dla mnie jest też szkołą niezwykłą przede wszystkim
ze względu na pamięć o Tadeuszu Mazowieckim - podkreślił Komorowski,
zwracając się do młodzieży.

 

Prezydent przyznał, iż Mazowiecki był człowiekiem, który wywarł na
niego "duży, istotny wpływ". - Za pośrednictwem Tadeusza Mazowieckiego
mogłem korzystać z tego, co on wyniósł z »Małachowianki«, co wyniósł z
korzyścią dla siebie, ale i z korzyścią dla całej Polski. Bo przecież
wyniósł szczególną postawę sprawiedliwości, potrzebę aktywności
społecznej, politycznej również. O tym wielokrotnie mówił, wspominając
tę szkołę, jako źródło swoich postaw, zaangażowań - mówił.

 

Prezydent Komorowski zwiedził też odrestaurowaną ostatnio, najstarszą
zachowaną część szkolnych budynków, pochodzących z okresu od XV do XVII
wieku, w tym dawną kolegiatę św. Michała. Odwiedził m.in. odnowioną
szkolną aulę, gdzie podczas prac renowacyjnych odsłonięto i
odrestaurowano ukryte przez lata pod tynkiem, powstałe ok. 1912 r.
malowidła ścienne autorstwa Władysława Drapiewskiego (1876-1961), twórcy
m.in. polichromii w płockiej katedrze.

Powstała pierwsza biografia Tadeusza Mazowieckiego.

„Tadeusz Mazowiecki. Biografia naszego premiera” - taki tytuł nosi wydana niedawno biografia „pierwszego niekomunistycznego szefa polskiego rządu” po 1989 r.

To książka sprawiedliwa, ciekawa i niezakłamana

— mówił red. naczelny „Gazety Wyborczej” Adam Michnik.

Autorem publikacji jest historyk, dziennikarz, red. naczelny „Nowej Europy Wschodniej” Andrzej Brzeziecki. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa „Znak”; jest już do kupienia w księgarniach.

W siedzibie „Gazety Wyborczej” w Warszawie odbyło się spotkanie z autorem. Brzeziecki (rocznik 1978) miał okazję współpracować ze zmarłym przed dwoma laty Mazowieckim w jego biurze parlamentarnym w Krakowie.

To był człowiek prawdziwy, nikogo nie udawał, nie grał

— podkreślał Brzeziecki.

Wspominał też, że Mazowiecki w pierwszym kontakcie „mroził” swym dystansem, jednak kiedy dał się poznać bliżej, okazywało się, że jest osobą bardzo ciepłą, troskliwą i opiekuńczą.

Kiedy na przykład coś się działo u mnie w życiu, takiego osobistego, to potrafił zadzwonić, zapytać się, czy wszystko ok

— mówił publicysta.

Praca nad biografią pierwszego niekomunistycznego polskiego premiera zajęła Brzezieckiemu ponad dwa lata; oparta jest o liczne źródła: publikacje historyczne, prasowe, rozmowy z bliskimi b. premiera, jego przyjaciółmi, a także z nim samym. Autor przyznał, iż obawiał się zarzutów, że napisał książkę „ckliwą i laurkową”.

Nie wstydzę się swojego szacunku i wielkiej sympatii do pana premiera, ale pisząc tą książkę starałem się pisać przeciwko sobie, przeciwko tej sympatii

— zaznaczył publicysta.

Michnik ocenił, że książka Brzezieckiego jest bardzo dobra.

Nie wyobrażałem sobie jak można na żywo napisać biografię Tadeusza, która będzie biografią sprawiedliwą, ciekawą, niezakłamaną i nie będzie w niej „wypustek” czy omijania pułapek. W tej książce tego nie ma

— powiedział red. naczelny „GW”.

Prezes wydawnictwa „Znak” Henryk Woźniakowski podkreślił, że o wydaniu książki poświęconej Mazowieckiemu myślał od dawna. Początkowo zakładał, że powstanie wywiad-rzeka z nim. Jak mówił, wiele lat temu myślał, by powierzyć to zadanie m.in. Jarosławowi Gowinowi, niegdyś publicyście, obecnie politykowi i b. ministrowi sprawiedliwości.

