To będzie tekst o ludziach, którzy w każdych okolicznościach idealnie sięsprawdzają. Bo taką frazę usłyszałem w radiowym programie wyborczym, w którym lider pewnej partii zachwalał swojego kandydata, który ponoć tak się sprawdził w kończącej się właśnie kadencji PE. Akurat dla mnie przekaz o polityku, który się doskonale znajduje w każdym ustroju i w każdej partii, jest negatywny. Siwiec, Cimoszewicz, Iwiński, Hubner, Rosati - co ich łączy, oprócz dawnego umiłowania siły przewodniej ? Otóż właśnie to, że się świetnie sprawdzają w tak odmiennych formacjach ustrojowych jak totalitarny reżim i demokracja parlamentarna. Ja po prostu nie ufam takim ludziom, bo mam nieodparte wrażenie, że gdyby jakimś cudem pełnię władzy w Polsce przejął na przykład taki Leszek Bubel albo ktoś podobnie stanowczy w poglądach, to oni też by się przy nim idealnie sprawdzili. Bo to tak wygląda, że oni zawsze doskonale zdają egzamin, gdy ich chociaż troszkę jakakolwiek władza przytuli – takie mam wrażenie.I wcale tu nie zamierzam im odmawiać zdolności ani umiejętności politycznych – ja tylko powątpiewam, czy obywatel stagaz1 odniesie z powodu ich działalności pożytek. No bo, co ja się mam spodziewać po takim Siwcu, który się sprawdził w peerelowskich organizacjach studenckich, potem w PZPR, przy Jaruzelskim, w ITD, potem Trybunie, przy Kwaśniewskim, Sejmie, w końcu w Europie, no dosłownie wszędzie ? Przecież mogę chyba (ostrożnie !) domniemywać, że skoro on taki renesansowy, to i przy Bublu też by się sprawdził, a to już prowadzi mnie do konstatacji, że sprawdza się nie tyle dla mnie, jako obywatela stagaza1, co dla siebie, jako Siwca, po prostu. Poza tym, ta moja cholerna pamięć ! Teraz kiedy oni wszyscy tacy proeuropejscy i demokratyczni aż do mdłości, to staje mi przed oczami obraz takiej zaoranej i zabronowanej plaży w pewnym nadmorskim miasteczku. Bynajmniej nie w celu podniesienia wydajności z hektara, o nie, chodziło o to żeby partia, którą wówczas swoją obecnością legitymizowali i w której się sprawdzali, miała pewność, że obywatel stagaz1 nie czmychnie do Europy. Do tej samej Europy, do której dzisiaj tak skwapliwie aspirują ci delikwenci. Mnie się przypominają dramatyczne rozważania moich rodziców, czy wpisać do życiorysu brata, od wojny przebywającego w absolutnie europejskiej Anglii – ONI wiedzą czy nie wiedzą, that was the question ! A kto z paszportu do tej Europy zrobił taki fetysz, że bezpartyjni pisarze, uczeni, artyści wili się jak piskorze na piasku przed ubeckim półanalfabetą za biurkiem ? Czy wtedy, w tamtych czasach, żądali od swoich ideologicznych mentorów merytorycznych argumentów na rzecz takiej „polityki”, jakich wobec siebie domagają się dzisiaj na spotkaniach od wyborców ? Kto z nich się postawił partyjnemu kacykowi, kto rżnął legitymacją o bruk ulicy, którego z nich wyrzucono z PZPR na zbity pysk za sprzeciw, gdy posądzano o szpiegostwo człowieka, ponieważ kontaktował się z Europejczykiem z tej Europy, którą tak chętnie dzisiaj promują, polecają i wychwalają ? Z tego, co mi wiadomo, nikt. Z mojego osobistego doświadczenia natomiast wynika, że wszyscy oni byli zgodni z linią swojej partii co do jednego, a przynajmniej głośno nie oponowali - obywatela stagaza1 trzeba trzymać jak najdalej od Europy. Najlepiej na odległość strzału. No więc, niech się tam oni sprawdzają, gdzie ich oczy poniosą, ale ja wiem na pewno, że nie dla mnie.