Solidarność, gdzie sie podziały tamte ideały ?

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz
Trzydzieści lat   temu, w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie dokonano wstępnej rejestracji  Niezależnego Samodzielnego Związku Zawodowego "Solidarność"
 
 Było to 24 września 1980 roku.
 
Tę datę przyjmujemy jako datę historyczną, choć de facto pełna rejestracja NSZZ "Solidarność: została dokonana  dopiero 10 listopada przez Sąd Okręgowy w Warszawie.
Niezależny Związek Zawodowy Solidarność był największym związkiem zawodowym pracowników i robotników w Europie. W swych szeregach skupiał około 10 milionów członków. Było to 80 % ogólnej liczby zatrudnionych Polaków.
 Naczelną władzą był Zjazd Delegatów, władzę wykonawczą sprawowała Krajowa Komisja Porozumiewawcza KKP, od września 1981 Komisja Krajowa - KK z siedzibą w Gdańsku. Związek przyjął strukturę regionalną  składającą się z 38 regionów oraz 2 okręgów.
W owym czasie władze Związku miały jeden i ten sam cel, poprawę warunków pracy Polaków, walkę z reżimem komunistycznym. Organizacja Związku działał bez zarzutu.
Protesty robotników w czerwcu 1956 i w grudniu 1970 władze stłumiły siłą. Tym razem było inaczej. Zasięg protestów z sierpnia 1980 roku był tak wielki, że partia komunistyczna, została zmuszona do negocjacji.
W dniu 21 sierpnia do Gdańska przybyła Komisja Rządowa z Mieczysławem Jagielskim, a do Szczecina z Kazimierzem Barcikowskim. W dniu 31 sierpnia oraz  11 września przedstawiciele komitetów strajkowych oraz rządzącej partii podpisali Porozumienia sierpniowe. Na ich mocy 17 września w Gdańsku przedstawiciele robotników z całej Polski powołali do życia ogólnopolski
        Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność"
 
 Rezultatem podpisanych w Gdańsku, Szczecinie i Jastrzębiu porozumień było utworzenie - i w konsekwencji zarejestrowanie przez sąd - Zwiazku.
Niezależny Samorządny Zwiazek Zawodowy "Solidarność" powstał na przełomie sierpnia i września 1980 roku, na fali niezadowolenia społecznego w wyniku pogarszającej sie sytuacji ekonomicznej.
 
Nie ukrywajmy!!!
 
Twórcy Związku a przede wszystkim ich doradcy, dążyli również do zmiany ustroju w wyniku przemian ewelucyjnych. Późniejszy okrągły stół. Do 1989 roku NSZZ "Solidarność"  to również jeden z głównych ośrodków masowego ruchu oporu przeciw komunistycznym rządom Polski Ludowej.
Do powstania związku przyczyniły sie strajki na Lubelszczyźnie, były one bardzo uciążliwe dla PRL-u, gdyż kolejarze z Lubelszczyzny nie odprawiali wagonów, pociągów z towarami na wschód do Związku Radzieckiego. Niezadowolenie robotników wybrzeża, Radomszczyzny rozszerzyły fale strajków na cała Polskę.
Powstawały jak grzyby po deszczu związki zawodowe rolników indywidualnych " Solidarność Wiejska "Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych "Solidarność Chłopska " Związki zawodowe rzemieślników.Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Indywidualnego Rzemiosła "Solidarność".
W drugiej połowie 1980 masowe wystąpienia robotnicze przybrały formę strajków wybuchających początkowo w mniejszych ośrodkach przemysłowych: Sanok, Mielec, Tczew, następnie w większych miastach Poznań, Łódź, osiągając kulminację na Wybrzeżu, gdzie 13 sierpnia 1980 rozpoczął się strajk okupacyjny w Stoczni Gdańskiej. Do strajków solidarnościowych przystąpiła większość przedsiębiorstw Wybrzeża, w tym Stocznia Szczecińska, oraz kopalnia węgla kamiennego w Jastrzębiu.
Rząd PRL, zmuszony do rozmów ze strajkującymi  zawarł   porozumienia w Szczecinie, Gdańsku i Jastrzębiu. Porozumienie gdańskie z 31 sierpnia zawierało zgodę rządu na utworzenie niezależnych związków zawodowych. Komitety założycielskie nowych związków powstawały w całym kraju na skalę masową.
 

21 postulatów z 17 sierpnia 1980 roku

Co nam pozostało z tamtych lat.

Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych wynikających z ratyfikowanych przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy, dotyczących wolności związków zawodowych 
Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.
Przestrzegać zagwarantowanej w Konstytucji PRL wolności słowa, druku, publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.
Przywrócić do poprzednich praw: 
ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 r. studentów wydalonych z uczelni za przekonania, 
zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego), 
znieść represje za przekonania.
Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania. 
Podać realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez:
podanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej,
umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform. 
Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku - jak za urlop wypoczynkowy, z funduszu CRZZ. 
Podnieść zasadnicze uposażenie każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc, jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen. 
Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.
Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko nadwyżki.
Znieść ceny komercyjne oraz sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.  
Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych zlikwidowanie specjalnych sprzedaży, itp. 
Wprowadzić na mięso i jego przetwory kartki - bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku). 
Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 55 lat, a dla mężczyzn do lat 60 lub przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek. 
Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych. 
Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym. 
Zapewnić odpowiednią ilość miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących. 
Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres trzech lat na wychowanie dziecka. 
Skrócić czas oczekiwania na mieszkania. 
Podnieść diety z 40 zł na 100 złotych i dodatek za rozłąkę. 
Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie czterobrygadowym brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.
 