Ostatecznie wywiad-rzeka z byłym premierem nie powstał, a Woźniakowski zdecydował się na wydanie biografii Mazowieckiego. Prezes „Znaku” podkreślił przy tym, iż bardzo cieszy go fakt, że to właśnie Brzeziecki został autorem tej pracy.

Chciałem, żeby to była książka, która jest zrozumiała, czytelna dla młodego pokolenia

— powiedział.

Obecny na spotkaniu prezydencki minister Henryk Wujec odczytał list, który do Brzezieckiego skierował Bronisław Komorowski. Prezydent dziękował w nim autorowi za to „przypominając postać premiera (Mazowieckiego), pozwala nam inspirować się jego polityczna filozofią - filozofią poszukiwania i współdziałania w służbie Rzeczypospolitej”.

Blisko 600-stronowa biografia Mazowieckiego opowiada o jego życiu począwszy od wczesnego dzieciństwa (urodził się w 1927 r.), które przypadło m.in. na lata II wojny światowej, przez działalność w Stowarzyszeniu PAX, miesięczniku „Więź” i opozycji antykomunistycznej, aż do pierwszych częściowo wolnych wyborów 1989 r., po których objął tekę premiera, i ostatnich latach życia b. szefa rządu. Mazowiecki zmarł w 2013 r.

Jak pisał w lutym 2013 roku prof. Sławomir Cenckiewicz Tadeusz Mazowiecki w czasach stalinowskich „wzywał do brutalnej rozprawy z Żołnierzami Wyklętymi i emigracją niepodległościową”. Ciekawe, czy i o takich faktach z życia premiera III RP nie zapomniano…

http://wpolityce.pl/polityka/241057-powstala-pierwsza-biografia-tadeusza...

Most im. Tadeusza Mazowieckiego w Rzeszowie już otwarty!

https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/aktualnosci/most-im-tadeusza-mazow...
Od 7 października kierowcy mogą już korzystać z nowej drogi i mostu na rzece Wisłok. To oznacza mniejsze korki w centrum miasta i dłuższe ścieżki rowerowe.

Most im. Tadeusza Mazowieckiego połączył prawobrzeżną i
lewobrzeżną część Rzeszowa. Nowa trasa jest domknięciem obwodnicy miasta
po stronie północno–wschodniej.

"Przyszły premier III RP w szczytowym okresie stalinizmu wzywał do brutalnej rozprawy z Żołnierzami Wyklętymi i emigracją niepodległościową – pisze w „Historii Do Rzeczy” Sławomir Cenckiewicz."
skandal...
pozdr
gratulacje za 100 post na tej stronie,pani prezes :)

Tadeusz Mazowiecki patronem gdańskich szkół,...

Kołakowska stwierdziła, że Mazowiecki patronem szkoły być nie powinien,
bo “przyjmował w młodości odznaczenie od Władysława Gomułki oraz
prowadził politykę “grubej kreski”, która umożliwiła komunistom
zacieranie śladów swoich zbrodni”.

• 
  
  
• 
  
  "jacyś szaleńcy"
  

  
  Zdjęcia Mazowieckiego, Gronkiewicz-Waltz, Komorowskiego niszczone. Atak w bibliotece

Wystawa zdjęć przedstawiających Tadeusza Mazowieckiego i polityków, z
którymi współpracował, wywołała taką falę agresji, że zlikwidowano ją
tydzień wcześniej.Ekspozycja pt. "Ale nam się wydarzyło!" składa się z blisko 30 plansz ze
zdjęciami autorstwa Zdzisława Walczuka. W latach 80. brał on udział w
drukowaniu i kolportowaniu podziemnych wydawnictw. Jest członkiem
Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Fotografuje od kilkunastu lat. Rejestruje
wydarzenia polityczne. Ostatnią wystawę poświęcił pierwszemu premierowi
III RP Tadeuszowi Mazowieckiemu i innym politykom, których nazwał
"twórcami i bohaterami 'Solidarności'". Są to jednak głównie osoby
związane dawniej z Unią Wolności, potem z Platformą Obywatelską, m.in.
Donald Tusk, Bronisław Komorowski, Hanna Gronkiewicz-Waltz i prof. Władysław Bartoszewski.Wystawę od początku listopada można było oglądać w holu Biblioteki
Publicznej w Dzielnicy Śródmieście przy ul. Świętojańskiej 5.
Zapowiadały ją trzy umieszczone w oknach zdjęcia Tadeusza Mazowieckiego:
z rodziną, z prof. Bartoszewskim i Krzysztofem Skubiszewskim.

