Pół roku A. Hitlera - IV (ostatni)

A. Hitler przystępowal do ostatecznej, trzeba przyznać, że blyskotliwej, rozgrywki już jako Niemiec. Do czasu wyborów prezydenckich miał on obywatelstwo austriackie, niemieckiego nie miał. Kiedy "dostrzeżono" tę lukę próbowano skłonić uniwersyteckich profesorów prawa by jakoś załatwili tę niewygodną sprawę. Ci okazali się nieugięci, więc znaleziono inny sposób, muszę przyznać, że zaskakujący. Mianowicie, władze Brunszwiku, które były nazistowskie, wysłały Hitlera by piastował tam stanowisko konsula tego landu. I przeszło, praworządnym Niemcom nie przeszkadzało, ze Hitler w roli konsula nigdy nie raczył wystąpić. Można rzec, olał to.

Najwyrazniej obywatele Niemic nie zauwazali lub nie chcieli zauwazyc szalejacego terroru i dali jego partii olbrzymie poparcie. Poprzednie sukcesy NSDAP mozna bylo probowac jakos tlumaczyc; R. Bendix zauwazyl, ze w okresie 1928-1930 partia ta zwiekszyla swoj elektorat o 5.5 mln. dzieki 2.5 mln. doroslych Niemcow dotad biernych, nie bioracych udzialu w wyborach oraz 1.7 mln. mlodych debiutantow, ktorzy dopiero co uzyskali uprawnienie do glosowania. W wyborach marcowych wyborcy wiedzieli dokladnie na kogo glosuja, nie mogli palic glupa. O entuzjascie swiadczy rekordowa frekwencja, bo az 89%. Partia Hitlera dostala 17.2 mln. glosow. Geograficznie ujmujac, landami, ktore daly najwieksze poparcie NSDAP byly: Prusy Wschodnie, Pomorze  oraz okreg Frankfurtu nad Odra (dawne Marchia Brandenburska i Prusy).

Partia Hitlera stala sie najwieksza partia w Reichstagu, ale nie uzyskala wiekszosci. Pomogla jej partia DNVP, partia junkrow i wojska. Koalicyjnosc nie zadowalala Hitlera, w niespelna 3 tygodnie od wyborow polityczxny geniusz sprawil, ze niemiecki parlament sam sie pozbawil wladze scedujac ja w rekach dyktatora. W dniu 23 III 1933 r. przeglosowana zostala ustawa upowazniajaca do usuwania przeszkod stojacych na drodze przed ludem i panstwem (Gesetz zur Behebung der Not von Volk und Reich). Praktycznie rzecz biorac, za pomoca 5 paragrafow rzad na czele z kanclerzem przejal (niby tylko na 4 lata) wazne uprawnienia parlamentu. W ten sposob Hitler mogl stanowic prawo i rzadzic bez ustaw i prezydenta. Za ustawa zakladajaca petle na szyjach wielu deputowanych glosowalo 444 poslow; przeciwko bylo tylko 94. Koalicje rzadzaca wsparla partia Centrum, bawarska BVP, Niemiecka Parrtia Chlopska, Liga Rolnicza i Chrzescijansko-Spoleczna Sluzba Ludowa.

Wkrotcr dyktator zabral sie za to stado baranow. Najpierw, perwersyjnie, zabral sie za koalicjantow. WQ dniu 21 VI 1933 r. policja i silni ludzie zajeli siedzibe DNVP, zas tydzien pozniej partia "sama" sie rozwiazala. Nie minal miesiac,, gdy w dniu 14 VII 1933 r. prawnie zakazano dzialalnosc wszystkich, poza NSDAP, partii politycznych.

Hitler osiagnal wladze dyktatorska i stal sie Wodzem Narodu. Tzrzeba powiedziec, ze on te wladze lubil. "Podczas gdy Mussolini odgrywal role dyktatora, Hitler zyl nie". (O. Tolischus, "They Wanted War", 1940, s. 3.).

"Wladze oddano Hitlerowi w czasie pokoju i w sposob pokojowy przez samych Niemcow, z racji ich zarowno slabosci, jak i mocnych stron. Niemcy sami sobie narzucili tyranie nazistowska. Wielu z nich, byc moze wiekszosc, nie za bardzo to sobie uzmyslawiala [...] Niemcy nie mieli nikogo obwiniac poza samymi soba [...] oni podazali za nim jak glupie bydlo z wielka wiara w niego i entuzjazmem, nie zwazajac, ze moga spasc w przepasc i nastapi zaglada narodu" (Shirer..., s. 187, 200 i 1082).

Nowej wladzy udalo sie, w ciagu tylko kilku pierwszych miesiecy, aresztowac ponad 40 tys. oponentow, co nalezy uznac za wielkie osiagniecie logistyczne. Tu popisal sie Goernig, szef MSW Prus, ktory po objeciu funkcji zastapil republikanskich pracownikow oficerami organizacji bojowkarskich S.A i SS.

Jak moglo dojsc do tego wszystkiego, pomijajc oglupialy lud? Przeciez w panstwie byli mocni i wplywowi. Niestety wladze Republiki Weimarskiej nie przewidzialy, ze przekupieni mozni i silni beda mieli wieksze apetyty. 

"Hojnosc Republiki nie zapewnila lojalnosci: armia pozostala panstwem w panstwie, kapitalisci robili duze zyski, zas obszarnicy dostali pozyczki" (Shirer..., s.186)