Nieprawdą jest również, jakoby rząd polski zwlekał z podpisaniem umowy. Strona polska poinformowała stronę rosyjską o gotowości do podpisania umowy międzyrządowej w dniu 1 marca 2010 r. bezpośrednio po otrzymaniu pełnomocnictwa dla wicepremiera Waldemara Pawlaka od Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska. Obecnie oczekujemy na propozycję strony rosyjskiej ws. terminu i miejsca podpisania umowy.

Odnosząc się do rzekomej niezgodności z regulacjami UEnależy podkreślić, że w dniu 5 marca br., Komitet do Spraw Europejskich przyjął projekt odpowiedzi do KE bez uwag.Treść odpowiedzi jest dostępna na stronach internetowych MG.
http://www.mg.gov.pl/

Zgodne z prawem Rzeczypospolitej Polskiej oraz Unii Europejskiej są także treści porozumienia międzyrządowego dotyczące taryf. Stawka taryfowa dla EuRoPol Gaz S.A. ustalana będzie na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 Nr 89, poz. 625. z późn. zm.), rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 6 lutego 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi(Dz. U. Nr 28, poz. 165). Elementy brane pod uwagę przy określaniu stawki taryfowej, wskazane w przytoczonym wyżej postanowieniu umowy międzynarodowej, są zgodne z tymi, które wynikają z prawa krajowego i prawa Unii Europejskiej. Porozumienie w sprawie dostaw gazu nie narusza tym samym kompetencji Prezesa URE ani zasad wynikających z prawa Unii Europejskiej.

Zaznaczyć należy, że Prezes URE pozytywnie rozpatrzył wniosek taryfowy, który został opracowany na zasadach określonych w umowie międzyrządowej i w dniu 1 marca 2010 r. zatwierdził taryfę dla EuRoPol Gaz S.A.

Nieprawdą jest także stwierdzenie dot. przejęcia przez Gazprom kontroli nad tą spółką (EuRoPolGaz), a więc nad tranzytem gazu przez Polskę. Zapisy porozumienia międzyrządowego, a zwłaszcza uregulowanie kwestii taryfowych i operatorstwa gazociągu jamalskiego można uważać za solidne podstawy do efektywnego zarządzania tą spółką.

W celu rzetelnego przedstawienia opinii, że ta umowa ma obowiązywać za długo jak na nasze potrzeby, redakcja Polski powinna przytoczyć terminy obowiązywania kontraktów gazowych Gazpromu z wybranymi przedsiębiorstwami UE. Przykładowo włoski ENI zawarł go do 2035 roku, niemieckie: WIEH do 2043 r., E.ON do 2035, VNG do 2031 roku, czy też RWE AG – Czechy - 2035.

Odnosząc się do poziomu uzależnienia Polski od rosyjskiego gazu ziemnego warto przedstawić następujące fakty.

Tabela 1.Zależność od importu paliw w wybranych krajach UE

 

Państwo

Gaz ziemny
[%]

Całkowita zależność importu surowców energetycznych
[%]

Polska

73,0

31,9

Czechy

98,6

27,4

Niemcy

84,1

63,2

Włochy

93,2

90,0

Hiszpania

101

89,3

Francja

97,9

52,7

Wielka Brytania

26,1

27,4

Słowacja

96,3

65,9

Dania

-120,6

-26,6

Portugalia

100

87,9

Biorąc pod uwagę wielkość importu gazu w wybranych państwach UE w 2008 r. widać jednoznacznie, że w przypadku Polski ta zależność (73%) jest niższa niż w przypadku np. Niemiec, Włoch, Czech, Francji czy Hiszpanii.

Opinii o wysokim stopniu uzależnienia nie potwierdzają także dane dotyczące udziału importowanego gazu rosyjskiego w ogólnym zużyciu tego surowca w wybranych państwach UE. 2.

Tabela 2. Wysokość udziału importu gazu ziemnego z Federacji Rosyjskiej w stosunku do zużycia gazu w wybranych państwach UE

 

Państwo

Zużycie gazu w 2008 roku [mld m3]

Dostawy z Rosji

Udział dostaw z Rosji w zużyciu rocznym

Austria

9,5

5,80

61,2%

Bułgaria

3,3

3,10

95,1%

Czechy

8,7

6,60

76,0%

Finlandia

4,0

4,50

113,8%

Francja

44,2

8,80

19,9%

Niemcy

82,0

36,20

44,1%

Węgry

12,0

8,90

74,1%

Włochy

77,7

24,50

31,5%

Litwa

3,2

3,09

95,3%

Polska

13,9

7,20

51,8%

Rumunia

14,5

3,50

24,1%

Słowacja

5,7

5,60

97,7%

Strona polska podczas negocjacji w sprawie dostaw gazu ziemnego podnosiła problem zakazu reeksportu ustalony w 1993 r. (art. 8 Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o budowie systemu gazociągów dla tranzytu rosyjskiego gazu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dostawach rosyjskiego gazu do Rzeczypospolitej Polskiej, z dnia 25 sierpnia 1993 r.).Warto podkreślić, że obecnie klauzula ta obowiązuje w większości kontraktów na dostawy gazu ziemnego z Federacji Rosyjskiej do państw europejskich.

Link

Ministerstwo Gospodarki

 

Co było w artykule red. Mielnika w Dziennik Polska the Times z 18 marca

Unijnego komisarza zainteresowały w umowie na dostawy gazu z Rosji dwie rzeczy: przede wszystkim potwierdzenie monopolu Gazpromu na tranzyt gazu przez Polskę aż do 2045 r. To poważny zarzut wobec krystalizujących się właśnie planów stworzenia wspólnego rynku obrotu gazem w UE, któremu może zaszkodzić zbyt silna pozycja Gazpromu w Polsce.

Druga kwestia interesująca Komisję Europejską to niejasny tryb naliczania stawek tranzytowych, które są za niskie w stosunku do wymogów nakładanych przez UE. Zgoda na stawki naliczane z naruszeniem przepisów Unii jest tym bardziej zaskakująca, że jeszcze przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie przedłużania kontraktu jamalskiego Polska toczyła w tej sprawie spór z Gazpromem.
 
Konluzja
Pawlak dał się wciągnąć Rosjanom w negocjacyjną pułapkę. Punktem wyjścia był krótkoterminowy kontrakt z szemranym pośrednikiem RosUkrEnergo, którego Rosjanie celowo usunęli z rynku w czasie wojny gazowej z Ukrainą. Zamiast krótkoterminowej umowy, która zastąpiłaby kontrakt na 2 mld m sześc. gazu z RosUkrEnergo, resort gospodarki skończył z kontraktem na ponad 10 mld m sześc. gazu, który ma do Polski płynąć aż do roku 2037.

Doradca premiera Tuska poległ w starciu z Pawlakiem, który przy próbie zastopowania niekorzystnych dla Polski negocjacji został oskarżony o sabotaż i w efekcie odsunięty od wpływu na rozmowy z Rosjanami.

http://www.polskatimes.pl/fakty/kraj/234260,unia-ma-zastrzezenia-do-umowy-z-rosja,id,t.html

 

[ SPROSTOWANIE MINISTERSTWA GOSPODARKI I WYJASNIENIE DOTYCZACE 

 

Tym razem nie komentuję czekam na ujawnienie umowy gazowej PGNiG a Gazprom

Kejow

KONTRAKTU GAZOWEGO ]