Bibliotekarze odbierali też telefony z protestami. Kilka dni temu ktoś
przysłał e-mail: "Gdzie jak gdzie, ale w ośrodku oświaty i edukacji
historycznej, bibliotece, nie można pozwolić na gloryfikowanie kłamstwa,
chyba, że jest się tak głęboko nieświadomym i nie wie się skąd pochodzą
te elyty, często przestępcze i antypolsko-kosmopolityczni pogrobowcy KC
PZPR" [pisownia oryginalna].

Na krytyce się nie
skończyło. Niektóre zdjęcia zostały zniszczone. Ktoś porysował je ostrym
narzędziem. Największą wściekłość wyładował na fotografii Donalda
Tuska, Bronisława Komorowskiego i Władysława Bartoszewskiego z logo PO
za plecami. Na zdjęciu komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego w
wyborach prezydenckich 2010 roku porysowana została twarz Hanny
Gronkiewicz-Waltz. Porządku w holu pilnuje szatniarz, ale siedzi w
sąsiednim pomieszczeniu i nie zauważył wandali.

-
Mieliśmy wiele wystaw, ale takie rzeczy nigdy nam się nie zdarzały. Żeby
tego uniknąć, musielibyśmy zatrudnić strażnika - mówi wicedyrektorka
Wyszyńska.

Sejm uczcił 90. rocznicę urodzin Tadeusza Mazowieckiego

"Jego rząd przeprowadził kluczowe reformy gospodarcze i
ustrojowe, będące fundamentem rozwoju Polski jako państwa
demokratycznego".

Za przyjęciem uchwały głosowało 343 posłów, przeciwko było 39 posłów, wstrzymało się 11 posłów.

Za przyjęciem uchwały zagłosowało 171 posłów PiS, 122 posłów PO, 25 - Nowoczesnej, 15 - PSL, 5 - Kukiz‘15, 3 koła UED
i 2 posłów niezrzeszonych. Przeciw zagłosowało m.in. 20 posłów
Kukiz‘15 (min. Stanisław Tyszka i Sylwester Chruszcz), 8 posłów PiS
(m.in. Beata Mateusiak-Pielucha, Anna Sobecka i Włodzimierz Bernacki)
oraz 5 posłów PO (Marek Hok, Aldona Młyńczak, Tomasz Szymański, Jacek Tomczak i Ryszard Wilczyński).

Przed
głosowaniem poseł Robert Winnicki (niezrz.) przekonywał, że projekt
uchwały jest niekompletny, ponieważ - jego zdaniem - nie zawiera opisu
pierwszych lat działalności publicznej Mazowieckiego.

Kamila
Gasiuk-Pihowicz (Nowoczesna) podkreśliła, że uchwała w sprawie
Mazowieckiego nie powinna stać się przyczynkiem do jakichkolwiek
sporów politycznych.

Sejm Rzeczypospolitej
Polskiej, doceniając wybitną rolę premiera Tadeusza Mazowieckiego,
kawalera Orderu Orła Białego, męża stanu, patrioty, architekta polskiej
wolności, składa cześć jego pamięci

— czytamy w uchwale

Przypominano w niej, że 24 sierpnia 1989 r. Mazowiecki został pierwszym niekomunistycznym premierem Polski.

Jego rząd przeprowadził kluczowe reformy gospodarcze i ustrojowe, będące fundamentem rozwoju Polski jako państwa demokratycznego

— podkreślono w uchwale. Jak zaznaczono, do śmierci w 2013 r., Mazowiecki angażował się działalność publiczną i społeczną.

