Życzenia radości Zmartwychwstania, Wiary i Nadziei. Radosnego Alleluja!

Cóż to za rozmowy

prowadzicie między sobą

i jesteście smutni?

Nie wiesz, co się

w tych dniach stało?

Nie słyszałeś o Jezusie,

co był potężny w czynach

i w mowie?

Słyszałem i co z tego?

Myśmy się spodziewali,

że On zrobi porządek.

a tymczasem trzeci dzień

leży w grobie. Ale Wy jesteście głupi

i leniwi w myśleniu.

Przecież On o tym wszystkim

Wam mówił.

No mówił, że zmartwychwstanie,

ale kto by w to wierzył.

Magdaleno, powiedz im prawdę.

On żyje!

Widziałam Go w ogrodzie.

Rabbuni, Nauczycielu Kochany!

Powiedział: Nie dotykaj mnie,

jeszcze nie wstąpiłem do Ojca.

Ty Go nie widziałaś żywego.

Ale nie płacz!

To ze szczęścia. Odwiedźmy Piotra.

Piotrze – papieżu,

jak to naprawdę było?

Grób był pusty.

Leżały zwinięte chusty

i prześcieradła.

Anioł zakpił sobie z nas:

Kogo szukacie?

Jezusa z Nazaretu!

Żywego szukacie pośród umarłych?

Aniele Boży, wstydu oszczędź! Bałem się Zmartwychwstałego,

bom się Go trzykrotnie zaparł.

Piotrze, Ty płaczesz?

A wytrzymałbyś?

Spojrzał na mnie z miłością,

jakby nigdy nic.

Przebaczył, rozgrzeszył

i zapomniał.

Nie płacz, chłopie,

jeszcze musisz zaświadczyć,

że Go kochasz więcej

niźli tamci.

Kocham Go, ale ten grzech. Nie nadużywam Twego

wolnego, świątecznego czasu,

ale wstąpmy jeszcze do Tomasza.

Tomaszu! Chcielibyśmy z Tobą

podyskutować

o zmartwychwstaniu,

bo różne plotki krążą.

Co? Dyskutować?

Ja już z tego wyrosłem.

Mądrzyłem się, że nie uwierzę,

ale gdy przyszedł i powiedział:

Włóż palec w moje przebite ręce

i rękę w mój przebity bok,

tom runął na ziemię

i przed światem wyznałem:

Pan mój i Bóg mój!

Dyskutujcie dalej bezbożni,

was też kiedyś powali.

Mój Boże!

Ja to wszystko przeżyłem.

Ja tego wszystkiego

byłem świadkiem.

On mi wszystko

w życiu pokrzyżował,

ale skończyły się moje

drogi krzyżowe.

Skończyły się moje płacze

na Gorzkich Żalach.

On mi nogi umył

i wszystko mi przebaczył. O, jak Was kocham

za święconkę w Wielką Sobotę.

Świętować to Wy umiecie.

Więc poświęciłem baranka

i mięsa wielkanocne,

i chleb, i sól, i jajko,

aby wszystko było nowe,

od jajka,

aby zaświeciło Wam

wielkanocne słońce,

aby było wiosennie i radośnie

w sercu każdego z Was.

Obdzielcie tą radością

tych, których kochacie,

i nie bądźcie smutni.

Kryzysy miną,

embarga zniosą,

rządy przeminą,

unia stanie się

Komunią, Papież Polak

będzie święty i zadrży ziemia,

zagra róg, bo nic nad Boga

i któż jak Bóg? Tylko czy Wy wierzycie

w zmartwychwstanie?

Jeśli tak,

to uśmiechnijcie się z radości,

przecież On naprawdę

zmartwychwstał!

Alleluja!

Ks. bp Józef Zawitkowski