W HOŁDZIE POLEGŁYM i MATCE-ZIEMI. Przedstawiam wierszem swój głos w dyskusjach. Zapraszam

10.04.2010

W HOŁDZIE POLEGŁYM

" MGŁY KATYNIA"

 Przedwcześnie, tragicznie zmarły Polski Sokole...
 Proszę dziś Naszego Ojca, Naszego Pana,
 By spojrzał łaskawie z góry, by zobaczył,
 Jak cała moja Ojczyzna po Twojej stracie
 Jest łzami zalana... Proszę Go, by dał nam sił...
 
 Sokole Polski, leciałeś ponad chmurami...
 Chcąc oddać hołd poległym i obwieścić Światu
 Tę prawdę o Polsce, o Katyńskiej Mogile...
 Gwałtownie spadłeś... z podciętymi skrzydłami
 W Smoleńsku... Za wcześnie... Za wcześnie o chwilę... 

 BÓL... TRWOGA... Co z nami będzie? Co nas czeka?...
 Czy pozwolimy cisi, by to, co się stało
 Minęło jak przykry koszmar, jak tragiczny sen?...
 Bądź  jak Czysta Woda, która w nurcie rzeki
 Wśród mętnych fal tonie... i w otmęt ucieka?...

 Panie, daj moc Polakom, jak siłom przyrody,
 Która za Twoim Palcem wskazała  przeszkody
 Najwyższym Świata - nie mogąc oddać pokłonu
 Wielkim Polskim Bohaterom - w chwili zgonu,
 Gdy Wielką Chwilę pyły wulkanu zasnuły...

 Daj skrzydła, byśmy jak wulkan, który wybucha,
 Który wznosi się ponad wszystkie przeszkody,
 Który wszystkie chmury, mgły i pyły rozdmucha... 
 Potrafili dać Prawdę tego, co się stało...
 Niech stanie się PRAWDA... Co dawno stać się miało...

 O Panie... Daj skrzydła wszystkim, którzy zostali
 By czuli się wielcy, by nie czuli się mali...
 Aby pamięć o ojcach, o braciach, o synach,
 O wszystkich Tamtych, którzy ginęli za Prawdę,
 Za Wolność, Szczęśliwą Rodzinę,... - dała im sił...

 By stanęli silni we właściwej godzinie,
 By pomni na odwagę, bohaterstwo czynów,
 Wszystkich naszych poległych, Polskiej Ziemi Synów...
 - Stanęli pokornie, bez czapek, w zadumie...
 By dać światło dla Polski, która wciąż potrafi...
 
 By dać światło dla Polski, która znowu umie
 Jednoczyć swe serca, myśli, jednoczyć czyny,
 By wspólnie budować Polskę, Ojczyznę Jedyną...
 Budować Przyszłość, budować Historię, która
 Spisze na kartach tylko szczęśliwe godziny...
 
                                                               /"Mgły Katynia"/

                                                                   03.05.2010r.
                                                             Joanna B. Krakowiak
                                                                      

                                                               /”DAR”/11.04.2010

                                                           Joanna B. Krakowiak

Dziś , w bólu mówimy:

Jedyni… Ostatni, którzy

Mogli jeszcze coś zmienić…

Nagle tragicznie zginęli Tam…

Polacy!

Za to, że chciano nas unicestwić…

Polacy!

Dajmy im wieczny głos…

Bo Oni na zawsze zostali…

NIEMI…

Tam, na tragicznej, od lat

Przesiąkniętej polską krwią,

 Katyńskiej i teraz Smoleńskiej Ziemi.

Polacy!...Choć Oni zostali Niemi…

Polacy!...Przedłużmy Ich głos…

Polacy!...Obudźmy się,  z Wiarą podnieśmy się…

By w sobie, w nas samych

i w jeszcze, choć coraz mniej

Naszej,

Ukochanej Matce-Polsce…

Polacy!... proszę…

Jeszcze raz spróbujmy sami, bez Nich, coś zmienić…

Narodzie…

Polacy!...

Czy Oni zostali dziś NIEMI

dlatego, że my jesteśmy wewnętrznie skłóceni?...!

Narodzie… Polacy…

Proszę… Wszyscy, którzy wierzycie, którzy możecie,

Podnieście się po tragedii

 I wyjdźcie odważnie z podziemia,

Niech nie zostanie bez sensu ich śmierć…

Zjednoczmy siły, myśli i czyny…

Dajmy Im głos!...

By z naszą siłą, z pomocą Boga…

By  Oni dzięki nam

nie pozostali

NA      ZAWSZE

   NIEMI!...

Polacy!...

Proszę…

Otwórzmy serca, zjednoczmy myśli,  podnieśmy czoła…

To może niewiele, lecz w miarę sił, ile każdy zdoła…

Zróbmy coś sami, dajmy coś z siebie

Dla nas, dla przyszłych i dla tych, którzy oddali życie za nas,

Za Polskę, dla wszystkich  którzy już w Niebie…                     

11.04.2010 r.

/”NIEMI”/

Joanna B. Krakowiak

Jasnogórska Pani... 

Mateńko Nasza…

Matko Swego Syna z Nieba…

Proszę, okryj nas swym płaszczem….

Kolejny raz Twej pomocy nam potrzeba…

Ześlij nam promyki pokory, miłości i wiary

We wszystko, co daje nam On…

Ten, który jest Najwyżej

Ten, który daje nam ból, szczęście i miłość.

Siłę działania,

Siłę poznawania własnej drogi,

Siłę przetrwania

Wszystkiego, co napotkamy…

Siłę jedności z samym sobą,

            Z innymi,

                        Ze światem…

Błagam…

Ześlij nam wszystkim tę Wielką Mądrość

Niech będzie dziś ona złożonym

Na Katyńskiej i Smoleńskiej Mogile

                -      POLSKIEGO NARODU KWIATEM …                                                           /”Modlitwa”/

15.04.2010

       Joanna B. Krakowiak

Cichutko…, wolniutko…

By nie spłoszyć sennej  ciszy…

Utulę, ukołyszę  wszystkie bóle, wszystkie smutki…

Twoje…,  moje…

Poprzestawiam…

Poodwracam…

 Jak na foto z aparatu kliszy…

Czy tak można… ? Czy tak da się… ?

Z negatywu zrobić w mig pozytyw… ?

Jak sen w jawę pozamieniać?

Jak do słońca wyjść z długotrwałego cienia… ?

Trzeba błądzić,

Trzeba kluczyć,

Trzeba z wiarą drogi szukać …

 i móc umieć ją rozpoznać ...

 wtedy wszystko będzie można…

Wszystko da się… pozamieniać...                                                

                                                                                                                                                            /”Foto”/ tyt. oryginalny

24.01.2008 r.

(Dla Wszystkich).

Joanna Krakowiak

                                                                                                                                              Prawa autorskie zastrzeżone.