Objawienia Fátimskie, "Nie lękajcie się" (michael stanislaus)Michał St. de Zieleśkiewicz
Maryla, pt., 15/05/2009 - 11:36
W dniu 13 maja 2009 roku Kościół rzymskokatolicki obchodzi dziewięćdziesiątą drugą rocznice "objawień fatimskich"
Objawienia fatimskie, miały miejsce w Fátimie, Portugalia, gdzie 13 maja, 13 lipca, 19 sierpnia Matka Boża objawiła się trójce małych dzieci pastuszków: dziesięcioletniej Łucji; Lucia de Jesus dos Santos OCD, dziewięcioletniemu Franciszkowi; Francisco Marto i siedmioletniej Hiacyncie; Jacinta Marto.
Przed objawieniem się Matki bożej, dzieci rozmawiały z Aniołami, które dzieci przygotowywały do spotkania z Matką Bożą.
W czasie widzeń dzieci, pastuszków, matka Boża poleca odmawianie różańca oraz upowszechnienie nabożeństwa do Jej Niepokalanego serca.
W czasie spotkań dzieci z Matka Boską, każe nazywać siebie Matka Bożą Różańcową.
Franciszek i Hiacynta Marto, byli chorzy na hiszpańską grypę. Zmarli we wczesnym wieku. Franciszek zmarł 4 kwietnia 1919 roku w Fatimie, Hiacynta 20 lutego w Lizbonie. Siostra Lucja Dos Santos OCD, Karmelitanka bosa, zmarła 13 lutego 2005 roku w Coimbrze.
Dziś objawienia fatimskie należą do najbardziej znanych objawień maryjnych w historii. Głównym celem objawień według Papieża Polaka Jana Pawła II jest konieczność nawrócenia i modlitwy o pokój.
Z wydarzeniami objawień fatimskich są trzy "tajemnice Fatimskie"
Pierwsza i druga tajemnica fatimska dotyczy wizji piekła, kultu Niepokalanego Serca Maryi. Drugiej Wojny Światowej. Pierwsza i druga tajemnica fatimska mówią o zbrodniach bolszewizmu, co ma związek z odejściem od wiary. Komunistycznego totalitaryzmu.
Dwie tajemnice zostały ujawnione przez późniejszą zakonnicę,Karmelitankę bosą, siostrę Łucję de Jeus dos Santos w 1942 r. papieżowi Piusowi XII,
Trzecia część "tajemnicy fatimskiej " została spisana przez siostrę Łucję de Jesus dos Santos OCD, 3 stycznia 1944 r. i przechowywana najpierw przez biskupa Leirii a 4 kwietnia 1957 r. koperta została przekazana do Tajnego Archiwum Świętego Oficjum.
Po zamachu na Jana Pawła II, trzecia część Tajemnicy fatimskiej trafiła do rąk Papieża Polaka, Jana Pawła II. Została ogłoszona po zamachu na Papieża Jana Pawła II. Dopiero po 64 latach.
Objawienia fatimskie, Kościół uznał za cud w 1930 roku. W miejscu objawień w latach 1928–1953 wzniesiono Bazylikę Matki Bożej Różańcowej.
Po ataku na Papieża, Jan Paweł II kule z pistoletu Ali Agcy umieścił w koronie figury Matki Boskiej z Fátimy
Jan Paweł II w roku 2000 beatyfikował rodzeństwo Jacinto i Francisco Marto.
I Tajemnica według relacji Łucji:
– Chcę, abyście przyszli tutaj 13 następnego miesiąca, abyście codziennie odmawiali różaniec i nauczyli się czytać. Później powiem wam, czego chcę.
– Bardzo chciałabym, żeby nas Pani zabrała do Nieba.
– Hiacyntę i Franciszka zabiorę niedługo. Ty jednak tu pozostaniesz przez jakiś czas. Jezus chce się posłużyć tobą, by ludzie mnie poznali i pokochali (...).
– Zostanę tu sama?
– Nie moje dziecko, zbytnio byś cierpiała. Nie trać odwagi, nigdy cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga
II Tajemnica:
Relacja Łucji:
"Pani nasza pokazała nam morze ognia, które wydawało się znajdować w głębi ziemi, widzieliśmy w tym morzudemonyidusze, jakby były przeźroczystymi czarnymi lub brunatnymi, żarzącymi się węglikami w ludzkiej postaci. Unosiły się w pożarze, unoszone przez płomienie, który wydobywały się z nich wraz z kłębami dymu. Padały na wszystkie strony jak iskry w czasie wielkich pożarów, bez wagi, w stanie nieważkości, wśród bolesnego wycia i rozpaczliwego krzyku. Na ich widok można było ogłupieć iumrzećze strachu. Demony miały straszne i obrzydliwe kształty wstrętnych i nieznanych zwierząt. Lecz i one były przejrzyste i czarne"
III Tajemnica
Relacja Łucji:
Zobaczyliśmy w nieogarnionym świetle, którym jest Bóg, "coś podobnego do tego, jak widzi się osoby w zwierciadle, kiedy przechodzą przed nim", biskupa odzianego w biel "mieliśmy przeczucie, że to jest Ojciec Święty". Wielu innych biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnic wchodzących na stromą górę, na której szczycie znajdował się wielki krzyż zbity z nieociosanych belek jak gdyby z drzewa korkowego pokrytego korą; Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przez wielkie miasto w połowie zrujnowane, pół drżący, chwiejnym krokiem udręczony bólem i cierpieniem, szedł, modląc się za dusze martwych ludzi, których ciała napotykał po swojej drodze; doszedłszy do szczytu góry, klęcząc u stóp wielkiegokrzyża został zabity przez grupężołnierzy.
http://michaelstanislaus.salon24.pl/105243,objawienia-f-timskie-nie-lekajcie-sie
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
napisz pierwszy komentarz