Głosuję na nabliższych ludzi Prezydenta Polski

Już tylko kilka dni do wyborów prezydenckich.

Wprawdzie nikt mnie ( na salonie24 ) nie pyta jak zamierzam w nich głosować, być może mój wybór jest dla większości oczywisty, być może nikogo on tu nie obchodzi? ;))

Mając jednak nadzieję, że (prze)-czytają mnie jacyś niezdecydowani, zamieszczam poniżej swoje dywagacje.

   Obydwaj kandydaci nie są kandydatami moich marzeń, zdaję sobie sprawę z wielu ich niedoskonałości na fotel i post Prezydenta Polski. „Nobody’s perfect” [= nikt nie jest doskonały], więc nie będę ich wymieniał. Skupię się na najbliższych współpracownikach kandydatów, bo przecież na charakter prezydentury wpływają nie mniej jak  sam prezydent jego najbliżsi doradcy.

  Z tymi ostatnimi u śp. Lecha Kaczyńskiego było niestety różnie – Bielan i Kamiński to były prawdziwe balasty wizerunkowe poprzedniej prezydentury. Minister Kownacki mimo dobrych chęci i sympatycznego wyglądu miał zdecydowanie za długi język i nie zawsze przemyśliwał swoje wypowiedzi. Dzięki temu przestał pracować w Kancelarii Prezydenckiej, co być może uratowało mu życie…

   Jarosław Kaczyński pozytywnie zaskoczył mnie swoimi wyborami – Joanna Kluzik-Rostkowska jako szefowa sztabu wyborczego, jeden z najrozsądniejszych ludzi polskiej polityki Paweł Pontyljusz – został rzecznikiem prasowym sztabu, cieszy obecność przy nim „świetego” Pawła Kowala (vide kwietniowy post Krzysztofa Leskiego "Kowal Wielki", który wyraził to com poczuł ja i miliony mi podobnych) , raduje nieobecność powyższych Flipa i Flapa polskiego polit.ZOO, Karskich, Kurskich i im podobnych „Niesiołów” PiS-u.

   Zapowiada to (choć oczywiście nie gwarantuje) , że w przypadku zwycięstwa wyborczego równie pozytywny będzie dobór kadr w Kancelarii Prezydenta RP. A „kadry decydują o wszystkim” mawiał pewien dawny klasyk, oczywiście nie miał racji, lepsze, skuteczniejsze są mądre regulacje i zasady, ale personalia są również bardzo istotne.

   Natomiast w obozie konkurenta indywidua, powiedziałbym innej klasy – szef kampanii - „sprzedawca długopisów” Sławuś Nowak , który ostatnio dokonał rzeczy możliwej, acz trudnej - wkurzył zwykle bardzo obiektywnego Krzyszfofa Leskiego "Fuj, Nowak" , rzecznikiem sztabu jakaś nijaka Małgorzata Kidawa-Błońska, w tle wszystkiego krąży nie tylko spiritus [= duch], ale całkiem ucieleśniony „Urban Trzeciej RP”  Palikot, wydaje się niczym Rasputin na dworze ostatniego cara Rossiji… Może z podobnym skutkiem ściągnie swojego (nominalnie) szefa w dół, oby tylko nie za późno...

„Pomoc” pijarowska takich autorytetów jak Niesiołowski Stefan, Bartoszewski („nekrofilia”), Wajda („wojna domowa”) dopełnia ten obraz, wydaje się ze skutkiem przeciwnym do zamierzonego.

Do tego dochodzi wszechstronna pomoc najpopularniejszego polskiego polityka „mistrza bajeru – słoneczka Polski i Peru”, któremu w swoim otoczeniu nie przeszkadzają takie miernoty jak np. minister Klich czy rzecznik-cieć Graś, nie przeszkadzają do pełnego samoblasku. Część z niego przekazuje swojemu „politycznemu przyjacielowi” marszałkowi Komorowskiemu, co zniesmacza mnie do tej kandydatury skutecznie.

Jak Kogoś moja argumentacja przekonała, to proszę się wpisać, będzie mi miło.