,,I chleb staje się ciałem.’’ To wielka tajemnica wiary w katolicyzmie. Naukowo rzecz jasna żadna tajemnica, wafelek pozostaje wafelkiem. Z punktu widzenia antropologicznego rodzaj zamiennika odwiecznego kanibalizmu i związanymi z nim rytuałami. Czyli znowu nuda. 

Jednak, kiedy ,,morderstwo’’ wafelka, placebo kanibalizmu porównuje się do realnych filmów z ,,śmiercią na żywo’’ jak opisał to Toyah, to zaczyna się to horror, ale horror w stylu gore. Śmieszny, że boki zrywać.  

Dla człowieka wierzącego w wafla, może on być bogiem, całą chmarą bogów, dla osoby niewierzącej jest to... o gnozo - zgrozo: wafel. O ile Toyah wychowany na katechizmie może się święcie oburzać, to dziennikarzowi, ale i księdzu, już to nie wypada. Dlaczego? Bo w przeciwieństwie do Toyaha powinien znać na tyle teologię, żeby wiedzieć, kiedy i w czyich rękach wafel jest waflem, a kiedy jest to eucharystia. Jednak ja nie zamierzam tego wyjaśniać komuś, kto pisze takie teksty, w których rozumie, dlaczego dobrze jest zabijać za swą wiarę tych, co w tę wiarę nie chcą wierzyć. Teksty tego poziomu słusznie, jak w dzisiejszej ,,Polityce.’’ trafiają na stronę ostatniaą gdzie wstyd się znaleźć (Stopka trafił za swe osobiste pociągi do wiedzy na temat polityków).  

Wróćmy jednak do naszego Killera wafli. Koleś w prosty sposób... no dobra, trochę pomysłowy, bo wymyślił ponad 30 sposobów unicestwienia wafelka, zaistniał w sieci. Przy okazji nakarmił jakiegoś szopa (?). O to jest całe hallo. Jeżeli założe, że koleś z YouTube to skończony kretyn, to jakimi skończonymi są ci, którzy próbują wzywać do świętego katolickiego dżihadu? Zastanówcie się. 

To tyle a propo całej świętej zadymy z morderca wafli. Przy okazji informuję, że jak kiedyś miałem chomiki, te uwielbiały opłatki. Możecie mnie ukrzyżować.