Elegia o chłopcu polskim

avatar użytkownika joanna
joanna, ndz., 25/10/2009 - 19:13


 

 
 
 
 
 
Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółe ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.
.
 
Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.
.
 
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
20 III 1944 r.
.
Krzysztof Kamil Baczyński
 

3 komentarze

avatar użytkownika Pelargonia

1. Joanno,

Pelargonia, ndz., 25/10/2009 - 20:49
ten sam tekst, śpiewany przez Fortecę: Pozdrawiam serdecznie

"Ogół nie umie powiedzieć, czego chce, ale wie, czego nie chce" Henryk Sienkiewicz

avatar użytkownika nurni

2. grob Krzysztofa

nurni, ndz., 25/10/2009 - 21:07
jest niemal tuz obok brzozowych krzyzy zolnierzy batalionu Zoska. Ktos gdzies rzucil pomysl bysmy 1 listopada zapalili znicze nie tylko na grobach swoich rodzin. Mam to szczescie ze mieszkam w Warszawie gdzie trzeba by miec caly bagaznik zniczy. Ale poszukajcie i w swoich stronach miejsc gdzie spoczywaja wielcy Polacy, powstancy, zolnierze. Watpie by w Polsce było takie miejsce gdzie .... gdzie ich grobów nie ma.
avatar użytkownika joanna

3. Pelargonia,nurni

joanna, ndz., 25/10/2009 - 21:27
Dziekuje, nie znalam tej piosenki. ***** Tak jak znicze niech plona ludzkie serca. Amen
joanna