 

Posłowie wychodzą, inni przez pomyłkę głosują przeciw. Zamieszanie wokół uchwały ws. Mazowieckiego

Postać byłego premiera Tadeusza Mazowieckiego budzi do tej pory polityczne emocje. Podczas odczytywania uchwały z okazji 90. rocznicy jego urodzin, część...

Mazowiecki uznał formułę spotkania z prezydentem Kaczorowskim za "poniżającą" wobec Jaruzelskiego
https://wpolityce.pl/polityka/377760-szokujacy-dokument-mon-z-1990-r-maz...

Premier Tadeusz Mazowiecki w lutym 1990 r. uznał formułę spotkania z Ryszardem Kaczorowskim, prezydentem Polski na uchodźstwie „za poniżającą wobec prezydenta Jaruzelskiego, swojego rządu i państwa” - wynika z dokumentu MON opublikowanego przez Wojskowe Biuro Historyczne.Dokument, który powstał na podstawie meldunku attache wojskowego przy Ambasadzie RP w Londynie, pochodzi z 15 lutego 1990 r. Przedstawia on sprawę planowanego wcześniej spotkania Kaczorowskiego z Mazowieckim podczas jego wizyty w Wielkiej Brytanii, do którego ostatecznie nie doszło - jak napisano - z przyczyn protokolarnych.

Prezydent R. Kaczorowski wraz ze swoim rządem zaproponował spotkanie z delegacją polską 12 bm. w oddzielnej sali, po spotkaniu premiera Mazowieckiego z Polonią w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym, z zachowaniem ceremoniału „wejścia prezydenta RP” - co premier Mazowiecki uznał za poniżające wobec prezydenta Jaruzelskiego, swojego rządu i państwa

— czytamy w opublikowanym w poniedziałek na Twitterze dokumencie.

Dokument następnie głosi, że premier Mazowiecki nie zaakceptował zaproponowanej przez Kaczorowskiego formuły, ale jednocześnie sam zaproponował spotkanie z Kaczorowskim w następnym dniu - „po rozwiązaniu rządu emigracyjnego”.

Attache wojskowy zameldował też, że podczas spotkania z Polonią premierowi Mazowieckiemu zadano pytanie:

Dlaczego w jego rządzie są nadal komuniści, a prezydentem jest W. Jaruzelski.

Według twórców dokumentu Mazowiecki odpowiedział:

dzięki tym ludziom doszło do przemian w Polsce, a ja jestem premierem.

Dokument MON Zarządu II Sztabu Generalnego WP opublikował dyrektor WBH Sławomir Cenckiewicz, który jednocześnie ocenił, że premier Mazowiecki „ze względu na szacunek dla Jaruzelskiego obrażał legalnego Prezydenta RP Ryszarda Kaczorowskiego”.

Tadeusz Mazowiecki (1927-2013) był działaczem opozycji w PRL, m.in. redaktorem naczelnym „Tygodnika Solidarność”; uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu i pierwszym niekomunistycznym premierem w Polsce po II wojnie światowej (1989-1991); a w latach 90. wysłannikiem ONZ na Bałkanach.

Ryszard Kaczorowski (1919-2010) w czasie II wojny światowej wstąpił do armii gen. Władysława Andersa; przeszedł szlak bojowy 2. Korpusu Polskiego; w 1947 r. osiadł w Londynie. Był prezydentem Polski na uchodźstwie w latach 1989-1990; po wyborze Lecha Wałęsy na prezydenta przekazał na jego ręce insygnia władzy prezydenckiej II Rzeczypospolitej.

Park w Warszawie dostał imię Tadeusza Mazowieckiego. "Fajna nienapompowana inicjatywa"

Jest to znak NIEPRZYNALEŻNOŚCI do jasnych stron historii Polski.

Synowie Mazowieckiego pozywają radną PiS. Anna Jaśkowska nazwała b. premiera "stalinowcem, komunistą i agentem NKWD"

Radna PiS nazwała Tadeusza Mazowieckiego „stalinowcem”. Jest wyrok SN