Choć demonstracja, w której wzięło udział ok. tysiąca osób, odbywała się
w 72. rocznicę wkroczenia wojsk radzieckich do Polski 17 września 1939
r., mało w niej było akcentów historycznych, a więcej - związanych ze
zbliżającymi się wyborami do parlamentu. Dominowały zarzuty wobec
obecnego rządu Platformy Obywatelskiej. We wznoszonych okrzykach
premiera Donalda Tuska i prezydenta Bronisława Komorowskiego nazywano
"zdrajcami", a szefa MSZ Radosława Sikorskiego - "sługą Rosji".
Tłum odpowiedział skandowaniem "Rząd pod sąd !" i "Tu jest Polska, a nie Moskwa
!". Były też okrzyki "Raz sierpem, raz młotem czerwoną hołotę", "Jak
chcesz być sługą Niemca i Ruska, dalej popieraj Donalda Tuska" oraz "9
października wrzuć Platformę do śmietnika".

Na
transparentach można było przeczytać m.in. "Hańba wierzącym w sierp i
młot, chwała za niepodległość zmarłym, jedynie prawda jest ciekawa", "17
IX 1939. Pamiętamy". Wielu uczestników zgromadzenia przyniosło ze sobą
biało-czerwone flagi. Przed rosyjską ambasadę przyniesiono ok.
pięciometrowej wysokości drewniany krzyż.

"Pod Pałac!"


Gdy manifestanci przechodzili koło Belwederu, gdzie mieszka i
urzęduje prezydent Bronisław Komorowski, można było usłyszeć m.in.
"Oddajcie skrzynki, weźcie Bronka". Z kolei przed siedzibą premiera,
którego organizatorzy nazwali m.in. "namiestnikiem Rosji", mówcy
przekonywali, że "Trybunał Stanu nie ominie Tuska". Natomiast przed
gmachem MSZ Andrzej Melak powiedział, że Radosław Sikorski "hańbi
tradycję polskiej dyplomacji".

mcd

2011-09-17, ostatnia aktualizacja 2011-09-17 13:15

Warszawa 11.11.2009: Bitwa anarchistów z policją

A tu nieliczni "dzielni" kretyni, znaczy antyfaszyści:
http://www.youtube.com/watch?v=YahfSbLZBnw&feature=player_embedded#!
"Próbowali blokować "Marsz Bohaterów Września 1939" w Poznaniu... "
Lewacka dzicz.

szykuja się na 11.11.11 - ale druga strona jest po ubiegłych latach napadów bojówek bolszewickich skonsolidowana i przygotowana.

Nie będzie nam bolszewia tłuszcza pluła na flagi biało-czerwone i wygwizdywała Orła.

To pierwsze takie odznaczenie w niepodległej Polsce

Reporter IAR Witold Banach podczas rozmowy z odznaczoną medalem wdową.źr.policja.pl/fot.Marek Krupa

Najstarsza z żyjących wdów, 104-letnia Zofia Romanowska, wdowa po
policjancie Antonim Romanowskim zamordowanym w Twerze, także nie kryła
wzruszenia. Przypomniała, że po zakończeniu wojny przez wiele lat
musiała ukrywać, kim był jej mąż. Z kolei Anna Zaremba, wdowa po
zamordowanym w Starobielsku oficerze rezerwy lekarzu Alfonsie Zarembie,
podkreśla, że uroczystość to pierwsze takie uhonorowanie i upamiętnienie
po 71 trudnych latach. – Po raz pierwszy zwrócono na nas tak dużą uwagę
– stwierdziła.

Wręczenie medalu "Wdowy Katyńskie"

Medal zaprojektowała Sara Hejke z warszawskiej
Akademii Sztuk Pięknych. Przedstawia on postać kobiety zwróconej
profilem w okno. – Jest to zarys młodej kobiety, która wyczekuje na
męża. Wdowy katyńskie bardzo długo nie wiedziały, co dzieje się z ich
mężami – mówi Hejke. – Dlatego rewers przedstawia w połowie zasłonięta
kotarę. To jest jakby ta nadzieja, która powoli się ulatnia – tłumaczy.

Patronem medialnym uroczystości było Polskie Radio.

ale najpiekniejsze w TYM, to ta 104 letnia Wdowa
Dobry Bóg pozwolił Jej doczekać Dnia w którym uhonorowano Ją i TYM samym jej Męża
Katyńskie Wdowy
i ta postać w oknie ....czekająca
wzruszające
Polska To jednak Piękny Naród,
minęło tyle lat,tyle Milczenia i Zakazów a ten Niezłomny Naród Pamięta
serdecznie pozdrawiam

Nie ma pieniędzy na odszkodowania – w ten sposób posłowie koalicji określają szanse rozpoczęcia procedowania projektów, które miały zrekompensować częściowo szkody, jakie ponieśli sybiracy w wyniku wywózek.

Projekt ustawy dotyczący przyznania odszkodowań dla deportowanych do ZSRS w latach 1939-1956 przygotowany został jeszcze przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego [projekt ustawy o świadczeniu substytucyjnym przysługującym osobom represjonowanym w latach 1939-1956 przez Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich – przyp. red.].

Po jego śmierci 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej posłowie rządzącej koalicji nie podejmowali prac nad zawartymi tam regulacjami.

Ostatecznie po konsultacjach ze środowiskami sybirackimi uzgodniono, że można wziąć pod uwagę dwa projekty ustaw o roboczej nazwie: o prawach inwalidztwa dla osób represjonowanych oraz o odszkodowaniach dla deportowanych do ZSRS w latach 1939-1956.

Pierwsza z nich była istotna ze względu na dostęp do opieki medycznej schorowanych katorżników. Przyznając sybirakom status inwalidy wojennego, dawałaby prawo do renty inwalidzkiej oraz bezpłatnych leków i korzystania z usług specjalisty bez wymogu skierowania przez lekarza pierwszego kontaktu.

Dzięki drugiej natomiast sybirak otrzymywałby tytułem odszkodowania 400 zł za każdy miesiąc zsyłki. Ogólna kwota nie mogłaby jednak przekraczać 30 tys. złotych.

Biorąc pod uwagę, że liczbę sybiraków ocenia się w Polsce na 4,5-5 tys. osób, nie oznaczałoby to wielkich wydatków z budżetu państwa. Tymczasem większość z nich żyje w bardzo trudnych warunkach.

– Sytuacja jest katastrofalna. Otrzymuję najniższą emeryturę krajową plus dodatek kombatancki. W sumie na rękę biorę 1250 zł, a z tego muszę zapłacić rachunki m.in. za gaz i prąd, skutkiem czego na leki nic już nie pozostaje. Mieszkam w starym dwupokojowym domku, który wymaga remontu. Ale skąd wziąć pieniądze? – ubolewa pani Janina z Krakowa, sybiraczka od urodzenia, która 41 lat przepracowała w północnej części Kazachstanu. Cierpi na wiele schorzeń, leczy się m.in. u kardiologa i laryngologa.

- Żadnych leków nie wykupuję, tylko na nadciśnienie, żeby nie dostać zawału. Gdyby chociaż przyznali rentę inwalidzką, to bym miała na leki. Teraz trudno jest żyć, czuję się jak na tym zesłaniu. Nadejdzie zima i trzeba będzie kupić węgiel albo wydać na gaz, a to miesięcznie tyle, co cała moja emerytura – martwi się pani Janina, której udało się powrócić do Ojczyzny w 1999 roku.

Niestety z Sejmu nie płyną dla niej i innych sybiraków dobre wieści. W maju posłowie koalicji wskazywali, że Biuro Analiz Sejmowych przygotowało opinię na temat kosztów i możliwości wprowadzenia w życie projektów ustaw. Obecnie okazało się, że sybiracy jeszcze długo będą musieli poczekać na ewentualne wsparcie.

– Razem z Biurem Legislacyjnym Sejmu opracowaliśmy dwie takie ustawy. Jedna dotyczy jednorazowego wypłacenia odszkodowania za deportacje przez Związek Sowiecki, a druga przyznawania takim osobom statusu inwalidy wojennego. Jeśli chodzi o tę pierwszą, to obecnie w budżecie na 2013 r. nie ma na to szansy – oznajmia posłanka Izabela Leszczyna (PO) z sejmowej Komisji Finansów Publicznych.

Dodaje, że w związku z tym posłowie koalicji zdecydowali się nie kierować tego projektu do laski marszałkowskiej.

- Ponieważ wiemy, że nie ma szansy na pozytywne przegłosowanie. Mam nadzieję, że jakiś lepszy wiatr powieje i będziemy mogli kiedyś go złożyć – wskazuje Leszczyna.

Nie najlepiej wygląda również sprawa drugiego projektu, dotyczącego statusu inwalidy wojennego.

- Staram się zainteresować bardziej kolegów posłów i posłanki z sejmowych Komisji Zdrowia i Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Zobaczymy, czy może w tym zakresie udałoby się coś dobrego dla sybiraków zrobić – zapowiada Leszczyna.

Zdaniem posła Andrzeja Dudy (PiS), który był sprawozdawcą prezydenckiego projektu ustawy o świadczeniu substytucyjnym przysługującym osobom represjonowanym w latach 1939-1956 przez Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, mówienie o braku środków w budżecie jest pokrętnym tłumaczeniem.

– Kiedy dokument wpłynął do Sejmu w 2009 r., utknął z powodów politycznych – zaznacza Duda. Obecna sytuacja braku procedowania rozwiązań dla sybiraków, według niego, nie dotyczy tylko kwestii pieniędzy.

- Ponieważ cała sprawa zaczęła się jeszcze w czasach, kiedy nie brakowało środków. Jeżeli ktoś chce coś zrealizować, to zawsze znajdzie pieniądze – zauważa Duda. W jego opinii, przede wszystkim mamy do czynienia z brakiem woli wśród koalicji rządzącej. - Platforma Obywatelska zwiększyła zatrudnienie w sektorze publicznym o jedną trzecią. Rozdmuchała kadrowo administrację - co nas kosztuje miliony złotych rocznie, a nie stać jej na to, żeby zadośćuczynić coraz bardziej kurczącej się grupie starszych ludzi, którzy dzisiaj są często w takiej sytuacji, że prawie nie mają środków do życia – konstatuje poseł PiS.

Jacek Dytkowski

http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/12622,idzie-ciezka-zima-dla-sybir...