Urodził się w Zduńskiej Woli 
          Dwadzieścia osiem  lat temu, 10 września 1982 r. Papież Polak, Ioannes Paulus II  kanonizował błogosławionego Maksymiliana Maria Kolbe.  Święty Maksymilian Maria Kolbe, to Polski franciszkanin  z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych  Ordo Fratrum Minorum Conventualium z Niepokalanowa, który dobrowolnie oddał życie, wybierając śmierć głodową za skazanego na śmierć współwięźnia Franciszka Gajowniczka, ojca rodziny.
    W 1927 r. założył w Teresinie k/ Warszawy Klasztor Niepokalanów. W czasie II Wojny aresztowany przez Gestapo, był więziony w  Amlitz i w Ostrzeszowie. Zwolniony, potem ponownie aresztowany przez Gestapo  w dniu 17 lutego 1941r. Był więziony na Pawiaku, gdzie Go torturowano. W dniu 25 maja 1941r. przewieziony do  niemieckiego obozu zagłady, śmierci,  Auschwitz.
Po dwóch tygodniach głodówki zostaje dobity zastrzykiem fenolu. Ciało Jego, zostało spalone w krematorium obozowym.
    W dniu 17 października 1971 r. Papież Paweł VI ogłosił go Błogosławionym.
W dniu 10 października 1982 r Ojciec Święty; Jan Paweł II uczynił Go Świętym Kościoła rzymskokatolickiego, obrządku łacińskiego.

    Św. Maksymilian /Rajmund / Maria Kolbe pozostanie w dziejach Kościoła w Polsce jako jedna z najpiękniejszych jego postaci. Człowiek, który zaufał Niepokalanej, nie zawiódł się, bo zawieść się nie mógł. Życie świętego Maksymiliana daje świadectwo prawdzie, jaką głosił jest zgodne z punktem pierwszym"regulamin użycia"który sobie ułożył: "Muszę być świętym jak największym". W Polsce ku jego czci wystawiono kilkadziesiąt kościołów i kaplic, a za granicą - ponad trzydzieści. Napisano o nim ponad 350 książek około 3000 artykułów. Wszystko to świadczy o żywym zainteresowaniu postacią męczennika.

Świętość ojca Maksymiliana została uwieńczona męczeńską śmiercią.

 "Wszędzie imię Maksymiliana wymawia się na błogosławieństwo, szczęśliwą wróżbę, i zachowuje się je w wiecznej pamięci" - czytamy w oficjalnej petycji rozpoczynającej proces beatyfikacyjny, zakończony za papieża Pawła VI.

W dniu 10 października 1982 roku papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet świętych.

 Powiedział o świętym Maksymilianie znamienne słowa:

 "Jeżeli dzieje narodów tłumaczy się również wkładem świętych, których wydały, to dziejów Polski w XX stuleciu nie będzie można zrozumieć bez postaci Ojca Maksymiliana, męczennika z Oświęcimia", a w czasie swojej drugiej pielgrzymki do Ojczyzny złożył mu hołd, odwiedzając z posługą apostolską w jego sanktuarium w Niepokalanowie

Dnia 19 września Niemcy przystąpili do likwidacji Niepokalanowa. Wraz z o. Kolbe pozostali bracia zostali również aresztowani i umieszczeni w obozie w Amtlitz (między 24 września a 8 listopada). Stąd wywieziono ich do Ostrzeszowa (od 9 listopada do 8 grudnia 1939 roku). W samą uroczystość Niepokalanej, 8 grudnia, nastąpiło zwolnienie z obozu.

 

  Przyszły Święty Kościoła Katolickiego, O.Maksymilian Kolbe natychmiast powrócił do Niepokalanowa. Tu zajął się przygotowaniem 3000 miejsc pracy  dla wysiedlonych z Poznańskiego, wśród których  było 2000 Żydów.

 Zorganizował nieustanną adorację Najświętszego  Sakramentu, otworzył warsztaty naprawy zegarków i rowerów, wystawił kuźnię i blacharnię, zorganizował krawczarnię i dział sanitarny. 17 lutego 1941 roku gestapo zabrało o. Kolbego do Warszawy na osławiony Pawiak. 25 maja 1941 roku wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Otrzymał numer 16 670.

Święty Maksymilian Kolbę był jedna z najwybitniejsza postaci w  cywilizacji łacińskiej

 

Materiały

"Święci na każdy dzień", Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa