Czy jakaś instytucja państwowa w Polsce na serio zajmuje się kradzieżami dóbr kultury w Polsce? Dzieła sztuki, biżuteria, wyposażenie fabryk, nawet meble z pałacy i dworów. Albo ukradzione i wywiezione z Polski, albo zniszczone w bombardowaniach i pożarach. Resztki rozszabrowane przez wycofującą się armie niemiecką i idącą za nią armię radziecką. Część ukryta przez właścicieli, wciąż w formie legend pobudzająca wyobraźnię poszukiwaczy skarbów. Straty dla kultury są niewyobrażalne i nieodtwarzalne. Historię jednej z takich  kradzieży opisywałam w notce

W tym konkretnym przypadku coś się ruszyło dzięki uporowi i wytrwałości jednego człowieka, pasjonata polskich militariów.

Dzisiaj równie sensacyjna , z tłem ze słuzbami PRL-u, historia kolekcji zabytkowych samochodów. Materiały zebrane w sieci - z mediów i portali miłośników motoryzacji. Może jakaś instytucja państwowa lub któryś z historyków zajmujących się działaniem służb w PRL-u zainteresuje się sprawą? Bardzo ciekawy artykuł z 2003 roku, kiedy istnieli jeszcze dociekliwi dziennikarze i dyskusje na forach. Fascynujący materiał ukazujący fragment historii powojennej ze służbami PRL-u , która "gromadziła" resztki majątku Polaków i do dzisiaj nie została z tego rozliczona.

Dla osób nie zorientowanych w cenach i wartości kolekcjonerskiej zabytkowych samochodów :

W jednym z prywatnych garaży pewnego arystokraty, Johna W. Strausa, odnaleziono doskonale zachowany egzemplarz jednego z najpiękniejszych i najdroższych aut w historii motoryzacji.

Pod kilogramami kurzu, przez 40 lat przestał tam Bugatti Type 57C Atlante wyprodukowany w 1938 roku. To auto to ikona motoryzacji. Bugatti zawsze wywoływało sensację i nigdy nie było tuzinkowe. Model Atlante 57C przetrwał do naszych czasów w zaledwie kilku egzemplarzach, praktycznie bezcennych. Podobnie jak luksusowe i monstrualne Bugatti Royale, tak Bugatti 57C, były najdroższymi i najrzadszymi modelami wykonywanymi wyłącznie na indywidualne zamówienie. Każdy egzemplarz Atlante karosowała inna firma, których wtedy, w latach 30 i 40 były dziesiątki.Spodziewana cena 300-400 tysięcy dolarów. Ale biorąc pod uwagę wyjątkowość i unikalność tego Bugatti, jego bardzo niski przebieg rzędu kilkunastu tysięcy kilometrów i pełną historię auta oraz jego poprzednich zacnych i wpływowych właścicieli, można się spodziewać nawet dziesięciokrotnej wyższej ceny. Kilka lat temu zapłacono za Bugatti Royal rekordową do dziś kwotę ponad 10 milionów dolarów!

ZEBRANE INFORMACJE, NIEUPORZĄDKOWANE ALE BARDZO CIEKAWE

 Jak zniknął najwspanialszy zbiór zabytkowych samochodów.
tekst: Rafał Jabłoński - Kulisy 3/2003

Są w Polsce zbiory, których nikt nie ogląda. Bardzo dobre samochody stojące w zamkniętych, nikomu nie dostępnych, klimatyzowanych salach. To własność bogatych ludzi - mówi motoryzacyjny dziennikarz S. - złodziejskie zbiory."

Manufacturer	Maybach

Maybach Zeppelin

Tadeusz Tabencki w internecie prawie się nie pojawia poza kontekstem kolekcji samochodów.
Był wśród około 200 odznaczonych Medalem 10-LECIA  Polski Ludowej przyznanym 10 stycznia 1955 r.
isap.sejm.gov.pl/Download?id=WMP19550420413&type=2
Jeżeli był w służbie kwatermistrzowskiej to wiąże się bezpośrednio z postacią Piotra Jaroszewicza, który zaraz po wojnie był głównym kwatermistrzem.

Tabencki wywozi samochody sam, nikt o niczym nie wie, z nikim się nie dzieli? Nieprawdopodobne. Majątku chyba też wielkiego nie zostawił. Raczej był jednym z trybików, jakiejś nieokreślonej machiny przestępczej.
Samochody kupują obywatele państw kapitalistycznych, Tabencki się z nimi spotyka, jeździ na zachód, biznesy też niekoniecznie muszą być legalne dla tamtejszego prawa, cło chociażby. Służby zachodnie nic nie wiedzą? Czy może same partycypują?

Początek lat 70-tych. Wprowadzona zostaje akcja "Posesja".

Właśnie w tych czasach właściciele aut przedwojennych, uszkodzonych, niesprawnych technicznie zostają karani mandatami przez miejscowe władze za to, że na ich podwórkach stoją stare, smutne pojazdy.
Oddanie takiego auta na złom też wiązało się z ogromnymi komplikacjami, ponieważ należało go całego pociąć na kawałki przecinakiem lub zwykłą ręczną piłką. Praktycznie w tym czasie zaczęła powstawać kolekcja Muzeum Motoryzacji. W tamtych czasach niedostępnym marzeniem, królem szos była poczciwa SYRENA, a stary pojazd otrzymywano za darmo lub za symboliczną złotówkę. Należało "tylko" znaleźć możliwość przechowania go do późniejszych czasów, kiedy będą restaurowane. I tak wielu naszych znajomych posiadających własne pola i ogródki przyjmowało na przechowanie różne samochody ciężarowe, osobowe, bądź motocykle.
http://www.muzeum-motoryzacji.com.pl/podstrony/hist_muzeum.php

Tutaj jest artykuł o dwóch samochodach o nieoszacowanej wartości. Jeden z nich zdaje się był własnością państwowego muzeum.
http://www.tomasz-szczerbicki.pl/artykuly.php

Większość tych aut pan Tadeusz Tabencki pozyskał w sposób nielegalny - w czasach PRL na tę działalność z jakichś powodów przymykano oko (a nawet pozwolono wywozić bezprawnie przywłaszczone auta za granicę w celu odsprzedaży).

Regularny handel autami zaczął się później - a zaraz po wojnie Tabencki jako pracownik Ministerstwa Transportu był upoważniony by w imieniu RP rekwirować auta wywiezione z Polski w czasie okupacji i tak czynił, ale w znacznej części te auta zostały przez niego przywłaszczone. Potem po powrocie do Polski, w latach 50-tych zaczął się proceder wymuszania wartościowych aut szantażem - a jako funkcjonariusz UB miał spore możliwości w tym zakresie.

Tabencki auta najpierw tylko gromadził, handlować nimi na większą skalę zaczął dopiero w latach 60-tych - ale głównie na Zachodzie, w Polsce nie były to jakieś wielkie transakcje (aczkolwiek był znany z tego, że skupuje stare, rzadkie auta). Np. w nr 43 Classic Auto jest ciekawy artykuł na temat przedwojennego Mercedesa W125, kupionego przez jakiegoś brytyjczyka - samochód pojechał z Polski do Berlina Wschodniego (co już samo w sobie jest dziwne - jak go w ogóle wypuszczono z PRL z takim autem?) i tam spokojnie przejechał do Berlina Zachodniego.

Co się stało z samym Tabenckim, też do końca nie jest jasne - rzekomo został zamordowany.
http://autokacik.pl/showflat.php?Cat=0&Number=285184323&Main=285143429

Należy dodać, że z tego co wiem, pan Tabencki był szefem kwatermistrzostwa LWP, stąd miał w powojennych latach dosyć "wolną rękę" jeśli chodzi o poszukiwania różnych wynalazków, które podczas wojny zawieruszyły się na terenie PRL. To również tłumaczy łatwość z jaką pohandlował np wyścigowym mercem na przejściu granicznym w Berlinie Wschodnim (było ostatnio w CA). W PRLu było prosto. Nikt mu tego nie ukradł, bo nikt nie był w stanie tego sprzedać na zachód za dewizy, stąd handlował sam. W nowej rzeczywistości taką możliwość zyskała nagle pokaźna grupa ludzi i zabezpieczenia stały się nie wystarczające...
http://www.graty.fora.pl/inne,8/gratowy-ogrodek-grodzisk-mazowiecki,350-15.html

żródło: http://www.weteranszos.pl/index.php?s=read_news&nwsid=14

Tajemnica rozkradzionej kolekcji.
Jak zniknął najwspanialszy zbiór zabytkowych samochodów.
tekst: Rafał Jabłoński - Kulisy 3/2003 - fot. archiwum autora


Znów mnie obrobili. Wynieśli kawałek jaguara i bmw - głos Wacława Damęckiego załamuje się w słuchawce. To już druga kradzież w tym roku. Na naszych oczach znika największa prywatna kolekcja zabytkowych samochodów w Polsce.

Okradają go, bo tam nikt nie mieszka i nikt tego nie pilnuje - mówi Tomasz Skrzeliński, prezes Klubu Pojazdów Zabytkowych.
 
- A jak mam pilnować? - Wacław Damęcki wścieka się. - Niech pan nie podaje mojego nazwiska, zmieni je. Dla bezpieczeństwa.
 
- Tu jest stary dom, w którym od 40 lat nie żyjemy. Mieszkam w Milanówku, albo u córki w Warszawie. Przy autach pojawiam się co jakiś czas. Patrzę, co mi znów ukradli. A jak nie zauważę, to i tak będę wiedział, bo regularnie ktoś do mnie telefonuje i proponuje części samochodowe. Gnojki myślą, że będę odkupywał swoje rzeczy...
 
Przed dwoma laty Damęcki zobaczył rano, że większość wozów w garażach ma podniesione maski. Wyglądało tak, jakby obfotografowywali silniki. Najpewniej tworzyli ofertę złodziejską. Wacław Damęcki pokazuje opla GT z wyrwanymi przez złodziei reflektorami.
 
Chciał zrobić muzeum

- Moja rodzina zawsze kochała samochody - mówi Wacław Damęcki. O zbiorach jego nieżyjącego już ojca - Tadeusza, krążyły legendy. Od wczesnych lat 50. zwoził auta z całej Polski. Miał olbrzymiego mercedesa 540 K, który "grał" w filmie "Noc generałów"; jeździł nim aktor Peter O\'Toole. Gazety rozpisywały się, że samochód palił 50 litrów benzyny na 100 kilometrów.
 
