498. rocznica bitwy pod Orszą

avatar użytkownika sierp

 

8 września 1514 roku wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego i Królestwa Polskiego pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego kniazia Konstantego Ostrogskiego rozbiły liczniejszą (tradycyjnie podawano, że nawet 80-tysięczną) najeźdźczą armię moskiewską.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Orsz%C4%85_%281514%29

Przez kilka lat rocznica bitwy była obchodzona na Białorusi jako Święto Armii Białoruskiej.

Poniżej dwie piękne pieśni upamiętniające bitwę, w wykonaniu białoruskiego zespołu Stary Olsa:

Etykietowanie:

5 komentarzy

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

1. Pan Sierp

Szanowny Panie,

Dziękuję za przypomnienie tego wielkiego zwycięstwa Litwinów nad Moskalami, dowodzonymi przez Иванa Андреевичa Челяднинa;

Челяднин, dostał się do niewoli litewskiej. Zmarł w Wilnie. Było z niego kawał drania, zresztą u nich to nie odbiegało od normy

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika sówka55

2. Pan Sierp

Gdyby nie zwycięstwo pod Orszą, to byśmy zapewne i chorążych orszańskich, w powiecie orszańskim w XVII wieku osiadłych, nie mieli, wśród nich Samuela Kmicica herbu Radzic II, a więc i Andrzeja Kmicica także...

Pozdrawiam,

Anna, Sówka

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

3. Do Pani Anny Sówki,

Wielce Szanowna Pani Anno.

Żoną Samuela Kmicica była Anną Kantakuzen, primo voto Hieronimowa Korsakowa secundo voto Albrechtowa Ciechanowiecka.

Ukłony

michał zieleśkiewicz

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika sówka55

4. Wielce Szanowny Panie Michale,

Tak, z rodziny Kantakuzenów herbu własnego, mołdawskiej i wołoskiej rodziny bojarów i hospodarów Cantacuzino, być może spokrewnionej z bizantyjskimi Kantakuzenami (ród, o którym Anna Komnena wspomina w "Aleksjadzie"), tu: kolejny przykład więzów krwi między mołdawską i polską szlachtą, o czym, Panie Michale, wspominaliśmy kilkakrotnie.

Pozdrawiam,

Anna, Sówka

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

5. Do Pani Anny Sówki

Wielce Szanowna Pani Anno,

To były piękne dni, kiedy Ojciec Jaremy, mój imiennik żenił się z Rainą Mohylanką, córką hospodara mołdawskiego Jeremiego Mohyły.

Och co to był za ślub, na dodatek z liliami

Ukłony

michał zieleśkiewicz

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz