Do Jarosława Kaczyńskiego

Chcecie, to wierzcie, chcecie nie wierzcie ale otrzymalam do skrzynki poczt....wiersz Jarosława Marka Rymkiewicza, napisany 19 kwietnia 2010 r.  -   oto on :

                    Do Jarosława Kaczyńskiego

Ojczyzna jest w potrzebie -  to znaczy:  łajdacy

Znów wzięli się do swojej tu odwiecznej pracy

                Polska - mówią - i owszem, to nawet rzecz miła

                Ale wprzód niech przeprosi tych, których skrzywdziła

Polska - mówią - wspaniale, lecz trzeba po trochu

Ją ucywilizować - niech klęczy na grochu

                 Niech zmądrzeje, niech zmieni swoje obyczaje

                 Bo z tymi moherami, to się żyć nie daje

I znowu są dwie Polski - są jej dwa oblicza

Jakub Jasiński wstaje z książki Mickiewicza

                 Polska go nie pytała, czy ma chęć umierać

                A on wiedział -  że tego nie wolno wybierać

Dwie Polski - ta o której wiedzieli prorocy

I ta, którą w objęcia bierze car północy

                Dwie Polski - jedna chce się podobać na świecie

                I ta druga - ta którą wiozą na lawecie

To w naszą krew jak w sztandar królewski ubrana

Naszych najświętszych przodków tajemnicza rana

                 Powiedzą, że to patos - tu trzeba patosu

                 Ja tu mówię w sprawie odwiecznego losu

Co zrobicie?  -  pytają nas teraz przodkowie

I nikt na to pytanie ZA NAS nie odpowie

                  To co nas podzieliło, to się już nie sklei

                  Nie można oddać Polski w ręce jej złodziei

Którzy chcą Ją nam ukraść i odsprzedać światu

Jarosławie!  Pan jeszcze coś jest winien Bratu!

                   Dokąd idziecie? Z Polską co się będzie działo?

                   O to nas teraz pyta to spalone ciało

I jest tak, że Pan musi coś zrobić w tej sprawie

Niech się Pan trzyma - Drogi Panie Jarosławie.