 
Miał też dwa wyścigowe bugatti, dwie alfy romeo, maybacha zeppelina - luksusowy kabriolet z motorem od niemieckiego sterowca, sportowe dixi, auto z aluminiową płetwą z tyłu i dziesiątki innych, rzadkich wozów.
 
- To była najwspanialsza kolekcja w Polsce, której prawie nikt nie widział - wspomina prezes Tomasz Skrzeliński. - Do starego Damęckiego szło się, jak do guru. Kiedy chciał, to rozmawiał z nami. To była potęga. Kiedyś kupiłem sobie dekawkę i byłem szczęśliwy, a on mnie zbył, że ma kilka takich.
 
Według Juliusza Siudzińskiego, kolekcjonera i restauratora dawnych aut, była to największa kolekcja w Polsce. Ponad pół setki dobrych aut. Niemal wszystkie na chodzie. - Ile zostało? Mówią o 30-40. Można to wyremontować, żeby jeździło, ale potrzebne są duże pieniądze - Siudziński jest rozżalony. - Po śmierci Tadeusza nikt się tym nie interesował.
 
- Rzeczywiście kolekcja Damęckiego była największą w Polsce - uważa prezes Skrzeliński. - Teraz najwięcej aut jest u Mikiciuka w Otrębusach, w jego muzeum. Mówi, że ma 300 pozycji, ale tam są i autobusy, i samoloty bez skrzydeł i wiele wraków do remontu. Ile samochodów na chodzie? Nie wiem, może 20, może 50.
 
W Polsce jest kilkanaście prywatnych zbiorów, liczących od 3 do 15 pojazdów. Tomasz Skrzeliński wylicza, że Bartniccy w Nowym Dworze mają do 10 samochodów; ostatnio sprzedali dwa adlery, Jan Peda w Gostyninie ma 15 aut, salon "Nostalgia" w Łodzi - kilkanaście wozów z lat 60., a nieujawniania kolekcja cadillaków we Wrocławiu - do 30 sztuk.
 
Jak powstał zbiór Damęckich? Juliusz Siudziński wspomina, że senior rodu miał już przed wojną niezłą kolekcję, a sam jeździł nowym bugatti. Po wojnie pracował w wydziale komunikacji i orientował się kto wyrejestrowuje stare auta. Odwiedzał właścicieli i za grosze kupował pół-wraki. które potem remontował.
 
- Na początku lat 70. chciał zrobić muzeum, prosił, żeby władze Warszawy się dołożyły, ale urzędnicy nie chcieli budować pawilonu dla prywatnej kolekcji - opowiada prezes Skrzeliński. - Po śmierci Tadeusza pojechałem do rodziny i pytałem się, co chcą zrobić a autami, może im pomóc? Ale nie dogadałem się z nimi.
 
- Mogliśmy wziąć w depozyt całą kolekcję, lecz syn pana Damęckiego nie był zainteresowany - opowiada Henryk Twardowski, dyrektor techniczny Muzeum Techniki. - A kupnem my nie byliśmy zainteresowani, bo siedzimy w długach i nie mamy na bieżącą działalność.
 
Samochody w szachownicy
 
Stoimy na wielkiej posesji, znajdującej się koło Grodziska Mazowieckiego. Stary okratowany dom, obok dwa składy i kilka wielkich, blaszanych garaży. A naokoło ponad 70 pordzewiałych samochodów.
 
- Ojciec je tak stawiał, żeby nie można było wytoczyć najlepszych pojazdów - wspomina pan Wacław. Samochody stoją zestawione w szachownicę. I to większość bez kół, tak, że nie można ich przetoczyć. Gdyby nie to, dawno by wszystko wywieziono.
 
- Tu rozbili ścianę i wynosili kawałki volkswagena KDF z 1940 roku, zwanego szufladą - Wacław Damęcki pokazuje zniszczony bok betonowego magazynu. To słupy, między które wkładane były płyty zbrojone stalą. Ktoś walił tak długo, aż popękały, łomem wygiął pręty i wszedł do środka.
 
- Przed laty policjanci, którzy przyjechali po kolejnym rabunku, radzili, żeby wreszcie uporządkować ten bałagan i postawić w rzędach - mówi prezes Tomasz Skrzeliński. - Ale to by tylko ułatwiło złodziejom pracę.
 
W rogu posesji Damęcki pokazuje łom, leżący na ziemi. - To jeszcze nic, kiedyś znalazłem taran z dwoma uchwytami, służący do rozbijania ścian.
 
Kiedy już myślał, że zna wszystkie sposoby włamywaczy, okazało się, że nocami wchodzili do jednego z garaży przez dach. A potem godzinami rozkręcali unikalnego jaguara SS 100 i bmw 327.
 
Ten drugi to unikatowy samochód. - Ma trzy gaźniki. Przed wojną zrobiono tylko 81 takich maszyn - Wacław Damęcki nie może odżałować straty. Podwórze zastawione jest wrakami aut. Czego tam nie ma - chevrolety z lat 50., fiat multipla z początku lat 60, garbate warszawy i sześciocylindrowe bmw 340. Na tym złomowisku jest ich aż pięć.
 
Rozbite ściany trudno zreperować, bo nie ma do czego dospawać stalowych prętów. Sam beton. Dachu też nie ma jak naprawiać, bo wszystko zostało wyłamane. Najwięcej kłopotu jest ze złodziejskimi kłódkami. Przestępcy przecinali te, jakie były na miejscu, grzebali w autach, a potem wychodząc zakładali... swoje.
 
- Mieli piły tarczowe i wielkie szczypce do cięcia stali. Moje zabezpieczenia niszczyli profesjonalnie. A ja próbowałem kiedyś przez pół dnia piłą przeciąć ich kłódę - denerwuje się Damęcki. Nie dał rady i zostawił ją. W środku i tak już nie zostało wiele ciekawych rzeczy.
 
W blaszaku wybebeszony wrak.
 
- Z bmw niewiele się ostało - Damęcki wścieka się. - Zabrali silnik, deskę rozdzielczą, siedzenia, dyferencjał i błotniki. A ten wóz bliżej, to rzadka wersja jaguara. Najpierw ukradli chłodnicę. Dlaczego jej nie odkręciłem? Nie miałem sumienia rozbierać; te auta naprawiał i składał przecież ojciec.
 
Jedna sprzedana, druga wywieziona
 
Damęcki ma mnóstwo starych fotografii. I licencje sportowe. - Ja w 1968 roku miałem rekord prędkości dziennikarzy, na zastavie przez siebie robionej. To było 136 kilometrów na godzinę. Po kilku tygodniach na trabancie ktoś pojechał 140. - A ojciec był mistrzem Polski w wyścigach, w latach 50., na legendarnym bugatti.
 
- On naprawdę miał dwie bugatki - Juliusz Siudziński wspomina z rozrzewnieniem. - Jedną widziałem. Stała w Alejach Jerozolimskich, na terenie Kursów Truszyńskiego. To była prywatna nauka jazdy. Potem zamienili to na Ligę Przyjaciół Żołnierza. Stała ta bugatka i przeszkadzała śmieciarzom. To ją stary Damęcki zabrał. A drugą się ścigał.
 
Damęcki nie ma już żadnej bugattki. - Jedna została sprzedana, drugą mi ukradli. Zniknęła. Kto to zrobił, gdzie jest? Mogę się tylko domyślać. Ktoś mi powiedział, że podobny samochód jest w jednej z prywatnych kolekcji w Polsce. Nie wiem, czy to ta sama? Te auta nie miały numerowanych podwozi i silników.
 
Według prezesa Skrzelińskiego, w Kanadzie wydano katalog starych samochodów, znajdujących się w tym kraju. Napisano tam, że w latach 60. wywieziono z Polski w kawałkach jedno bugatti. Podobno do Berlina Zachodniego, a potem do Ontario. Prawdopodobnie jest to jedno z tych aut, bo podano kilka nazwisk kolejnych polskich właścicieli, w tym i Damęckiego.
 
- Od lat mówiło się w automobilowym światku, że jedno bugatti Damęckich stoi jako ozdoba w szwajcarskiej knajpie. Podobno wypożyczono je tam - wspomina Jan T., miłośnik starych samochodów, zastrzegający anonimowość.
 
Według Tomasza Skrzelińskiego istnieją poszlaki, że niektórzy polscy zbieracze rozbudowali swoje kolekcje po kradzieżach, jakich doświadczyli Damęccy. - Są w Polsce zbiory, których nikt nie ogląda. Bardzo dobre samochody stojące w zamkniętych, nikomu nie dostępnych, klimatyzowanych salach. To własność bogatych ludzi - mówi motoryzacyjny dziennikarz S. - złodziejskie zbiory.
 
W jednej z bardziej znanych kolekcji, Wacław Damęcki dopatrzył się 16 pozycji, które mu coś przypominały. - Auta, motocykle - były identyczne, jak te, które mi skradli. Ale nie wiem, czy to moje, czy to tylko podobne...
 
Ile było bugatti w Polsce? Ojciec Damęckiego miał dwie. Po podsumowaniu plotek wynika, że były cztery...
 
- Nigdy w to nie uwierzę - ucina Tomasz Skrzeliński.
 
Wiele razy wzywano policję
 
Były miesiące, że robiono dziesięć włamań do kolekcji.
 
- Tadzia to ciągle okradali - mówi sąsiadka Damęckiego, pani Jaśkiewiczowa. - Przeważnie wynosili mu jakieś części.
 
Inna sąsiadka, pani Dworakowska, wiele razy wzywała policję, kiedy przez okna widziała, że jacyś ludzie buszują wśród aut. - Napisali jej za to na murze - tu mieszka stara k... - Damęcki pokazuje ręką zamalowany napis.
 
- Raz natknąłem się na nich w garażu, gdy rozkręcali czeskie aero 1000. Piękny, czerwony kabriolecik. Rzucili się na mnie. Ledwie z życiem uszedłem. Potem krzyczeli - My cię tu k... zaje...
 
Kiedy indziej poprawiał coś przy samochodzie, a tu jedzie pomoc drogowa, wychyla się facet i drze: - Co przy tych autach wykręcasz? Twoje? I chciał już wchodzić na teren, jakby jego było. -
To ja mu mówię - A czyje... - pan Wacław śmieje się. - Wściekły był. Przyjechał kraść, zepsułem mu robotę. Skąd wiem? Bo tu droga się kończy, jest ślepa.
 
- Kradli mu wszystko - mówi prezes Skrzeliński. - Nawet silnik od volvo. To jeszcze zwinęli staremu Damęckiemu, kiedy żył. Siedem-osiem lat temu.
 
- Był to wspaniały motor brytyjskiego jensena numer 00448, włożony do szwedzkiego auta. Robiony na zamówienie przez Jaguara. Nowy kosztował 35 tysięcy funtów - pan Wacław pokazuje wrak, stojący pod płotem. - Silnik zabrali.
 
- Raz w domu, tym nowym, napadli na mamę i tatę. Pobili ich. A po śmierci ojca, dokładnie w dwa tygodnie, przyjechały dwa tiry i obrabowali nas ze wszystkiego.
 
- Widziałem strych, na który nikogo nie wpuszczano, zegary, plakietki, liczniki samochodowe i kolejki elektryczne. Dziesiątki, setki kolejek - przypomina sobie prezes Skrzeliński. Senior Damęcki miał podobno drugą w Europie kolekcję małych pociągów. Rewelacyjną. Ponad 150 kompletów Märklina.
 
- Zbierał całe życie - opowiada pan Wacław. - Tam był jeden z dwóch znanych na świecie zestawów Lionela. To warte dziesiątki tysięcy funtów.
 
Najstarsi miłośnicy kolejek mówią, że Damęcki senior trafił po wojnie we Wrocławiu na kolejki Göringa. I wszedł w ich posiadanie. - O kolekcji Damęckiego krążyły niestworzone opowieści - mówi Andrzej Brzozowski, prezes Warszawskiego Klubu Modelarzy Kolejowych - mało kto miał szczęście obejrzenia choćby części. Całości nie widział nikt. Mówi pan, że została skradziona przed sześciu laty? To musieli zrobić znawcy przedmiotu, nie przypadkowi złodzieje.
 
W jakiś czas po wielkiej kradzieży, odwiedziło Damęckiego dwóch panów. Nie wyglądali na kolekcjonerów. - Powiedzieli, że pomogą mi załatwić formalności spadkowe i następnie kupią te auta ode mnie. Czy ja głupi jestem? Podpiszę im dokumenty i znajdą mnie na drzewie? Że niby powiesiłem się z rozpaczy - Damęcki kręci głową.
 
Sławni ludzie
 
W największym pawilonie posesji Damęckiego światło pada na zdemolowaną ścianę i oderwany dach. W korytarzu stoi dwulitrowa lancia ambasadora włoskiego; wandale wyłamali jej drewnianą kierownicę. Obok biały plymouth Polańskiego. Dach wgnieciony, bo gówniarze skakali po nim. Pod ścianą - renault fregata z 1952 roku; jeździł nią premier Cyrankiewicz. Niedaleko - rozbebeszony rzadki opel GT. Należał do młodego Jaroszewicza. Złodzieje ukradli obrotowy reflektor i deskę rozdzielczą.
 
- Raz przyszła do mnie grupa potencjalnych kupców. Chcieli się rozejrzeć - przypomina sobie Wacław Damęcki. - Jeden z nich mówi, że kończy odbudowywać opla GT. Właśnie przez pośredników zamówił za granicą i dostał deskę oraz reflektor. A ja na to - może w tym kolorze? Wie pan, to dziwne, ale mnie właśnie ukradli takie elementy. A on robi się czerwony jak burak. Miałem tu też kilka porsche. Nadwozia zostały. Ojciec zbierał te auta po sławnych ludziach. Jednym jeździł Kobiela, innym Kisielewski, potem Maryla Rodowicz.
 
W parę dni później zatelefonowałem do Jerzego Kisielewskiego (autor m.in. telewizyjnej "Kawy czy herbaty?"). - To ten samochód jeszcze tam jest? - zdziwił się. - To było porsche 911 T, mojego brata, Wacława (z duetu fortepianowego Marek i Wacek - przyp. R.J.), kupione w Niemczech. Potem ja nim jeździłem, a później sprzedałem Maryli Rodowicz. Ktoś mi mówił, że używała złego oleju i silnik się zatarł. Między samochodami stały w magazynie dziesiątki motocykli. Była nawet cała linia rozwojowa polskiej WFM, w tym jeden z prototypów, jakiego nie ma nawet wyszczególnionego w dokumentacji. Złodzieje wynieśli prawie 50 maszyn.
 
Policja doskonale wie o tych wszystkich kradzieżach, bo Wacław Damęcki zgłasza każde włamanie.
 
- Wiadomo, że tam jest sporo różnych aut. Teren jest częściowo ogrodzony. To jest ładny majątek, tylko trzeba przy nim chodzić i bardzo go pilnować - mówi sierżant Piotr Piekarski z komendy policji w Grodzisku Mazowieckim. - Przed laty dostaliśmy zgłoszenie o zaginięciu bardzo wartościowej kolejki elektrycznej. Chyba dwie były na świecie.
 
Sierżant Piekarski wspomina, że widział album wydany przez kolekcjonerów. - T. Damęcki. Grodzisk - tak było podane w katalogu.
 
Wracając na wrakowisko, przechodzimy koło czerwonego angielskiego traktorka. Stary Damęcki używał go do przeciągania aut po placu.
 
Dochodzimy do wielkiego, przedwojennego wozu. Rdza nie oszczędziła go. To chevrolet master, którym słynny polski automobilista Witold Rychter brał udział w rajdzie Monte Carlo w 1938 roku. Na jednej z nieopodal stojących karoserii widać jakby przestrzeliny. Podobno dziury pochodzą z broni 9-milimetrowej. Damęcki mierzył średnicę.
 
- Przyjechała policja, i jeden z funkcjonariuszy mówi - widzisz pan, jaką bronią te dzieciaki bawią się? - Damęcki gorzko się śmieje. - Kto mi tu pomoże?
 
Mercedesy dobrze schowane
 
Zadaję Damęckiemu pytanie, o które prosiło kilku miłośników motoryzacji - gdzie są najlepsze auta? Gdzie mercedes, gdzie alfa romeo?
 
- Są. Dobrze schowane. Ich nie ukradną - mówi.
 
Mercedes 540 K. należał ponoć do marszałka Roli-Żymierskiego. Wcześniej miał nim jeździć książę, jeden z dowódców hiszpańskiej 250 dywizji, walczącej z bolszewikami.
 
Ale istnieje i druga wersja znana od lat. Tuż po wojnie, w ręce warszawskiego lekarza, doktora Ulmana, który przeniósł się do Jeleniej Góry, trafił mercedes, którym jeździł marszałek trzeciej Rzeszy Göring. Auto paliło niewiarygodne ilości benzyny, więc je tanio sprzedano. Komu?
 
- To ciekawe - zastanawia się prezes Skrzeliński. - Senior Damęcki mówił mi kiedyś, że ma jeszcze takiego drugiego, jak ten z filmu "Noc generałów". Może to był ten Göringa?
 
A co z legendarnym maybachem zeppelinem?
 
- Legalnie sprzedano go za granicę w 1968 roku - mówi Wacław Damęcki. - Zrobił to Automobilklub Polski i w zamian dostał trzy auta sportowe dla zawodników. Mam na to papiery. Ale został mi słabszy model maybacha. SW 38.
 
Nikt nigdy nie słyszał o tym, że to auto było w zbiorach.
 
Damęcki wzrusza ramionami: - Wielu chciałoby wiedzieć, gdzie jest. A najbardziej złodzieje.
 
Po kilku dniach Damęcki niespodziewanie dzwoni. - Znów weszli nocą. Ukradli pół takiej małej bmw isetty...
http://jaguarclubpoland.net/forum/index.php?PHPSESSID=3dbe9fa796645ca9e7cbeb385aa45e00&topic=8333.0;wap2

Mercedes-Benz Typ 540 K należący do marszałka Hermanna Göringa podczas wizytacji lotniska w północnej Francji latem 1940 r.



Żródło: Militaria nr 76, "Vw Kübelwagen", str. 18.

Wyżej cytowany artykuł pochodzi z 2003 roku, więc ma już kilka latek. Nazwisko celowo zmienione i fakty również przeinaczone. Prawdziwym bohaterem opowieści jest Tadeusz Tabencki, urzędnik komunistycznego, powojennego Ministerstwa Transportu oraz tajny funkcjonariusz komunistycznego Urzędu Bezpieczeństwa. Od 1946 roku posiadał wszelkie plenipotencje w zakresie reparacji wojennych. Podróżował po Europie, by odnaleźć polskie samochody zagrabione w czasie hitlerowskiej okupacji, a korpus służby cywilnej i wojskowej II RP posiadał na stanie kilka Rolls Royce'ów, więc było warto szukać. Tabencki kochał drogie limuzyny, dlatego rekwirował wiele egzemplarzy takich aut, a następnie je sobie przywłaszczał!!!
W ten sposób stał się właścicielem bodaj największej na świecie kolekcji, którą przechowywał w podziemnym magazynie w Grodzisku Mazowieckim. W podwarszawskiej dziupli znalazła się cała plejada arcydzieł europejskiej motoryzacji - od Mercedesa 770, poprzez zaprojektowny z myślą u udziale w Grand Prix model W154, należący do Goeringa 540 K Spezial Roadster, po Alfę, Maybacha i Delage. Wśród ponad 100 przedwojennych pojazdów znalazły się cztery egzemplarze Bugatti, w tym także model 57 C z nadwoziem Volla&Ruhrbecka, o numerze podwozia 57819. Podobno to akurat auto Tabencki nabył w sposób "legalny" - i to w Polsce.
Począwszy od roku 1964 Tabencki przemierzał swoją Alfą Giuliettą Sprint Europę Zachodnią, by znaleźć tam nabywców na swoje samochody. W trakcie swych wojaży natrafił w Belgii na kolekcjonetra Bugatti, Guya Hueta. W 1966 roku za pośrednictwem Tabenckiego Huet zakupił Bugatti, a raczej dostał je w ramach handelku wymiennego - za nowego Opla Rekorda. Gdy dwa lata później Huet udał się do Tabenckiego z rewizytą, zauważył w jego kolekcji unikatowy model 57 C, zrobił zdjęcia i znalazł kupca w Belgii - Jeana de Dobbeleera, który był przed wojną właścicielem salonu Bugatti. Za ten egzemplarz Tabencki zażądał nowego Mercedasa 200 oraz dopłatę w gotówce. W czerwcu 1969 roku na Zachód wywieziono zespół napędowy pojazdu, a następnie pozbawione silnika auto przez "żelazną kurtynę" przewiózł sam Tabencki.
Tadeusz Tabencki najprawdopodobniej został zamordowany w 1989 roku, w wieku 92 lat. Wyjaśnienie zagmatwanych losów tylko części pojazdów z całej kolekcji Tabenckiego wymagało śledztwa, które obięło 63 osoby w 16 krajach i nie przyniosło całkowitego rozwiązania zagatki. Z faktów wynika, że Tadeusz Tabencki był ubekiem, który rekwirował samochody na terenie Europy Zachodniej w ramach reparacji wojennych, następnie przywłaszczał je sobie, aby w latach 60. XX wieku stać się paserem trefnej kolekcji. Cała historia nie wygląda więc zbyt różowo. Może Tabencki miłość do pięknych maszyn przypłacił własnym życiem. ponieważ jest to główny motyw zabójstwa. Wiele tajemnic zabrał do grobu. A jego sława i legenda, jakakolwiek by nie była jest do dzisiaj obecna w ruchu weterańskim całej Europy*.

*Materiał źródłowy: Wolfgang Blaube, Czarna magia, "Automobilista" nr 97/4/2008, ss. 8 - 15.
http://jaguarclubpoland.net/forum/index.php?topic=8333.5;wap2

I pozatym na roznych forach pisza ze Tadeusz Tabencki zostal zamordowany nie wierzcie w to to sa brednie wymyslil to jakis cymbal ktory po jedny winie zaczol produkowac wlasna histrie. Tadeusz Tabencki zmarl smiercia naturalna !!!!

I jeszcz jedno to nie jest Damencki tylko Tabencki nazwiska w tym tekscie sa pozamieniane dlapewnie bali sie podac nazwisk dla wlasnego bezpieczenstwa bo tam naprawde rozni ludzie bywali.....
http://www.autogaleria.pl/forum/po-godzinach/2890-tajemnica-rozkradzionej-kolekcji-artykul-4.html

Niestety, ale muzeum w Otrębusach posiada w swoich zbiorach auta skardzione Panu Tabenckiemu... Człowiek został dla tych pojazdów zamordowany w latach '90...

Ehh, długa historia... :evil:

Ps. Dziękujemy za zaproszenie :wink:

No dobrze... Poczytajcie Waszmoście historyję o Tabencki Tadeuszu, którego to dobrze znał mój ojciec i często u niego bywał...

Pan Tadeusz Tabencki był wysoko postawionym urzednikiem w Ministerstwie Transportu zaraz po wojnie i był też prawdopodobnie członkiem ówczesnej tajnej policji... Po 1945 roku jeździł (z polecenia ministerstwa) po Polsce i Niemczech i zbierał luksusowe samochody (których właściciele zginęli lub zaginęli) i miał je przekazywać ministerstwu. Większą część znalezisk zabierał jednak dla siebie i ukrywał w dziupli w Grodzisku Mazowieckim, gdzie mieszkał. Posiadał ponad 100 samochodów, z których kilkanaście wartych byłoby dzisiaj co najmniej 5 mln zł ZA SZTUKĘ!!! W jego kolekcji były m.in
- Mercedes-Benz 540K Spezial Roadster (to auto znalazł we Wrocławiu, należało do Hermana Goeringa, a mój tata jechał nim do ślubu:) )
- Mercedes-Benz W196 (auto przeznaczone tylko do wyścigów na torach)
- Mercedes-Benz 770 "Grosser"
- Bugatti Type 39
- Bugatti Type 57 x 2 (w tym jedno unikatowe z nadwoziem Voll&Ruhrbeck - polecam znaleźć foto tego auta w google; artykuł o nim jest też w nowym numerze polskiego miesięcznika ClassicAuto)
- BMW 328
- Maybach Zeppelin
- Maybach DS8
- Alfa Romeo 8c 2900
.... i wiele wiele innych. Większość aut widział mój Ojciec, ja tylko część.

W 1989 roku pan Tabencki został śmiertelnie pobity. W dniu jego pogrzebu (sąsiadów nie było w domach) skradziono kilka aut, a reszta jest rozkradana do dzisiaj, choć nie wiele już tam został. Pan T. miał syna z którym nie żył w zgodzie i który nie mógl zając się majątkiem z powodu komplikacji spadkowych.

Polecam poszukać na google fotografie w/w aut tym, którzy nie wiedzą, jak one wyglądają. To są naprawdę działa sztuki na kołach.
Polecam też poszukać w necie "Tabencki" i "Tabincki"...
A w Otrębusach faktycznie jest kilka aut, które należały do pana T. Są to jednak znacznie mniej wartościowe pojazdy, np. dość rzadki, ale nie tak bardzo drogi Fiat Balila.

Ogólnie rzecz biorąc Muzeum w Otrębusach jest delikatnie mówiąc "prowizoryczne", a poziom odresturowania więkoszości aut bardzo niski... Wiele aut pana T. było więcej wartych (za sztukę!) niż całe muzeum w Otrębusach)
drodzy koledzy jak juz to tadeusz tabencki nie został śmiertelnie pobity jest to totalną bzdurą ponieważ zmarł śmiercią naturalną wiem bo mojego ojca dom rodzinny stoi na przeciwko budynku tadeusza tabenckiego
do tej pory stoją tam samochody z tym ze ich wartosc jest niska skoro jeszcze stoją prosiłbym o wiecej info o tym człowieku tylko w miare wiarygodnych

Z tego co wiem, to został on pobity i zmarł w szpitalu...
W/w przez mnie informacje są prawdziwe. Proszę poszukać w google informacji o panu "Tabincki"...

to zle wiesz bo pan tabencki zmarł około 92-93 rou dokładnie nie pamiętam bo bylem malutki wtedy i pan tadeusz zasnął na krześle i juz sie nie obudził klepie ktos totalne bzdury a ty chodzisz i to rozsiewasz

Panie Krzysztofie,
Z całym szacunkiem, ale być może myli się Pan. Pisze Pan "byłem wtedy malutki" - być może Pańscy rodzice nie chcieli Panu mówić, iż Tabenckiego pobito i zmarł, tylko woleli "łagodniejszą wersję" z zaśnięciem na krześle.
Mój ojciec przez niemalże kilkanaście lat często bywał u pana Tabenckiego i myślę, że przekazał mi prawdziwy finał historii pana Tadeusza T.
Pozdrawiam,
Michał

Fragment z historii Bugatti 57C, należącego niegdyś do pana T. Jest to po angielsku, ze strony RM Auctions - działu domu aukcyjnego Sotheby's zajmującego się aukcjami zabytkowych pojazdów.

This magnificent Bugatti was not seen again until 1946 once the war had passed when it was found in a car enclosure for unclaimed vehicles in Bavaria by Mr. Tadeusz Tabincki, Polish Minister of Transport and a member of the secret police. He claimed the vehicle to have been stolen from Poland and so had the car repatriated to homeland. Mr. Tabincki often travelled through Germany in search for stolen cars, but more often than not took advantage of his high rank to appropriate for himself interesting and exotic automobiles for his private collection. Mr. Tabincki was already in possesion of other important cars such as Horchs, BMWs, Mercedes-Benz 540Ks amongst other great marques. I was reported that Mr. Tabincki’s son claimed his father had over 100 cars in his possesion.

http://zegarkiclub.pl/forum/topic/15563-zaproszenie-z-lions-club/

Witam wszystkich obserwuje wasze zadania na temat pana Tadeusza Tabenckiego niewiem skąd wiecie te rzeczy zagadki ale prawda leży po środku jestem tą sprawa zainteresowany od dawna znam wszystkie wasze zdania czy tak umarł czy w inny sposób nie ma to znaczenia kim był?
Jeżeli chodzi i Bugatki to faktycznie 3 jego autka mają sie dobrze są odbudowane zresztą w histori aut jest jego osoba druga sprawa pan Tadeusz brał wielokrotnie udział w montecarlo milia miglia na bugatti w dodatku był Polakiem nielicznym który jeżdził w barwach naszej ojczyzny
http://zegarkiclub.pl/forum/topic/15563-zaproszenie-z-lions-club/page__st__20

Featured is one of the very last Type 57 Cs produced; number 90 of 96. Desping the grim political situation of the day, the rolling chassis was sold to the German Bugatti importer (the last Bugatti to be delivered new to Germany). He in turn shipped the Bugatti chassis to Berlin to be fitted with this high unusual cabriolet body by coachbuilder Voll & Ruhrbeck. The most striking feature of the German design is the 'waterfall' style grille, which was the result of wind tunnel testing and was supposed to improve the car's aerodynamics.

Carefully hidden away, the unique Bugatti survived the War virtually undamaged. Claiming the car was stolen from a Polish citizen, the country's minister of transport Tadeusz Tabincki confiscated the car. Once in Poland, it joined Tadeusz' vast collection of historic cars, which was later reported to consist of 100 vehicles. In the late 1960s he descretely started to sell his cars to the West and so 57819 emerged again. One of the subsequent owners had the body removed and replaced by a Atlantic replica body. Fortunately the body was safely stored.

Almost forty years later, the current owner tracked down both the chassis and unique body and purchased both. Stressing that the body had to remain as original as possible, he shipped the chassis and coachwork to RM Restorations for a ground-up restorations. To the joy of all involved very little work had to be done to the body and it fitted right back on the chassis as if it had never been removed. Four years later the work was completed and the unique Bugatti made a very strong 'debut' at the 2006 Pebble Beach Concours d'Elegance, where it secured a 'Best in Class' and was one of three runner's up to the 'Best of Show'.
http://www.ultimatecarpage.com/car/2882/Bugatti-Type-57-C-Voll-and-Ruhrbeck-Cabriolet.html