KIIP - projekt konkretnego działania. (wersja wstępna)

Postanowiłem dzisiaj pokazać na konkretnym przykładzie działanie Klastrowego Integratora Inicjatyw Prawicowych (KIIP). Wymyśliłem więc konkretną inicjatywę, która dla prawicy może mieć bardzo duże znaczenie, gdyż w ten sposób może ona udowodnić jedną z jej tez. Mianowicie, że utrata władzy w 2007 r. nastąpiła wskutek zmasowanej (przypominającej naloty dywanowe) i bezustannej napaści mediów na prawicowe formacje po 2005 r. Jeśli miałoby to być prawdą, to trzeba to udokumentować i pokazać opinii publicznej w postaci czegoś, co można nazwać „Z dziejów wykańczania prawicy po 2005 r. – Biała księga”.

Stwierdźmy zatem, że w ramach Zespołu Koncepcyjno-Analitycznego „X” podjęta zostaje decyzja, by opinii publicznej przedstawić w formie „białej księgi” dokumentację zmasowanych napaści na ogólnie rozumianą prawicę po 2005 r. Ma to być dowód na rzecz tezy, że elity i establishment III RP w swoich bezustannych wypowiedziach na forum publicznych (prasa, radio, telewizja, Internet oraz szeroko rozumianych wystąpieniach) systematycznie, notorycznie, metodycznie, zajadle atakowały, spotwarzały, dyskredytowały, dezawuowały, wyszydzały, lżyły oraz rzucały kalumnie zarówno na obu braci Kaczyńskich jak i na pozostałych polityków rządzących w latach 2005-2007, wówczas rządzące formacje polityczne i ich elektorat, niektórych przedstawicieli Kościoła a także pewne grupy społeczne.

Faza przygotowawcza.
Pomysł taki (inicjatywa) jest przedyskutowany w obrębie innych (stanowiących prawicowe zaplecze) zespołów koncepcyjno-analitycznych, skutkiem czego następuje krystalizacja pewnego projektu o charakterze propagandowym. To na tym etapie (umownie nazywając – „etap 0”) podejmowane są kierunkowe decyzje dotyczące celu, zakresu, stopnia szczegółowości oraz głębokości wniknięcia w dane zagadnienie. Również tutaj szukana jest jakaś podbudowa merytoryczno-naukowa mająca go ulokować na płaszczyźnie zgodnej z wyrażanymi przez prawicę poglądami, systemem wartości a także programami mającymi na celu przekształcenie Polskiej rzeczywistości społecznej. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że Zespół „X”, jako inicjujący, przyjmuje na siebie rolę koordynacyjną, zaś pozostałe zainteresowane, wspierającą.

W toku dyskusji pomiędzy zespołami szukany jest odpowiedni klaster, który w sieci wirtualnej podejmie się rozpropagowania w niej pomysłu przygotowania ww. „białej księgi”. Przyjmując to zadanie rozpoczyna się etap I, podczas którego klaster ten informuje pozostałe klastry o danej inicjatywie. Należy podkreślić, że na tym etapie dzieje się to poza kulisami i wiedzą zarówno użytkowników jak i szerzej opinii publicznej. Również podczas tego etapu mają miejsce wstępne uzgodnienia, których celem jest strukturalizacja projektu sporządzenia takiej publikacji, polega to na ustaleniu, który z klastrów przyjmuje na siebie funkcję koordynującą całą inicjatywę w przestrzeni wirtualnej, zaś które są wspomagające i na czym owo wspomaganie ma polegać.

W tym samym czasie (bądź wcześniej) spośród współpracujących ze środowiskiem prawicy firm piarowskich wybierana jest ta, która zajęłaby się pilotowaniem tej inicjatywy od strony medialnej, opracowaniem stosownej medialnej koncepcji strategicznej a także na bieżąco współpracującej z klastrem koordynującym. Firma taka musi także na bieżąco współpracować z koordynującym (na poziomie koncepcyjnym) zespołem koncepcyjno-analitycznym oraz o swoich efektach pracy informować pozostałe zespoły. Po opracowaniu medialnej koncepcji strategicznej firma piarowska powinna o niej poinformować klaster koordynujący, który powinien uwzględnić to we współpracy z pozostałymi klastrami. Firma piarowska powinna także rozpocząć wstępne prace nad „obudowaniem” inicjatywy w określone media, dzięki którym zostanie ona później przekazana do opinii publicznej.

Faza realizacyjna.
W tym miejscu następuje rozpoczęcie etapu II, podczas którego klaster koordynujący oraz współpracujące zaczynają wykonywać wcześniej uzgodnione zadania w ramach danej inicjatywy. Zadania takie polegać mogą na wyszukaniu w swoim środowisku zaplecza, które podjęłoby się współpracy przy zbieraniu materiałów do ww. „białej księgi” bądź na czymś innym wcześniej ustalonym. O fakcie i efektach wykonywania takich zadań powinny być informowane via klaster koordynujący: pilotująca firma piarowska oraz koordynujący zespół koncepcyjno-analityczny. W dalszym ciągu wszystkie działania klastrów, firmy piarowskiej a także zespołu odbywają się poza kulisami.

W tym miejscu niejako odejdę od głównego wątku i powiem, że wyszukanie zaplecza, które podjęłoby się współpracy przy zbieraniu danych materiałów, jest bodajże jednym z najbardziej krytycznych momentów w danej inicjatywie. Jest tak z dwóch powodów. Pierwszego, polegającego na tym, że muszą być to środowiska gwarantujące zachowanie dyskrecji. Drugiego z kolei, że w świetle rozmiarów danego zadania zaplecze takie musiałoby być dosyć liczne, szczególnie zaś, że charakter jego pracy byłby zdecydowanie ochotniczy. Chodziłoby przecież o to, by zebrać w prasie, radio, telewizji, internecie i innych wystąpieniach publicznych wypowiedzi znakomicie sporej liczby osób oraz objąć tym okres co najmniej dwuletni. Aczkolwiek z pozoru wydaje się to niewykonalne, to jednak w ramach KIIP prawdopodobieństwo realizacji takiej inicjatywy wzrasta. W ramach Integratora możliwe jest przecież sformowanie sporej rzeszy osób, które mogłyby na rzecz sporządzenia ww. „białej księgi” prowadzić źródłowe studia. Trzeba też zasygnalizować, że takie grupy zostałyby poinformowane o tym, że efekty swoich prac powinny przekazywać do koordynującego Zespołu „X” (ten natomiast do pozostałych), zaś informacje o tym do klastrów wspomagających.

Istotnie jest to, że przejście od etapu I do II mogłoby nie być dosyć szybkie, jednak otwarcie etapu II oznaczałoby wzrost powodzenia realizacji danej inicjatywy. Trzeba podkreślić, że sygnałem do rozpoczęcia etapu II byłoby sformowanie odpowiednio liczebnych grup prowadzących studia źródłowe. Ważne jest także to, że wraz z pojawianiem się pierwszych efektów prac tychże grup możliwe byłoby poinformowanie opinii publicznej (w tym także użytkowników danych klastrów) o tejże inicjatywie oraz zachęcenie tejże opinii do wzięcia w niej udziału. Koniecznie trzeba zaznaczyć, że upublicznienie takiej inicjatywy musiałoby nastąpić zgodnie ze strategiczną koncepcją medialną wypracowaną przez pilotującą firmę piarowską. Chodziłoby o to, by treść przekazu została zaadresowana w taki sposób, by była ona komunikatywna dla wszystkich grup docelowych oraz zsynchronizowana z konkretnymi działaniami zarówno zaplecza koncepcyjnego jak i wykonawczego.

W chwili ogłoszenia publicznego o projektowanej (a również i o realizowanej) inicjatywie rozpoczyna się etap III. W dalszym ciągu klaster koordynujący zbiera od współpracujących informacje o stopniu (a nie samych efektach studiów źródłowych) realizacji inicjatywy i przekazuje je do zarówno pilotujące firmy piarowskiej jak i do koordynującego Zespołu „X”. Zgodnie ze strategiczną koncepcją medialną jak też i wcześniej ustalonych harmonogramem winny włączyć się biura badań socjometrycznych oraz biuro monitorowania sondażowni, które prowadząc badania w terenie zbierałby o inicjatywie opinie, wypracowywałyby wnioski analityczne, te zaś przekazywałyby do koordynującego Zespołu „X”, a ten do pilotującej firmy piarowskiej. W zależności od uzyskanych wyników wprowadzane byłyby stosowne korekty, jednakże odnoszące się do części wykonawczej projektu. O korektach musiałby być informowany klaster koordynujący, zaś via niego, współpracujące. Trzeba także zaznaczyć, że na tym etapie dochodzi również do kontaktu mediów z klastrem koordynującym w zakresie tej inicjatywy, podczas którego na potrzeby opinii publicznej pozyskiwane są informacje o stopniu jej realizacji, zaś pośrednio od zespołu „X” o innych jej aspektach.

Znajdując się w fazie realizacyjnej następuje intensyfikacja działań propagandowych prowadzonych zarówno przez media jak i klastry w swoich grupach docelowych. Oznacza to przejście inicjatywy do etapu IV, podczas którego ukazują się, wcześniej opracowane, informacje i materiały związane z przygotowaniem ww. „białej księgi”, opinia publiczna uczona jest celu jej sporządzenia, a także wyjaśniane są jej wszystkie aspekty z tym związane. Informacje od opinii publicznej płynął z różnych kierunków (komunikacja użytkowników z klastrami, czytaczy, słuchaczy i oglądaczy z mediami, respondenci sondażowi środowiskowych oraz analizy biura monitorowania sondażowni) ustalonymi kanałami zarówno do pilotującej firmy piarowskiej jak i do koordynującego Zespołu „X”. W zależności od istotności, wagi oraz treści takich informacji należałoby dokonać modyfikacji w strategicznej koncepcji medialnej oraz części wykonawczej projektu, nie naruszając przy tym koncepcji podstawowej.

Etap V rozpoczyna się w chwili, gdy w omawianej inicjatywie następuje zespolenie działania na trzech szczeblach koncepcyjno-wykonawczych: pierwszym, obejmującym zaplecze koncepcyjne (zespoły, firma piarowska, sondażownie i biuro monitorowania), drugim, koordynująco-wspierającym w środowisku klastrów (klastrowego koordynatora, klastrów wspierających, grup wykonawczych), ostatnim, opinii publicznej (użytkownicy klastrów, odbiorcy mediów). Sygnałem wskazującym na wejście inicjatywy w ten etap powinno być wyraźnie dostrzegalne pojawianie się informacji źródłowych (będących wkładem do publikacji) w stopniu proporcjonalnie większym pochodzących od odbiorców mediów niż użytkowników klastrów i grup wspierających. Na tym etapie prowadzona jest w dalszym ciągu intensywna działalność propagandowo-informacyjna według realizowanej strategicznej koncepcji medialnej. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że od samego początku trwania etapu III zespół „X” gromadzi wszelkie informacje źródłowe potrzebne do publikacji „białej księgi”, konsultuje je z pozostałymi, zainteresowanymi, zespołami, jak również rozpoczyna się wstępne opracowywanie i redakcja tekstu. Zarówno na tym jak i na poprzednim etapie pomiędzy klastrami dochodzi do wymiany informacji (o charakterze wykonawczym), zaś pomiędzy klastrem koordynującym a firmą piarowską i zespołem „X”, informacji o znaczeniu strategicznym. Etap ten trwa do czasu, gdy zespół „X” uzna, że posiada wystarczającą ilość informacji źródłowych do publikacji. Naturalnie, w dalszym ciągu prowadzone są badania terenowe, „nasłuch” sondażowni obcych oraz bieżące modyfikowanie strategicznego planu medialnego oraz projektu wykonawczego.

Zakończenie.
Etap VI, ostatni, zaczyna się wówczas, gdy zespół „X” postanawia zamknąć zbieranie informacji źródłowych. Informacja ta zostaje przekazana poprzez klastry (koordynujący i wspierające) oraz włączone do inicjatywy media. Na początku poprzedniego etapu firma piarowska przygotowuje plan poinformowania opinii publicznej (użytkowników klastrów, odbiorców mediów) o spodziewanym zakończeniu inicjatywy. W tym czasie zbierane są wszystkie informacje i dane o charakterze wykonawczym, ich analiza, wyciągniecie wniosków i ich archiwizacja. Po ogłoszeniu o zakończeniu zbierania informacji źródłowych, stopień zaawansowania prac na publikacja „białej księgi” jest istotny.