 
Twórcy symbolu "Solidarności": Krystyna & Jerzy Janiszewscy
 
 
 
No comments
 
 

 

Etykietowanie:

7 komentarzy

avatar użytkownika Morsik

1. Ano to pozostało, Panie Michale:

1. Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych wynikających z ratyfikowanych przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy, dotyczących wolności związków zawodowych.
Ciągła „praca” nad doprowadzeniem do samolikwidacji NSZZ „Solidarność”, pobłażanie w stosunku do łamiących prawo „pracodawców”...
2. Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.
Doprowadzenie do tego, że strajk jest w Polsce praktycznie nie do przeprowadzenia.

3. Przestrzegać zagwarantowanej w Konstytucji PRL wolności słowa, druku, publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.
Zwalnianie z pracy prawdomównych dziennikarzy, monopolizowanie mediów, wprowadzanie cenzury prewencyjnej nawet na prace naukowe.
4. Przywrócić do poprzednich praw: ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 r. studentów wydalonych z uczelni za przekonania, zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego), znieść represje za przekonania.
Wróciły represje za przekonania (katolickie, oczywiście). Stronnicze sadownictwo feruje wyroki za głoszenie prawdy.
5. Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania.
Wtedy wykonano – dzisiaj media zamilczają protesty, postulaty i żądania pracowników.
6. Podać realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez podanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej, umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.
Rząd ukrywa przed Narodem gigantyczne zadłużenie oraz prawdziwą sytuację gospodarczą Kraju.
7. Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku - jak za urlop wypoczynkowy, z funduszu CRZZ.
Jeśli już dojdzie do strajku, to bardzo trudno jest wyegzekwować zapłatę za jego czas.
8. Podnieść zasadnicze uposażenie każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc, jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen.
Praktycznie płace pracowników najemnych są zamrożone od lat i na lata.
9. Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.
Nie ma takiej regulacji i zależności.
10. Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko nadwyżki.
Żywność jest przede wszystkim importowana, zła, niezdrowa żywność. Polska dobra i zdrowa żywność jest eksportowana.
11. Znieść ceny komercyjne oraz sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
Ten zrealizowany postulat zastąpiono likwidacją rodzimych fabryk i zastąpienie ich produkcji tanim, importowanym chłamem. Jest to nic innego jak swoisty „eksport wewnętrzny”.
12. Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych zlikwidowanie specjalnych sprzedaży, itp.
To trwa do dziś w całe swojej krasie!
13. Wprowadzić na mięso i jego przetwory kartki - bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku).

Wszystko wskazuje na to, że kartki na żywność wrócą niebawem!
14. Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 55 lat, a dla mężczyzn do lat 60 lub przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek.
Postulat niezrealizowany od 30 lat!
15. Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych.

Postulat niezrealizowany od 30 lat!
16. Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym.
Postulat niezrealizowany od 30 lat!
17. Zapewnić odpowiednią ilość miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących.
Postulat niezrealizowany od 30 lat!
18. Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres trzech lat na wychowanie dziecka.
Postulat niezrealizowany od 30 lat!
19. Skrócić czas oczekiwania na mieszkania.
Postulat niezrealizowany od 30 lat! Pracownika najemnego nie stać na kupno mieszkania.
20. Podnieść diety z 40 zł na 100 złotych i dodatek za rozłąkę.
Postulat niezrealizowany od 30 lat!

21. Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie czterobrygadowym brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.
Postulat niezrealizowany od 30 lat! NSZZ „Solidarność” walczy dziś o wolne niedziele i święta!

 Niechlubny udział każdy ma: ten, który milczy, ten, który klaszcze...

avatar użytkownika Lancelot

2. GDZIE ???

GDZIE CI ZWIĄZKOWCY???? ...... PRAWDZIWI TACY!!!!! Jakby sparafrazować śp. Danutę Rinnn

Pzdr

 RACJA JEST JAK DUPA, KAŻDY MA SWOJĄ  /Józef Piłsudski/

avatar użytkownika Lancelot

3. Morsik

A to pamiętasz??? znalazłem po 30 latach całe archiwum, którego SBcja nie dopadła po moim aresztowaniu w grudniu 1980. Robiłem przedwczoraj porządki w piwnicy na działce i przypomniałem sobie o nim. Myślę zajrzę ale pewnie nic nie ma pewnie zabrali tak jak powielacz i inne akcesoria i jakie było moje zdziwienie :)))

Ostatnio zmieniony przez Lancelot o pt., 24/09/2010 - 17:17.

 RACJA JEST JAK DUPA, KAŻDY MA SWOJĄ  /Józef Piłsudski/

avatar użytkownika Morsik

4. @Lancelot,...

...Wojciech Gruszewski wydawał mi zaświadczenie do organizowania NSZZ jeszcze bez "S") w swoim województwie.

 Niechlubny udział każdy ma: ten, który milczy, ten, który klaszcze...

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

5. Pan Morsik,

Szanowny Panie,

Oto główni beneficjenci strajków robotniczych i porozumień sierpniowych.

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

6. Pan Lancelot

Szanowny Panie,

Bardzo dziękuje za Panią Rin, pieszczocha komunizmu i bolszewizmu.

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

7. Pan Lancelot,

Szanowny Panie,

Gratuluje pięknego życiorysu.

Pozdrawiam

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz