Dlaczego jest tak, jak jest

Od 700 lat bez zmian Rządy królewskie Przemysła II, mające doprowadzić do zjednoczenia polskich księstw, nie trwały długo. W środę popielcową, 8 lutego 1296 roku, w Rogoźnie, Przemysł II został zamordowany. Inicjatorami zamachu byli brandenburscy margrabiowie oraz siostrzeńcy Przemysła. Swój udział w zabójstwie mieli także przedstawiciele wielkopolskich rodów Zarembów i Nałęczów. Dokonanie zbrodni powierzono Jakubowi Kaszubie, który dowodził specjalnym oddziałem najemników. Po krótkiej walce, ciężko rannego Przemysła II wsadzono na konia i rozpoczęto odwrót. Pogoń była jednakże blisko. Kaszuba dobił więc króla a ciało porzucił. Odnowione królestwo upadło wraz ze śmiercią jego twórcy. Możemy śmiało powiedzieć, że Kaszuba zastosował wobec Przemysła II eutanazję dokonaną dostępnymi wówczas metodami. Przenieśmy się do mrocznych lat 30. i 40. XX wieku. W okupowanej Europie trwa niemiecki terror i fizyczne wyniszczanie całych narodów - przede wszystkim Żydów, Polaków, Romów. Kilka milionów (historycy spierają się o pierwszą cyfrę) planowo i według ścisłych procedur zagazowano i spalono w specjalnie do tego celu wyposażonych obozach koncentracyjnych a konającego w bunkrze głodowym Ojca Kolbe dobito zastrzykiem fenolu w serce… Ofiary ograbiano ze wszystkiego, nawet z butów, okularów, włosów a dzieci z zabawek… Możemy śmiało powiedzieć, że Niemcy zastosowali wobec Żydów, Polaków, Romów i wobec Ojca Kolbe eutanazję dokonaną dostępnymi wówczas metodami. Rok 1984. Zimna, jesienna noc. Okolice Włocławka. Skatowany przez polskich milicjantów Ksiądz Jerzy Popiełuszko nie może wrócić „w takim stanie” do swoich parafian, do buntujących się robotników. Nie można Go pokazać społeczeństwu. Trzeba dobić. Zastosowano więc eutanazję metodami akurat w danej chwili dostępnymi… Jest wiek XXI szczycący się najwyższą formą demokracji i wolności człowieka. Na wniosek najbliższej rodziny, niezawisły sąd zezwala na zagłodzenie na śmierć będącej w śpiączce młodej kobiety. Do obrony ruszają duchowni katoliccy, parlamentarzyści i prezydent. Zespół medyczny śpieszy się z wykonaniem decyzji sądu do tego stopnia, że ich Ofiara umiera znacznie wcześniej, niż „powinna”. Umiera tak, żeby parlament nie zdążył zmienić prawa… Wcześniej zamordowano w podobny sposób inna kobietę, której nie zdołał obronić umierający już zgodnie z Naturą Człowieka, Papież Jan Paweł II. Kończąca się dekada XXI wieku przynosi ze sobą światowy kryzys finansowy i gospodarczy. Wirtualny pieniądz zastąpił drukowanie bezwartościowych banknotów stosowane wcześniej w krajach komunistycznych. Okazuje się, że już niedługo nawet najbogatsze państwa nie będą w stanie wypłacać emerytur a największe ponadnarodowe firmy ubezpieczeniowe nie będą mogły wywiązać się ze zobowiązań wobec swoich klientów, którzy zawarli polisy „na życie”. Jest jednak na to sposób! Zacznijmy rozmawiać o eutanazji! Każda eutanazja przynosi jakieś korzyści. Jakub Kaszuba, dobijając Przemysła II, oddalił od potęgi niemieckiej widmo silnej, zjednoczonej Polski - mogli bez większych przeszkód nadal łupić słabe księstwa. Niemcy, gazując i paląc Żydów załatwiali sprawę „czystości rasowej”, ale także - a może przede wszystkim - zabierali im majątki i oszczędności, oraz pieniądze przekazywane latami do firm ubezpieczeniowych przez najliczniejszą wówczas „klasę średnią”, którą stanowili właśnie Żydzi. Eutanazja Księdza Jerzego też miała podłoże finansowe - zastraszeni, pozbawieni duchowej podpory Polacy mieli przestać się interesować poczynaniami władców dążących do przejmowania w prywatne łapy majątku narodowego. Terri Schiavo i Eluana Englaro zapewne też pozostawiły swojej „rodzinie” pokaźny majątek w jakimś „towarzystwie” ubezpieczeniowym, a i „lekarzom” skapnęło co-nieco z tej kupki… Przywołując historię Przemysła II uważam, że jest ona nadzwyczaj ciekawa i warta rozpropagowania właśnie teraz, bowiem wspomnienie okoliczności i sprawców śmierci tego ambitnego Piasta (także brak odpowiedniego miejsca w naszej historii) utrwala przekonanie, że każdy plan utworzenia w Europie Środkowej znaczącej siły politycznej zawsze napotyka na reakcję państw sąsiadujących, wspieranych przez usłużnych „rodaków”, które gotowe są stanąć na straży nienaruszalności swoich interesów, nawet za cenę podstępu, prowokacji, spisku, zbrodni a nawet ludobójstwa. Rozmawiajmy więc o eutanazji jeśli nie potrafimy, jako 38. milionowy naród zrzucić z „tronu” panującego nam, nomen-omen, Jakuba Kaszuby i innych „możnych” szukających w tym haniebnym procederze ratunku dla swoich majątków.