Pytania konkretne.
1. Dlaczego ważna jest rola koordynującego zespołu „X”?
Dlatego, że zajmuje się on gromadzeniem informacji źródłowych potrzebnych dla publikacji oraz stanowi centrum, przez które przechodzą wszystkie koordynaty do klastra koordynującego (na poziomie wykonawczym), firmy piarowskiej oraz sondażowni i biura monitorowania. Ponadto, to w tym miejscu następuje modyfikacja projektów koncepcyjnego i wykonawczego. Zespół ten również prowadzi merytoryczną konsultację z pozostałymi, zainteresowanymi, zespołami.

2. Dlaczego ważna jest rola zespołów wspierających?
Dlatego, że mogą one wnieść do inicjatywy jakieś uwagi i sugestie, które mogą być ważne zaś przez zespół „X” mogą być z jakichś powodów niezidentyfikowane.

3. Dlaczego ważna jest rola pilotującej firmy pijarowskiej?
Dlatego, że firma ta zajmuje nie tylko opracowaniem strategicznego planu medialnego (obejmującego różne grupy docelowe) lecz również zapewnieniem stosownej „oprawy” medialnej dla przedsięwzięcia. Również firma ta dostarcza wskazówek dla klastra koordynującego w zakresie intensyfikowania danej inicjatywy. Firma ta opracowuje również nagłe projekty medialne w sytuacjach kryzysowych.

4. Dlaczego ważna jest rola klastra koordynującego?
Klaster ten, komunikując się z pozostałymi wspierającymi, stanowi kanał łączności do i od zespołu koordynującego oraz do i od firmy pijarowskiej. Żadna informacja o charakterze wykonawczym nie może przechodzić poza ten klaster.

5. Dlaczego ważna jest rola klastrów wspomagających?
Dlatego, że aktywizują one swoje środowiska, grupy wspierające (inaczej, grupy działania), użytkowników i sympatyków. One również stanowią dla tamtych autorytatywne źródło informacji, jak również są kanałem poprzez który od tamtych uwagi, sugestie, komentarze itp. są przekazywane poprzez klaster koordynujący do zaplecza koncepcyjnego.

6. Dlaczego ważna jest rola lokalnych środowisk, grup wspierających (grup działania), użytkowników i sympatyków?
Bo bez tych ludzi taka publikacja nie miałaby szansy powstać. To tych ludzi trzeba w pierwszym rzędzie zachęcić do tego, by udali się do czytelni, zaczęli myszkować w różnych miejscach, i wynajdywać „surowiec”, a więc informacje, które miałyby znaleźć się w publikacji. Jest to przejrzenie całej masy artykułów prasowych, odsłuchanie i obejrzenie całej masy audycji radiowych i programów telewizyjnych, wyciągnięcie ogromnej ilości informacji z Internetu oraz zapoznanie się z bezlikiem różnych wystąpień. To ci ludzie mogą, w swoim otoczeniu, innych również zachęcić do takiej inicjatywy, stąd jej powodzenie zaczyna wzrastać.

7. Dlaczego ważna jest rola mediów?
Ona zawsze jest ważna, zaś w tym przypadku o tyle ważniejsza, że dzięki nim możliwe staje się włączenie osób nie wiedzących nic o tych lub innych klastrach.

8. Dlaczego ważna jest rola własnych sondażowni?
Dlatego, że wraz z informacjami pochodzącymi z klastrów o stopniu odbioru konkretnej inicjatywy, poprzez badania w „terenie” możliwe jest ustalenie jej rozpoznawalności oraz nośności.

9. Dlaczego ważna jest rola biura monitorowania?
Bo stąd płynął informacje o tym, jak wróg reaguje na inicjatywę.

…
Aha, zapomniałem. 10. Dlaczego ważna jest rola Dobrych Ludzi z Kasą?
Gdyż bez nich, a raczej bez tej kasy, nie da się zrobić wszystkiego powyższego. Proste? Nie? Jak konstrukcja gwoździa.